Categorieën
English Halloween Striprecensie Strips

Top 5 Halloween Comics

My favourite Holiday by far is Halloween: it’s my happy time of the year. I love watching people being dressed like vampires, ghouls, witches and other creatures from the spirit world. For me it is the perfect time to gather round the television and watch horror movies until deep into the night, or curl up next to the fireplace to read comic books that to me have a nice Halloweenish flavour to them. If only I had a fireplace… Anyway, here’s my top 5 favourite ‘Halloweeny’ comics.

1. Nocturnals (Dan Brereton)

To me, it doesn’t get more Halloween-esque than the comic book series Nocturnals by American writer/illustrator Dan Brereton. Taking place in the fictional California town Pacific City, Doctor Horror and his band of misfit night creatures are fighting against evil vampire street gangs, hill billy swamp witches and robotic hitmen that work for the mob.

Doctor Horror is a scientific genius, master of the occult and father of Eve, aka Halloween Girl. Halloween Girl not only dresses like it’s Halloween every day, she also carries a plastic bucket in the form of a pumpkin head that contains toys that are possessed by spirits. Whenever Eve needs help, the toys come to life and transform into monstrous versions to protect her. These spirits also communicate with Eve providing information from the spirit world.

Both dad and daughter are natives from another dimension. They travelled to earth after their native planet got overrun by the Crim: parasitic squid like creatures that could have walked out of a H.P. Lovecraft story. Unfortunately the Crim have also reached earth and team up with the malicious Narn K Corporation. This powerful bioengineering firm specializes in controversial experimentation and covert weapons development, and also creates animal-human hybrids. Some of these hybrids have joined Doc Horror’s group. Such as Firelion: a big guy that has the ability to conjure and control fires and Komodo, a young animal-human hybrid. He’s also known as Dragon Boy because, well, he looks like one.

Brereton mixes elements from gangster and horror stories, science fiction and Halloween lore into deliciously and beautifully painted adventures that breathe the spirit of Halloween.

2. Batman: Haunted Knight (Jeff Loeb, Tim Sale)

One could argue that with all the weird costumed villains running around Gotham City, living there must feel like it’s Halloween every day. Therefore, comic book stories about Batman have to be part of this top five. Luckily for us, there are a couple of great Batman stories connected to the holiday.

Before the creative team of writer Jeph Loeb and artist Tim Sale made the impressive Batman story The Long Halloween, for three straight years from 1993-1995 they cut their teeth on three Halloween Specials, that were collected as Batman: Haunted Knight. All three stories take place in the early days of the Dark Knights career, before he hooked up with the Boy Wonder, and all three stories take place on Halloween, or the days surrounding the holiday.

In Fears Batman is trying to hunt down the Scarecrow and his crew are knocking out power grids so they can loot the city in the dark. The Scarecrow is an interesting villain because he uses people’s fear as a weapon, just like Batman is trying to evoke fear into criminals. In this story Batman has to deal with his own fears while he’s being trapped in a large maze with poisonous thorns, while Bruce Wayne has a new love interest that keeps a dark secret.

In the story Madness Batman is dealing with the Mad Hatter who kidnaps children to host a very twisted tea party. A young Barbara Gordon, James Gordon’s adopted daughter who later becomes Batgirl, is one of the victims and chosen by the Hatter to play Alice.

The final story Ghosts is Loeb’s reworking of the classic A Christmas Carol: Batman is visited by the ghost of his father, Poison Ivy, The Joker and Death, trying to get the message across that Bruce should be concerned about the legacy of Bruce Wayne and not only focus on his work as Batman. After all, Wayne and his money could do a lot of good for the world.

There’s a great Halloween-esque atmosphere in Haunted Knight – in a way even more so than in The Long Halloween since that story takes place on 12 different American Holidays, and just starts on Halloween. Also Loeb and Sale are able to reveal something new about Bruce Wayne and the night his parents were killed. After more than 75 years of Batman stories, that’s quite a feat.

3. Locke & Key (Joe Hill, Gabriel Rodriguez)

Locke & Key – de comic.

The series Locke & Key revolves around the Locke family. After the brutal murder of the father, the three siblings and their mother move to their ancestral home in Lovecraft, New England. The mansion is called Keyhouse and has magical keys and doors, giving the bearers of the keys magical powers. For instance, one of the keys gives you the power to temporarily die and turn into a ghost. Another key changes your sex. The Locke family will soon will find out that a devious demon, kept captive on the grounds, also has its eyes on the keys and is willing to shed blood to get them.

Author Joe Hill (yes, Stephen Kings’ son) gives an original twist to the haunted house theme and treats us to very rounded and likable characters. The three Key kids have a hard time dealing with the murder of their father and all of them do this in their own way. These characters imbue the horror story with a lot of heart.

The horror and violence in Locke & Key feel real and are not for the faint of heart. Gabriel Rodriguez‘s art style is very lively, consisting of stark, clear lines. It’s just cartoony enough to take some of the edge off of the depicted violent actions.

While not really a story revolving around Halloween, Locke & Key is a must read for anyone who likes to be scared by a very well crafted and hellish comic book. Perfect reading for a lonely Halloween eve.

4. Hellboy (Mike Mignola)

One of my favourite comic book series of all time and one that has a distinct Halloweenish feel to it, is Hellboy created by Mike Mignola in 1993.

