Ons balkon is gekraakt door een stel duiven. Ze zijn een gezin aan het stichten, dus hebben we gratis eieren…
Dit keer heb ik gekozen voor een track van Badly Drawn Boy. Deze vond ik goed bij de beelden passen. Youtube herkende echter het betreffende nummer en heeft daarom een reclamebanner in de video geplaatst. Deze is gelukkig weg te klikken. Ook staat er meteen een linkje naar de artiest en naar iTunes. Zo gaat dat kennelijk als je gebruik maakt van andermans muziek. Een wijze les. Zelf hou ik helemaal niet van reclame bij video’s.
De volgende Daily Webhead hopelijk dus weer zonder. Die staat gepland voor zondag 15 april: stripmaker Erik Kriek over Gutsman. Tot dan!
Een paar weken geleden verbleef ik samen met Paul in Edinburgh, haunted capital of the world. We waren daar om held Kevin Smith te bezoeken, maar ook om gewoon een paar dagen lekker de nerd uit te hangen. Aangezien Edinburgh vol ligt met kerkhoven en twee stripwinkels bezit, kwam dat wel goed.
Van stripmaker/illustrator Erik Kriek komt half maart een striproman uit waarin vijf bewerkingen van H.P. Lovecraft verhalen staan. Het onzienbare, en andere verhalen van H.P. Lovecraft heet het boek dat bij Oog & Blik/De Bezige Bij zal verschijnen. Ik interviewde Kriek recent voor de VPRO Gids hierover. Ook nam ik deze video op waarin Kriek vertelt hoe hij een strippagina maakt en waarom strips maken significant moeilijker is dan illustreren.
Daily Webhead
Dit gesprek met Kriek is de eerste aflevering van een nieuwe reeks Daily Webhead-video’s. Een serie korte webvideo’s over verschillende onderwerpen: interviews met stripmakers, bloggers en andere creatieven. Maar ook episodes met meer persoonlijke verhalen. Zo was ik recent in Edinburgh samen met Paul, dus daar komt nog een videoverslag van vergelijkbaar met Lekker nerden in Londen.
De planning is nu dat de video’s om de week op zondag online komen, dus verwacht de volgende op 18 maart. De muziek is wederom gecomponeerd door blogwonder Marco Raaphorst.
Kriek
Het gesprek met Erik Kriek verliep heel informeel. Nadat ‘het echte werk’ er op zat, het interview voor de VPRO Gids, pakte ik mijn camera en stelde Erik voor de vuist weg enkele vragen. Ik vind het zelf altijd erg boeiend om te horen hoe creatievelingen hun dingen maken en stripmakers in het bijzonder.
Cinema is bij uitstek het medium waarin de doden weer tot leven komen. In films zijn overleden acteurs immers weer in hun volle glorie te zien. Om over de vele zombiefilms nog maar te zwijgen. (Wat dat betreft is het een zegen dat smell-o-vision nooit echt is aangeslagen.) De verbeelding van doden in cinema, een mooi thema voor een mash-up.
Menno Kooistra maakt al een tijdje speciale video mash-ups voor CinemaTV, het online filmmagazine van de VPRO. Dit keer combineerde hij 22 filmfragmenten waarin dode mensen rondwaren. Een erg vermakelijke montage met enkele leuke verrassingen.
Het web staat er sinds vandaag weer vol mee: foto’s en video’s van sneeuwlandschappen. Vaak is al dat wit betoverend mooi. Toch wilde ik er eigenlijk niets over online zetten, maar ik weer zo verbaasd dat het allemaal weer heel moeilijk ging met het spoor dankzij een paar centimeter sneeuw, dat ik het er toch graag even over wil hebben, maar dan in videovorm.
Bovenstaande twee shots schoot ik vanuit de trein vandaag. Ik heb in tegenstelling tot veel anderen mazzel gehad en zat het merendeel van de tijd in een rijdende trein en deed er maar 2,5 uur over om thuis te komen. Vooral de voorbij glijdende treinrails in de sneeuw hebben een hypnotiserende werking op me. Maar ook het rijdende verkeer in Amsterdam krijgt iets fascinerends door de witte beeldvlakken van de sneeuw.
Saillant detail: de twee shots heb ik op YouTube aan elkaar gemonteerd. Dat kan tegenwoordig met de YouTube Video Editor.
En dat is handig, want final cut pro slikt de beelden van de flip cisco niet. Zodra je ze wil monteren knalt Final cut pro versie 6 eruit.
Donderdag was ik samen met Linda aanwezig bij de opening. Mariette Dölle, programmaleider van TENT, introduceerde de kunstenaar, vervolgens trad The Church of the First Day op. Dit bijzondere groepje performers komt ook in de video voor. Daarna zie je wat sfeerbeelden van de tentoonstelling.
Ik raad je graag aan om de tentoonstelling zelf te gaan bekijken, Hoogerbrugge is een bijzondere multimedia kunstenaar.
