Categorieën
Strips

Haagse Harry en superhelden op Stripdagen

stripdagen-2015De Stripdagen, georganiseerd in opdracht van het Stripschap, niet die in Haarlem, gaan verhuizen naar De Broodfabriek in Rijswijk. Ze vinden volgend jaar op 27 en 28 februari plaats. Superhelden en Haagse Harry krijgen speciale aandacht in deze 48ste editie.

Ik geef toe: de laatste paar jaar nam ik niet de moeite om de Stripdagen te bezoeken, want het was toch vooral een beurs voor leden van het Stripschap. Als stripjournalist had ik er weinig nieuws te zoeken. Berichten die ik hoorde van verkopers die nog wel de moeite namen om op de beurs te staan, stemden ook niet vrolijk. Toch hoor ik de laatste tijd allerlei berichten over een nieuwe start onder leiding van Ton Schuringa die nieuwe festivaldirecteur is. De website ziet er in ieder geval al fris uit.

Hieronder het persbericht dat vandaag in mijn inboxje plofte:

De Stripdagen gaan verhuizen! De 48e editie van het jaarlijkse nationale stripfestival gaat plaatsvinden in De Broodfabriek in Rijswijk, en wel op 27 en 28 februari 2016.
Deze, op alle manieren uitstekend bereikbare, locatie onder de rook van Den Haag, biedt de mogelijkheden en faciliteiten voor de schaalvergroting en uitbreiding van activiteiten die het festival nodig heeft. In een vernieuwde organisatiestructuur wordt hard gewerkt om er een feest van te maken waar een weekend eigenlijk te kort voor is; niet alleen voor de echte stripliefhebber, maar ook voor een breed publiek van alle leeftijden.

Het gaat goed met de strip. Verkopen zitten in de lift, zelfs van klassieke strips (Asterix!) gaan recordaantallen over de toonbank en op stripveilingen worden topbedragen geboden. Het beeldverhaal neemt een centrale plaats in in de beeldcultuur die ons omringt. De Stripdagen presenteren op allerlei manieren de stand van zaken over de hele breedte van het striplandschap.
Dit jaar staat onder meer de kruisbestuiving tussen strip en film centraal; met name de superheldenfilms en -televisieseries zijn razend populair. Daarnaast is er aandacht voor cosplay en manga. Bovendien vormt deze edities van het festival een hommage aan de legendarische stripheld Haagse Harry en zijn, vorig jaar overleden, geestelijke vader Marnix Rueb. Zoals altijd wordt er ook aandacht geschonken aan stripjubilea, zoals die van Tom Poes, Batman, Lucky Luke en Agent 327.

Rond de sterk uitgebreide programmering wordt op de website van De Stripdagen al een tipje van de sluier opgericht.
Zoals ieder jaar wordt op De Stripdagen ook de Stripschapprijs uitgereikt, de meest prestigieuze prijs op stripgebied. Over een paar weken wordt de winnaar van de Stripschapprijs en de (nominaties van de) diverse jaarprijzen bekendgemaakt.

Alle informatie over het festival is te vinden op de immer uitdijende website: www.destripdagen.nl
. Wie De Stripdagen volgt op Facebook of Twitter, is altijd bij.

De Nieuwe Stripdagen vinden plaats op 27 en 28 februari 2016. Openingstijden: 10:00 – 17:00 uur. Locatie: De Broodfabriek, Volmerlaan 12, Rijswijk (ZH). De Stripdagen worden georganiseerd door Stichting De Stripdagen, in opdracht van Het Stripschap, Nederlands Centrum voor Belangstellenden in Strips.

Categorieën
Strips

Winkelruitreclame van Margreet de Heer

Op de etalageruit van the American Book Center in Amsterdam heeft Margreet de Heer een illustratie gemaakt om de Engelse editie van haar boek Religie in beeld te promoten.

margreet-de-heer-abc
Met alle recente reli-aanslagen is deze uitgave goed getimed. De Heer introduceert op zeer toegankelijke wijze de belangrijkste wereldreligies in stripvorm. Ze publiceerde soortgelijke strips over wetenschap, filosofie en – recent – wereldheerschappij.