As an infant demon Hellboy was summoned from Hell to Earth by Nazi occultists and Rasputin to unleash the Apocalypse. This summoning took place in 1944, the last days of the Second World War. Hellboy was found by Allied Forces and raised by Professor Trevor Bruttenholm. He’s now an adult, although he ages a lot slower than humans do.

Although Hellboy, with his red skin, cloven hooves for feet, an over-sized right hand made of stone and horns growing from his head, looks like a demon from hell, he’s a good guy fighting the forces of evil together with the an international agency called the BPRD (Bureau for Paranormal Research and Defence). Bruttenholm whom raised Hellboy as if he was a normal boy, founded the agency. Some of other members of the BPRD are strange creatures themselves, such as Abe Sapien, an amphibious man and Johann Kraus, an ectoplasmic physical medium. Together they fight against ghouls, monsters, ghosts, vampires and Nazi’s.

Mignola (and other writers and artists) combine superhero antics with the supernatural and folkloristic elements, creating a wonderful, somewhat goofy, Halloween-esque world. If it ever gets to too dark or horror like, Hellboy’s dry wit will always lighten the mood. Mignola’s expressionistic drawing style sets the right dark mood in which to visualize the stories.

5. Sticky Monsters (John Kenn Mortensen)

‘I was born in Denmark 1978. I write and direct television shows for kids. I have a set of twins and not much time for anything. But when I have time I draw monster drawings on post-it notes… it is a little window into a different world, made on office supplies.’ This is how John Kenn Mortensen introduces his sticky monsters: a wonderful collection of Halloween-esque creatures and creepy monsters, drawn on the famous yellow post-it notes.

The creatures sometimes resemble something out of a horror story or nightmare, other times they look more like overgrown Muppets. Each drawing seems to contain a whole story and sparkles the imagination. Mortensen creates a world where kids and creepy monsters take centre stage and offers perfect Halloween ‘Bat’-time reading.

I wrote this top 5 two years ago for Submarine Channel. These are still my favourite Halloweenesqe comics. However I am contemplating writing about recent discovered comics that I liked a lot and fit within the theme of Halloween. To be continued.
Originally published on October 25, 2017 on HalloweenCult.com.

Categorieën
Strips Video Vlog

Cosplay interview: JOKER | Dutch Comic Con Wintereditie 2019 | Vlog 282

Op de DUTCH COMIC CON WINTEREDITIE 2019 interviewde ik een aantal leuke en opvallende cosplayers, zoals deze JOKER. Tegenwoordig heb je veel keus als je als Joker wil cosplayen, want er zijn aardig wat animatiefilms en live-action versies. Nick koos voor de nieuwste versie uit de film JOKER, met Joaquin Phoenix in de hoofdrol. Soms is Nick ook een Ghostbuster.

Check zijn instagram hier.

Categorieën
Film Strips Video Vlog

Over JOKER (2019) gesproken… | Vlog 238

Voordat de film Joker (Todd Phillips) in de bioscoop draaide, veroordeelden mensen de fillm al. Joker zou aanzetten tot geweld, vooral door witte mannen die geen vriendin kunnen krijgen. In de VPRO Gids van deze week staat daar een fantastisch artikel over door Gerhard Busch waarin de argumenten worden weerlegd.

Linkjes:

Check: https://www.vpro.nl/cinema/lees/artikelen/specials/2019/Joker–moreel-ambigue-karakterstudie-van-een-treurige-clown.html

En bekijk vooral deze fantastische video over de hele zaak van Midnight’s Edge:
https://youtu.be/yLJbIUUYzy4

Ik was deze week te gast bij Super Powerpraat van Power Unlimted om over Joker te praten en over de terugkeer van Spider-Man in de MCU: https://youtu.be/tPVV9n1mPsQ

En tot slot mijn recensie van Joker op mijn website.

Categorieën
Film Filmrecensie Strips

Filmrecensie: Joker

Joker geeft de origin story van een Joker, net per se dé Joker. Tegelijkertijd behandelen de filmmakers tijdloze thema’s die nu urgenter lijken dan ooit.

Joker is een fascinerende en ontrustende karakterstudie van Arthur Fleck, een man met psychische problemen die overdag in te huren is als clown en het ’s avonds probeert te maken als stand-up comedian. Maar losers als hij zijn vaak zelf het mikpunt van spot. Fleck woont bij zijn moeder in huis die hij liefdevol verzorgt. Hij houdt zich met moeite staande in Gotham City, een wereldstad vol apathie, waarin mensen vooral wreed zijn tegen elkaar en de rijken zich tegoed doen ten koste van de minderbedeelden in de samenleving.

©2019 Warner Bros Entertainment Inc. All Rights Reserved Photo: Niko Tavernise.

Op een avond neemt Flecks leven een dramatische wending, wat een serie escalerende gebeurtenissen tot gevolg heeft. Fleck leert hier echter door dat wanneer hij zich losrukt uit de vicieuze cirkel van zijn leven en de ketenen van de maatschappij, hij volledig zichzelf kan zijn op eigen voorwaarde. Wanneer anderen zijn voorbeeld volgen, ontaard de stad in anarchistische chaos.

