Categorie: Mike’s notities

Categorieën
Mike's notities

‘Afvallen is een keuze’

Nee, nee. Mike’s Webs is niet opeens een gezondheidsblog geworden. Maar deze tekst van Gerard Sombroek – mijn partner in crime van de rubriek kuttent.nl – wilde ik jullie niet onthouden. Daarbij leek het me wel gepast voor iedereen die als goed voornemen het kwijtraken van enkele kilo’s heeft. Volgens Sombroek is afvallen een kwestie van ervoor kiezen. Als het om kilo’s kwijtraken gaat is hij ervaringsdeskundige. Gerard woog ooit meer dan 126 kilo. Tegenwoordig weegt hij 95 kilo en is van zijn zwaarwichtige verleden weinig terug te zien: hij ziet er naar eigen zeggen afgetraind uit. Maar dat vergt een gedisciplineerd voedingspatroon en levensstijl, zoals hij hieronder beschrijft.
Maar al te vaak hoor ik mensen klagen over een dieet. Dat ze alles al geprobeerd hebben en dat niets werkt. Dan komt er weer een nieuwe hype zoals bijvoorbeeld Sonja Bakker, en dan gaan ze daar weer helemaal voor. Totdat ze dat weer laten verslappen en dan worden ze weer moddervet. Nee, nee…. Niks werkt.Wondermiddelen bestaan niet
Nu ben ik zelf geen fan van Sonja Bakker, maar ik ben sowieso een tegenstander van allerlei dieet-hypes. Een hoop mensen willen namelijk een wondermiddel. Gewoon vreten wat je wilt, en dan effe een paar weken dieten en daarna weer jezelf volgooien. Ja… Zo werkt het dus niet hè!Als je te dik bent, of beter gezegd, als je jezelf te dik vindt – want het belangrijkste is natuurlijk dat je lekker in je vel zit – dan zul je er wat aan moeten doen. In deze tekst ga ik er voor het gemak van uit dat je ook echt te dik bent en niet aan enge eetstoornissen lijdt. Als je wilt afvallen moet je PERMANENT je levensstijl veranderen. Dat vereist wilskracht, discipline, en vooral je EIGEN KEUZE. Het laatste wat je moet doen is afvallen omdat het moet van anderen. Afvallen doe je voor jezelf en voor niemand anders. Is het niet voor jezelf, dan ga je de permanente levensverandering waarschijnlijk niet volhouden.Maar goed… ‘Lekker makkelijk lullen heeft die gozer’, denk je nu misschien. Maar ik kan je zeggen. Ik ben er zelf geweest. Ik was een vatsige, zeg maar gerust vette, kerel van over de 126 kilo. Nu weeg ik 95 kilo, en ben ik zo goed als afgetraind. Dit komt natuurlijk niet alleen maar door mijn ‘wonderdieet’, maar ook doordat ik veel sport, maar geloof me: voeding is ontzettend belangrijk. Of je nu sport of niet.Laten we beginnen. Ik richt mij in deze tekst vooral op vetverbranding en afvallen. Weet dat er voor elk doel (sommigen willen juist aankomen) een levensstijl bestaat.Diëten is geen straf
Het belangrijkste: ga het dieet niet zien als iets tijdelijks en als een straf. Dat is namelijk niet de bedoeling. Je dieet, of beter gezegd, je voedingspatroon gaat permanent veranderen. Met andere woorden, het leven moet wel leuk blijven. Geniet dus ook gewoon in het leven van lekkere dingen. Maar doe dat op door jou daarvoor vrijgemaakte momenten. Jij bent immers de baas over wat er bij jou naar binnengaat. Niet iemand anders of dat evil verslaafde stemmetje in je hoofd die vette meuk wilt.Junkdag
Heb één keer in de week een junkdag. Op die dag let je totaal niet op je eten en snoep je wat je wilt. WOEHA! Daarmee wordt je voedingspatroon leefbaar en heb je iets om naar uit te kijken tijdens de strakke voedingsdagen. Als je één dag te weinig vindt, wat ik mij vooral in het begin goed kan voorstellen, dan ga je gewoon lekker het hele weekend los. Probeer echter de vrijdagavond wel je aan je voedingspatroon te houden. Want anders gaat het afvallen wel erg traag.
Een hoop mensen geloven het nut van de junkdag niet, maar deze junkdag is essentieel voor je voedingspatroon! Behalve dat je patroon er leefbaar van wordt, voorkomt het namelijk ook dat je lichaam kan wennen aan je voedingspatroon. Opeens moet je verbranding namelijk heel hard gaan werken. Het lichaam schrikt zich de krampen en dat is precies de bedoeling. Zo went die nooit aan je voedingspatroon waardoor het afvallen zo lang mogelijk doorgaat.Doordeweeks moet je je zeker de eerste 10 weken strak aan het voedingspatroon houden (inclusief de junkdagen!). In deze 10 weken ga je namelijk je lichaam ‘herprogrammeren’. Als je die 10 weken volhoudt, is de stap om dit voedingspatroon permanent vol te houden niet zo groot meer. Sterker nog. Na 10 weken ben je dit gewend, en zal je lichaam zelfs aangeven dat hij het nodig heeft. Hoe dit voelt kom je vanzelf wel achter. :-)Na die 10 weken kun je af en toe wel eens ‘zondigen’. Door je voedingspatroon en je versnelde spijsvertering kun je dat namelijk beter hebben. Een gebakje van een jarige collega bijvoorbeeld. Een lekker zakendiner. Dat soort onzin. Echter, je moet het natuurlijk wel ALTIJD in de gaten houden en niet totaal los gaan. Drie zakendinertjes in de week is te veel van het goede.Vaste tijdstippen om te eten