Wie overigens geïnteresseerd is in informatieve strips en journalistiek in stripvorm, kan sinds deze week terecht op het Engelstalige platform Drawing the Times. Dat werd afgelopen woensdag gepresenteerd in het Persmuseum in Amsterdam. Het doel van de site:

Drawing the Times is a platform where committed graphic journalists and cartoonists worldwide publish work that informs, entertains, engages and challenges readers on global issues and local stories. They can be background stories in comic form, reportages, live sketches, infographics, cartoons and more. These stories are the so-called Drawing the Times Originals, made by graphic journalists that are collaborating with the platform. We also republish stories from other media, that we think are must reads. Four times a year we do a Special on a specific topic, like Climate Change and Human Rights. With a diversity of perspectives and personal styles, Drawing the Times shows what graphic journalism can accomplish.

In deze strip toont Eva Hilhorst wat je je daar precies bij voor kunt stellen, een journalistieke strip. Hilhorst is trouwens een van de initiatiefnemers van de site, samen met Mara Joustra en Stijn Schenk.

Natuurlijk is de journalistieke strip niet iets nieuws en bestaan er al een tijdje andere sites waar je terecht kunt voor dergelijke beeldverhalen. Toch ben ik benieuwd naar hoe Drawing the Times zich zal ontwikkelen en of de site haar publiek weet te vinden.

Categorieën
Boeken Striprecensie Strips

Peter van Straaten Over tekenen en over de natuur

Peter van Straaten is een van de beste tekenaars van Nederland. Hij weet als geen ander mensen op een realistische manier af te beelden en laat zijn personages geloofwaardig acteren. Van Straaten is een cartoonist die bij uitstek de aard van de mens weet weer te geven en bovenal de menselijke tekortkomingen.

Al vaker had ik het over het virtuoze tekenwerk van Van Straaten en nu er een bundel columns van hem uit is, stip ik deze graag even aan. Van Straatens columns werden gepubliceerd op de achterpagina van NRC Handelsblad. In Over tekenen en over de natuur zijn de beste columns over zijn metier en over zijn geliefde onderwerp de natuur samengebracht. Alle columns bevatten een illustratie van de meester, maar wat vooral aan de bundel opvalt is hoe goed Van Straaten zich in woorden weet uit te drukken. Het zijn prettig leesbare stukken waar geen woord teveel in staat. Van Straaten is een rasverteller in woord en beeld.

van-straaten-toonder
Marten Toonder door Peter van Straaten.
van-straaten-van-gogh
Vincent van Gogh door Peter van Straaten.
van-straaten-heks
In een van zijn columns verbeeldt Van Straaten tijdens een storm dat er een verwilderde vrouw door zijn huis loopt.

Foutjes
De tekenaar toont bijvoorbeeld welke voorwerpen hij op zijn vensterbank heeft staan en wat deze voor hem betekenen. Ook vertelt hij over zijn ervaringen als rechtbanktekenaar en het ongelukkige potje inkt dat hij omstootte. Natuurlijk onthult hij enkele tekengeheimen. Zo bekent Van Straaten als hij in opdracht werkt eerst de tekening te maken en achteraf pas een schets. ‘Nu had ik van een Amerikaanse illustrator geleerd dat je in de schets altijd een duidelijke fout moest verwerken, zodat de opdrachtgevers daarover kunnen vallen,’ vertelt Van Straaten. Slim, want de duidelijke fout leidt af van wat je stiekem in de tekening kunt laten zitten en anders niet door de censuur gekomen zou zijn.

Verleden, heden en fijnzinnige observaties gaan in Over tekenen en over de natuur hand in hand. Ik raad de lezer aan de bundel langzaam te lezen en slechts een column per dag te doen. Dan heb je er extra lang wat aan.

Peter van Straaten. Over tekenen en over de natuur.
Uitgeverij De Harmonie, €16,50

Categorieën
Bloggen

Een spoor van beelden

De afgelopen weken ben ik bezig geweest met live verslaggeving via Instagram en andere sociale media-uitingen. En dat bevalt zeer.

Frankie, de nieuwe mascotte van KLIK!
Frankie, de nieuwe mascotte van KLIK!

Tijdens het KLIK! animatiefestival, tijdens een bezoekje aan de pop-up winkel van Sigmund en de opening van de expositie van Romano in het Stripmuseum, maakte ik ter plekke foto’s om die meteen met de wereld te delen. Het handige aan het posten op Instagram is dat ik de foto’s met een druk op de knop meteen kan doorplaatsen op Facebook, Tumblr en Twitter, waardoor de boodschap direct op verschillende plekken aankomt. En omdat ik strips graag bij zoveel mogelijk mensen strips promoot en nog lang niet iedereen dit blog bezoekt, is dat dus handig.

