Categorieën
Mike's Webisodes Video

Mike’s Webisodes 10: Flashback 09

2009 mag dan achter de rug zijn, deze webisode hadden jullie nog van me tegoed. Het is een persoonlijke terugblik op het afgelopen jaar. Het leek me leuk om op die manier het jaar af te sluiten, in plaats van met een blogpost vol met lijstjes en hoogtepunten.

Webisode #10 is dus een meer persoonlijk verhaal en daarom iets anders dan je van me gewend bent.

Ik blik terug op een interessant jaar waarin ik op het privé-vlak en als freelance journalist veel meemaakte. Tussendoor bezocht ik Londen, New York en verhuisde ik naar de big city. Nou goed, allemaal te zien in Flashback ’09.

Het gebruikte materiaal bestaat uit video en foto’s. Wie de andere webisodes heeft gezien zal vast wel iets herkennen. Hoewel ik met name ruimte wilde geven aan de shots die er in de vorige afleveringen niet meer in pasten vanwege de lengte van de video’s. De muziek is weer afkomstig van Arnoud Baatsen en ook Jan Vriends (zie webisode #9) zingt weer een deuntje mee.

De best bekeken webisode voor vorig jaar was aflevering 3 over de Stripdagen in Houten. Ongetwijfeld heeft dat ook te maken met het feit dat de halfblote Star Wars-chick als thumbnail voor die video staat. Liselotte Doeswijk, die online video’s selecteert voor Beeld & Geluid, vertelde me vorig jaar dat een video op YouTube verschrikkelijk veel was aangeklikt omdat het leek alsof een meisje iemand pijpte op de thumbnail. (Zie dit interview.)

Zoals je kunt zien bevat deze webisode niet zo’n heel opzienbarende afbeelding. Het was de minst slechte van de drie. Het blijft jammer dat je bij YouTube slechts kunt kiezen uit drie voorgeselecteerde thumbnails. Bij andere videodiensten, zoals bijvoorbeeld Blip.tv kun je zelf een afbeelding uploaden.

Voor 2012 staan er ook webisodes gepland, maar daarover later meer.

Categorieën
Mike's notities

Gedwongen vakantie

Jezelf vrijaf geven blijkt in de praktijk vaak moeilijker dan je denkt. Ik heb mezelf twee weken vrijgegeven zo aan het einde van het jaar en had me voorgenomen zo min mogelijk achter mijn Mac te zitten, te twitteren en te bloggen. Dat blijkt in de praktijk moeilijk te gaan als je toch dagen thuis blijft. De oplossing voor mij is een paar dagen het huis ‘ontvluchten’. Even eruit, twee dagen een hotelletje met mijn lief. Weg van het keyboard als ‘t ware. Vanaf vandaag dus even niets, mijn slavendrijver kan zeuren wat ie wil. Dat ik daarom mijn webisode niet op tijd krijg afgemonteerd neem ik dan ook voor lief. Niemand die me dwingt om die dingen te maken en te posten. Alles op z’n tijd.Bovenstaande schreef ik als reactie op een blogpost van Peter de Kock. Ik volg zijn weblog al een tijdje met veel plezier.Vandaag voeg ik daad bij ’t woord: twexit tot 2010!

