Maand: november 2015

Categorieën
Strips

Een zondagmiddag in Sigmunds pop-up store

Zondagmiddag bezocht ik even de pop-up store van Sigmund. Paul Faassen, ook auteur bij uitgeverij De Harmonie, signeerde daar zijn nieuwe boek Twee personen vinden dit leuk. Peter de Wit, geestelijk vader van Sigmund, was ook aanwezig.

sigmund-pop-up-store-01
Peter de Wit en Paul Faassen. Foto: Michael Minneboo
sigmund-pop-up-store-02
Faassen signeert. Foto: Michael Minneboo

Ondanks het druilerige weer kwamen er best wat nieuwsgierige mensen de winkel binnen. Daar zaten ook veel toeristen tussen, wat niet zo gek is: de Berenstraat zit midden in het centrum en daar stikt het ook nu nog van de toeristen. De meeste bezoekers kwamen overigens voor Sigmund. Paul Faassens aanwezigheid was een verrassing voor ze. Dat mocht de pret niet drukken. De Wit vertelde me dat de pop-up winkel zijn idee was. Hij wilde iets speciaals doen nu het vijfentwintigste Sigmund-album is. Hij maakt de dagstrip alweer 22 jaar en houdt er voorlopig nog niet mee op. Gelukkig, want Sigmund is nog steeds een van de beste humorstrips van Nederland.

‘Wel stop ik met strips maken over de Burka Babes…’ vertelde De Wit. ‘Ik heb precies genoeg gemaakt voor drie albums, dus het is wel mooi zo.’ Jammer, want de Burka Babes waren altijd een leuke afwisseling met de Sigmund-grappen.

De etalage trekt de aandacht.
De etalage trekt de aandacht. Foto: Michael Minneboo.

Over de eerste dag in de winkel schreef De Wit het volgende op Facebook:
‘Eerste dag in de winkel aan het werk en tussendoor signeren. De eerste klant was een Aziatisch meisje die Burqa Fashionista kocht, de Franse vertaling van Burka Babes. Ik heb een cartoon voor de Volkskrant gemaakt en vier schetsen voor cartoons die vertoond worden tijdens een onderwijscongres. Zoals je ziet zit ik in de etalage te tekenen. Dat doe ik vanaf morgen niet meer. Het is een beetje fris naast de open deur en de regen die in je gezicht slaat gaat ook vervelen. Daarom trek ik me terug naar de achterzijde van de shop.’

peter-de-wit-pop-up-store
Striptekenaar in de etalage. Fotograaf onbekend.

De pop-up winkel opende 10 november zijn deuren. Er worden allerlei Sigmund-albums en gerelateerde spullen verkocht. Postkaarten, magneetjes, koffiemokken, maar ook originele cartoons. Ik nam een grappige Sigmund-koffiemok mee naar huis gisteren. De Wit is zelf bijna iedere dag aanwezig vanaf 14 uur om fans te spreken en albums te signeren. Ook signeren er de komende tijd nog andere tekenaars zoals Mark Retera van Dirkjan en Hanco Kolk. Hou vooral ook de facebookpagina van de winkel in de gaten voor meer nieuws en aanvangstijden.

Ik vind de pop-up store een leuk idee en een mooie manier om stripfiguren buiten de strip- en krantenpagina’s aan het publiek voor te stellen.

Kom dus gerust eens langs om een praatje te maken met De Wit. Of zijn vrouw en dochter die meestal achter de kassa staan.