Zo creëer ik een spoor van beelden dat bij elkaar genomen, één verhaal vormt. Het is erg leuk om op Instagram het overzicht met al die foto’s te zien, zo ontstaat er een visueel dagboek. Een goede vervanging van mijn fotoblog Daily Webhead.

Wat dat betreft vind ik dit zo leuk, dat ik het bijna jammer vind dat ik niet veel eerder een smartphone heb genomen. Nou ja, zo blijft het.

Door thematisch over strips te posten op Instagram, begin ik al aardig wat volgers te krijgen. Het grappige is echter dat de meeste likes van deze posts op Facebook gegeven worden. Dat is overigens niet zo gek, want daar ben ik als stripjournalist het langste actief (na dit blog natuurlijk). De meeste mensen zijn vriendjes met me geworden op Facebook omdat ik zoveel over strips publiceer.

Omdat het zo makkelijk is om op verschillende plaatsen te publiceren, snap ik best dat apps als Instagram zo populair zijn. Het is jammer dat je ook niet meteen op je wordpress-blog de boel kan doorplaatsen en dat de foto’s automatisch kleiner gemaakt worden voor wordpress. Ik moet nog uitzoeken of daar ook een plugin voor bestaat. Nu moeten de foto’s eerst op mijn harde schijf gezet worden en met Photoshop aangepast voordat ze op dit blog gezet kunnen worden. Dat is omslachtiger. Vandaar dat dit blog nu achterloopt ten opzichte van mijn andere publicatieplekken.

Maar goed, vooralsnog: best lekker dat verstand op nul en bloggen maar.

Categorieën
Strips

Rob van Bavel weer hoofdredacteur Eppo

Noël Ummels is een klein jaar de hoofdredacteur van stripblad Eppo geweest. Recent gaf hij het stokje weer terug aan Rob van Bavel.

Een blije Rob van Bavel getekend door Mars Gremmen.
Een blije Rob van Bavel getekend door Mars Gremmen.

Rob van Bavel was jarenlang de hoofdredacteur van het blad en is dat nu dus weer. Noël Ummels was een klein jaar de kapitein op het schip: ‘Het heeft niet zolang geduurd, maar het was een groot genoegen. Na een jaar heb ik besloten te stoppen als hoofdredacteur van Eppo. Mijn opvolger is een oude bekende: Rob van Bavel. In goed overleg zijn wij tot de slotsom gekomen dat hij de beste man op die plek is.’

Een jaar is natuurlijk te kort voor een hoofdredacteur om echt zijn stempel op het blad te kunnen drukken. Ik werk als freelancer voor Eppo en moet zeggen dat ik in dat jaar fijn heb samengewerkt met Ummels.

eppo-40-jaar-kalender
Medewerkers en lezers van Eppo kregen als presentje een geinige jaarkalender mee naar huis.

Van Bavel heeft er weer zin in: ‘Het jaartje er tussenuit heeft me goed gedaan en ik sta te popelen om weer als aan de slag te gaan.’ Rob zal zijn ‘comeback’ maken met de Kerstspecial. Nu was Van Bavel in het afgelopen jaar wel gewoon de uitgever van Eppo, dus helemaal heeft hij zijn kindje in de tussenliggende tijd niet in de steek gelaten.

Wat ik volgend jaar bij Eppo ga doen, weet ik zelf trouwens ook nog niet. Recent besloot ik de rubriek Stripplaatjes onder de loep te stoppen en elders onder te gaan brengen. De rubriek scoorde overigens wel aardig in de jaarlijkse enquête en kreeg van de lezers een 7,1. Net als vorig jaar trouwens.

40 jaar
Afgelopen weekend vierde het blad zijn veertigjarig bestaan in boekhandel Donner in Rotjeknor. Er waren signerende tekenaars, Dick Heins gaf een cursus striptekenen en Ger Apeldoorn interviewde Romano Molenaar, Gerben Valkema en Eric Heuvel op het podium over hun strips. Daarna was het tijd voor een borrel voor de medewerkers. Onder het genot van de dansbare jarenzeventigmuziek van DJ Plastic Fantastic, aka Robert van der Kroft, en een drankje was het gezellig bijpraten met collega’s en oudgedienden van Eppo.

robert-van-der-kroft
Robert van der Kroft is in te huren voor feestjes, bruiloften en partijen.
ger-apeldoorn-eppo
Ger Apeldoorn vertelt.
Categorieën
Daily Webhead Strips Video

Romano Molenaar: ‘Roodhaar is mijn favoriet aan het worden’

Vrijdag 20 november was ik in Groningen om in het Nederlands Stripmuseum de expositie van Romano Molenaar te openen. Dat deed ik natuurlijk met de tekenaar zelf.

