Dat was in 2017. Het boek over de geschiedenis van het Stripmuseum heb ik niet gekocht, maar ik zit er wel aan te denken.
Dagboek vlog opgenomen op zondag 18 september 2022.
Let wel: veel makers zie je ook niet. Zo zag ik geen werk van vrouwelijke stripmakers hangen, al kan het zijn dat ik daar overheen heb gekeken.
Erg boeiend om te zien voor liefhebbers van Franka en voor liefhebbers van goed tekenwerk.
Deze vlog is dus een registratie van een deel van de schilderijen die er toen te zien waren.
Daarom was ik er laatst om nog even nostalgisch door de zalen te wandelen en te genieten van het enige stripmuseum van Nederland. En om mijn vriend de Je-Weet-Wel-Kater te bezoeken natuurlijk.
Ik mocht namelijk twee keer mijn lezing over Mijn vriend Spider-Man geven en de superheld was zelf aanwezig om de avond te openen. Cosplayer Yakeem Pfluger, ook bekend als Urban Cosplay Ninja, bleek een sympathieke twintiger die ook echt een fan was van Spider-Man. Nadat zijn superheldentaken erop zaten hebben we nog even gezellig gepraat en heb ik een exemplaar van mijn boek voor hem gesigneerd.
Yakeem was aanwezig tijdens mijn eerste lezing, wat het geheel een extra tintje gaf. De tweede ronde was beter bezocht dan de eerste, maar dat kwam omdat de eerste sessie tegelijk plaatsvond met een optreden van Nina Hagen in het Groninger Museum. Tegen zo’n legende kon ik als simpele debutant natuurlijk niet op.
Gelukkig hadden mijn zusje en haar vriend nog iemand meegenomen zodat er toch aardig wat mensen zaten te luisteren.
Verder was Jan-Willem Spakman de hele avond aanwezig om karikaturen van de aanwezigen te tekenen. Voor mij had hij deze toffe illustratie en een exemplaar van het album Wimpie Comics 1: Recht uit de ondergrond.
Ook Dim Junius was van de partij: hij gaf een workshop striptekenen.
Tussen de twee lezingen door werd ik geïnterviewd door Laura Popken, student journalistiek aan de Hogeschool Windesheim die aan de slag was voor de site Kunstspot.nl – een website over kunst en cultuur in Groningen. Ze had een paar goede en spontane vragen voor me. Die kreeg ik later ook nog van het publiek na de lezing. Voordat ik tegen 11 uur vertrok werd ik nog voorgesteld aan een journalist van De Telegraaf. Ik hoop hem binnenkort te spreken voor een artikel in de krant over Mijn vriend Spider-Man.
De museumnacht werd heel goed bezocht. In totaal bezochten 3100 mensen de verschillende musea in Groningen. En in het Stripmuseum was het ook lekker druk. De organisatoren waren dus dik tevreden.
En ik ook. Het was erg fijn om mensen te spreken en ze toe te spreken. En geïnterviewd worden is voor deze journalist nog altijd een bijzondere ervaring. Bovendien: over Spider-Man praat ik graag zoals je weet. En er werden ook nog een paar boeken verkocht die avond. Da’s weer mooi meegenomen.
De avond sloot ik af met een bezoek aan een café gerund door Australische barmannen, bier en een boeiende conversatie met goed gezelschap. Meer kon deze Spidey-fan op dat moment niet wensen.
Jawel, ook de stad Groningen krijgt dit jaar haar eigen Museumnacht. Op zaterdag 9 september 2017 vanaf 19 uur openen alle musea in Groningen hun deuren tot na middernacht. Naast een uniek nachtelijk bezoek aan de tentoonstellingen en vaste collecties komt er een afwisselend programma met onder meer muziek, bijzondere workshops en interessante sprekers.
Het Nederlands Stripmuseum pakt lekker uit met een uitgebreid programma. Jan-Willem Spakman geeft een workshop tekenen en signeert zijn eigen werk. Dim Junius van het Stripmuseum geeft ook workshops tekenen en ik geef een lezing. Ik ga vertellen over hoe het boek Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur tot stand kwam en wat er nu zo tof is aan deze superheld.
Ook zijn er rondleidingen door het museum en kunnen mensen de tentoonstellingen over Jan Kruis, 50 jaar Tina, Disneytekenaar Daan Jippes en Kakhiel bezichtigen.
De muzikale ondersteuning tijdens de opening wordt verzorgd door Michiel Hoving, de Groningse alternatieve rootsrocker en illustrator, bekend van Varkentje Rund.
Hier het programma (voor zover dat nu bij mij bekend is, maar hou de site van het Stripmuseum in de gaten voor eventuele wijzigingen).
19:00 Opening door niemand minder dan Spider-Man.
19:00 – 19:30 Lezing Michael Minneboo: Mijn vriend Spider-Man.