Openingstijden:
Maandag t/m vrijdag van 10.00 -19.00 uur
Zaterdag van 09.00 uur tot 18.00 uur
Zondag van 12.00 tot 18.00 uur
Tekenaar Peter de Wit is elke dag (Behalve donderdag 12 november)
vanaf 14.00 uur in de winkel aanwezig. De winkel is open tot en met 29 november op Berenstraat 24 in Amsterdam.

popup_sigmund

Categorieën
Strips

Dit is de shortlist Plastieken Plunk 2015

De organisatie van de Plastieken Plunk, de jaarlijkse prijs voor het beste korte stripverhaal van het afgelopen jaar, heeft de shortlist bekendgemaakt:

Eindelijk zijn ze bekend: de acht finalisten die de annalen van de geschiedenis zullen ingaan als de titanen die het aandurfden mee te dingen naar de Plastieken Plunk 2015. Zwetend en bevend betreden zij het strijdtoneel. Hun namen weerklinken als een bazuinstoot in een nonnenklooster:

  • Coralie Laudelout met De Poppenfabriek
  • Jeroen Janssen en Hilde Baelen met Het onwaarschijnlijke maar waargebeurde verhaal van de Rwandees die meedeed aan de Afrikaanse Expeditie van Ché Guevara
  • Floris De Smedt met Kapitein Ansjovis – Het Spookhuis
  • Wasco met Reis naar de maan
  • Nina Van Denbempt met Runbeast & Lola in Technoland
  • Jan van Doorsnpeek met Wachtkamer
  • Cecilia Valagussa met Raas Van Gaverestraat
  • Valentine Gallardo met It’s not about Cheese

Wat merken wij op aan de inzendingen dit jaar? Dat er minder waren dan anders, slechts 48 strips bereikten ons. Dat ligt uiteraard aan het feit dat de kleine vissen begrepen hebben dat het menens is, De Plastieken Plunk is er voor de giganten onder ons. We merken dat er steeds meer vrouwen van het tegenovergestelde andere geslacht meedoen en dat vinden we meer dan puik. Tevens valt op dat er vier verschillende nationaliteiten op de shortlist staan, waarschijnlijk door de versoepeling van onze taalregels. We merken ook dat de stripmakers onder ons eindelijk doorhebben dat de Plastieken Plunk niet discrimineert op basis van genre. Dit jaar hebben we non-fictie, autobio, journalistiek, avonturenstrips, filosofie, humor en nog van dat. En we merken ook dat er voor het eerst een finalist de regels goed gelezen heeft en de jury heeft trachten omkopen met Italiaanse salami. (Njam, njam Coralie!)

En nu is het aan de lezers en de fans en grootmoemoe en nonkel Jef om te stemmen voor de publieksprijs. Die is 50 euro waard. Stemmen kan op onze splinternieuwe site:

http://www.plastiekenplunk.be

En dat tot 4 december middernacht want op 5 december komen wij allen samen in Café Het Onverwacht Geluk in de Burgstraat 58 te Gent om gratis drank te drinken en de winnaar van De Plastieken Plunk 2015 te overdonderen met lofbetuigingen.

Dit nieuws betekent dat juryleden Willy Linthout, Joris Vermassen en ondergetekende op 5 december gaan eten om de winnaar uit te kiezen. Ik ben erg benieuwd hoe die avond zal verlopen.

plastieken-plunk-2015

Categorieën
Minneboo leest Strips

Minneboo leest: Een tweede jeugd

Stripmaker Rabaté laat met zijn album Een tweede jeugd overtuigend zien dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen.

rabate-tweede-jeugd-scherenGelukkig duurt het nog wel een tijd voordat ik mezelf bejaard moet noemen. Als tiener kwam ik veel bij mijn grootouders over de vloer. Mijn opa en oma hadden een bootje waar ze vaak mee gingen varen en soms voer ik met ze mee over de rivieren en vaarten van Noord-Holland. Vaak bezocht ik ze thuis  en maakte oma Zweedse pannenkoekjes. Of ik hielp opa met het overzetten van zijn 8mm-films. Nadat opa weduwnaar werd, bezocht ik hem bijna wekelijks om te zien hoe het met hem ging, of om hem te helpen met zijn pc.