Voor een select groepje bezoekers en familieleden van Romano interviewde ik de tekenaar over de expositie en zijn werk. In de tentoonstelling zijn schetsen, lay-outs en uitgewerkte tekeningen te zien van zijn strips, zoals Birds of Prey, Batman, J.Rom, Storm en Roodhaar. Ook krijgt de bezoeker een kijkje in het werkproces van de ijverige veeltekenaar.

Romano spreekt, Minneboo luistert. Foto: © Het Nederlands Stripmuseum
Romano spreekt, Minneboo luistert. Foto: © Het Nederlands Stripmuseum

Voor en na de opening signeerde Romano strips voor zijn lezers. De sympathieke tekenaar maakt heel makkelijk een praatje met zijn fans en ondertussen tekent hij een perfecte Storm, Roodhaar of Batman. Een jonge fan die zelf ook Storm heet, wilde graag een portret van zijn naamgenoot uit Pandarve.

Tijdens het tekenen van Roodhaar stelde ik Romano enkele vragen over deze strip:

De expositie is zeker een bezoekje waard. Er is veel origineel werk te zien. Ook van het project Sparkle the Brain. Zelf vind ik de potloodtekeningen het leukst om te zien, omdat je dan puur de hand van de maker ziet zonder dat iemand anders daar zijn inktlijnen aan heeft toegevoegd. romano-stripmuseum-05 romano-stripmuseum-01 romano-stripmuseum-02 romano-stripmuseum-03 romano-stripmuseum-04 romano-stripmuseum-06 romano-stripmuseum-11

romano-stripmuseum-09
Alle foto’s zijn door mij genomen, behalve deze. Fotograaf: Frank Vleeshouwer
Categorieën
Film

De Harrie Geelen Filmcollectie op DVD

Tijdens de laatste editie van het KLIK! Amsterdam Animation Festival was er speciale aandacht voor Harrie Geelen. Van deze illustrator, schrijver en animator is nu een overzichtsdvd verschenen.

Roloff de Jeu, Jan-Willem de Vries en Harrie Geelen tijdens KLIK!
Roloff de Jeu, Jan-Willem de Vries en Harrie Geelen tijdens KLIK!
Beeld uit de anti-aidscampagnefilmpjes uit de jaren tachtig.
Beeld uit de anti-aidscampagnefilmpjes uit de jaren tachtig.

Harrie Geelen is bekend als illustrator en schrijver van kinderboeken en liedjes. Zijn werk werd meerdere keren bekroond met prijzen als een gouden penseel, een zilveren penseel en een zilveren griffel. Hij schreef ook televisieseries als Q&Q en Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer? En hij was animator en regisseur bij de Toonder Studio’s. In 1984 won Geelen een Gouden Kalf met zijn film Getekende mensen. Het was één van de vele opdrachtfilms die hij maakte als medewerker van de Toonder Studio’s. In deze film komen verslaafden en hun naasten aan het woord. Het is een interessante film die ook nu nog steeds relevant is. Geelen benaderde deze klussen met een grote dosis creativiteit, waardoor het eindresultaat niet alleen gezien kon worden als een ‘film met een boodschap’ maar ook als het werk van een autonoom kunstenaar. Ook na zijn vertrek bij de studio’s maakte hij animatiefilms, waaronder enkele videoclips voor de band Cloudmachine.

Wat ik erg leuk vond aan het zien van Geelens werk is dat je het meteen herkent en je herinnert. Veel van zijn commercials kwamen in de jaren tachtig op de buis en die zijn toch vaak blijven hangen. Zoals het bijtje dat van bloem tot bloem vliegt in de anti-aidscampagne uit die tijd.

Tijdens de middag werd niet alleen werk van Geelen vertoond, ook zagen we de documentaire die Hans Walther over de animator maakte en waarin in korte tijd zijn hele filmcarrière behandeld wordt. Deze documentaire en Geelens belangrijkste films en commercials zijn uitgebracht op een DVD, samengesteld door Jan-Willem de Vries. De totale speelduur is 2 uur en 43 minuten. De DVD bevat ook vele extra’s.