Aansluitend signeren. Locatie: Toonderzaal/
19:30 – 20:00 Workshop Jan-Willem Spakman: Recht uit de Ondergrond.
Tekenen en signeren. Locatie: Studio Jan Kruis.
20:30 – 21:00 Workshop Stripfiguur Tekenen.
21:00 – 21:30 Workshop Jan-Willem Spakman: Recht uit de Ondergrond.
Tekenen en signeren.
22:00 – 22:30 Lezing Michael Minneboo: Mijn vriend Spider-Man.
Aansluitend signeren.
22:30 – 23:00 Workshop Jan-Willem Spakman:Recht uit de Ondergrond.
Tekenen en signeren.
23:30 – 24:00 Workshop Stripfiguur Tekenen.
24:00 – 00:30 Jan-Willem Spakman: Recht uit de Ondergrond.
Tekenen en signeren.
00:30 – 01:00 Workshop Stripfiguur Tekenen.
Ik geef dus twee keer dezelfde lezing voor iedereen die het wil horen. Daarna is er tijd om je boek te laten signeren. Er zijn nog wat exemplaren in de stripwinkel van het Museum te koop, maar je mag natuurlijk ook een eigen exemplaar meenemen.
5 musea voor 5 euro
Met een passe-partout bezoek je alle 5 musea in de stad Groningen voor slechts 5 euro totaal. Tickets zijn vanaf donderdag 13 juli om 10 uur verkrijgbaar in de online voorverkoop.
Het Stripmuseum Groningen bevindt zich op Westerhaven 71.
De winkel is aan het begin van het museum dus als je een keer alleen strips wilt kopen zonder exposities te bekijken, dan kan dat. Slim, want dat maakt de winkel van het museum officieel de enige stripwinkel in het centrum van de stad. Er is buiten de stad nog een heel grote stripwinkel: Akim. Daar is het boek ook te koop.
Er is overigens wel een boekwinkel in het centrum met een uitgebreid stripaanbod, vertelde Stefan Niewenhuis mij die beide foto’s stuurde. Hier staat Mijn vriend Spider-Man ook tussen, bij Boekhandel Van der Velde, op de Grote Markt 54-55.
Foto’s: Stefan Nieuwenhuis.
Vanwege familiezaken moest ik in Groningen zijn dus dat gaf me een mooie gelegenheid om het museum te bezoeken. Ik keek erg uit naar de expositie over Daan Jippes en was niet teleurgesteld. Een mooi overzicht van zijn rijke carrière.
Kameleon
Jippes staat bekend als één van ‘s werelds beste Disneytekenaars. Hij is een tekenaars tekenaar: dat wil zeggen dat veel collega’s zijn werk bewonderen. En niet zonder reden, want Jippes is een veelzijdig illustrator. Jippes heeft de gave om in verschillende stijlen te tekenen en de stijlen van anderen meester te worden. Daarnaast zijn z’n illustraties zeer levendig.
Zijn strip Twee voor thee wordt door veel stripmakers als een klassieker beschouwd. Maar ook de detectivestrip Havank wordt door velen gewaardeerd. Deze strip is losjes gebaseerd op de verhalen van schrijver Havank (pseudoniem van Hans van der Kallen). Vooral de humor en het gezwollen, ouderwetse taalgebruik verwerkt Jippes in de strip, maar ook in de vormgeving is de invloed van Franquin terug te zien.
Jippes is ook jaren actief geweest als storyboard artist voor Walt Disney en Steven Spielberg. Beauty and the Beast, The Prince and the Pauper en Aladdin, zijn enkele films waaraan hij heeft meegewerkt. Daar zijn ook in de expositie voorbeelden van te zien.
Naslagwerk
Hoewel de tentoonstelling niet supergroot is, kun je van elke belangrijke periode van Jippes wel iets terugzien. En wie daar nog niet genoeg aan heeft, kan in de winkel van het museum een mooi naslagwerk aanschaffen, geschreven en samengesteld door Jan-Willem de Vries. De Vries is medewerker van het stripmuseum en ook scenarist van de strips over André Hazes.
Jan Kruis was meer dan Jan, Jans…
De expositie over Jan Kruis, die eerder dit jaar overleed, toont nog maar eens hoe goed Kruis eigenlijk kon tekenen. Een probleem met een succes als Jan, Jans en de kinderen is dat zo’n project het andere werk van een tekenaar kan overschaduwen. En dat terwijl Kruis ook een zeer verdienstelijk schilder was die de gave had mensen raak te portretteren.
Ook denk je zo’n strip als Jan, Jans en de kinderen wel te kennen, omdat er zoveel afleveringen van zijn. Toch viel het me weer op hoe knap die strip eigenlijk in elkaar zit. Jan Kruis gebruikte zijn eigen gezinssituatie als uitgangspunt en wist jarenlang de vinger aan de pols te houden over wat er in Nederland speelde. Zijn strips waren toen actueel, en nu een mooi overzicht van de belangrijke thema’s van de afgelopen jaren.