Categorieën
Film

Let the right one in: Beste film 2009

De beste van iets… het is maar een arbitraire bedoening wat mij betreft. In de laatste dagen van het jaar word je om je oren geslagen met best-of-lijstjes. Iedereen heeft de behoefte om voor zichzelf de numero uno te definiëren. Toch kan ik me goed vinden in het feit dat de Zweedse horrorfilm Let the right one in door de Nederlandse filmjournalisten dinsdag is uitgeroepen tot de beste bioscoopfilm van 2009.
De tweede plaats is voor de animatiefilm UP van producent Pixar. Op de derde plek staat Slumdog Millionaire, de grote Oscarwinnaar van 2009, waarvan ik het bestaan alweer vergeten was.Om even je geheugen op te frissen: Let the right one in vertelt over een eenzame twaalfjarige jongen die gepest wordt op school. Hij vindt vriendschap bij zijn nieuwe buurmeisje, dat hem bekent bloed te moeten drinken om in leven te blijven. De film won eerder zowel de jury- als de publieksprijs op het 25e Imagine: Amsterdam Fantastic Film Festival. De jury stelde toen dat de Zweedse productie “het horrorgenre ver, ver ontsteeg en laat zien dat elke pispaaltje een vampier als vriendin zou moeten hebben”. Overigens kijk ik met veel plezier terug op Imagine dit jaar. Veel films gezien en aardig wat stukjes over geschreven.Hier een van de prachtige scènes uit Let the right one in:Vampieren zijn weer ‘hot’. Niet alleen in de bioscoop, met de Twilight-reeks en een stel andere films rondom het thema van de bloedzuigende levende doden, maar ook op televisie gaat het er heet aan toe in Vampierland, zoals in de tv-serie True Blood. (Aukje van EeuwigWeekend.nl schreef twee recensies over Twilight. Ze mag dan ook een echte fan van de boeken genoemd worden.)
‘De beste’ Nederlandse films
De critici kozen Kan door huid heen van regisseuse Esther Rots als beste Nederlandse film van het jaar. Het verhaal over een vrouw die op het platteland hoopt een verkrachting te verwerken won eerder al drie prijzen op het Nederlands Filmfestival.Op de tweede plaats eindigde Nothing Personal van regisseuse Urszula Antoniak en op de derde plaats, geheel onterecht wat mij betreft, staat de verfilming die Reinout Oerlemans maakte van het boek Komt een vrouw bij de dokter van schrijver Kluun. Dat de film diverse gevoelens losmaakte, bleek uit de reacties die mijn recensie van deze film kreeg.Uit wie bestond de jury dan? vraag je je wellicht af. Nou, aan de verkiezing deden meer dan zestig filmjournalisten van onder meer alle grote landelijke dagbladen, Revu, Veronica Magazine, Tros Kompas, Film1, Vrij Nederland, het ANP, Schokkend Nieuws en de Filmkrant mee. Het was de zevende keer dat de Nederlandse critici de beste film van het jaar kozen. Eerder werden Finding Nemo (2003), Gegen die Wand (2004), Sin City (2005), Caché (2006), Das Leben der Anderen (2007) en The Dark Knight (2008) bekroond. Met de verkiezing van The Dark Knight ben ik het wederom eens, dat vond ik ook de beste film van 2008.Lees ook: De Hollywood-films van 2009 gemixed.

Categorieën
Film

Mooie plaatjes kijken: De Hollywood-films van 2009 gemixed

Dit jaar doe ik geen lijstje van wat, naar mijn mening, de beste films van dit afgelopen jaar waren. Ik ben moe van lijstjes. Daarbij heb ik veel films gezien, maar veel ook niet gezien. Gelukkig zijn er altijd liefhebbers die de moeite steken in een video-compilatie. Mensen als Kees van Dijkhuizen bijvoorbeeld. Die mixte de oogst aan – voornamelijk Amerikaanse – cinema samen in een 7 minuten durende video.