Dvd-cover-Harrie-GeelenDe dvd kost € 16,95 en is te koop in de winkel van EYE in Amsterdam en via e-mail te bestellen bij de samensteller: jw@janwillemdevries.nl.

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: De worstelrepubliek van Nicholas de Crécy

Je kunt niet van Nicholas de Crécy zeggen dat hij een luie stripmaker is. De worstelrepubliek, zojuist in Nederlandse vertaling bij Scratch verschenen, is een verhaal van 224 pagina’s. En wat een verhaal!

De-Crecy-De-worstelrepubliek_cover_NL-page-001-179x300De kleine pianohandelaar Mario is een vreemde eend in de bijt. In tegenstelling tot de rest van de familie heeft hij niets met hun maffiazaken te maken en runt op een rustige wijze de pianowinkel die hij van zijn ouders erfde. Zijn familie wordt gerund door zijn neefje, een grofgebekte baby. Dat is niet het enige opmerkelijke in de wereld die De Crécy schetst: Mario’s beste vriend is een zwijgende pinguïn die altijd op de piano speelt en het muziekinstrument door zijn klanken in beweging brengt. Als Mario wordt verraden door zijn neef en moet rennen voor zijn leven en probeert de kogels van een hoofd op een cybernetische constructie te ontwijken, krijgen ze hulp van een groep spoken en andere creaturen. Pruik is een wandelende pruik met een oog die bestaat uit het verzamelde haar van alle ongelukkige vrouwen. De mislukte wielrenner heeft lange, elastieke armen. En prinses. Zij ziet eruit als een klassiek witlakenspook en in haar lijf hopen alle ziekten van de wereld zich op. Deze creaturen en hun vreemde krachten komen goed van pas als de handlangers van de familie, een groep worstelaars, het tegen Mario en zijn vrienden opnemen.

Vreemde wezens en surrealistische taferelen zijn we wel van De Crécy gewend. Eerder maakte hij Dagboek van een spook en IJstijd. In dit laatste album lopen welbespraakte,genetisch gemanipuleerde honden rond.

Euro-manga?
De Franse stripmaker maakte De worstelrepubliek  in opdracht van het Japanse blad Ultra Jump waar het in delen werd voorgepubliceerd. Een unieke kans om een manga-achtige strip te maken. ‘Tot dan toe waren de Japanners vooral exporteurs van hun eigen manga’s geweest. Ik kreeg nu de kans de verhoudingen om te keren en te laten zien waartoe de Franse strip in staat is. Het is natuurlijk maar een experiment op bescheiden schaal, maar het geeft wel aan dat Japan zich meer openstelt voor invloeden van buitenaf,’ vertelt De Crécy in het nawoord. Hoewel het een relatief dik boek betreft, blijft De Crécy dicht bij de tekenstijl die we van hem gewend zijn. Hij heeft dus niet echt gebruik gemaakt van de grammatica van de manga-strip. Niet dat dit erg is. Inhoudelijk heeft De Crécy wel rekening gehouden met de Japanse cultuur door gebruik te maken van de shinto-mythologie van geesten en godheden en door de maffia een prominente rol in het verhaal te geven. De yakuza is namelijk groot in Japan. Toch, als het niet vermeld stond in het nawoord, had ik De worstelrepubliek nooit met manga geassocieerd.

De-Crecy-De-worstelrepublie

De spoken en geesten die aan de kant van Mario staan, fungeren als spiegelbeeld voor de worstelaars in dienst van de maffia. Het is zwakheid versus kracht en het is verrassend om te lezen hoe zwakheid uiteindelijk zegevierend uit een strijd kan komen. Toch stemde het einde van het boek mij bedroefd. De Crécy biedt een hoofdpersonage dat schijnbaar niets van zijn ervaringen leert, noch een afgerond einde, wat een onaf gevoel geeft.

Toch heb ik me vermaakt met deze striproman. Ik kan namelijk erg genieten van de vrolijke kolder die De Crécy de lezer voorschotelt. De zwart-wittekeningen, in een krasserige snelle stijl, zijn lekker dynamisch en geven het verhaal vaart. Daarbij zijn de spookachtige creaturen leuk ontworpen en vermakelijk om in actie te zien. Dat alles compenseert wat mij betreft een gebrek aan diepgang.