De oma van mijn moederskant was zo lief om mij een tijdje in huis te nemen toen ik terugkwam uit de Verenigde Staten en tijdelijk zonder woning zat. Ik weet nog dat ze dit eerst met enige tegenzin deed, want ze had haar leventje goed voor elkaar. Toch merkte ik dat ze het al snel heel leuk vond om weer iemand in huis te hebben tegen wie ze kon praten. Toen ik drie maanden later een woning voor mezelf had gevonden, vond ze het jammer dat ik vertrok.

Ik ben blij dat ik mijn grootouders dus nog goed heb leren kennen. Ik mis ze ook nog vaak. Sinds al mijn opa’s en oma’s zijn overleden, heb ik minder contact met de bejaarde medemens dan ooit tevoren. De ouderen die ik nu ken, maken nog steeds een zeer kwieke indruk. Volgens mij voelen de meeste mensen zich niet zo oud als hun leeftijd aangeeft. Dat is een hoopvolle gedachte.

Een-tweede-jeugd-coverNaaktportretten
Misschien vind ik daarom het stripalbum Een tweede jeugd van Pascal Rabaté (Frankrijk, 1961) zo fijn. In Een tweede jeugd leeft de bejaarde weduwnaar Émile Garreau een rustig maar gezapig leventje. Samen met zijn beste vriend Edmond gaat hij vaak vissen. Tijdens een van hun visuitjes vertelt Edmond dat hij weer aan het daten is. Sterker nog: hij gaat met de dames naar bed. Op zijn leeftijd! Hij schildert zelfs naaktportretten. Tijdens het schilderen valt hij dood neer.

Na het overlijden van zijn vriend vraagt Émile zich af of hij ook nogmaals stapjes op het liefdespad zal zetten, maar de herinnering aan zijn overleden vrouw houdt hem tegen. Hij besluit zelfmoord te plegen, maar voordat het zover is bezoekt hij een plek uit zijn jeugd om afscheid te nemen. Daar loopt hij een hippiecommune tegen het lijf en hierdoor krijgt Émile hernieuwde zin in het leven.

rabate tweede jeugdEen tweede jeugd vind ik een mooie ode aan het idee dat je iedere dag opnieuw kan beginnen, ongeacht je leeftijd. En dat je in de winterjaren van leven nog best kan seksen. Wie terugschrikt van het idee van bejaardenseks, raad ik dan ook aan om het album te laten liggen, want Rabaté heeft er geen moeite mee om dit te tonen. Waarom zou hij ook?

Ik hoop dat ik als bejaarde nog net zo’n kwieke indruk maak als Émile. Gelukkig duurt het nog wel even voordat het zover is.

De stijl van deze stripauteur vind ik bijzonder fijn. Rabaté brengt de complexiteit van de realiteit terug tot een gestileerde, geschetste wereld. De tekeningen zien eruit als hij het allemaal direct op papier heeft gezet. Dat geeft het verhaal extra frisheid.

Een tweede jeugd is dit jaar opnieuw uitgebracht door Scratch. De strip is ook verfilmd trouwens, maar ik hou het in dit geval liever bij het boek.

Rabaté. Een tweede jeugd
Uitgeverij Scratch.

[hr]

Daarom Minneboo leest:
Als stripjournalist wil ik zoveel mogelijk strips onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen.

Categorieën
Stripplaatjes onder de loep Strips

Stripplaatjes onder de loep: Op stap met Halloween Girl

Wie goed in de Halloweensfeer wil komen moet zeker Nocturnals van Dan Brereton lezen. Een van de personages heet zelfs Halloween Girl!