Hoewel ik een deel van de in de compilatie voorkomende films niet heb gezien, herken ik ze wel. In dit multimediale tijdperk van teasers, trailers, blogs en virals herken je al beelden van films voordat je de bioscoop binnen bent. En wat betreft de meeste films kun je het bij de trailer wel laten. Ik vind bijvoorbeeld de film Paranormal activity niet heel bijzonder; de trailer dekte volledig de lading. Concept en uitwerking waren na het zien van de trailer meteen duidelijk. En het daadwerkelijk kijken van de flick voegde weinig toe aan de vertelling. (Dat ik me evengoed prima heb vermaakt had meer te maken met het feit dat ik de film zag met een goede vriendin, dan met de film zelf.) Drag me to hell van Sam Raimi gaf mij eerder dit jaar veel meer kijkplezier. Het verhaal was ook niet bijster origineel en redelijk voorspelbaar, maar werd met veel aanstekelijk plezier uitgevoerd.
Ik vind een boeiend verhaal een belangrijk bestaansrecht van een film. Al moet ik bekennen dat ik ook een film kan uitzitten omdat ik er puur op visueel niveau van geniet. Laatst zag ik bijvoorbeeld Spider-Man 3 nog eens op dvd. Werkelijk de slechtste film van de drie omdat de scenaristen het volledig verprutst hebben. Maar wie de film beziet als een reeks beelden zonder samenhang, krijgt toch een prachtig visueel palet voorgeschoteld. Voor mij als Spiderman-liefhebber des te leuk om de stripplaatjes die de filmmakers als inspiratie hebben gebruikt, te herkennen. Daarom kan ik ook genieten van een compilatievideo zoals die van Kees van Dijkhuizen. Mooie plaatjes achter elkaar geplakt zonder dat er een boeiend verhaal achter lijkt te zitten. (Een mooie metafoor voor wat Hollywood doorgaans uitbrengt.) Al schemeren hier en daar natuurlijk wel de menselijke emoties die centraal staan in de films in de reeks beelden door. Zelfs op dit basale niveau blijven die immers herkenbaar. Cinema is een visueel medium en prachtige plaatjes schieten kunnen we de filmmakers uit Hollywood wel toevertrouwen. Ook deze mix bevat enkele prachtige, overrompelende beelden. De verhalen verzinnen we er zelf wel bij. Al hoop ik van harte dat Hollywood volgend jaar zich weer wat meer concentreert op het vertellen van boeiende verhalen, want voor meeslepende epossen en interessante personages kon ik naar mijn gevoel vooral voor de (gedownloade) beeldbuis terecht. (Ik zeg: Dexter! en ook wel True Blood.)Oké, tot slot dan een paar films die mij zeker wisten te boeien dit jaar: Let the Right one in, Millennium 1: Mannen die vrouwen haten, 500 Days of Summer, Watchmen (ook zeer mooie stripplaatjes). En verder: Wristcutters, de dvd recenseerde ik dit jaar, maar hij werd al in 2006 gemaakt; en Towelhead.

Of heb er volgens jou nog eentje vergeten op te noemen?

Ik werd op de video gewezen via De Ultieme filmblog.

Categorieën
Media Mike's notities

Serious Decemberhelden

Dit jaar wordt 3FM Serious Request alweer voor de zesde keer gehouden. Zes jaar lang zitten er voor de kerst drie 3fm dj’s in het Glazen Huis. Wat mij betreft zijn Giel Beelen, Gerard Ekdom en Annemieke Schollaardt de DecemberHelden van 2009.Ik voel een speciale band met Serious Request. De eerste twee jaar dat de actie bestond heb ik beeldregie gedaan. Ik herinner me een goede sfeer op de werkvloer en in ’t Glazen Huis. Het Glazen Huis was mijns inziens boeiender dan Big Brother of welke live-televisie dan ook: ’s nachts hadden we urenlang live-televisie vol met markante, gekke en leuke mensen op het Neude in Utrecht. Overdag kwam een stoet aan BN’ers langs om de actie te promoten.
Ik vond zelf dat je zo’n geintje niet te vaak moest herhalen omdat ik dacht dat het effect ieder jaar minder zou worden. Niets was echter minder waar: elke editie wordt er meer en meer geld opgehaald voor het Rode Kruis.
De afgelopen week bracht ik veel op de bank door om uit te zieken en zag ik dus veel Serious Request. Radiomakers bekijken blijft een fascinerende bezigheid. Het is natuurlijk heel goed dat er op deze manier aandacht wordt geschonken aan een goed doel en dat er awareness wordt gecreëerd. Eerlijk gezegd is het goede doel voor mij secundair en brengt het Glazen Huis vooral veel entertainment. Grappige acties, ludieke momenten tussen BN’ers en normale Nederlanders op het plein. (Natuurlijk scoren die BN’ers zo ook weer goed en kunnen ze hun ‘waar’ onder de aandacht brengen, denkt de cynicus in mij. Maar zo gaat het altijd: iedere goede daad in de media snijdt aan twee kanten.)
Toch, ik bewonder de drie fastende dj’s. Je moet het maar kunnen om zoveel dagen niet te eten en onder de loep van Nederland in een marathonsessie je werk te doen. En Beelen doet het alweer voor de vijfde keer. Sympathiek noem ik dat. Wat mij betreft zijn zij dus de DecemberHelden van 2009. Foto: 3FM.