Het belangrijkste is compleet en vaak eten. Het is de bedoeling je verbranding te versnellen. Dat betekent dat zodra je wakker wordt, je verbranding aan het werk gezet moet worden en dat deze heel de dag wat te doen moet hebben. Als je 4 uur niets eet kweek je een ontzettend hongergevoel met als gevolg dat je te veel in één keer eet. Dat moet je te alle tijden voorkomen. Dus ook al heb je geen honger (denk je), gewoon op de vaste tijdstippen wat eten. De verbranding moet gevoerd worden. Op een gegeven moment gaat je lichaam vanzelf aangeven dat het weer etenstijd is.Met compleet eten bedoel ik alle bouwstenen die je lichaam nodig heeft. Denk aan vleeswaren, groente en zuivel. Alles wat je lichaam niet binnen krijgt wordt gecompenseerd met VET. Als je compleet eet, hoeft je lichaam niet te compenseren en stoot die vet af. Zo komt er geen nieuw vet bij en poep je dat doorgaans gewoon uit. Erg handig. Eet je dus een keer vette shoarma (doe maar niet doordeweeks), eet er dan ook zeker die 200 gram groenten bij. Dan wordt er minder vet van die shoarma opgenomen door je lichaam.Voorbeeld voedingspatroon
Goed. Ik ga je nu een voorbeeld voedingspatroon geven voor een doordeweekse dag. Daarna volgen er wat tips die mij erg geholpen hebben en het zijn zaken waar je zeker rekening mee moet houden. Maar nu eerst het voedingspatroon.Begin van de dag. Ik ga voor het gemak uit van 8 uur s’ochtends.8 uur s’ochtends:
Een glas Hero fruitontbijt. In plaats daarvan kun je ook een glas verse jus d’oranges nemen en een stuk fruit zoals bijvoorbeeld een banaan.9 uur of zodra je op je werk bent:
Neem 2 bruine boterhammen met magere vleeswaren. Denk hierbij aan kipfilet, kalkoenfilet, casselerib, fricandeau, rookvlees. Kaas is behoorlijk vet en kun je beter niet nemen. Als je toch graag kaas wilt, neem dan 20+ kaas. Deze is wel wat pittiger maar bevat veel minder vet. Aanvullend kun je eventueel 250 gram 0% vet kwark of yoghurt nemen van Optimel. Is goed voor je zuivel en er zitten veel eiwitten in. Kwark eten is vaak het moeilijkst in te passen in je dagritme. Dus hier zul je creatief in moeten zijn. Echter kun je het ook gewoon niet doen. Maar weet wel dat je lichaam ook zuivel nodig heeft. (een glas melk of magere drinkyoghurt kan een gemakkelijke vervanger zijn maar is lang niet zo voedzaam als de kwark en yoghurt.)Daarna elke 2,5 a 3 uur een maaltijd van 2 boterhammen. Dit komt op een normale doordeweekse dag neer op nog 3 van deze maaltijden. Namelijk:11:30 uur:
2 bruine boterhammen met mager beleg. Als je boter gebruikt, neem dan Bertoli of beter de Z-merk variant Mediterrane. Is goedkoper en je krijgt meer. Daarnaast bevat het nog minder vet ook.14 uur:
Weer 2 bruine boterhammen. Eventueel weer met 250 gram kwark of yoghurt. Als je dit niet neemt, is het misschien handig nog iets anders voedzaams te nemen. Yoghurtdrink ofzo.16:30 uur:
2 bruine boterhammen en een stukje fruit. Manderijn, appel, ananas in blik (let op! Wel op zijn eigen sap! Niet op siroop!), kiwi. Een banaan is misschien niet zo handig. Sowieso kun je maar beter 1 banaan per dag eten. Dit is je laatste broodmaaltijd van deze dag.18-19 uur:
In ieder geval 200 gram groenten! Weeg het af desnoods. Mag ook meer groenten zijn. Neem vooral groenten die je lekker vindt. Je dieet is immers geen straf. Neem er 150 gram rijst of pasta (na gekookt te zijn) of 3 aardappelen bij. Verder een mager stuk vlees van ongeveer 100 gram. Ga je voor spierbouw, dan kun je beter meer nemen, maar ik ga gewoon even uit van een eerste stap in de verandering van je voedingspatroon. Met een mager stuk vlees bedoel ik: biefstuk, tartaar, ontvelde kip of kalkoen. In plaats van vlees kun je ook vis nemen. Is hartstikke goed voor je. Denk bijvoorbeeld aan witte vissoorten of aan een stuk Tonijnsteak. Het beste neem je geen gepaneerde vlees of vis. Daar zit namelijk allerlei meuk in waar je niks aan hebt. Als je gehakt wilt, dan alleen mager gehakt en dit gebakken in zijn eigen vet. (Gehakt is heel vet) Bak andere vlees of vis altijd in een beetje olijfolie.21:30-22 uur: Afhankelijk van hoe laat je naar bed gaat. Ga je vroeg. Doe het dan om 21:30 uur. Anders om 22 uur. Een stuk fruit. Denk hierbij aan een appel of sinasappel. Geen banaan! Dit is je laatste maaltijd voor de dag.TIPS:
Mocht je merken dat je toch nog regelmatig overdags een hongergevoel hebt, neem dan een boterham extra op één of meer van de eetmomenten. Dit is voor iedereen persoonlijk. Hierin zul je dus je draai moeten vinden. Ook zul je merken dat je lichaam vanzelf gaat aangeven wanneer je honger hebt. Negeer dit gevoel niet! Een hongergevoel is NIET GOED. Je lichaam gaat namelijk vet vasthouden als hij uitgehongerd wordt!Stap over op LIGHTproducten! Met name light frisdrank. Iedereen heeft wel veel enge verhalen over Aspertaam, maar ondertussen rookt en drinkt men zich het schompes en werken ze met gemak een vette brok chocola naar binnen. Dus tja. Alles is relatief zullen we maar zeggen. Je kunt het natuurlijk ook proberen zonder lightproducten, maar weet wel dat er in heel veel producten heel veel suiker verwerkt zit. En dichtgeslibte aderen zijn net zo slecht voor je of misschien wel slechter dan Aspertaam. Relativeer dus en vind je eigen balans hierin. Doe wat voor jou goed voelt.Wees ook kritisch op lightproducten. Niet alle lightproducten zijn ook echt licht. Goede voorbeelden zijn Light Chocomel en Light smeerkaas. Hier zit wel minder vet en suiker in, maar het is nog steeds heel