Regisseur en co-scenarist Todd Phillips heeft met Joker een fanatische film gemaakt, waarin we stap voor stap de ontwikkeling van Fleck in de Joker volgen. Het harde geweld en dubieuze acties van de hoofdrolspeler zorgen soms voor een naar gevoel in je maag, toch houd je tot aan de aftiteling sympathie voor hem. Dat komt deels door het Oscarwaardige spel van Joaquin Phoenix, maar ook omdat het contrast tussen slechte rijken en arme onbedeelden zo zwart wit wordt gesteld dat het niet moeilijk is om zijn kant te kiezen. De film beziet ook alles vanuit Flecks perspectief, en net als de Joker uit The Killing Joke van Alan Moore en Brian Bolland, is hij niet altijd een betrouwbare verteller. De filmmakers voeren de onderhuidse spanning vakkundig op en geven daarnaast een mooie schets van een vervallen wereldstad a la New York eind jaren zeventig, begin jaren tachtig.

©2019 Warner Bros Entertainment Inc. All Rights Reserved.
Photo: Niko Tavernise.

Joker is een van mijn favoriete films van dit jaar. Als Batman-fan was ik verbaasd over hoe naargeestig Thomas Wayne dit keer wordt neergezet. In bijna alle andere Batman-films is de vader van Bruce toch vaak bijna een heilige, of in ieder geval sympathieke vent. Maar dat komt denk ik omdat we in die films Thomas vooral door de ogen zien van een zoon die tegen zijn vader opkijkt. Nu zien we hem door de ogen van Fleck. Iets anders wat me opviel is dat er op de aftiteling staat dat de personages afkomstig zijn van DC en niet van DC COMICS. Wellicht bewust omdat men Joker toch vooral presenteert als serieuze film en comics toch door veel mensen niet serieus worden genomen?

Joker draait vanaf 3 oktober in de bioscoop.

Met: Joaquin Phoenix, Robert DeNiro, Frances Conroy, Brett Cullen en Zazie Beetz.
Regie: Todd Phillips
Scenario: Todd Phillips & Scott Silver

Categorieën
Media Strips

Dagboek van een Geek #6: Goede raad van de Joker

Dinsdag 21 mei 2019
Het blijft voor mij een leuke hobby: stripplaatjes en illustraties delen op Instagram. Ik ben daar een paar weken geleden mee begonnen toen ik de behoefte voelde om een paar screenshots van de oude Spider-Man tv-serie te delen. Nu plaats ik dagelijks een of twee afbeeldingen en de respons is vaak groot.

Het gaat me niet om een grote instagrammer of influencer te worden. Dat laat ik graag aan roemzuchtige millennials over. Voor mij is het gewoon leuk om de reacties te lezen van mensen of te zien dat het door veel mensen geliket wordt. Daarbij moet je altijd rekening houden met het gegeven dat het algortime een post kan verstoppen, dus veel waarde hecht ik er dan ook weer niet aan. Maar als iemand op een plaatje uit Marvels reageert met: ‘Een klassieker die ik (tot mijn spijt) nog nooit gelezen heb. Maar! Gisteren op het Brabants stripspektakel op de kop heb getikt. Ben benieuwd.’

Dan vind ik zo’n reactie erg leuk.

Mensen ontdekken constant goede strips en slaan klassiekers voor het eerst open. Wat dat betreft is sociale media een handige tool om dit soort dingen onder de aandacht te brengen op een heel vrije, fijne manier. Ik ben veel liever hiermee bezig dan met de Europese verkiezingen deze week. In tegenstelling tot politici hebben strips mij nog nooit teleurgesteld en heb ik naar mijn gevoel veel meer aan een goed verteld verhaal dan aan de leugenaars in Brussel.

Voor mij is het allemaal vooral hobby en het leuke vind ik de rol die toeval speelt. Als ik in mijn digitale map op zoek ben naar een bepaalde afbeelding, stuit ik vaak op een andere die ook heel geschikt is om te plaatsen. Ik laat me dus erg door het toeval leiden.

Soms plaats ik een paar dagen achter elkaar een bepaald thema, zoals laatst een reeks illustraties met Mary Jane Watson in de hoofdrol. Vandaag had ik zin in een afbeelding van Batman, omdat ik het excellente vlog van Cartoonist Kayfabe over The Dark Knight Returns aan het kijken was terwijl ik op de hometrainer zat vanmorgen. Op zoek naar een Batman-afbeelding van Frank Miller, kwam ik bij toeval terecht bij een illustratie van Dave McKean uit Arkham Asylum. Toch past deze perfect bij de gemoedstoestand waarin ik vandaag verkeer: te serieus, en tight assed. Neem ik zowaar raad van the Joker aan.

 

Categorieën
Strips

Adam West

De Schotse stripschrijver Mark Millar plaatste deze toffe foto van Adam West op Twitter:


Mooi hoe zijn Batman-pak nog net onder zijn jas te zien is. Dat zijn voorhoofdhuid lichter is dan de rest van zijn gezicht en het dus lijkt alsof de huid die normaliter niet door zijn masker wordt afgedekt, bruiner lijkt, zal we toeval zijn. In ieder geval ziet West er heel cool uit zo, vindt deze geek.

Toen er enkele afleveringen van de Batman televisieserie in de jaren tachtig door de VPRO werd uitgezonden, maakte ik er voor het eerst kennis mee. Als jongeling had ik het camp-gehalte niet zo door. Ik had simpelweg nachtmerries van Cecar Romero’s Joker.