31 oktober is voor mij ieder jaar een heugelijke dag, want dan is het Halloween: volgens de legende is dan de grens die onze realiteit van het geestenrijk scheidt op zijn dunst en dolen geesten, vampiers en ander bovennatuurlijke en monsterlijke verschijnselen over ons aardoppervlak. In de praktijk betekent dit meestal dat volwassenen zich verkleden als allerlei spookfiguren en monsters om op feestjes uit hun bol te gaan. Kinderen gaan verkleed langs de huizen om snoep te scoren en zich scheel te eten aan suiker zodat ze drie dagen later nog groen van de misselijkheid rondlopen. Tegenwoordig gebeurt dat ook steeds vaker in Nederland en is Halloween dus niet alleen meer een traditie die in de Verenigde Staten of Groot-Brittannië wordt gevierd.

nocturnals_300dpiSchilderijen
Voor mij is Halloween vooral een fijne tijd om samen met vrienden horrorfilms te kijken en dito strips te lezen. De reeks Nocturnals van de Amerikaanse schrijver/illustrator Dan Brereton (1965) ademt de Halloweensfeer bij uitstek. Voor mij zit de charme van de reeks vooral in de combinatie van gangsterverhalen, sciencefiction, bovennatuurlijke monsters, horror en Halloween. Dit alles brengt Brereton tot leven in prachtige, geschilderde illustraties.

De serie draait om een groep vreemdsoortige nachtwezens die kwaadaardige demonen, vampiers, gangsters en heksen bestrijden in de fictieve Amerikaanse stad Pacific City. Ik zal een paar leden voorstellen, maar heb helaas niet de ruimte om ze hier allemaal te bespreken. In bovenstaande afbeelding is een deel van het team van de Nocturnals afgebeeld. In het midden zien we de leider: de zonschuwe Doctor Horror, een wetenschapper en een expert in occulte zaken die geïnfecteerd is met het weerwolfvirus. Net als zijn dochter Evening is hij afkomstig uit een andere dimensie. Na hun komst op aarde opereerde Doctor Horror eerst als probleemoplosser voor een maffiabaas voordat hij de groep Nocturnals samenbracht.

Dochter Evening laat zich graag Halloween Girl noemen en draagt altijd een plastic emmertje in de vorm van een pompoenenhoofd bij zich. Hierin zit speelgoed dat door geesten bezeten is en dat op monsterlijke wijze tot leven komt als Eve beschermd moet worden. Eve wordt ook bijgestaan door haar bodyguard The Gunwitch, een combinatie van een weer tot leven gewekte cowboy en vogelverschrikker, die zoals alle zombies nogal onfris ruikt. Gunwitch staat niet op de afbeelding, maar neem maar van mij aan dat hij er, mede door zijn dichtgenaaide mond, eng uitziet.

Mensdieren
Polychrome, helemaal links in beeld, is de geestverschijning van een vrouw die op gewelddadige wijze om het leven kwam en nu probeert de levenden te beschermen tegen het kwaad. Rechts van Doctor Horror staat de visachtige Starfish, een amfibie met een pittig karakter en scherpschutter. Sommige Nocturnals zijn kruisingen tussen mens en dier. Ze zijn ontwikkeld in het laboratorium van de Narn K Corporation, een kwaadaardig bedrijf dat verboden experimenten uitvoert en wapens ontwikkelt. Het bedrijf werkt samen met de Crim, parasitaire wezens uit Doctor Horrors dimensie. De Crim zien eruit als een soort octopussen en doen denken aan de monsters uit verhalen van horrorschrijver H.P. Lovecraft. Ze zijn de belangrijkste vijanden van de Nocturnals.

nocturnals_witchinghourIn het verhaal Witching Hour gaat Eve langs de deuren met Halloween, de enige avond dat de Nocturnals niet opvallen op straat met hun vreemde uiterlijk. Bij een oud huisje krijgen Eve en Gunwitch the maken met de Pumpkinheads: kwaadaardige pompoenwezens die haar emmertje aanzien voor het afgehakte hoofd van een soortgenoot. Als Gunwitch is uitgeschakeld door duiveltjes en boomwezens, wordt Eve meegenomen naar een heks die van haar een lekker maaltje wil maken. Nog voor de andere Nocturnals Eve kunnen redden, komt haar speelgoed tot leven en jagen de heks en de pumpkinheads de stuipen op het lijf, waardoor ze in vleermuizen veranderen en wegvluchten. Ook met Halloween weet Eve het gevaar in de ogen te kijken, er lachend vanaf te komen en haar naam dus eer aan te doen.