Ook is er mooi werk van Kruis’ adaptatie van Woutertje Pieterse te zien en videofragmenten waarin de stripmaker zijn strips voorleest. Die kon ik me nog herinneren van vroeger, en die tv-optredens hebben ongetwijfeld bijgedragen aan zijn naamsbekendheid.
Koffertje
Er is een speciale plek ingeruimd voor het ‘teruggevonden koffertje’ van Jan Kruis. Dit koffertje werd onlangs ontdekt en bevat stapels uniek jeugdwerk. Aan de schetsboeken, strips en tekeningen kun je direct zien dat Kruis talent had. Het is altijd leuk en soms grappig om oud jeugdwerk van kunstenaars terug te zien. Iedereen begint immers ergens, en vaak beginnen ze erg jong. Wie vroeger veel strips tekende maar op een gegeven moment gestopt is, had zich net zoals Jan Kruis kunnen ontwikkelen als een van de bekendste stripmakers van Nederland.
De expositie begint bij Kruis’ laatste project. Toen hij wist dat zijn einde naderde maakte hij enkele cartoons over sterven op latere leeftijd en de verwikkelingen die uit die situatie voortkomen. Die hakken erin, al is het ook wel weer mooi om te zien dat Kruis zijn naderende einde met humor benaderde.
Daan Jippes: Avonturier in strip en animatie
Te zien t/m 29 oktober 2017.
Jan Kruis: Van Jan, Jans en de kinderen tot Multatuli
Te zien van t/m 3 september 2017
Dit keer was de aanleiding de zestigste verjaardag van mijn tweede moeder, Anita. Ik zie mijn familie niet vaak, dus die verjaardag wilde ik graag vieren. Dat deden we in een restaurantje vlak bij het centrum. Daar valt verder voor jullie niets bijzonders over te vertellen, maar ik vond het een fijne avond.
Zondag bracht ik het merendeel van de dag in het Stripmuseum door. Daarna zat ik ruim een uur in een bakkerijtje met een broodje en kopjes thee. Lekker naar de taferelen op straat te kijken en te mijmeren. Dat soort dingen doe ik veel te weinig, want ook nu zit ik thuis weer gewoon achter een monitor en is mijn wereld voornamelijk virtueel en digitaal.
Vroeger kwam ik vrijwel nooit in Groningen, maar sinds mijn familie daar in 2000 is gaan wonen, kom ik er dus vaker. De stad zelf kan mij zeer bekoren, maar verder ken ik de provincie niet zo goed. Ik hoop dat de boel ook niet in de grond verdwijnt door de gaswinning en vind dat ze in Den Haag zich diep moeten schamen dat ze daar nog steeds mee doorgaan.
Maandagochtend heb ik vriend Stefan Nieuwenhuis opgezocht. Meestal spreken we af in de stad, nu in zijn woning. Kon ik eindelijk eens zijn stripcollectie zien. Stefan heeft dit weekend Mijn vriend Spider-Man gelezen om mijn boek te recenseren. Dat doet hij wel vaker dat recenseren, voornamelijk strips. Op zijn site en voor Stripschrift. Ik heb zelf een liefde-haat-relatie met recenseren. Daar vertel ik later wellicht meer over. Stefan heeft er in ieder geval veel lol in.
Van de exposities in het Stripmuseum heb ik een aantal foto’s gemaakt, maar die laat ik later zien. Hier volgt een korte impressie van Groningen:
Voor een select groepje bezoekers en familieleden van Romano interviewde ik de tekenaar over de expositie en zijn werk. In de tentoonstelling zijn schetsen, lay-outs en uitgewerkte tekeningen te zien van zijn strips, zoals Birds of Prey, Batman, J.Rom, Storm en Roodhaar. Ook krijgt de bezoeker een kijkje in het werkproces van de ijverige veeltekenaar.
Voor en na de opening signeerde Romano strips voor zijn lezers. De sympathieke tekenaar maakt heel makkelijk een praatje met zijn fans en ondertussen tekent hij een perfecte Storm, Roodhaar of Batman. Een jonge fan die zelf ook Storm heet, wilde graag een portret van zijn naamgenoot uit Pandarve.
Tijdens het tekenen van Roodhaar stelde ik Romano enkele vragen over deze strip:
De expositie is zeker een bezoekje waard. Er is veel origineel werk te zien. Ook van het project Sparkle the Brain. Zelf vind ik de potloodtekeningen het leukst om te zien, omdat je dan puur de hand van de maker ziet zonder dat iemand anders daar zijn inktlijnen aan heeft toegevoegd. 