slecht.Koop Bewust! Wil je lekkere saus over je pasta? Neem dan alleen saus die gebaseerd is op gepureerde tomaten of andere groenten. Veel van de pastasauzen zijn volgestopt met suikers en vetten. Let daar op en vergelijk de producten ook onderling met elkaar.Tegenwoordig wordt bewust eten best wel gepromoot. Een goede zaak. Gezonde producten zijn vaak in de supermarkt gemerkt met een ‘bewuste/gezonde keuze’ logo. Deze voedingsmiddelen kun je over het algemeen gewoon nemen. Deze voldoen aan strenge gezondheidseisen.In plaats van vleeswaren op brood kun je ook een gekookt ei nemen. Ook wel eens lekker voor de verandering.Als je ook van plan bent meer te gaan sporten, zorg dan ook voor een goede multivitamine die je 2 keer per dag neemt. (s’ochtends en s’avonds) Als je namelijk sport heb je een grotere behoefte aan vitaminen dus ga lekker de drogist in en koop een complete multivitamine. Ikzelf heb hele dure multivitaminen van Solgar maar als ik jou was zou ik het in eerste instantie gewoon bij goede ‘drogist’ vitaminen houden.Gezond eten is DUUR! Hou daar rekening mee. Fruit en groeten zijn duur en je zult merken dat magere producten meer kosten dan normale producten. Aan de andere kant. Je gaat veel minder ziek zijn en je fitter voelen. Zelfs als je er niet bij gaat sporten.Mocht je een keer een zondige week gehad hebben of je weet dat die er aan komt. Ga dan een keer in die week extra sporten. Spinnen of RPM (fietsen) is een fantastische calorieverbrander. Hiermee kun je veel compenseren en dus schade beperken.Veel water drinken is belangrijk. Ikzelf heb daar moeite mee, maar als je daar geen moeite mee hebt is het slim om zeker 2 liter water per dag te drinken. Hiermee voer je allemaal afvalstoffen af en gaat afvallen sneller.Met brood bedoel ik natuurlijk BRUIN brood: bij voorkeur volkoren en of meergranen. Oerbrood is ook een goede. Ironisch genoeg is deze niet bruin, maar zit wel vol met goede dingen.Als je meer energie wilt hebben op een dag en een lekkere zoete variatie zoekt, dan kun je ook twee boterhammen nemen met appelstroop in plaats van vleeswaren. Appelstroop zit vol langzame suikers (fruitsuikers, goede suikers dus) en ijzer. Is vooral voor sporters aan te raden. Echter zou ik er niet meer dan 2 boterhammen per dag van eten.Verder:
Ik weet er wel veel van, maar ik ben geen gediplomeerd diëtist. Ga gerust met dit advies langs een diëtist of sportschoolleraar. Wellicht heeft die nog nuttige tips en/of aanpassingen voor jouw specifieke wensen. Ik weet veel maar ben zeker geen expert.Misschien ben je wel heel enthousiast geworden, en waarschijnlijk wil je nu ook vaak naar de sportschool gaan. Dat zal in het begin waarschijnlijk gemakkelijker gaan omdat je dan nog enthousiast bent. Probeer in ieder geval 2x in de week te sporten. Vooral de cardio sporten verbranden veel calorieën. Echter moet je de krachtsporten ook niet onderschatten. De afterburn van krachtraining is veel langer dan die van cardiotraining. Afterburn is het nog naverbranden van calorieën na het sporten. Maar sporten is voor ieder heel persoonlijk. Ik hou zelf totaal niet van teamsporten en competitie. Ik zit dus goed bij Les Mills achtige groepslessen. Maar iedereen haalt andere geneugten uit sport. Hierin kan ik je dus niet goed adviseren.Mocht je een keer geen zin hebben om te sporten. Dat is geen echte ramp. Als je maar vooral je voeding in de gaten houdt. Voeding heeft de grootste invloed op je lichaam.Verwacht geen wonderen! Je bent niet na 2 maanden helemaal strak getraind. Dit proces zal echt wel een paar jaar duren, maar je zal op deze manier wel heel verantwoord afvallen, en je buik zal ook gewoon de kans krijgen mee te slinken. Niet zoals je bij sommige maagband mensen ziet die gelijk 10 kilo vel overhouden en dan weer een buikwandcorrectie nodig hebben. Nog iets anders. Je zult als je flink dik bent, altijd een buikflubbertje overhouden vrees ik. Die heb ik ook, ondanks dat ik ondertussen behoorlijk afgetraind ben. Daar kom je echt heel moeilijk vanaf als je eenmaal fors bent geweest. Dat is onze straf helaas.Nog even over VET
Je hebt goede vetten en slechte vetten. Als vuistregel kun je aannemen dat plantaardige vetten goed zijn en de rest slecht. Is misschien wel wat kort door de bocht, maar is wel gemakkelijk te onthouden en het werkt. Bovenstaand voedingspatroon heeft weinig vet. Ook weinig goede vetten. Het kan zeker geen kwaad om dit op te vangen door ook twee boterhammen met pindakaas te nemen. Vooral de biologische pindakaas van Albert Heijn is erg smeuïg en goed.Goed… Dat was het zo’n beetje. Als je echt serieus bent zou ik ook advies inwinnen bij een sportleraar of diëtist. Maar hiermee ga je echt wel een eind komen. MITS JE JE LEVEN PERMANENT AANPAST!Als je vragen hebt, mag je me altijd een berichtje sturen via mijn hyves. Als ik niet ondergespamt wordt, zal ik ze ook beantwoorden. :-)Aan alle dikkerds die dit willen proberen:
Ik wens jullie heel veel succes met dit nieuwe leven. Je hebt geen dieethypes of andere onzin meer nodig. Gebruik gewoon deze kennis en je gezonde verstand en dan komt het zeker weten goed.Groeten van een ex-dikkerd die nog steeds van snoepen houdt. 🙂