Gepubliceerd in Eppo #22 (2015).

Categorieën
Mike's notities

Najaarsmoeheid

Voor mij is de fijne helft van de herfst nu wel voorbij. Aan het begin van de herfst, die voor mij in september al begint, tot en met eind oktober, voel ik me vaak opperbest. Ik hou van de herfst en ik geniet van de verkleuring in de natuur. Als alles van groen verandert naar een vurig rood, fel gel of mooi oranje, voel ik de hernieuwde energie door mijn lijf stromen.

De zomer vind ik slopend, moet je weten. Die eeuwige zon en de hogere temperaturen ervaar ik eerder als een last dan een zegen. In de herfst voel ik mij echter als herboren. Daarom zijn september en oktober mijn favoriete maanden van het jaar. Dat oktober eindigt met Halloween, is the icing on the cake – wat mij betreft.

Maar daarna gaat het vaak al snel bergafwaarts. Ik voel me plotseling moe, heb weinig zin om dingen te doen. Zelfs voor leuke dingen moet ik mezelf uit huis slepen. Mijn hoofd zit vol en voelt vaak verward. Najaarsmoeheid heet dat. Een tekort aan zonlicht is vaak een belangrijke oorzaak. Bewolkte en dus donkere dagen, helpen niet mee. En regen al helemaal niet.

Gelukkig weet ik uit ervaring dat dit allemaal maar tijdelijk van aard is. Afgelopen weekend heb ik het rustiger aan gedaan. Mezelf een beetje vrijaf gegeven. Dat helpt. Maandag ben ik weer langzaam aan mijn grote schrijfproject begonnen. Ook al ging de start wat traag, het dieseltje begint weer zachtjes te ronken. Een hoopvol geluid.

herfstbladeren

Categorieën
English Striprecensie Strips

Review: In Real Life

There’s more than meets the eye in In Real Life, a little moral story about online gaming.

In-Real-Life-cover_02Teenager Anda just moved from San Diego to Flagstaff but has no problem fitting in with the other smart and nerdy kids in high school. Anda loves playing Coarsegold, an online multiplayer role-playing game where she spends most of her free time. Within the game-environment she can be a very skilled female warrior and meet people from all over the globe. At first she teams up with Lucy aka Sarge to make extra money by stopping and killing gold farmers: players that collect valuable objects and then sells them to other players for money. This behavior is against the rules of Coarsegold, but when Anda befriends one of these gold farmers, she discovers he’s a poor Chinese kid who works 12-hour days within the game to make some money. All of a sudden the questions about what is considered right or wrong are not as clear as they used to be.

Cory Doctorow, Boing Boing editor and writer of successful science fiction books, shows with In Real Life that actions within the virtual world are connected to what happens to us in the real world. As he explains in the introduction: ‘I hope that readers of this book will be inspired to dig deeper into the subject of behavioral economics and to start asking hard questions about how we end up with the stuff we own, what it costs our human brothers and sisters to make those goods, and why we think we need them […] It’s not surprising that gamespace has become a workplace for hundreds of thousands of “gold farmers” who undertake dreary, repetitive labor to produce virtual wealth that’s sold to players with more money and less patience than them.’

in_real_life_02
Anda as her game persona.

All this may sound a bit preachy and although In Real Life might be considered what we call a moral story, Cory Doctorow and artist Jen Wang never stuff their message down your throat. Instead they’ve created an entertaining comic book that will appeal to young adults, and especially gamers. I believe it will create a superficial awareness of the workings of behavioral economics. However, it would have been nice if the book included some suggestions for further reading.