Cesar Romero als de Jonker door W-E-S. Bron: Comicbook.com

Pas later kreeg ik een enorme hekel aan de serie omdat de associatie met kinderachtigheid zo sterk was, dat alle superhelden meteen heel kinderachtig leken in de ogen van de leken. Tenminste, dat dacht ik toen.

Tegenwoordig interesseert het me nog weinig hoe anderen tegen mijn liefde voor superhelden en Spider-Man in het bijzonder aankijken. Mensen hebben toch wel een mening, hoe de vork ook werkelijk in de steel mag zitten. Ik kan de Batman uit 1966 daarom ook veel meer waarderen dan eerst. Michael Keaton mag dan mijn favoriete Batman-vertolker zijn, ik heb een warm plekje in mijn hart voor Adam Wests interpretatie van de Caped Crusader.

Categorieën
Film Strips

Batgirls wraak

Ja, ja – ik weet het: de belegen titel van deze blogpost klinkt als die van een slecht superheldenverhaal, maar dat is niet de bedoeling. Ik wilde eigenlijk alleen even deze illustratie van Phil Buckenhem even delen:

killing joke batgirl parodiebatgirl coverEen mooi commentaar op de gewraakte Batgirl variant cover van vorig jaar, getekend door Rafael Albuquerque en door hemzelf ingetrokken nadat de tekening nogal wat controverse veroorzaakte. (Daar schreef ik begin dit jaar ook al over.)

 

Ik moest daaraan denken toen ik van de week dit artikel van Will Brooker las over de aankomende animatieversie van The Killing Joke: de klassieke Batman-strip van Alan Moore en Brian Bolland waar ook nu nog steeds heel veel over gesproken wordt.

killing joke joker

Batman: The Killing Joke is vanaf 3 augustus op dvd. Het verhaal in het kort: Batman: The Killing Joke, gebaseerd op de gelijknamige en veelbekroonde DC graphic novel, is een reis naar de donkere psyche van The Joker – van zijn begin als weinig succesvolle komiek tot de vijandige ontmoeting met Batman die het leven van hen beiden voor altijd veranderden. The Joker komt jaren later, na zijn ontspanning uit Arkham Asylum, met een meesterlijk slecht plan om te laten zien dat slechts één slechte dag iedereen zo gestoord kan maken als hijzelf is – en hij heeft het gemunt op Commissaris Gordon. Alleen de Dark Knight kan The Joker stoppen.
killing joke batman killing joke batgirl

De stemmencast bestaat uit Mark Hamill (Star Wars) als The Joker, Kevin Conroy (Justice League, Batman: the Animated Series) als Batman, Tara Strong (Teen Titans; Batman: Arkham games) als Barbara Gordon en Ray Wise (Twin Peaks, RoboCop) als Commissaris Gordon.

Persoonlijk vind ik dat Brooker enkele goede punten heeft: het personage Batgirl had wat meer diepgang mogen hebben in The Killing Joke. Ik geloof dat er in de animatie extra scènes met haar zitten om het personage wat meer vlees op de botten te geven. Ik denk dat je met hoe de strip in 1988 uitkwam, nu niet meer weg kunt komen. Al blijft het een heel goed verkopende Batman-strip heb ik begrepen.

Nu ben ik niet tegen het afbeelden van geweld of seksueel geweld in een verhaal. Ik geloof dat we alle narigheid en schoonheid van waar de mens toe in staat is moeten laten zien. Door in verhalen te ontkennen dat verkrachting bestaat, worden er heus niet minder vrouwen verkracht. Was de wereld maar zo simpel. Dat neemt niet weg dat je dit soort zaken op een verantwoorde manier moet doen en dat je als maker rekening kunt houden met slachtoffers.

Om journalist en tekenaar Samantha LeBas te citeren: ‘I am left wondering why sexual violence against women is used as a device to glorify male characters, why it’s treated as iconic rather than horrific, and who owns the experience itself? Clearly, in this case, it’s not the victim. What does that say?’

Een opmerkelijk detail is dat Moore oorspronkelijk had geschreven dat het geweld nog explicieter in beeld gebracht moest worden. Dit is hoe de oorspronkelijke pagina van Brian Bolland eruit ziet:

killing joke ongecensureerd

(De pagina werd oorspronkelijk door Billy Hynes online gezet.)

Hoe deze scène in de animatiefilm verwerkt is, gaan we vanaf 3 augustus zien.

https://www.youtube.com/watch?v=SnTSqgJPVl8

Meer informatie over Phil Buckenhem vind je hier.

Categorieën
Strips

Lekker cosplayen op de eerste editie van Dutch Comic Con

Cosplayers, ik ben er gek op. Mensen die zo gepassioneerd zijn over een bepaalde serie, comics en de personages daarin dat ze zich als die personages gaan verkleden op een Comic Con. De eerste editie van Dutch Comic Con waren ze niet te missen: Batmen, Darth Vaders, Jokers, Deadpools en Ghostbusters… Ze waren overal.

DCC_Darth_vader DCC_rode_ogen_02

Goed, ik geef toe dat ik niet zo thuis ben in anime en manga, dus bij veel kortgerokte meisjes wist ik niet precies wie ze voor moesten stellen, maar wat maakt het uit. Het geheel zag er vrolijk en kleurrijk uit. Bezoekers wilden maar wat graag op de foto met deze aangeklede liefhebbers dus er werd veelvuldig geposeerd.

