Notice: register_sidebar was called incorrectly. No id was set in the arguments array for the "Sidebar 1" sidebar. Defaulting to "sidebar-1". Manually set the id to "sidebar-1" to silence this notice and keep existing sidebar content. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 4.2.0.) in /customers/9/c/2/michaelminneboo.nl/httpd.www/wp-includes/functions.php on line 5663
Stripplaatjes « Michael Minneboo
Een afbeelding uit Spektakulaire Spider-Man 111 getekend door Todd McFarlane. Ik vind de compositie heel spannend in deze tekening. Spider-Man op de voorgrond die een diagonale lijn vormt. Die vorm wordt versterkt doordat Spider-Man zijn hoofd naar links houdt, terwijl de Prowler juist naar rechts kijkt.
Het rood van zijn kostuum dat contrasteert met het paars van Prowler. Dit alles maakt dat de twee lichamen te samen twee contrasterende vlakken in het beeld vormen. Zo maakt McFarlane van een dialoogscène toch een dynamisch beeld.
Het blijft leuk om comics te lezen die op newsprint papier zijn gedrukt. Dat geldt onder meer voor de oude Juniorpress comics. Op modern glad papier komen de inktlijnen weliswaar mooier uit, maar daarop zijn de kleuren weer veel feller en is het contrast van het beeld eigenlijk te hoog. Dat komt omdat men er toentertijd rekening mee hield dat het pulpachtige papier de inkt deels zou opzuigen, waardoor de kleuren minder fel werden op papier. Dat zuigeffect heb je niet bij modern gladpapier en bij dito druktechnieken. Daarom zien de kleuren er in herdrukken er dus veel feller uit.
Het probleem bij newsprint is dan weer wel dat de kleur rood vaak door vloeit, en dus zie je vlekken in de zwarte vlakken.
Omdat veel van mijn vlogs over Juniorpress comics gaan, heb ik daar een speciale Playlist voor samengesteld waarin nagenoeg alle JP-vlogs zijn opgenomen. Nu heb ik er geen mooie url voor om te delen, maar gelukkig kan je op een blog gewoon links maken. Check dus hier de JP-playlist.
Maar je kunt voor het gemak ook even gewoon op youtube.com/michaelminneboo kijken, en dan zie de Juniorpress-playlist bij de anderen staan. Zeg het voort aan alle Juniorpress-fans die je kent! Want er komen nog veel meer vlogs met dit thema aan.
En thanks for sharing & watching :).
Blook is a Dutch superhero parody made by Johnn Bakker and Lo Hartog van Banda back in the 1970s. During my winter vacation I read the first album titled De supermolekuul (the super molecule).
This is a great panel.
YouTube.com/AmsterdamComicGeek
This week I edited a little celebration of the Hobgoblin. To this day he’s still one of my favorite Spider-Man villains. I was there as a young reader when the character was first introduced by Roger Stern and John Romita Jr. They made a great two part story in which we see how an unknown guy gets the old equipment of the Green Goblin and modifies everything to become the Hobgoblin. His outfit would look great on any halloweenparty . For the longest time they kept the readers in the dark about Hobgoblin’s true identity. Comics back then were a lot of fun.
I think my 10 year old self would’ve loved the video. In fact, 43 year old me is pretty pleased with it as well.
Op de Dutch Comic Con wintereditie interviewde ik op zondagochtend meerdere cosplayers achter elkaar in de dealerhal. Erg leuk om te doen, want cosplayers zijn altijd enthousiast over hun hobby en het personage dat ze uitbeelden.
Het lukte me echter niet om voor de kerstvakantie alle vlogs te monteren en online te zetten. Inmiddels heb ik mijn laatste cosplay-interview gemonteerd. In de komende periode komen de drie video-interviews dus online op mijn YouTube-kanaal: youtube.com/michaelminneboo. Ik sprak onder andere met Popeye en de Riddler.
Omdat ik voor Eppo Stripbladook cosplayers interview, was dit projectje op Comic Con meteen een vorm van veldwerk: kijken of er potentiële kandidaten voor de rubriek rondliepen. Instagram is overigens ook een handig hulpmiddel om cosplayers te vinden.
Het komende jaar staat voor mij dus deels in het teken van deze leuke en originele hobby.
Met enkele pistoolschoten leidt Mary Jane Watson-Parker de twee huurlingen Styx en Stone af voordat ze Spider-Man kunnen vermoorden. De superheld is al dagen op zoek naar zijn ontvoerde echtgenote en uitgeput. Mary Jane heeft zichzelf bevrijd van de stalker die haar opsloot en richt de na-rokende pistoolloop vastberaden op Styx & Stone. Tekenaar Todd McFarlane zet de roodharige schone neer als een heldin uit een wraakfilm. Moe, vuil en bezweet, maar een vrouw die geen superheld nodig heeft om haar te redden. Sterker nog, zij redt haar super echtgenoot. Daarom houd ik zo van Mary Jane.