Writer/Artist Jen Wang (Koko Be Good) uses a very recognizable and accessible drawing style that could be characterized as Disney meets Manga for In Real Life. The book is actually an adaptation of a short story by Doctorow. He and the artists worked very closely on the script for the comic.

in_real_life

Wang contrasts the real world and the fantastical environment of the online game by using earthly, brownish and reddish colors for the former and bright colors for the latter. In an interview with Comics Alliance she explained her approach to the coloring of the story: ‘Since I was drawing the real life and Coarsegold scene similarly, the best way to separate the two was to color them differently. From Anda’s perspective her real life is dull and uninteresting, so all those scenes have a brown filter over it. It’s not so gross or depressing as to be a grey or blue, but definitely something that’s down to earth and homogeneous. The Coarsegold scenes, in contrast, have a multi-colored layer on top of the normal color layer, so everything’s just a little extra saturated and textured.’

This review was written for and published on the wonderful blog of the American Book Center.

Categorieën
Film Filmrecensie Video

VoorDeFilm: Licence to Kill (1989)

Waarom Licence to Kill (John Glen, 1989) de allerbeste James Bond-film ooit is, leg ik uit in deze aflevering van VoorDeFilm.

En ach, als we het nu toch over Bond hebben, hier is mijn top 5 favoriete Bond-films:

  1. License to Kill (John Glen, 1989). Timothy Dalton is Bond.
  2. The Living Daylights (John Glen, 1987) Timothy Dalton is Bond.
  3. Goldfinger (Guy Hamilton, 1964) Sean Connery is James Bond.
  4. On her Majesty’s Secret Service (Peter Hunt, 1969) George Lazenby is James Bond.
  5. For Your Eyes Only (John Glen, 1981) Roger Moore is James Bond.

Maar vertel… Wat zijn jouw favoriete vijf Bond-films en waarom deze?

Categorieën
Strips

Terneuzen krijgt volgend jaar eigen stripfestival

Sommige stripfestivals sturen nooit een persbericht, maar de organisatie van Stripfestival Terneuzen is er vroeg bij. Over een jaar vindt de eerste editie plaats en de eerste gasten zijn al aangekondigd.

stripfestival terneuzen logo

Dat zijn Iris Compiet, Alexander Neels en Ashwin Visser.

Over precies een jaar – op zaterdag 5 november 2016 – zal de eerste editie van Stripfestival Terneuzen plaatsvinden. In een rijk gevuld Zeldenrust-Steelant College kunnen liefhebbers van het beeldverhaal samenkomen om hun passie te delen. Op de beursvloer vindt men diverse handelaren, uitgeverijen en auteurs.

Daarmee is Stripfestival Terneuzen het enige stripgerelateerde evenement van Zeeland. Voor bezoekers dé gelegenheid om kennis te maken met strips, comics, manga, graphic novels en vintage speelgoed. Naast diverse handelaren met nieuwe en tweedehands strips, zullen ook diverse uitgeverijen aanwezig zijn. Daarnaast kunnen bezoekers aanschuiven en bij (inter)nationale en lokale auteurs voor een unieke tekening.

Stripfestival Terneuzen start om 10.00 uur en vindt plaats in het Zeldenrust-Steelant College.

Meer informatie en alle nieuwtjes zijn terug te vinden op:

Website: stripfestivalterneuzen.wordpress.com

Facebook: facebook.com/stripfestivalterneuzen

Twitter: twitter.com/StripfestivalT

Categorieën
Strips

Amoras #5 wint Willy Vandersteenprijs 2015

amoras-5-cover

Amoras #5: Wiske heeft dit jaar de Willy Vandersteenprijs gewonnen. Op het rode podium op de Boekenbeurs in Antwerpen kregen scenarist Marc Legendre en tekenaar Charel Cambré de prijs die het beste Nederlandstalige album van het voorbije jaar bekroond.

De Willy Vandersteenprijs is een initiatief van Sabam ARTES en Stripgids. De Willy Vandersteenprijs gaat traditioneel naar het beste Nederlandstalige stripalbum van het voorbije jaar. Alle in Vlaanderen en Nederland verschenen, oorspronkelijke Nederlandstalige albums komen in aanmerking. De winnaar krijgt een tekening van de vorige laureaat, Simon Spruyt, en een geldsom van 5.000 euro. Die wordt aangeboden door Sabam ARTES.