Categorieën
Fotoblog

Koffie met sneeuw

Uitzicht vanboven een kopje cappuccino.Afgelopen zondag zat mijn hoofd nog vol snot van de griep. Toch sleepte lief me even naar buiten voor een frisse neus door de sneeuw. Gelijk had ze, want een beetje frisse wind in een duf hoofd doet soms wonderen. Je moet dat soort uitstapjes echter niet te gek maken, daarom eindigden we ons wandelingetje met een vers kopje koffie in de buurt. Terwijl ik het – dit keer opvallend bittersmakend – drankje tot me nam, keek ik door het raam naar buiten, waar dappere Amsterdammers de gladde sneeuwlaag trotseerden op de fiets.

Categorieën
Mike's Webisodes Strips Video

Mike’s Webisodes 9: De tragiek van Cowboy John

Cowboy John is een Engelssprekende Rotterdammer die in een imaginaire wereld leeft. Hij denkt dat zijn fiets zijn paard is en de stad de prairie. Cowboy John is een creatie van stripmaker Jan Vriends die in deze webisode vertelt hoe hij dit markante stripfiguur bedacht heeft. Ook vertelt Vriends over de totstandkoming van het eerste Cowboy John-stripalbum.

Categorieën
Fotoblog

Foto: Sneeuwlandschap

Een impressie van het sneeuwlandschap, ooit genomen vanuit de trein met mijn telefoontje.Ik vond haar in mijn archief en ze leek me goed bij het huidige weer te passen. De foto is niet perfect. Sterker nog: er is niets scherp op deze plaat. Zij zou door iedere beeldredacteur waarschijnlijk afgekeurd worden. Het is juist de onscherpte die maakt dat ik haar zo fijn vind. Vaak razen we immers door het landschap, zonder er echt op te letten. Slechts een snelle impressie omringt het voertuig. Een vage afdruk is wat er in ons geheugen achterblijft.

Categorieën
Strips

Groeten uit Turnhout

Afgelopen weekend was ik in het Vlaamse Turnhout om daar de stripbeurs te bezoeken. Zoals gewoonlijk betekende dat veel leuke ontmoetingen en hier en daar een nieuwsgierige aanschaf van drukwerk.Nieuw op de plank is onder andere PreFab, het dikke schetsboek van Serge Baeken, uitgegeven door Xtra. Het boekwerk rolde al in 2008 van de persen en is voornamelijk bij stripmakers een gewild item. Nu ben ik geen striptekenaar, maar ik dit bijzondere werkje toch niet laten liggen. Baeken tekent constant, koortsachtig lijkt zijn tekenpen het papier te beroeren. Het resultaat van die creatiedrift is een overdonderende hoeveelheid afbeeldingen die mij zeer kunnen bekoren. Een boek om af en toe rustig in te kijken. (Zie hier het video-interview dat ik eerder dit jaar over Baeken maakte.) De afgelopen dagen heb ik het meerdere malen opengeslagen. Iedere keer zie je weer iets nieuws, zelfs op de pagina’s die je al eerder hebt bekeken.