La Grande Fête des Voyeurs is een overzichtstentoonstelling van Hoogerbrugges werk van de afgelopen vijftien jaar: interactieve animaties, videoprojecties, diaseries en tekeningen. In zijn werk schetst hij op toegankelijke wijze een nerveus tijdsbeeld, waarin de moderne mens zich door het dagelijks leven heen worstelt.
Wat kun je zoal verwachten in TENT?
In de interactieve animatie Karaoke (2008) wacht het alter ego van Hoogerbrugge lijdzaam tot de toeschouwer hem tot leven brengt: als de microfoon wordt gebruikt maakt hij houterige bewegingen terwijl hij de namen van medicijnen mompelt. In de video-animatie Overlast stoort hij zich zo aan het gedrag van zijn medemens dat hij in woede en agressie ontsteekt. In de grote zaal van TENT presenteert Hoogerbrugge de video-installatie La Grande Fête des Voyeurs waarin een aantal personages uit zijn werk van de afgelopen jaren op vijf schermen in hoog tempo verschijnt en weer verdwijnt. Het werk levert een intelligent en vaak relativerend commentaar op het gedrag, de existentiële vragen en angsten van de hedendaagse mens, op La condition humaine, het menselijk tekort. In Quatrosopus, het werk dat hij op de Biënnale van Venetië 2011 toonde, drijft hij de zoektocht naar antwoorden op levensvragen tot het uiterste.
Maar ook de game FLX, die hij samen met Sander van der Vegte en Submarine ontwikkelde, kun je er spelen. Vier spelers moeten samenwerken om door een hindernisbaan met onverwachte obstakels te komen. De animatiegame is najaar 2011 verworven door Stedelijk Museum Amsterdam.
Pro Stress #2
Recent verscheen het tweede album van Pro Stress, een stripreeks die Hoogerbrugge eerst op zijn site publiceert, voordat ze in boekvorm verschijnt. In drie plaatjes aanschouwt de tekenaar de wereld met een flinke dosis humor. De vorm is eenvoudig: een personage, vanaf de middel afgebeeld tegen een witte achtergrond, spreekt de lezer toe. Vaak gebruikt de tekenaar in de drie plaatjes dezelfde afbeelding, soms met kleine variaties. Zoals in eerder werk is Hoogerbrugge zelf een belangrijk personage in de reeks. Ook bekende koppen als David Lynch, Quentin Tarantino, Nick Cave, Dr. Phil, Bob Ross en Woody Allen.
La Grande Fête des Voyeurs loopt tot en met 18 maart in TENT.
Om alvast in de winterstemming te komen: een vrolijke video waarin een sneeuwpop gemaakt wordt. De video werd in 2009 geschoten door stripmaakster Rosalie Roosendaal (voorheen Lub en Roos Tekendoos). Die sneeuwpop is natuurlijk allang gesmolten. Gelukkig hebben we de beelden nog.
Mijn 2011 is een korte impressie van memorabele momenten van het afgelopen jaar. Ik heb me beperkt tot de foto’s die ik voor Daily Webhead heb gemaakt. Het overzicht is daarom ook niet volledig, maar wel lekker kort.
Interviews 2011 was een druk jaar, ook wat betreft interviews. Nu is interviewen mijn vak, dus drukte is vooral goed.
Ik heb een paar fijne gesprekken gevoerd die me bij zullen blijven. Het eerste schiet me het interview met Craig Thompson binnen. Ik sprak hem op de Boekenbeurs in Antwerpen voor de VPRO Gids. Een leuke vent van ongeveer mijn leeftijd wiens Blankets grote indruk op me heeft gemaakt.
Het interview met Youp van ’t Hek maakte ik voor HumorTV.nl – een site voor de VARA. Na alle sterallures van de meeste VARA-prominenten waar ik in de afgelopen twee jaar mee te maken kreeg, was de ontspannenheid van Youp een verademing. Hij had alle tijd voor ons. Na het gesprek hebben we nog gezellig koffie gedronken. Wie overigens geen sterallures hebben zijn Paul Witteman en Frank Evenblij. Naar het gesprek met Evenblij had ik echt uitgekeken: ik vind hem een van de grote beloftes van de Nederlandse televisie. Het was ook een boeiende en ontspannende dialoog.
Hoe leuk die video-interviews ook zijn, mijn voorkeur gaat op dit moment toch uit naar geschreven interviews.
De gesprekken met Peter Pontiac en animator Rosto staan me ook nog helder voor de geest. Ik hou van eigenzinnige kunstenaars en praat graag met ze over hun werk, hun motieven en dromen. Pontiac kreeg dit jaar natuurlijk veel aandacht omdat hij de Marten Toonderprijs had gewonnen. Prima als zo’n oeuvreprijs de spotlight op een bijzondere stripmaker richt.
Met het interview met Peter de Wit heb ik wederom een naam op mijn verlanglijstje kunnen doorstrepen. Dat lijstje is overigens nog lang genoeg om me voorlopig bezig te houden.