Foto © Sabam
Foto © Sabam. Vlnr: Leen Vandersteen, Marc Legendre en Charel Cambré (met Spider-Man T-shirt!).

Uit het juryrapport:

Voor het eerst in zijn geschiedenis gaat de Willy Vandersteenprijs dit jaar naar twee stripmakers. Aan de ene kant een stripscenarist met een paar decennia ervaring, die zowel humoristische als realistische strips op zijn palmares heeft staan. Aan de andere kant één van de beste tekenaars van zijn generatie, wiens werk zowel kwalitatief als kwantitatief grote indruk maakt. Samen geven ze een heel nieuwe interpretatie aan enkele klassiek geworden karakters uit de Vlaamse familiestrip. Ze sturen Suske en Wiske opnieuw naar het eiland Amoras, en laten hen daar heftige avonturen beleven – in een heel nieuwe stijl, met een heel andere grafiek, met een strak verteltempo en voor een ouder publiek dan de gewone ‘rode’ reeks. En dat allemaal met personages die ondertussen zeventig jaar oud zijn. De jury van de Willy Vandersteenprijs 2015 is er van overtuigd dat Willy Vandersteen zelf érg blij zou geweest zijn met de winnaar van dit jaar. Bij unanimiteit werd de prijs toegekend aan het album Amoras #5: Wiske van Charel Cambré en Marc Legendre.

Tijdens de finale stemronde lagen drie titels ter tafel, en de jury houdt eraan ook de twee andere albums te vermelden: S1ngle: Fantasy van Hanco Kolk en Peter De Wit en Elsje 8: Het kan maar zo zijn dat er hier sprake is van een nieuwe soort van Eric Hercules en Gerben Valkema. Het zijn, vindt de jury, drie strips die overtuigend aantonen dat er ook vandaag sprankelende en vernieuwende dingen gebeuren in de wereld van de Vlaamse en Nederlandse kranten- en familiestrip.

De jury bestond dit jaar uit (niet stemgerechtigd) voorzitter Helena Vandersteen, bibliotheekmedewerker Lieve Scheers, stripauteurs Robert van der Kroft en Luc Morjaeu, en stripjournalisten Toon Horsten en Michael Minneboo.

Dat klopt, ik zat ook dit jaar weer in de jury van de Willy Vandersteenprijs. En met veel plezier moet ik zeggen, want niet alleen vind ik dat we met Amoras een prachtige winnaar hebben voor alle in het juryrapport reeds genoemde redenen, ook verliep de jurering lekker soepel en kwamen we unaniem op deze winnaar(s) uit. Dat doet mijn striphartje weer goed.

De jury. Van links naar rechts: Luc Morjaeu, Michael Minneboo, Robert van der Kroft, Helena Vandersteen, Toon Horsten en Lieve Scheers.
De jury. Van links naar rechts: Luc Morjaeu, Michael Minneboo, Robert van der Kroft, Helena Vandersteen, Toon Horsten en Lieve Scheers.

Drie jaar geleden riep auteursrechtenmaatschappij Sabam ARTES in het leven. Met deze aparte unit binnen het bedrijf wil de auteursvereniging onderstrepen dat ze haar multidisciplinariteit hoog in het vaandel draagt. Daar hoort uiteraard ook de negende kunst bij. De ondersteuning van de Willy Vandersteenprijs door Sabam ARTES sluit hier perfect bij aan.

De prijs ging in het verleden al naar Ergens waar je niet wil zijn van Brecht Evens, Terug naar Johan van Michiel van de Pol, Rembrandt van Typex en Junker van Simon Spruyt.

De Willy Vandersteenprijs wordt jaarlijks uitgereikt onder auspiciën van de erven.

Categorieën
Boeken Strips

Tante Sidonia met Professor Mortimer getrouwd

Kusje!