Categorieën
Fotoblog Mike's notities

Overpeinzingen op nieuwjaarsdag


Met een paar vette oliebollen, The Dark Knight op dvd, een snufje Top 2000 en knallend vuurwerk boven de stad werd 2008 afgesloten. Geen Youp, geen Guido.
Het nieuwe jaar goed beginnen door even uit te waaien. Dat voornemen bracht L. en mij op nieuwjaarsdag in het bos- en duinlandschap in Schoorl. Hier en daar wit besneeuwde heuveltoppen. Op sommige momenten waande ik me even in het buitenland. Een illusie die snel verbroken werd door gillende en jengelende kinderen die in grote getalen voorbij dromden. Ik besloot voor de tigste keer nooit aan het ouderschap te doen en zette opgelucht de wandeling voort. ‘All is quiet on New Year’s Day?’ Niet in Nederland, Bono.
In de stilte was er ruimte voor contemplatie. Er moet veel gaan gebeuren dit jaar. Op professioneel vlak moeten er een paar belangrijke knopen worden doorgehakt, maar ook in de privé-sfeer. Ik moet een nieuw huis vinden. Het liefste ergens in de Randstad. En wat te doen met dit weblog? Vind ik het bloggen echt nog zo leuk als in het begin? Diverse schrijf-, internet- en videoprojecten eisen hun tijd op. En ik wil dit jaar meer gefocust werken en leven. Het bloggen daarom maar op een lager pitje gaan zetten?
Na de wandeling was ik er nog niet uit. Niet erg, ik had nog een heel jaar om de dingen op een rijtje te zetten. In ieder geval begon dit nieuwe jaar met een flinke dosis frisse lucht.Gerelateerd: 2009.

Categorieën
Mike's notities

2009

We turven er weer een jaartje bij
Een streepje voor jou en een streepje voor mij

Categorieën
Mike's notities

Column: Kerstgeest

Zoek de nul verschillen…Oké, er zijn natuurlijk wel verschillen tussen de Kerstman en Jezus op te noemen, maar eigenlijk komen beide figuren aardig overeen. Ze zijn allebei gebaseerd op een man die schijnbaar historisch bestaan heeft. Over beide doen fabuleuze verhalen de ronde. Ze zijn allebei sprookjesfiguren geworden waarin heilig wordt geloofd. (Met dit verschil dat de jonge aanhangers van de Kerstman op een gegeven moment volwassen worden en niet meer geloven in sprookjes.)
Beide sprookjesfiguren zijn toegeëigend door een grote onderneming die een zo groot mogelijke groep volgers/klanten nastreeft. De Kerstman mag dan niet door Coca-Cola zijn uitgevonden, wie denkt er tegenwoordig niet aan zo’n flesje zwarte drap als hij deze baardmans ziet? En Jezus, arme vent, als hij van tevoren had geweten wat er in zijn naam uitgespookt zou worden (en dan heb ik het lang niet alleen over katholieke priesters die hun tengels niet af kunnen houden van de Kerstman-groupies), dan was hij zijn kleine sekte waarschijnlijk nooit begonnen. Tenminste, laten we het hopen.
Zowel de Kerstman als Jezus representeren een bepaalde versie van het kerstfeest. De een de vercommercialiseerde, Amerikaanse, versie – van veel kado’s, je volvreten en vooral veel geld uitgeven. De ander, nou ja, die hoef ik niet uit te leggen. Het mag duidelijk zijn dat baardmans al jaren terrein wint van het heilig boontje aan het kruis. Ondertussen gebruikt de Nederlandse overheid dat bekende dikke boek steeds vaker om haar politieke koers uit te stippen. De scheidingslijn tussen kerk en staat lijkt steeds meer te vervagen, zo lijkt het.
Maar ik dwaal af.
Porseleine projectielen
Ik ben een heiden en zit met een groot dilemma: kerst heeft geen enkele betekenis voor mij. Ik geloof in geen van de sprookjesfiguren, noch in de helende werking van Coca-Cola. Het idee van gezellig samen eten met de familie klinkt aanlokkelijk tot het moment dat je beseft hoe vaak dit leidt tot porseleine projectielen over tafel. Oude familievetes die nu worden uitgepraat of juist aangewakkerd. Mij niet gezien. ‘Humbug I tell you, humbug!’
Goed, ik kan wel genieten van de vele lichtjes in de stad, en een opgesmukte kerstboom hier en daar. ‘Lights, pretty…’ Maar da’s allemaal uiterlijk vertoon waarvan de onderliggende betekenis mij volledig ontgaat.
Rest mij dus niets anders dan te genieten van de vrije dagen, de rust op straat en lekker laat wakker worden naast L. Samen een stel foute films kijken (Scrooged met Bill Murray doet het altijd goed) en vooral geen, ik herhaal geen kerstliedjes draaien. Gewoon een paar extra weekenddagen dus.Lees ook:

Categorieën
Film Mike's notities Strips

2008 in vogelvlucht

‘Oh nee hè… niet weer een eindejaarslijstje,’ zul je wellicht denken. Jawel, hoor. Onderstaand lijstje pende ik voor EeuwigWeekend.nl waar alle redactieleden hun topervaringen op het gebied van media, cultuur en welzijn samenstelden. Zie hier alle bijdragen.Oplettende lezers zullen volgende week enkele items terugzien op mijn lijst van Beste Films van 2008.
1. The Dark Knight (Christopher Nolan). Over The Dark Knight heb ik al uitgebreid geschreven in deze recensie. Nolan heeft met zijn tweede Batman-film een cinematografische opera gemaakt: bombastisch, gewelddadig, en alles met een adembenemende vaart. RIP Heath Ledger die een fantastische, grimmige Joker neerzette. The Dark Knight doet mijn fanboy-hart sneller kloppen.2. Maus van Art Spiegelman. Het lezen hiervan heb ik jaren uitgesteld, omdat ik – hoe stom dat ook klinkt – geen zin had in een strip over de holocaust. Ook al won Spiegelman hier de Pulitzer Prize mee en werd de strip alom geroemd om de originele wijze waarop dit zwaarmoedige onderwerp behandeld wordt. (Spiegelman zet de nazi’s neer als katten en de joden als muizen en maakte daardoor een boeiende parabel.) Dit jaar heb ik eindelijk Maus gekocht en gelezen: Alle prijzenswaardige woorden die deze graphic novel heeft gekregen, zijn terecht. Prachtig boek waarin Spiegelman de ervaringen van zijn joodse vader tijdens de holocaust verhaalt. Voor iemand die de holocaust niet heeft meegemaakt blijft het moeilijk voor te stellen hoe die tijd was; Maus geeft echter een goede indruk van wat de vader van Spiegelman heeft meegemaakt in die tijd en hoe hij door die ervaringen veranderd is. Aanrader voor een ieder die van betere strips houdt. 3. Interview met Tim Burton. Mijn grote regieheld Tim Burton was dit jaar te gast op het Amsterdam Fantastic Film Festival. Ik zat bij het publiekelijk interview. Hoewel de vragen die gesteld werden nogal belegen waren, was het fantastisch om mijn held in levende lijve te zien en grappen te horen tappen. Wat mij betreft een van de hoogtepunten van dit jaar. Zie hier mijn weergave van het gesprek.
4. Californication, tweede seizoen. Fantastische serie. Ik ben geneigd om Californication Sex & The City voor mannen te noemen, maar eigenlijk doe ik daar het geesteskind van Tom Kapinos tekort mee. Alle stoute jongensdromen worden in deze serie beleefd door schrijver Hank Moody (David Duchovny). Ook al monden de beste bedoelingen soms uit in rampzalige situaties, uiteindelijk houdt Moody hoop dat alles nog goed kan komen. Iedereen die durft te beweren dat mannen niet romantisch zijn: kijk naar fucking Californication! Deze week de twaalfde en laatste aflevering van deze prachtserie gezien. Dat wordt weer afkicken tot het volgende seizoen.
5. De graphic novel Freddie & Me van Mike Dawson. Een autobiografische strip waarin Dawson zijn volwassenwording aan de hand van z’n passie voor Queen verhaalt. Daarbij filosofeert de stripmaker over hoe het geheugen werkt en hoe je autobiografische scènes in stripvorm verwerkt. Intelligente strip die boven het gemiddelde uitstijgt en waar ik mij door onderwerp en uitvoering, zeer verwant mee voel. Een tijd geleden schreef ik een webcomicreview van de online voorpublicatie.
6. Iedereen die durft te beweren dat mannen niet romantisch zijn: kijk naar fucking Zack & Miri Make a Porno! Deze nieuwe flick van Kevin Smith wist me tussen de grappen door te ontroeren. Nu is een nieuwe film van Smith voor mij altijd een feest – de man is een van de meest originele Amerikaanse filmmakers. Dit keer wist Smith het genre romcom volledig naar zijn hand te zetten en view askew-waardig te maken, al worden Jay & Silent Bob node gemist. Een uitgebreide recensie van deze flick volgt nog. Eerst het geheel maar eens laten bezinken.
7. De blockbuster Iron Man. Iron Man van Jon Favreau is een verrukkelijke film met spektakel, maar vooral veel humor. De film is een mooi bewijs dat het leven van een superheld niet vol met kommer, kwel en hartzeer hoeft te zitten. Belangrijkste factor voor het succes van deze flick is acteur Robert Downey jr. die Tony Stark op een lichtvoetige, nonchalante manier speelt. Tegelijkertijd geeft hij de eigenzinnige playboy/uitvinder een nuchterheid en daarmee geloofwaardigheid mee. De film maakte mij nieuwsgierig naar de stripheld Iron Man en dit jaar las ik een paar verrassend goede verhalen over deze held, zoals Demon in a bottle waarin Stark tegen zijn drankprobleem vecht. Voor mij is Iron Man op stripgebied de ontdekking van het jaar, want ik heb nooit geweten dat Tony Stark zo’n boeiende held kon zijn. Zie hier de recensie van Iron Man.)
8. Een mac-jehova hoop ik nooit te worden, maar toen ik ongeveer halverwege dit jaar overstapte van pc naar mac, ging er een andere wereld voor me open. Ik heb me jarenlang tegen deze overstap verzet, maar mijn ambitie in digitale montage maakte dat ik toch voor een mac moest kiezen. Geen spijt van gehad. Al vind ik wel dat bij de mac het design soms boven gebruiksgemak wordt gesteld. Ook het heilige geloof van maccers in de power van deze computers is ook wat overtrokken. Geen enkel systeem is onfeilbaar. 9. Bloggen, websites en beyond. Dit jaar enkele nieuwe stappen op het vlak van webcommunicatie gezet: EeuwigWeekend.nl, twitter en intensiever gaan bloggen. Het werken op internet blijft grenzeloos plezierig.10. Tot slot nog een algemeen stukje welzijn, namelijk rookvrij uitgaan. Ik weet dat er veel ophef is over het feit dat er sinds 1 juli dit jaar niet meer in de horeca gerookt mag worden. En hoewel ik best begrijp dat de kleine cafés hier onder lijden, ben ik als niet-roker maar wat blij dat ik niet meer uitgerookt wordt als ik uitga.En dan nog een persoonlijke noot: de video waar ik meest tevreden over ben is mijn reportage van 24 Hour Comics Day. Leuk weekend, goede sfeer in stripwinkel Lambiek en vooral leuke deelnemers die het filmpje opluisterden. Verder vond ik het ook interessant om shots te draaien vanaf de verkeerstoren op Schiphol.
Uiteindelijk is het toch een liefdevol 2008 geworden. Of dit jaar ook heroïsch was, laat ik liever aan het oordeel van anderen over.
Lees ook:

Nu we het er toch over hebben: wat waren jouw hoogtepunten dit jaar?