Kortom, De worstelrepubliek is prima leesvoer voor wie eens zin heeft in iets anders.

Nicholas De Crécy. De worstelrepubliek.
Uitgeverij Scratch, € 24,90. Er is ook een luxe-editie van €49,90

Categorieën
Strips

Expositie Romano in het Nederlands Stripmuseum

Vanaf vrijdag 20 november kun je in het Stripmuseum in Groningen de expositie Romano gaan zien met prachtig werk van de Nederlandse tekenaar Romano Molenaar.

romano stripmuseumMolenaar is op dit moment de vaste tekenaar van Storm en de spin-off Roodhaar. Anders ken je zijn tekenwerk wellicht van J.Rom of een van de vele Amerikaanse comics die hij eerder illustreerde.

In de expositie zijn schetsen, lay-outs en uitgewerkte tekeningen te zien van zijn strips. Ook krijgt de bezoeker een kijkje in het werkproces van de ijverige veeltekenaar die inmiddels zijn strepen in zowel binnen- als buitenland heeft verdiend. In de jaren negentig tekende hij al voor Amerikaanse uitgeverijen als Marvel, DC Comics, Image en Chaos. Hij is volgens mij de enige Nederlandse tekenaar die Batman officieel op papier heeft gezet. En the X-Men. Voor DC Comics tekende hij veel deeltjes van de serie Birds of Prey, een groep vrouwelijke helden die net als Batman in Gotham City misdaad bestrijden.

Zelf ben ik fan van Romano’s project Sparkle the Brain.

De opening van de expositie is vrijdag 20 november 15 uur. Ik zal de tekenaar introduceren en interviewen over zijn werk. De expositie Romano is te zien tot en met 13 maart 2016.

Vandaag is het personeel in het Stripmuseum nog druk met het ophangen van al het tekenwerk:

Foto © Stripmuseum
Foto © Stripmuseum

Als je eerder op mijn blog was, heb je Romano al in actie gezien op de Batman-dag vorig jaar.

ADRES
Westerhaven 71
9718 AC Groningen

050-3178470
info@stripmuseum.nl

Categorieën
Strips

Belgisch stripmuseum ontvangt bekend Chinees stripfiguur

Foto: Daniel Fouss © Belgisch stripcentrum.
Foto: Daniel Fouss © Belgisch stripcentrum.

In het Belgisch stripmuseum werd woensdag 18 november het standbeeld van Sanmao ingehuldigd. Sanmao is een van de beroemdste stripfiguren van China.

Sanmao werd in 1935 gecreëerd door Zhang Leping (1910 – 1992). In het Chinees betekent Sanmao ‘drie haren’. Daarom heeft het figuurtje ook drie uitstekende haren op zijn hoofd. Ze staan symbool voor ondervoeding door armoede. Sanmao leeft dan ook in armoede. De strips zijn gevuld met dood, bloedvergieten en misère. Leping kwam op het idee van Sanmao doordat hij dagelijks zwerfkinderen tegenkwam. De tekstloze strip sprak tot de verbeelding van de Chinezen. Sanmao’s avonturen werden verwerkt tot films, tekenfilms en tv-reeksen.

Naar aanleiding van de 90e verjaardag van deze beroemde stripheld kreeg het Belgisch stripmuseum een standbeeld geschonken dat woensdag door Qu Xing, de Chinese ambassadeur in België, werd onthuld.

Foto: Daniel Fouss
Foto: Daniel Fouss

Het Stripmuseum is erg vereerd met deze schenking en zal het standbeeld een permanent plaats geven. Het bronzen standbeeld, dat speciaal voor Brussel in China werd gemaakt, zal zeker in de smaak vallen bij de vele Chinese toeristen die het museum bezoeken. In 2014 was deze groep al goed voor 3,6 % van het totale aantal bezoekers. Deze stijgende tendens kan onder meer worden verklaard door de proactieve actie van het Stripmuseum naar het Chinese publiek toe. Zo zijn alle teksten van de permanente tentoonstellingen van het museum in het Chinees vertaald.