Tante Sidonia en professor Philip Mortimer zijn afgelopen dinsdag met elkaar getrouwd in het Belgisch Stripmuseum te Brussel.

Kusje!
Kusje!

Nou ja, niet echt natuurlijk. Het was allemaal een pr-stunt om België gestript, het nieuwe referentiewerk over de Belgische strip en zijn geschiedenis, te promoten dat 4 november op de Boekenbeurs in Antwerpen uitkwam. Het huwelijk tussen Sidonia en Mortimer staat symbool voor het huwelijk tussen de Vlaamse en Franstalige strip.

België gestript is het nieuwe boek van collega-journalist Geert de Weyer.

Over de plechtigheid zei De Weyer op Facebook: ‘En jawel, hoor. Zij zei ‘Ja’, hij zei ‘Yes’. Ringen werden over elkaars vinger geschoven en één bepaald neusorgaan werd opzijgeschoven om de huwelijkskus fysiek te kunnen laten doorgaan. Sidonia (of voor de oudere striplezers: Sidonie) is onder grote belangstelling van de media en talrijke genodigden in het huwelijksbootje gestapt. Van Lambik geen nieuws, voorlopig.’

De huwelijksvoltrekking was uiteraard ook een item in het VRT Journaal. Ik vind het een fantastisch leuke publiciteitsstunt.

Het coverontwerp van het boek is van Stedho:

belgie-gestript-stedhoDe Weyer: ‘Stedho heeft zijn reputatie van uitstekende tekenaar meer dan waargemaakt. Ik herinner mij hoe iedereen op de redactie een zucht van verlichting slaakte toen hij alleen nog maar zijn eerste schets binnenbracht en een idee had om de uitsparing op de cover achteraan het boek op te vullen. Chapeau!’

België gestript is uitgebracht door uitgeverij Dragonetti. De softcover versie telt 320 pagina’s en kost € 49,95.

Over België gestript:
België is de bakermat van de Europese strip. Decennialang was het ook het epicentrum van het beeldverhaal. Geert De Weyer, Vlaams stripjournalist en een onbetwiste autoriteit in de stripwereld, waagt zich als eerste aan een allesomvattend verhaal over de strip aan beide kanten van de taalgrens.

In een zeer heldere en toegankelijke stijl neemt de auteur ons mee in de fantastische wereld van Kuifje, Robbedoes, Lucky Luke, Jommeke, Thorgal, XIII, Largo Winch, Suske en Wiske, De Kiekeboes, De Blauwbloezen en al die andere heerlijke strippersonages die deel uitmaken van de Belgische cultuur en DNA.

Niet alleen de ontstaansgeschiedenis van de vele stripfiguren en -reeksen wordt behandeld, Geert De Weyer besteedt ook veel aandacht aan de strip als spiegel van de samenleving. Zo komen onder meer de rol van de vrouw, de censuur en de invloed van de politieke en sociale ontwikkelingen uitgebreid aan bod.

België gestript is een rijkelijk geïllustreerd naslagwerk dat het hart van elke stripliefhebber sneller doet kloppen.

Categorieën
Film Frames

Doctor Who: Jenna!

doctor who jenna coleman doctor who jenna coleman 2
Sinds the Doctor met de leuke en aantrekkelijke Jenna Coleman door tijd en ruimte mag reizen, is hij nog net even cooler geworden. Lucky bastard!

Hoeveel cooler? Nou, zoveel cooler:
doctor who capaldi
Frames afkomstig uit de aflevering The Zygon Invasion.
[hr]

Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren.

Categorieën
Fotoblog Strips

Stripwalhalla

Scheltema Amsterdam.

scheltema-strips scheltema-strips-2Het doet me goed dat ook de nieuwe locatie van Scheltema zo veel stripalbum op voorraad heeft. Ik voel me als een kind in een snoepwinkel hier. Of een kind in een bibliotheek. Althans, als dat kind van lezen houdt.