Categorieën
Mike's notities

Kuttent.nl aflevering 5: Meineke X in Berlijn

Fijnproever Gerard, van Kuttent.nl, heeft een paar dagen Berlijn onveilig gemaakt. Zijn tweede restaurantbezoek was in het oudbruine eetcafé Meineke X.Meineke X doet authentiek aan en lijkt niet alleen gericht te zijn op toeristen, hoewel we wel een aantal Hollanders gespot hebben. Niet zo raar, want ook Meineke X staat in de ANWB-gids. Volgens deze gids serveert dit eetcafé de traditionele pot, oftewel schnitzels, wurst, saurkraut en apfelstrudel, wat rijkelijk weggespoeld dient te worden met bier. Nu zijn wij geen bierfanaten, maar dat betekent niet dat we de oer traditionele Duitse kost uit de weg gaan.Vriendelijke prijzen
De bediening is vriendelijk en het eten wordt snel geserveerd. We gaan deze keer voor het volledige feestpakket: voorgerecht, hoofdgerecht, toetje. Mede dankzij het feit dat de prijzen zeer, zeer vriendelijk zijn. Een voorgerecht of toetje heb je al voor €3,50 en de hoofdgerechten kosten iets boven de 10 euro.
We beginnen met een soepje gevolgd door een heuse Wiener Schnitzel om vervolgens af te sluiten met een apfelstrudel. De kwaliteit van het eten is prima. Verwacht geen exclusieve culinaire hoogstandjes, maar wel Duitse lekkere degelijke kost. De schnitzel is groot, zoals hij hoort te zijn en verrassend genoeg is er ook aardig wat groente aanwezig. En dan hebben we het niet over een lullig koolsaladetje. De apfelstrudel is uitstekend: lekker warm met voldoende slagroom en vanillesaus. Na alle gerechten tevreden verorberd te hebben, blijven we nog even zitten voor wat alcoholische versnaperingen.Gezellig hoor
De sfeer in het oudbruine eetcafé is nameijk uitstekend. Het is er gezellig, op de achtergrond draait relaxte, niet overheersende muziek en je kan gemakkelijk met elkaar praten zonder dat je je stem hoef te verheffen om het geroezemoes te overtreffen. Een prima tent dus. Het is alleen ontzettend, ontzettend jammer dat net als bij Borchardt, ook hier het personeel niet attent is. We moeten zelf aangeven dat we nog wat te drinken willen, al dan niet door zelf naar de bar te lopen. Dit terwijl er wel degelijk bediening rondloopt. Zou dit iets Duits zijn? We weten het niet, maar het zorgt er wel voor dat de Meineke X net niet de fabuleuze score van 0 kutten binnenhaalt, en dat is toch wel zonde.Positief:
Lekker eten voor weinig
GezelligKut:
Geen attente bedieningAlles bij elkaar opgeteld kunnen we Meineke X van harte aanbevelen voor iedereen die opzoek is naar traditionele Duitse kost in een gezellig café. Het blijft alleen jammer dat je zelf om je drinken moet blijven vragen.HALVE KUTMeineke X
Meinekestrasse 10
BerlijnWat is kuttent.nl?
Kuttent.nl is eigenlijk een grapje. Collega-journalist Gerard en ik besloten na een slechte restaurantervaring om verschillende eettentjes door heel Nederland testen op hun kut-gehalte. De rubriek Kuttent.nl was geboren. Iedere tent zou beoordeeld worden op een schaal van één tot vijf. Een restaurant met vijf kutten zou in deze berekening de slechtste zaak zijn die je je maar kon voorstellen. Diarree gegarandeerd, zeg maar.Lees ook de andere afleveringen van kuttent.nl.

Categorieën
Media Mike's notities

De weg naar onheil…

Bron: Muhka.

Bovenstaande maquette werd gemaakt door de Vlaamse kunstenaar Hans Op de Beeck. Ik zag het werk laatst staan in het Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen.

De maquette uit 1998 heeft de fantasieloze titel ‘Location 1’ meegekregen. Hij sprak evengoed tot mijn verbeelding.Het desolate kruispunt deed me in eerste instantie denken aan de weg naar Twin Peaks. Dat bizarre houthakkersdorp vlakbij de Amerikaans-Canadese grens waar niets is wat het lijkt. Nou ja, behalve de taarten van Norma Jennings in The Double R Diner dan. Die smaken net zo lekker als dat ze eruit zien. Als we Dale Cooper mogen geloven tenminste. Maar ik dwaal af. Onderweg naar Twin Peaks dus. Gehuld in duisternis, rijdend door een ijzige kou op de weg naar onheil. De pikzwarte nacht is een eerste teken van de helse rampspoed die zich schuilhoudt in de bossen. BOB, die het kwaad in de mens belichaamt, wacht ons op in Twin Peaks…

Horror-road
Het kruispunt zou ook goed passen in een horrorfilm. Stel je voor: het is de koudste nacht van je leven. Je rijdt in je eentje naar een onbekende bestemming, op de vlucht voor jezelf. Met iedere kilometer laat je je verleden verder achter je. Je staat er alleen voor. Slechts een countryzender op de radio houdt je gezelschap.

Dan begint de motor van je gezinsauto te roken. Een paar seconden later geeft deze voorgoed de geest. Daar sta je dan, bij een kruispunt op de weg waar niemand langskomt. Je telefoon heeft al uren geen bereik. Dan laat de accu van je auto je ook in de steek. Geen heater meer. Zelfs geen foute countrysentimenten om je aan te verwarmen. Er zit niets anders op dan de kou te trotseren. Je stapt uit en loopt richting de stoplichten. Er valt nergens een teken van leven te bekennen. Totdat een gil de stilte verscheurt….Gek genoeg roept het kunstwerk bij mij geen fantasieën op van het door de nacht naar huis rijden om samen met je gezin kerstfeest te vieren. Driving home for Christmas… Dat zou natuurlijk ook nog kunnen… Hoewel, dan was het vast drukker op de weg geweest vermoed ik.

Zo kan het ook natuurlijk
De omschrijving van ‘Location 1’ op de site van Op de Beeck is vooral feitelijk:

The specator enters a darkened space, in which a large model of a crossroads can be viewed at chest height. The work represents an icy, nocturnal intersection in winter. The crossroads are deserted, the trees are bare, and the canals are frozen over. The only activity comes from the traffic lights: the coloured lights switching on and off. The entire scene is bathed in a soft blue moonlight.

In een ander licht
Onderstaande foto’s maakte ik met flits. Ze werpen weer een heel ander licht op ‘Location 1’. Het blauwe licht is door de witte flits weg gefilterd, hierdoor gaat veel van de sfeer verloren. Ook is nu duidelijk te zien dat het een maquette is. Door de constructie ietwat bloot te leggen, wordt een glimp van het vakmanschap van de maker getoond. Toch gaat mijn voorkeur uit naar bovenstaande foto. Je kan daar zo lekker bij wegdromen…
Deze post verscheen ook op EeuwigWeekend.nl.

Lees alle posts over Twin Peaks.

Categorieën
Fotoblog Mike's notities

Avonturen in Antwerpen (3): Geheugenplaatjes

Wat blijft erover van onze avonturen en de dagelijkse gebeurtenissen? Herinneren we ons wat er is gebeurd, wellicht ietwat gekleurd, uitvergroot en dus gedramatiseerd? Of herinneren we ons op het laatst alleen nog maar de foto’s die we van de gebeurtenissen hebben genomen?

Onder de Schelde.

New Burton.

Een musical over Edward Scissorhands. Heiligschennis! Kijk gewoon de film zou ik zeggen.