DCC_harleyquin_02 DCC_harleyquin DCC_gandalf_telefoon

Op Facebook staan op de pagina van Dutch Comic Con oproepjes van Cosplayers of mensen vooral ook die foto’s met hen online willen zetten en taggen. Wat dat betreft heeft het ook wel weer iets narcistisch, net als vloggers die het merendeel van hun video in beeld zijn en niet het evenement dat ze bezoeken. Maar laat ik daar niet over kniesoren, want het is nu eenmaal de tijd dat Narcissus regeert.

Wie vooral met stripbeurzen als die het Stripschap bekend is, stond in het laatste weekend van maart wel even te kijken in de jaarbeurs te Utrecht. Een stripbeurs waar duizenden mensen op afkomen? Ongehoord in Nederland zou je denken. Voor de stand van Strip2000 stond een lange rij voor Kenny Rubenis, de bedenker en tekenaar van de strip Dating for Geeks. Natuurlijk, die strip gaat over de bezoekers van Comic Con, maar toch heel tof dat de albums als warme broodjes over de toonbank gingen. Ook de stripwinkels die aanwezig waren boerden goed gisteren. En niet alleen in het geekdepartment: Robert van der Kroft verkocht ook veel Claire-albums zaterdag.

Geeks voor Kenny. Foto: Aimée de Jongh.
Geeks voor Kenny. Foto: Aimée de Jongh.

Ook bij de stand van the American Book Center liep het storm. Wat dat betreft werd er goede zaken gedaan. Maar vergeet niet dat er achter het prachtige circus van cosplay een geldmachine schuilgaat.

Wie wilde poseren bij de Batmobile of de Delorean uit Back to the Future moest daar 5 euro voor neertellen. Veel mensen kwamen voor de bekende koppen uit de film- en televisiewereld. Voor een handtekening betaal je al snel 30 euro, voor een foto met je held(in) meer.
Zelf hoef ik niet zo nodig op de foto met een acteur van een film of serie. En een handtekeningenjager ben ik nooit geweest. Ook niet als ik stripmakers interview trouwens, wat de belangrijkste reden was voor mijn bezoek aan Dutch Comic Con. Ik had een halfuur met de Britse stripmaker Andrew Wildman. Die heeft Transformers en Spider-Man getekend en heeft nu zijn eerste zelfgeschreven graphic novel uit: Horizon.

DCC_ghostbusters DCC_batmobile_02

DCC_batmobile_01
Alle vette vingers van de bezoekers moeten natuurlijk wel weer van de Batmobile afgepoetst worden.

Helemaal vlekkeloos was de eerste editie niet. Enkele gasten zegden hun komst van tevoren af vanwege verschillende redenen. Dat cancelations werden niet altijd even snel op de site van Dutch Comic Con gecommuniceerd. Ook hoorde ik dat sommige uitgevers die wel graag op de beurs hadden gestaan, geen contact kregen met de organisatie. En het was erg druk. Die hal met stripwinkels kon je op sommige momenten niet doorkomen. Het leek de Kalverstraat wel op zaterdag. Ook zou de Comic Con wat panels en dat soort dingen kunnen gebruiken. Er waren wel Q&A’s met de acteurs, maar een paar leuke thematische panels over comics of televisieseries zouden goed passen in het programma.

Toch ben ik als stripjournalist erg blij met de komst van Dutch Comic Con. Komen we dan eindelijk van het stoffige imago met strips in bananendozen af? De toekomst ziet er positief en vol cosplayers uit.

Categorieën
Film Strips

Column: Batman versus Dexter

Illustratie: Paul Stellingwerf
Illustratie: Paul Stellingwerf

Inmiddels ben ik weer bijgekomen van het slot van seizoen zeven van de prachtserie Dexter, maar dat heeft wel heel wat koude douches gekost. Het ging er dan ook heet aan toe: Dexter kreeg een bloedmooi vriendinnetje met een voorkeur voor giftige maaltijden, de sterke arm der wet zat hem erg dicht op de huid en zusje Debra werd steeds meer opgeslokt door de duistere schaduw van haar broer. Wat dit seizoen bovenal boeiend maakt, is het feit dat Dexter Morgan steeds meer dubieuzer gedrag vertoont. En dat zegt wat over een serie waarin een seriemoordenaar de hoofdrol speelt.

Dexter is een moordenaar in de goede zin des woords: hij vermoordt alleen maar misdadigers die hun straf weten te ontlopen. Verder is Dex tamelijk ongevaarlijk, want hij werkt volgens een code. Wanneer onomstotelijk vaststaat dat zijn beoogde snijtafelgast daadwerkelijk de misdaden heeft gepleegd waar hij of zij van verdacht wordt, slaat hij toe.

Wat dat betreft is Dexter vergelijkbaar met een moderne superheld als The Punisher. Sterker nog: in veel opzichten is Morgan een efficiëntere misdaadbestrijder dan bijvoorbeeld Batman. Net als Dexter zag Bruce Wayne op jonge leeftijd zijn ouders vermoord worden. Dit heeft Wayne voor het leven getekend: hij zal al zijn middelen inzetten om de misdaad te bestrijden, maar in tegenstelling tot Morgan doet Bats dit zonder bloedvergieten. Zo weigert hij al jaren zijn aartsvijand de Joker de nek om te draaien. Dat lijkt nobel, maar is het natuurlijk niet, want nadat Bats hem gearresteerd heeft, weet de eeuwig grijnzende psychopaat iedere keer weer uit het gekkenhuis te ontsnappen om tig nieuwe slachtoffers te maken. Kleeft het bloed dat de Joker vergiet daarom niet net zo goed aan de handschoenen van Batman? Is Bats niet medeplichtig aan de stapel lijken die de Joker creëert? Dexter zou voorgoed een einde maken aan deze eindeloze stroom slachtoffers.