New Yorkse metro in het Marvel Universum anno 1988. Illustratie John Romita Jr. (Daredevil #252)
Daredevil vol. 1 252.
Art: John Romita Jr & Al Williamson
Nu ik gestopt ben met Tumblr komt er ook een eind aan het blog Comic Book Cities dat ik daar had. Een blog dat nooit echt helemaal tot bloei kwam, terwijl het toch een leuk idee is. Het concept was simpel. Op het blog publiceerde ik stripplaatjes waarop steden op een interessante manier verbeeld zijn. Natuurlijk zit daar veel New York tussen, want die stad kom ik in de comics van Marvel het meeste tegen.
Stripsteden kunnen bestaande steden zijn, maar ook het fantasierijke werk van Moebius komt in aanmerking. Het leek me leuk om van dat blog gewoon een nieuwe rubriek op deze site te maken.
Omdenken Dat vind ik dan weer positief aan het hele Tumblr-debacle: dat ik me meer ga concentreren op deze site. En dat ik nu bewust meer tijd ga reserveren om te schrijven aan smallpress-boekjes en een roman met de tijd die ik overhoud doordat ik minder op sociale media aanwezig ben.
De pagina is iets blauwer geworden dan hij in het boek is. Ik nam de foto vanmorgen vroeg. Ben de stripkast een beetje aan het opruimen, kwam het boek tegen en begon te bladeren: erg droge en goede humor.
Het voordeel van je eigen website hebben in plaats van publiceren op zeg maar Fakebook of Instagram, is dat je mooie pin-ups kunt laten zien als je die tegenkomt.
Want: geen censuur van Amerikaanse puriteinse bedrijven.
Hier laten verschillende tekenaars Storm van de X-Men van haar beste kanten zien.
Storm getekend door Neal Adams.
Sexy Storm door John Byrne.
Storm is een van mijn favoriete Marvel-personages. Ik heb haar dan ook opgenomen in een top 5 beste diversiteit superhelden die ik voor Submarine Channel heb geschreven en die binnenkort gepubliceerd zal worden. Storm is een heel gelaagd personage met een getroebleerde achtergrond. Ze is verbonden met de natuur, maar ook met de menselijke wereld. Een godin volgens sommigen, een straatvechter volgens anderen. En dus eigenlijk belichaamt ze allebei deze uitersten. Ze is een leider en een sterke vrouw. Ze is zeer aantrekkelijk en heeft bijzondere superkrachten. Maar wanneer ze die kwijt raakt, wat ergens in de X-Men-comics gebeurt, blijft ze gewoon door vechten en de X-Men leiden.
Het is eigenlijk jammer dat we in de X-Men-films nog zo weinig van Storm hebben gezien. Een gemiste kans die hopelijk in de toekomst hersteld wordt.
Storm kust Wolverine. Alan Davis en Paul Neary. Uncanny X-Men Annual #11 (1987)
Gerardo Zaffino.
Renato Camilo.
Storm and Warlock by Bret Blevins from the cover of artist’s book Bret Blevins Miscellaneous Color Art 1980-2015
Storm, Rogue en Kitty Pryde zijn mijn favoriete X-vrouwen.
Een splash-page van Iron Fist #10 (1976). Net als de eerder gepubliceerde openingspagina van Sensational She-Hulk staan de credits geschreven in de krant. Kennelijk heeft John Byrne net zo’n liefde voor The Daily Bugle als ondergetekende. Of het moet dit keer het idee van schrijver Chris Claremont zijn geweest om de strip met de krant te beginnen. In ieder geval wordt narratieve middel vaker gebruikt in de comics van Marvel.
Het blijft leuk om comics te lezen die op newsprint papier zijn gedrukt. Dat geldt onder meer voor de oude Juniorpress comics. Op modern glad papier komen de inktlijnen weliswaar mooier uit, maar daarop zijn de kleuren weer veel feller en is het contrast van het beeld eigenlijk te hoog. Dat komt omdat men er toentertijd rekening mee hield dat het pulpachtige papier de inkt deels zou opzuigen, waardoor de kleuren minder fel werden op papier. Dat zuigeffect heb je niet bij modern gladpapier en bij dito druktechnieken. Daarom zien de kleuren er in herdrukken er dus veel feller uit.