Heilige boontjes in kathedraalcafé Het Elfde Gebod.


Wat herinner ik me over een paar jaar nog van mijn weekend in Antwerpen. Het voorval in de Karoakebar? Het bezoek aan het ModeMuseum, de koude douche, het tapijt vol vlekken? Deze blogposts zullen als geheugensteun fungeren en herinneringen oproepen. (Als de site dan nog online staat tenminste…)


Zondagavond zitten we in een overvolle trein terug naar Amsterdam. We gaan in de Eerste Klas zitten, omdat we geen zin hebben om ruim twee uur te gaan staan. Moet de NS maar eens inzien dat de eerste klas archaïsch is en dat het tijd wordt dat ze genoeg stoelen voor iedere betalende reiziger regelen. Ik lees de eerste bladzijden van de graphic novel Freddie & Me. L. begint in Maus.Lees ook:

Categorieën
Mike's notities

Avonturen in Antwerpen (2): No karaoke

Zaterdagavond staan L. en ik voor de Bonaparte. Dé karaokebar van Antwerpen. Hoewel de Grote Markt er meerdere telt, schijnt dit de meest bekende te zijn. In mij huist een diep verlangen om eens een karaokebar te bezoeken. Dit vreemde verlangen begon enkele jaren geleden toen ik Antwerpen met vriend P. bezocht. We slenterden toen wat door de stad en stuitten op zo’n zinggelegenheid. We hielden halt voor de deur.Een groep jonge, aantrekkelijke meiden liep langs. De meisjes giechelden dat ze altijd al eens karaoke wilden doen. Nu waren P. en ik allebei vrijgezel op dat moment, dus ik dacht dat we met het bezoeken van de bar meerdere vliegen in een klap konden slaan. Ik kon niet wachten tot ik een paar aangeschoten zakenmannen zou horen kraaien. En als we tegelijkertijd kennis konden maken met wat vrouwelijk schoon, wat was daar op tegen? Maar nee, P. was niet te vermurwen. Hij brandde nog liever in de hel dan ooit een karaokebar te betreden.Blije Japanners
Toen L. opperde naar Antwerpen te gaan, zag de potentiële karaokeliefhebber in mij zijn kans. Ik denk dat ze kleine podiumpjes hebben waarop mensen in de spotlight een liedje ten gehore brengen, zoals ik eerder heb gezien in films en Amerikaanse tv-series. Ik verwacht groepjes blije Japanners die met een dik accent Amerikaanse hits zingen. Hier en daar een romantische ziel die met een valse noot de liefde aan zijn vriendin verklaart. Dat soort zaken.Hoewel L. zacht gezegd niet heel enthousiast werd van het woord karaoke, weet ik haar toch over te halen om een kijkje te nemen. Die avond lopen we rond een uurtje of tien de Grote Markt op. Vol verwachting klopt mijn hart. Daar is de Bonaparte. Après-ski
De deur zwaait open en een stel tieners huppelt naar buiten. Het geluid vanuit de bar is duidelijk te horen. Alle aanwezigen zingen mee met ‘Een Eigen Huis’ van René Froger. We stappen angstvallig het vertrek binnen. De liedtekst is vanaf televisies te lezen, de gehele groep aanwezigen staat te schreeuwen naar de beeldbuis. Achter de bar wordt flink getapt. ‘Shit,’ denk ik, ‘het lijkt wel een après-skitent.’ Een infantiele vertoning is het. Daar wil ik geen deel van uitmaken. L. en ik lopen dan ook heel snel weer naar buiten. Van mijn karaokedrift ben ik volledig genezen. Daar was slechts een bezoek van drie minuten voor nodig.
Lees ook:

Categorieën
Fotoblog Mike's notities

Avonturen in Antwerpen (1): Veel façades en facetten

L. en ik vinden allebei dat we een paar dagen vakantie hebben verdiend. Op naar Antwerpen met de trein van tien voor vijf. Onderweg lees ik Maus van Art Spiegelman en eet ik een broodje brie.

Antwerpen CS.

Het is niet mijn eerste keer in Antwerpen, toch zie ik bij ieder bezoek weer een ander facet van deze Vlaamse prachtstad. Van de tot nu toe bezochte Belgische steden – waaronder Brussel, Gent en Brugge – zou ik er geen bezwaar tegen hebben hier een woning te betrekken, mocht dat ooit te combineren zijn met mijn carrière. Sowieso staat België veel vriendelijker tegenover het beeldverhaal dan Nederland. Zo telt Antwerpen zes beschilderde stripmuren en vindt tweejaarlijks de beurs Strip Turnhout plaats waar ik vorig jaar was met Nieuw Gehoer. Een positiever ontvangst kwam zelden voor.

Detail van een van de stripmuren.