Verder kocht ik een Nederlandse vertaling van The Spirit, uitgegeven door Semic Press in 1976. Alleen al vanwege het vage interview van Will Eisner met zijn creatie de moeite van het inkijken waard. Het afzien van 2009, van Fokke & Sukke mocht natuurlijk niet ontbreken. Met de klungels in Den Haag en hun onbekwame manier van crisis bedwingen viel er immers genoeg af te zien dit jaar. Het album Werk in uitvoering van Martijn van Santen verdient ook een aparte vermelding. Prachtige strip met originele karakters. Van Santen publiceerde de strip eerst online en kreeg er een Clickie (prijs voor webcomics) voor.Verder ging ik naar huis met werk van Flo de Goede, Eisner #3 en nog wat onbekend stripwerk. Ten tijden van dit schrijven moet ik nog serieus aan het stapeltje beginnen. Gelukkig begint mij vakantie officieel vanaf vandaag, dus dat komt wel goed.Strip Turnhout bevatte dit jaar ook enkele boeiende exposities. Onderstaande foto is een origineel uit het album Het jaar van de Olifant van Willy Linthout. De stripmaker vatte de zelfdood van zijn zoon in dit verhaal. Linthout won op Turnhout de Bronzen Adhemar/Vlaamse Cultuurprijs voor de Strip. Er werd natuurlijk volop gesigneerd door de aanwezige tekenaars. Hieronder Hallie Lama en Fred de Heij vrolijk tekenend aan hun zoveelste prent van dat weekend.Dandy Raffe, mijn collega van Zone 5300, plaatste ook nog wat beeldmateriaal online. Zie http://picasaweb.google.com/dandyraffe/Turnhout2009#. Onderstaande foto van mij en Merel Barends op de Zone-stand maakte hij ook. De gehurkte man is Tonio van Vugt, een van de hoofdredacteuren van dat blad. Ik ben in gesprek met Erik Wielaert.Roos Manintveld, de vaste hoffotograaf van Studio Nieuw Gehoer was ook aanwezig en klikte een reeks platen. Zodra die online staan, zal ik daar uiteraard ook naar linken.

Categorieën
Media

Sneeuwpret op tv

De sneeuw bracht bij mij vandaag veel pret. Nee, ik heb geen sneeuwballen gegooid of een sneeuwpop gemaakt. Op een kleine wandeling na zit ik al de hele dag warm achter de monitor – het is immers gewoon donderdag. Toch heeft de sneeuw mij veel binnenpret bezorgd. De sneeuw en het NOS journaal.

Dankzij de dikke laag sneeuw was namelijk het hoofditem van het journaal niet het mislukken van de climaattop in Kopenhagen. Of de herstellende boventronie van Berlusconi. Of een van de brandhaarden in de wereld die geblust moeten worden. Nee, het plezier en de ongemakken die de zware sneeuwval veroorzaakte in ons kleine landje en Europa stond centraal. De witte laag laat er dus niet alleen de straten in de buurt er beter uitzien door alle rotzooi te bedekken. Wereldvervuiling en narigheid waren vandaag even afgedekt door een maagdelijk witte laag natuurverschijnsel. Daar werd ik vrolijk van.

Foto door Menno Kooistra.

Categorieën
Strips

Video: World’s best cup of coffee

Wat mij betreft is het de grappigste scène in een van de meest geslaagde kerstfilms ooit. Het moment waarin Buddy Elf (Will Ferrell) enthousiast zijn blijdschap laat blijken betreffende het vloeibare zwarte goud. Een kort fragment uit de film Elf van Jon Favreau, de regisseur die ons volgend jaar Iron Man 2 brengt. Proost!Elf van Jon Favreau (2003) valt zeker in de categorie foute kerstfilm, maar oh wat is ie leuk. Will Ferrell groeit als mens op tussen de elfen van de Kerstman en gaat op zoek naar zijn biologische vader, gespeeld door James Caan. Zijn onbevangenheid werkt aanstekelijk, maar leidt natuurlijk tot veel grappige situaties.Hier een compilatie van de film die ik van youtube heb geplukt: Zie ook: Andersoortige kerstfilms.

Categorieën
Strips

Stripveiling tegen malaria

Op 19 december, om 14.00 uur vindt er in het Nederlands Stripmuseum in Groningen een Stripveiling plaats waarvan de opbrengst naar de 3FM Serious Request-actie zal gaan.Het betreft hier een brede veiling met werk aangeboden door diverse Nederlandse Stripmakers en Stripuitgeverijen. Er zitten ‘grote’ werken tussen die een leuk bedrag op moeten kunnen leveren, maar er zitten genoeg ‘kleinere’ stukken bij, zodat je ook voor een tientje (of twee) het Rode Kruis kan steunen en met een leuk gesigneerd boekje of tekeningetje naar huis mag gaan. Kom gezellig langs (en bieden natuurlijk) in het Stripmuseum. Kan je dat ook meteen even bezoeken..Cartoonist Hallie Lama is de initiatiefnemer van de veiling. Zie voor meer informatie het blog van de veiling.