Bovendien zal het Stripmuseum, naar aanleiding van deze inhuldiging, ook officieel aankondigen dat het van plan is om in de komende twee jaar een grote tentoonstelling te organiseren over het Chinese stripverhaal. Ter voorbereiding hiervan reisden twee medewerkers van het museum naar China om er te gaan onderzoeken welke strips echt door de Chinezen worden gelezen. De tentoonstelling wil een combinatie zijn van de Chinese verteltraditie gekoppeld aan de eigentijdse beeldcreatie. Het is in deze geest dat de medewerkers van het Stripmuseum achtereenvolgens Peking, Guangzhou en Hongkong hebben bezocht, waar ze een hele reeks auteurs, uitgevers, stripverenigingen, enz. hebben ontmoet. In Guangzhou namen ze deel aan het internationale stripfestival waarmee het Brusselse museum al jarenlang uitstekende relaties onderhoudt.

Categorieën
Juniorpress Strips

Op jacht naar Geheime Oorlogen

Recent heb ik een stapeltje oude dagboeken uit mijn middelbareschoolperiode doorgenomen. Daarin kwam ik ook mijn zoektocht tegen naar de serie Geheime Oorlogen.

geheime oorlogen 1 coverDe Nederlandse uitgaven van Marvels Secret Wars. In de jaren negentig waren er nog geen online shops en was het lastiger om aan oude comics te komen dan nu. Soms had de stripspeciaalzaak wat je zocht, soms de uitgeverij zelf ook, maar ook kon je terecht bij de heren Bart en René Visser die comics via de post verkochten. Hoewel de zoektocht nog relatief simpel verliep, besef ik bij het teruglezen weer hoe leuk het eigenlijk is om bepaalde strips te verzamelen en te jagen op specifieke deeltjes. En om die dan voor een aardige prijs aan te kunnen schaffen. Net als Peter Parker, de Spektakulaire Spider-Man, zat ik als tiener altijd krap bij kas.

Fragmenten uit mijn dagboekje:

zaterdag 14 augustus 1993: Nadat ik bij oma geweest was ben ik bij Het Gele Teken geweest en heb ik drie strips gekocht: een dikke special van de Vergelders, Geheime oorlogen #8 en een oud album van Spider-Man. Ik denk er hard over na om de Vergelders-serie vanaf dat nummer te gaan volgen.
In ieder geval wil ik de comicserie Geheime Oorlogen compleet maken. Hoewel Harrie [van het Gele Teken] ze ook verkoopt, waarschijnlijk voor een te hoge prijs, ga ik maandag eerst Juniorpress zelf bellen om te vragen of ik ze nog bij hen kan bijbestellen.

vrijdag 20 augustus: Maandag heb ik Juniorpress gebeld om de Geheime Oorlogen comics te bestellen. Helaas waren nummer 1 +2 uitverkocht, maar ik kon nummer 3+7 wel bijbestellen. Dinsdag was ik al vroeg in de stad. Ik ging meteen naar Het Gele Teken om te kijken of ik daar Geheime Oorlogen nr 1+2 kon krijgen. Alleen nr. 1 was aanwezig, tweedehands en die kostte wel 7,50, terwijl ik die ochtend de acceptgiro van JP binnenkreeg met de prijs van 5,65 gulden voor twee nieuwe comics! Heb meteen het geld overgemaakt via mijn spaarrekening.

spider-man-special-3-cover

Ook heb ik Spektakulaire Spider-Man Special 3 en Superhelden 6 en Batman 1 gekocht. Aan die Spider-Man comic heb ik een speciale herinnering omdat dit een van de comics was die ik eens van klasgenoot Peter Tesselaar gelezen heb. Het is een van die beruchte eerste comics die me fan maakten.

Dinsdag 24 augustus 1993: Vandaag ontving ik de twee comics van Geheime Oorlogen die ik had bijgesteld bij Juniorpress. Nu moest ik alleen nummer 2 nog. Deze heb ik bij Bart en René Visser bijbesteld voor 5 gulden. (+3 piek verzendkosten). Ik heb daarna een brief aan René Stoops en Steven de Rie geschreven.

geheime oorlogen 6 coverVrijdag 27 augustus 1993: Woensdag was ik al vroeg in de stad. Ik moest naar de bank om geld over te maken naar de bankrekening van René Visser. Ik had de dag ervoor telefonisch Geheime Oorlogen nr. 2 besteld. Dit was het laatste nummer dat ik nog moest hebben in deze serie die bestaat uit 9 delen. De serie werd oorspronkelijk uitgebracht in ’84-’85. De serie is een van de eerste comics die ik ooit las en heeft daarom een bepaalde waarde voor me. Niet alleen voor mij, de serie is erg gewild en daarom is er wat moeilijk aan te komen. Vooral nr. 1+2.