In 'Return of the Dark Knight' draait de Joker uiteindelijk zijn eigen nek maar om. Illustratie: Frank Miller.
In ‘Return of the Dark Knight’ draait de Joker uiteindelijk zijn eigen nek maar om. Illustratie: Frank Miller.

Recent leerde Dexter dat hij zijn code helemaal niet nodig heeft om te moorden, dat deze een fictie is, bedacht door zijn vader om de hem in het gareel te houden. Alle kinderen zetten zich immers ooit af tegen pa en Dexter is daarin geen uitzondering. Nu kan Dex zijn bloeddorst lessen met wie hij maar wil. Dat kan een voordeel zijn, bijvoorbeeld als hij besluit wansmakelijkheid te bestraffen. In dat geval hoeven we in de toekomst nooit meer de vocale diarree van Jantje Smit aan te horen of te kijken naar Rutger Castricum – op hun eigen manier immers ook een soort jokers. Aan de andere kant maakt dit dat Dexter niet langer zindelijk is: als je hem in de supermarkt even verkeerd aankijkt kun je de volgende op zijn lijst zijn. Misschien is Batman uiteindelijk toch een veiliger oplossing.

Deze column is in Schokkend Nieuws #100 gepubliceerd.

Categorieën
Film Strips Video

Op zoek naar Halloween

Het is een dag waar ik altijd met plezier naar uit kijk: 31 oktober, Halloween. Het leukste feestje van het jaar. Eigenlijk de enige feestdag die ik echt serieus neem. Kerst is verbonden aan allerlei regeltjes en daar ben ik wars van, terwijl je Halloween kunt vieren zoals je zelf wilt. Je kunt de feestdag naar eigen smaak inrichten.

Spider-Man versus The Hobgoblin. Illustratie: Charles Vess
Spider-Man versus The Hobgoblin. Illustratie: Charles Vess

Zelf ben ik niet zo van de verkleedpartijtjes, maar hordes volwassenen steken zich rond deze tijd in Halloweenkostuum om goede sier te maken. Prima natuurlijk. Even lekker losgaan, je eigen identiteit inruilen voor een fictieve. Of bepaalde karaktereigenschappen die je normaliter verborgen houdt naar de oppervlakte laten komen. In ieder van ons schuilt immers wel een Dexter. Die kun je niet loslaten, maar je kunt hem tijdens Halloween wel een beetje zuurstof geven.

Mijn fascinatie voor Halloween begon bij de films van Tim Burton. De sprookjesachtige wereld, waar vreemde buitenbeentjes wonen, skeletten kerstmis overnemen, huisvrouwen tot katvrouwen verworden en miljonairszonen zich als levensgrote vleermuizen uitleven, sprak mij als kind al erg aan. Nog steeds ben ik gek op het werk van Burton, maar mijn liefde voor Halloween reikt veel verder.

Gothic
Naar horrorfilms bijvoorbeeld en dan met name gothic horror. Oude films van Universal Studio’s kijk ik graag, en werk uit de Hammer Studio’s. Films waarin de gothic style zwaarder weegt dan het aantal slachtoffers dat op gruwelijke wijze wordt afgeslacht. Hoewel films over massaal hak- en snijwerk ook weer erg leuk kunnen zijn, daar niet van. Schurken als Freddy Krueger, daar mag je me gerust wakker voor maken. Liever wel zelfs.

En ook voor spookverhalen van schrijvers als Poe.

Goblin

De Green Goblin. Illustratie: John Romita Jr.

Voor mij is de wereld van Spider-Man, en het Marvel Universum in het algemeen, ook een en al Halloween wat de klok slaat. Superhelden gaan verkleed in de meest kleurrijke outfits, terwijl de superschurken daar niet voor onderdoen. Sterker nog, De Green Goblin, Spidey’s aartsvijand, is wat mij betreft bij uitstek een Halloween-character. De Green Goblin vliegt rond op een vleermuisvormige glider, hij draagt een groen trol-achtig masker en gooit met pompoenbommen.

Maar misschien is de Hobgoblin, die de Green Goblin als template gebruikte voor zijn wapens en kostuumontwerp, nog wel meer Halloween. De hoofdkleur in zijn pak is immers oranje, net als de pompoenen die tijdens dit feest een prominente plaats innemen. En hij is een kopie van de Groene Trol, weliswaar met wat aanpassingen maar toch. Het Halloween zoals we dat nu kennen is natuurlijk ook een verbastering van wat het ooit was. Het is een importproduct uit de Verenigde Staten.

Overigens geldt dat Halloweeneske natuurlijk ook voor het universum van DC Comics, en dan met name voor Gotham City, waar Batman huist. Gotham City wordt bevolkt door Halloweeneske schurken en helden: de Joker, de Madhatter, Scarecrow, Penguin, etc. Niet zo gek dus dat Tim Burton ooit twee Batman-films maakte.

Wie een pure dosis Halloween & Batman tot zich wil nemen, moet de strips The Long Halloween en de voorloper Haunted Knight maar eens lezen. Beide beeldverhalen zijn aan de hand van schrijver Jeph Loeb en tekenaar Tim Sale, een bijzonder team dat wel meer goede strips op zijn naam heeft staan.