Anders kijken De expositie van het werk van Saul Leiter zal me nog lang bijblijven. Vooral omdat ik door zijn foto’s weer anders naar de wereld ben gaan kijken. Dat is wat ware kunst met je doet. Er waren ook een paar strips die ik las die grote indruk hebben gemaakt. Een paar ervan heb ik gerecenseerd, maar ik ben tot mijn spijt er niet aan toe gekomen om ze allemaal te behandelen. Misschien iets voor de toekomst.
Voornemens
Voornemens heb ik niet zo veel. Minder moeten, dat wordt mijn credo voor de komende maanden. Meer met mijn hoofd tussen de bomen. Dat soort dingen.
Rest mij niets anders meer dan de bezoekers van mijn blog hartelijk te bedanken voor het lezen van mijn stukken en het reageren op de site. En iedereen een avontuurlijk, liefdevol en 2012 zonder domrechts toe te wensen.
Youp praat over zijn oudejaarsconference De tweede viool, wat hij wel en niet gaat behandelen en hoe hij zo’n avond schrijft. Hij praat ook over het vak cabaretier en waar hij het uiteindelijk allemaal voor doet.
De tweede viool is oudejaarsavond te zien om 22.15 op Nederland 1.
Kerstliedjes zitten zo bij me ingebakken dat ik ze nooit meer uit mijn hoofd krijg. Sterker nog: vaak spoken ze in augustus al spontaan door mijn brein. Verschrikkelijk natuurlijk om in een zonovergoten Nederland opeens Last Christmas van Wham! te gaan neuriën. Gelukkig kan ik met het plaatsen van deze webvideo gepaste wraak uitoefenen op de homo-erotische heren van Wham!, hun jaren tachtig-kapsels en die verschrikkelijke synthesizer die dit nummer overheerst.
Maar dat niet alleen… heb je wel eens goed naar de tekst geluisterd?
Last Christmas, I gave you my heart
But the very next day, You gave it away
This year, to save me from tears
I’ll give it to someone special
Een jaar na dato heeft hij nog steeds last van het feit dat ze hem dumpte. Een jaar later… kom op zeg! Wat een aansteller. En sterker nog: hij is nog steeds niet over haar heen:
Now I know what a fool I’ve been
But if you kissed me now I know you’d fool me again
Gelukkig is het later in George Michaels carrière nog goed gekomen en heeft hij nog een paar mooie albums gemaakt waardoor ik hem Last Christmas bijna kan vergeven. Bijna. Al het begin is moeilijk, moet je maar denken.
Geen idee wat de lulligste kerstvideoclip aller tijden is, maar die lulligheid van Last Christmas wordt door deze parodie uitstekend geïllustreerd.
En oh ja: Merry X-Mas.
Psychiater Sigmund weet gelukkig wel raad met die viespeuken van de rooms-katholieke kerk:
Verder vind ik dit een aardige actie. Dit soort weerstand zie ik graag in dagen waarin de dwaallichten weer overal te horen zijn. Gisteren zag ik een item bij het NOS Journaal, waarin mensen helemaal uit hun dak gingen omdat ze over Jezus mochten zingen. De nachtmis meets De Toppers. Ik vond dat een enger beeld dan wat ik me voorstel van een algemene vergadering van een stel PVV’ers. Mensen schijnen vergeten te zijn dat Jezus, God en al die andere figuren ook maar gewoon door een paar creatieve schrijvers zijn bedacht.
In de herfst een dagje door het Vondelpark lopen kan mooie beelden opleveren. Deze opnames heb ik een tijd geleden gemaakt en ook al is het allang winter, is wat mij betreft ieder moment prima geschikt om van de herfst te genieten.
De muziek is zoals altijd een compositie van Marco Raaphorst. De video is nog old skool gedraaid op een Panasonic dv-camera. Analoog met tapejes dus.
Uiteindelijk monteren we het gesprek tot drie video’s. Het tweede deel staat reeds op HumorTV. Die zal gaan over het maakproces van de conference. De derde zal gaan over Youps cabaret.
Helaas komt er STER-reclame voor een video die langer duurt dan drie minuten. Bij kortere video’s komen ze erna en kun je ze negeren. Een NPO-dingetje waar helaas niets aan te doen is. Zelf ben ik tegen reclames voor internetvideo’s. Ik denk dat het kijkers afschrikt.
Dit keer heb ik gekozen voor een track van Badly Drawn Boy. Deze vond ik goed bij de beelden passen. Youtube herkende echter het betreffende nummer en heeft daarom een reclamebanner in de video geplaatst. Deze is gelukkig weg te klikken. Ook staat er meteen een linkje naar de artiest en naar iTunes. Zo gaat dat kennelijk als je gebruik maakt van andermans muziek. Een wijze les. Zelf hou ik helemaal niet van reclame bij video’s.
Daily Webhead
