Uit: Peter Pan
Illustratie: Régis Loisel
Da’s zo fijn aan stripverhalen dat ze je overal naartoe kunnen nemen. Voordat je het weet zweef je boven het Londen uit een ver verleden.
Notice: register_sidebar was called incorrectly. No id
was set in the arguments array for the "Sidebar 1" sidebar. Defaulting to "sidebar-1". Manually set the id
to "sidebar-1" to silence this notice and keep existing sidebar content. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 4.2.0.) in /customers/9/c/2/michaelminneboo.nl/httpd.www/wp-includes/functions.php on line 5663
Uit: Peter Pan
Illustratie: Régis Loisel
Da’s zo fijn aan stripverhalen dat ze je overal naartoe kunnen nemen. Voordat je het weet zweef je boven het Londen uit een ver verleden.
Officieel schrijfwerk moet even wachten: mijn deadline voor de HAFF bijlage van de VPRO gids is pas aanstaande vrijdag, dus een dagje bijkomen kan geen kwaad. Een beetje grieperig vandaag dus zit ik thuis rustig in Peter Pan van Régis Loisel te lezen.
Deze prachtige en duistere prequel tekende de Fransman van 1991 tot 2005, en de zesdelige reeks is vorig jaar integraal in het Engels verschenen bij uitgeverij Soaring Penguin Press. Voor het eerst trouwens. Gek dat het zo lang geduurd heeft voordat er een Engelse vertaling kwam, want het is een intrigerend verhaal en prachtig getekend. Loisel staat bekend als fantasytekenaar en tekent gedetailleerde platen die je lang kunt bestuderen.
Ik lees de bundel om deze te recenseren voor de site van The American Book Center, waar ik wel vaker strips voor bespreek, dus ben ik niet helemaal verschoond van werk vandaag. Ik moet je bekennen dat ik nooit J. Matthew Barries (1860-1937) originele boek Peter and Wendy heb gelezen, al heb ik wel Peter Pan in Kensington Gardens ooit doorgenomen. Deze novelle is samengesteld uit enkele hoofdstukken die oorspronkelijk in het boek The Little White Bird stonden en waarin het personage Peter Pan voor het eerst opduikt.
Uiteraard ken ik de Disney animatiefilm uit 1953 en de film Hook van Steven Spielberg uit 1991. Die vond ik indertijd wel tof, maar het is jaren geleden dat ik Hook voor het laatst zag. Heb toen in het bijzonder genoten van Dustin Hoffmans optreden als Captain Hook. Van de Disneyfilm kan ik me bijna niets meer herinneren.
Het idee van Peter Pan, het kind dat nooit volwassen wil worden, heb ik altijd intrigerend gevonden. Ik ben nu 36, toch een volwassen leeftijd, maar ik heb niet het gevoel dat ik echt tot de wereld der volwassenen ben toegetreden. Goed, ik betaal mijn belastingen en heb net als iedereen te maken met veel bullshit die bij het bewonen van deze wereld komt kijken, maar de fascinaties uit mijn jeugd heb ik nooit in de steek gelaten. Ik schrijf en spreek nog steeds over strips en het liefste over Spider-Man. Dat deed ik als kind al en daar ga ik waarschijnlijk altijd mee door.
Het meest interessant aan Pan vind ik echter dat hij kan vliegen. Wie wil dat nu niet immers? Een kleine sprong in de lucht en je vliegt naar waar je maar wilt. Nooit meer zitten in een overvolle, vertraagde trein of urendurende file. Het is wel een tijdje geleden dat ik droomde dat ik kon vliegen, maar het is een fantasie die geregeld in mijn onderbewuste opduikt. Gek dat je je in zo’n droom nooit afvraagt hoe het mogelijk is dat je opeens kan vliegen. Er komt in ieder geval geen feeënstof bij kijken zoals in het verhaal van Peter Pan. Ook nog nooit een Tinker Bell gezien trouwens, maar als ze zo sexy is als Loisel haar tekent, mag ze gerust eens ‘s nachts op het raam kloppen. Niet dat Peter iets heeft met seksualiteit. Sterker nog, in het verhaal van Loisel vindt Peter volwassenen maar vies omdat ze seks hebben en heeft hij een diepgewortelde haat tegen vrouwen. Dat hebben de kleine wonderlijk vliegende held en ik in ieder geval niet met elkaar gemeen. Hm, misschien ben ik toch meer geaard in de wereld van volwassenen dan ik dacht. Nou ja, in bepaalde opzichten dan.
2009 mag dan achter de rug zijn, deze webisode hadden jullie nog van me tegoed. Het is een persoonlijke terugblik op het afgelopen jaar. Het leek me leuk om op die manier het jaar af te sluiten, in plaats van met een blogpost vol met lijstjes en hoogtepunten.
Webisode #10 is dus een meer persoonlijk verhaal en daarom iets anders dan je van me gewend bent.
Ik blik terug op een interessant jaar waarin ik op het privé-vlak en als freelance journalist veel meemaakte. Tussendoor bezocht ik Londen, New York en verhuisde ik naar de big city. Nou goed, allemaal te zien in Flashback ’09.
Het gebruikte materiaal bestaat uit video en foto’s. Wie de andere webisodes heeft gezien zal vast wel iets herkennen. Hoewel ik met name ruimte wilde geven aan de shots die er in de vorige afleveringen niet meer in pasten vanwege de lengte van de video’s. De muziek is weer afkomstig van Arnoud Baatsen en ook Jan Vriends (zie webisode #9) zingt weer een deuntje mee.
De best bekeken webisode voor vorig jaar was aflevering 3 over de Stripdagen in Houten. Ongetwijfeld heeft dat ook te maken met het feit dat de halfblote Star Wars-chick als thumbnail voor die video staat. Liselotte Doeswijk, die online video’s selecteert voor Beeld & Geluid, vertelde me vorig jaar dat een video op YouTube verschrikkelijk veel was aangeklikt omdat het leek alsof een meisje iemand pijpte op de thumbnail. (Zie dit interview.)
Zoals je kunt zien bevat deze webisode niet zo’n heel opzienbarende afbeelding. Het was de minst slechte van de drie. Het blijft jammer dat je bij YouTube slechts kunt kiezen uit drie voorgeselecteerde thumbnails. Bij andere videodiensten, zoals bijvoorbeeld Blip.tv kun je zelf een afbeelding uploaden.
Voor 2012 staan er ook webisodes gepland, maar daarover later meer.