Halloween beleef ik dus vooral tussen mijn oren. Ik lees graag over deze feestdag, ik kijk films, lees strips en verzamel op mijn Tumblr afbeeldingen die in deze sfeer passen.

Tegelijkertijd ben ik nog steeds op zoek naar het hoe en waarom van mijn Halloween fetisj en die van anderen.

Ik heb in de afgelopen jaren een reeks webvideo’s gemaakt over het onderwerp.

Over zombiewalks bijvoorbeeld, wat ik een fascinerend verschijnsel vind.

Maar ook dit soort bewegende decorstukken kunnen mij zeer bekoren. Het is kitsch natuurlijk, maar ook dat is onderdeel van Halloween.

Halloween in het echte leven, da’s lastiger te vinden. Zeker buiten het seizoen om. Toch is er genoeg gothic sfeer in de wereld, als je weet waar je moet zoeken. Daarom bezoek ik graag spookachtige kerkhoven. Wie lang genoeg op een oud kerkhof rondhangt, gaat vanzelf allerlei dingen zien die tegen de grens van het paranormale aanliggen. Wat dat betreft doet een gezonde dosis fantasie wonderen voor de Halloweenliefhebber die in het dagelijks leven ook een beetje spooky spanning zoekt.

Goed, genoeg geblogd over Halloween. Ik ga naar buiten, eens zien wat Amsterdam allemaal aan Halloween gedaan heeft dit jaar.

Categorieën
Film Filmrecensie Strips

Filmrecensie: The Dark Knight

Laten we, om te beginnen, een moment stilte in acht nemen voor de niet zo lang geleden overleden acteur Heath Ledger. Ledger was als een kameleon. Hij kroop volledig in de huid van het personage waardoor je altijd alleen het karakter zag en niet de acteur erachter. Ledger toont het grote bereik van zijn vakmanschap voor een laatste keer in The Dark Knight, door een formidabele Joker neer te zetten.
Dat de Joker een psychopathische moordenaar is, weten trouwe Batman-lezers onder andere uit het verhaal A Death in the Family, waarin hij de tweede Robin doodslaat met een koevoet. Het merendeel van de Batman-verhalen is de Joker echter niet veel meer dan een vervelende grappenmaker. Jack Nicholson bracht ons een eigengereide interpretatie van het personage in Batman van Tim Burton. De rol van de megalomane moordenaar leek hem op het lijf geschreven en borduurde voort op eerder gespeelde personages als Jack Torrance uit The Shining (Stanley Kubrick, 1980). Niets ten nadele van Jack Nicholson, maar door de grappen en grollen ging er nergens een dodelijke dreiging uit van zijn Joker.

Angstaanjagend en onvoorspelbaar
Ledgers Joker daarentegen is vleesgeworden anarchie: hij creëert chaos door mensen in extreme situaties te brengen waarin de regels van alledag niet meer gelden. Zijn motieven zijn ondoorgrondelijk en daarom onvoorspelbaar. De Joker heeft duidelijk plezier in het moorden – dat maakt hem angstaanjagend en levensbedreigend. Om Ledgers Joker lachen we uit pure doodsangst.De relatie tussen Batman (Christian Bale) en de Joker wordt duidelijk verwoord door de schurk: ‘You complete me.’ Batmans aanwezigheid maakt het bestaan van de Joker zinvol. Ze staan respectievelijk voor Orde versus Chaos. Een onstabiel evenwicht dat met de juiste druk van de Joker kan doorslaan in een alles vernietigende chaos.
Papa is boos

Bijzonder sterk is het feit dat de geschiedenis van de Joker in het ongewisse wordt gelaten. Regisseur Christopher Nolan (die ook Batman Begins uit 2005 maakte) verklaart niet waar de grimmige grappenmaker vandaan komt. Al geeft de Joker zelf maar al te graag uiteenlopende verklaringen voor zijn uiterlijk op het moment dat hij de monden van zijn slachtoffers met een mes bewerkt tot de herkenbare grijns. Als de Joker op zoek naar Harvey Dent een fundraiser binnenstormt, pakt hij een van de rijke mannen uit de menigte vast. ‘Weet je,’ verzucht hij, ‘je doet me aan mijn vader denken. Ik haatte mijn vader!’ Daarna zet de Joker een mes op de mond van de man.

Two-Face
In tegenstelling tot de geschiedenis van de Joker vormt de oorsprong van Harvey Two-Face de ruggengraat van het verhaal. Nauwgezet zien we hoe de rechtschapen openbare aanklager Dent (Aaron Eckhart) via een duister pad naar zijn gespleten persoonlijkheid wordt geleid.De warmbloedige vertolkingen van de cast en de goed uitgedachte karakters maken dat je meeleeft met iedere tegenslag die de personages te verduren krijgen. Gotham City mag dan een groots canvas zijn voor de avonturen van Batman, het zijn uiteindelijk een paar sleutelfiguren waar het drama om draait. Zelfs de bijrollen van Gary Oldman (Commissioner James Gordon), Michael Caine (Alfred de butler) en Morgan Freeman (Lucius Fox) staan als een huis. Maggie Gyllenhaal vertolkt de rol van de mooie Rachel Dawes.The Dark Knight zet door zijn rauwe realiteit alle voorgaande Batman-films in de schaduw. Er is niets terug te vinden van de speelse en toch wat kinderachtige interpretaties van Joel Schumacher, of het sprookjesachtige Gotham City van Tim Burton. Nolan toont ons een grimmige wereld. Hierin slaat Batman de Joker bijkans dood om hem te doen opbiechten waar hij Dent en Rachel gevangen houdt. De film heeft vanwege het explosieve geweld dan ook een keuring gekregen voor zestien jaar en ouder.