Schril contrast
We komen iets na zevenen aan op centraal station en besluiten naar het hotel te lopen. Van de Frankrijk Lei, naar de Britse tot de Amerika Lei. Daar staat het Hotel Rubenshof te wachten. De hal en receptieruimte van het hotel zijn indrukwekkend. In neo-art nouveau stijl. Maar de receptieruimte is een façade. Achter de deuren van de kamers gaat een sjofele inrichting schuil die nog het meest doen denken aan het interieurdesign van het voormalig Oostblok. Het tapijt zit vol vlekken, de muren zijn okergeel gekleurd en het geheel maakt een onafgemaakte indruk. Geeft niets, we gaan toch meteen de stad in. De paffende paffer
Het valt me meteen op dat er flink gepaft wordt in de cafés. Een ober legt mij uit dat er gerookt wordt in de tenten waar er niet gegeten wordt. Na een paar maanden rookverbod is het even wennen om weer in andermans kankerzucht te zitten. L. en ik mijden de komende twee dagen dat soort drinkgelegenheden dan ook zoveel mogelijk. Die avond nuttig ik een voortreffelijke lasagne in Canal; L. smult van de tapas. Koud hè?
De volgende ochtend begint met de nare ontdekking dat de douche alleen koud water biedt. Bij nader bibberend onderzoek blijkt dat de thermostaatkraan niet goed werkt. Als deze geheel open wordt gezet, geeft de douchekop sporadisch een zuchtje lauw water. De hotelmanager vindt het vervelend om te horen en zal proberen er iets aan te doen. Een andere kamer is helaas niet beschikbaar. Als we die avond weer terugkomen in de kamer ligt er een doosje zeebanket voor ons op bed. En een briefje met excuses. Er is niets aan te doen totdat de loodgieter maandag zijn gezicht laat zien. Er ziet niets anders op dan bibberend te douchen. Deconstructivisme in het ModeMuseum
Op zaterdag bezoeken we in het Modemuseum. Bij binnenkomst worden we aangesproken door een promotieteam van Nescafé. De twee dames en heer zijn gekleed in strakke zwarte t-shirts waarop Nescafé in witte letters staat geschreven. Het drietal lijkt net een stel modebewuste modellen. Niet geheel ontoepasselijk in een modemuseum. Ze bieden ons een kopje koffie aan. Het bezoek begint dus al goed, al geven mijn smaakpapillen de voorkeur aan cappuccino. Met de koffie in de slokdarm begeven we ons naar het eigenlijke doel van het museumbezoek: de expositie over Maison Martin Margiela. Kenmerkend aan deze modekunstenaar is dat hij nooit in de openbaarheid verschijnt en weigert interviews te geven. Een paar designs in de tentoonstelling spreken me aan. Hij heeft een collectie gemaakt op basis van kleertjes voor Barbie- en Kenpoppen. De uitvergrootte, scheefzittende jasjes werken op de lachspieren. Een serie silhouetten steken mooi strak af tegen de witte achtergrond. Het deconstructivisme wat de maker aanhangt spreekt mij in het bijzonder aan. Een gedachtegoed dat ook terug te vinden is in filmtheorie. Maison Martin Margiela past dit toe door de constructie van kledingontwerpen bloot te leggen. Margiela toont de binnenkant van een kledingstuk, legt de constructie ervan bloot en focust op datgene wat de mode doorgaans angstvallig verborgen wil houden. Mij zie je er niet in lopen, maar het idee erachter is wel prikkelend. Ik ben zo’n type dat graag wil weten hoe iets in elkaar steekt.

Antwerpen. Foto: L.

De sporen van het verleden
Tot slot bekijk ik nog eens de tweedehands kleding die Margiela heeft overgespoten met zilververf. Tijdens modeshows breekt de verf, waardoor de onderlaag langzaam te voorschijn komt. Daarmee wil hij aangeven dat we het verleden niet verborgen kunnen houden. Hij heeft een punt: als ik later door het centrum van Antwerpen loop, denk ik automatisch terug aan de keren dat ik er eerder was. Specifieke voorvallen schieten me te binnen terwijl ik tegelijkertijd nieuwe herinneringen aanmaak.Wordt vervolgd…

Categorieën
Mike's notities

Steunpunt rookvrije horeca

Het zal de vaste bezoekers van dit blog niet zijn ontgaan dat ik een grote fan ben van het rookbeleid. De laatste tijd zetten steeds meer café-eigenaren echter weer de asbakken op de bar. Clean Air Nederland is daarom wederom in actie gekomen.Vandaag kreeg ik dit mailtje binnen:

“Uit de media, of uit eigen ervaring, weet U vast dat steeds meer kroegen en andere horecaondernemingen niet langer rookvrij zijn. Wij willen opkomen voor al die werknemers, en ook bezoekers, die nu tegen hun wil toch weer in de rook zitten. Clean Air Nederland heeft daarom vandaag een steunpunt voor horecawerknemers gelanceerd. Hier kunnen werknemers aangeven dat ze ervan balen toch nog in een café vol met rook te werken, omdat de werkgever zich niet aan de wet houdt. Werknemers in rookvrije horeca kunnen kenbaar maken dat ze een steun in de rug willen voor hun recht op een rookvrije werkplek. Uiteraard kunnen ook horecabezoekers en ondernemers hun steunbetuiging achter laten op het steunpunt. Het steunpunt verzamelt reacties en Clean Air Nederland zorgt ervoor dat deze reacties onder de aandacht van de politiek en media worden gebracht. Ga daarom nú naar ons steunpunt op www.cleanairnederland.nl en laat uw stem horen! Of U nu werknemer of bezoeker in de horeca bent, Uw stem moet gehoord worden.”

Ik ben erg benieuwd hoe de oorlog tussen uitbaters en de politiek gaat verlopen. Ondertussen surf ik even naar Clean Air Nederland om een berichtje achter te laten.Update: Kijktip
Ik vind deze video van Trouw TV erg verhelderend en duidelijk uiteenzetten wat de voordelen zijn van een aparte rookruimte op het werk. Ook wordt er ingegaan op de problematiek van de kleine horecaondernemer.Lees ook:

Categorieën
Fotoblog Mike's notities

Het einde is in zicht…

Regen, wind, storm. Nee, ik heb het niet over mijn humeur, maar over het jaargetijde waarin wij ons heden bevinden. De herfst. Veel mensen houden ervan. Ik ook. De herfst luidt het einde van het jaar in. Of het begin…Nog even en de Goed heiligman vaart weer terug naar Spanje. Twee weken later herdenken we de geboorte van die andere sprookjesfiguur. En dan is 2008 weer voorbij.Dood
Natuurlijk draait de afsluiting van het jaar om veel meer dan vervangen van de acht door de negen. Ieder jaar onderwerpen wij onszelf aan dezelfde rituelen. Ieder jaar willen we weten dat er wederom tijd is verstreken. Dat de gore adem van de dood in onze nekken hijgt. Dat de tijd dringt. Dat het aantal kansen om dromen te vervullen alsmaar kleiner wordt. Voor mij gaan die gedachten schuil achter de verder holle gebaren van de lege rituelen. Maar de dood heeft ook iets moois. De gevallen bladeren die op de grond liggen, het rottingsproces zo traag dat we er slechts een glimp van opvangen. Zo traag als de sluipende dood die iedere ademteug een stapje dichterbij komt.Leven
Toch voel ik iedere herfst hernieuwde energie door mijn lijf stromen. Nadat ik maandenlang door te hoge temperaturen murw ben geworden, blaast de frisse oktober wind nieuw leven in mijn lijf en ideeën in mijn hoofd. Of hij duwt me richting de uitkomst van oude dromen. Voor mij begint een nieuw jaar met de goede beloften van de herfst.