Vanochtend was ik vroeg op en toen ik om 11 uur naar beneden kwam om bij mijn moeder langs te gaan, vond ik een postpakketje. Daarin zat Geheime Oorlogen nr.2. Nu heb ik de serie compleet. Vrijdagavond heb ik natuurlijk de serie Geheime Oorlogen gelezen.

2015: Met veel plezier denk ik terug aan de serie Geheime Oorlogen. Het was voor het eerst dat we een grote groep superhelden het op zagen nemen tegen superschurken. En ook nog eens op een verre planeet. De meeste helden kwamen niet onveranderd terug uit de strijd. Spider-Man had opeens een prachtig maar eigenaardig zwart kostuum. Thing bleef achter op de planeet Battle Planet en de She-Hulk was nu lid van The Fantastic Four. Over het hoe en waarom van de serie, schreef Jim Shooter op zijn blog een interessant verhaal.

Categorieën
Boeken Film

Ghostbusters: The Ultimate Visual History

The Stay Puft Marshmallow Man loopt dreigend richting The Ghostbusters. Een scène die in mijn geheugen gegrift staat en die als jonge kijker veel indruk op mijn maakte.

Ghostbusters-stay puft
Na al die jaren is Ghostbusters (Ivan Rietman, 1984) nog steeds een van mijn favoriete films. Een origineel verhaal, een supergrappige cast en bijzondere visuals, die er dertig jaar na dato nog steeds top uitzien. Maar bovenal een film met een groot warm hart en personages waar je om geeft.

De laatste paar dagen heb ik The Ghostbusters on my mind. Niet zo gek, want ik ben het fantastische boek Ghostbusters The Ultimate Visual History aan het lezen. Een boek waarin Daniel Wallace de ontstaansgeschiedenis van twee films uit de doeken doet en van de twee animatieseries die daaruit voortkwamen: The Real Ghostbusters en Extreme Ghostbusters. Ook is er aandacht voor de Ghostbusters comics, fancultuur, videogames en merchandise.

ghostbusters_poserenWallace sprak met de makers en acteurs en heeft zijn verhaal vooral visueel aangepakt: veel ontwerpschetsen, foto’s, en dus veel nadruk op de visuele aanpak en de creatie van de visual effects. Daarnaast bevat het boek vele gekke extra’s, zoals het visitekaartje van Peter Venkman, een Stay Puft Marshmallow Man sticker en een animatiecel. Deze extra’s zitten in het boek geplakt, soms over de tekst heen, maar altijd op te tillen zodat je alles wel gewoon kunt lezen.

ghostbusters-visual-guide-slimer

Alles is bedacht
Wat het boek zonder meer duidelijk maakt, is dat alles wat je op het witte doek ziet, door iemand is bedacht. Alle spoken, protonpacks, Ghostbusters-uniformen, hoe Gozer er uitziet – alles is begonnen met een potlood en papier en zeer getalenteerde tekenaars met een eindeloze dosis fantasie. Over alles is nagedacht en alles is afgewogen. Wat dragen de personages? Op welke locaties gaan we draaien? Hoe ziet de slaapkamer van Dana eruit? Hoe brengen we Mr. Stay Puft tot leven? Dat zijn dingen waar veel mensen niet bij stil staan als ze naar een film kijken, maar die toch even gezegd moeten worden. Het is daarom bijzonder om vroege ontwerpschetsen van bijvoorbeeld Slimer te zien en te ontdekken hoe men heeft geprobeerd een verhaal over spokenvangen toch een realistisch soort logica te geven door de narratieve structuur van een start-up te kiezen. In wezen gaat Ghostbusters over wetenschappers die een eigen bedrijf beginnen.

Zonder dat ik het wist, zat deze Ghostbustersfan al jaren op dit boek te wachten. Toen ik hem in de kast bij The American Book Center zag staan, leek het even of het boek oplichtte. Het boek lonkte naar me. Het was voor mij een must have, ook al kost het werkje 50 dollar, dus zo’n zestig euro.

Nou ja, ik kan er nog veel meer over zeggen, maar in plaats daarvan embed ik deze uitgebreide recensie en ga ik weer lekker verder met lezen.

Voor de liefhebbers: er is ook een soortgelijk boek uit over Back to the Future.