De prijs van gerechtigheid
Nolan neemt Batman heel erg serieus en maakte van The Dark Knight een bombastische film waarin de morele waarden van Batmans acties onder een microscoop worden gelegd. Welke opofferingen brengt zijn heldendom met zich mee? Hoeveel slachtoffers is de geheime identiteit van Bruce Wayne eigenlijk waard?Batmans acties tegen de onderwereld roepen extreme tegenreacties van de criminelen op, met als summum de Joker himself. Nolan weet de morele dilemma’s te verweven in een dramatisch verhaal dat nooit vaart verliest en enkele verrassende wendingen bevat. Wie zich overgeeft aan Nolans serieuze instelling, staat een bijzonder meeslepend epos te wachten. Met The Dark Knight is de superheldenfilm volwassen geworden.

Ook verschenen op EeuwigWeekend.nl.

Lees ook:

Categorieën
Strips

Stripdagen Haarlem 2008: Tweede dag en napret

Alle posts over de Stripdagen Haarlem 2008 op een rij:

De Stripdagen Haarlem 2008 zijn weer voorbij. Gelukkig maar, want anders was ik nooit meer uit Haarlem weggekomen. Het was veel te gezellig.De tweede dag verliep een stuk rustiger dan de eerste. Wellicht kwam dat door het lekkere weer. Al hadden sommige tekenaars geen gebrek aan aandacht:
Jean-Marc van Tol was zó druk met signeren (de rij voor zijn tafeltje leek nooit leeg te raken) dat hij anderen voor zich moest laten eten. Naast Van Tol zat Floris Oudshoorn (van Swamp Thing & de horrorbundel Bloeddorst) dan ook lekker te schransen.
Berichten uit Haarlem
Hanco Kolk werd zondagmiddag door Jeroen Mirck aan de tand gevoeld tijdens een van de interviewsessies. Mirck schreef over zijn reeks interviews op de stripdagen dit artikel. De dag ervoor had hij ook een gesprek met Randall Casaer over zijn strip Slaapkoppen. Randall C. kreeg de VPRO debuutprijs voor deze bijzonder originele strip. Tijdens het interview praatte Caesar vooral over de invloed van dromen op zijn stripwerk.

Mirck in gesprek met Randall C.

En verder was er zondag weer genoeg publiek bij de Nieuw Gehoer-stand. Roos Manintveld, de vaste fotografe van Studio Nieuw Gehoer, maakte een reportage over de Stripdagen, met prikkelende onderschriften van Hallie Lama.Over foto’s gesproken: illustrator Pieter Hogenbirk maakte een reeks treffende zwart-witfoto’s van de Stripdagen.
Aanwinsten
De beurs bood ook gelegenheid om mijn stripcollectie aan te vullen. Ik ben nu de trotse bezitter van de paperback The Power of Iron Man, een collectie verhalen van deze hightech-held waarin onder andere het beroemde verhaal ‘Demon in A Bottle’ staat. Iron Mans grootste vijand was ooit namelijk alcohol. In de nieuwe Iron Man-film wordt hier subtiel naar verwezen: wanneer Tony Stark in het openbaar verschijnt is de kans groot dat hij een borrel in zijn ene hand heeft (en een schone dame in de andere).
The Greatest Joker Stories Ever Told is een trade waarvan de titel -hopelijk- de lading dekt. Met de aankomende nieuwe Bat-flick kan wat researchmateriaal over de Joker immers geen kwaad. Heel oude Batman-verhalen zijn voornamelijk interessant voor hun curiositeitswaarde, want de manier van vertellen sluit niet aan bij huidige standaarden. De Batman-verhalen uit de jaren zeventig en tachtig zijn daarentegen van een hoger niveau en zullen zeker veel leesplezier bieden. Schrijvers als Denny O’Neil en tekenaars als Jim Aparo en Neal Adams hadden de duistere detective goed in hun vingers zitten. Zij maakten het weer de moeite waard om een Batman-comic te lezen.
Daredevil: The Man Without Fear. Stripauteur Frank Miller beschreef met deze comic Daredevil Jaar Één. Tekenvirtuoos John Romita Jr. zette het script om in een aansprekend visueel spektakel. Ik vond een eerste druk uit 1994. Hoewel het mij normaal gesproken niet uitmaakt welke druk een comic is, ben ik toch blij met de sober doch strak uitgevoerde cover die deze eerste druk omvat. Een knalrode voorkant met rechts Daredevil in silhouet. Een mooi iconografisch plaatje.
Daarnaast heb ik nog De Hel van Rwanda ’94, door Pat Masioni, Cécile Grenier en Ralph, gescoord en de in eerdere posts vermeldde smallpress boekjes. Ongetwijfeld rollen er nog wat recensies uit de laptop binnenkort. Maar eerst ga ik even lekker onderuitgezakt zitten lezen en nagenieten van een heerlijk weekend Haarlem.