id was set in the arguments array for the "Sidebar 1" sidebar. Defaulting to "sidebar-1". Manually set the id to "sidebar-1" to silence this notice and keep existing sidebar content. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 4.2.0.) in /customers/9/c/2/michaelminneboo.nl/httpd.www/wp-includes/functions.php on line 5663
Every Comic Book lover has a moment in which he or she was first introduced to the wonderful medium of comics. I wanted to tell you my story and at the same time tell a bit about myself, so we can get to know each other a little better.
Prachtige illustratie in silhouet door David Mazzucchelli uit Batman: Year One.
Gotham City door Berni Wrightson & Bill Wray uit Batman: The Cult #1 (Aug. 1989). Hun interpretatie van Gotham lijkt heel veel op New York.
Gotham City uit Batman van Tim Burton (1989).
Uit: Gothic van Klaus Janson. Deze illustratie deed me denken aan deze foto van New York/ Manhatten gemaakt door Andreas Feininger in 1944:
En dat van een vlogger die eigenlijk vrijwel geen kerst viert.
Hier nog even de link naar het blog van 80s geek Axel.
It was published in 1984. A wonderful issue in which the true nature of Spider-Man’s black costume is revealed. Let’s take a closer look and discover why this is such a great cover.
By the way: welcome to my channel. I am a Dutch freelance journalist who writes about popular culture and comics. I’ve been a content creator on YouTube for a while now, but decided to start this channel for vlogs about comics in English. This way, I can communicate with more YouTubers and comic book geeks out there, since not a lot of people speak Dutch.
In deze vlog leg ik het hoe en waarom uit en wat deze stap betekent voor mijn Nederlandse YouTube-kanaal.
Check: Amsterdam Comic Geek
Miles Morales, de Afro-Amerikaanse tiener die net als Peter Parker ook gebeten is door een radioactieve spin, heeft de hoofdrol in deze animatiefilm, maar de makers trommelen meerdere versies op van Spider-Man uit parallelle universa. Ook de recent bedachte Spider-Gwen speelt een rol en zelfs Spider-Ham, het varken met spinnenkrachten. Dat is op zich een slimme zet: als uit de reacties op de film blijkt dat Spider-Gwen het goed doet bij het algemene bioscooppubliek kan Sony de volgende animatiefilm rondom haar personage maken. Of met een van de andere Spider-People die in deze film worden geïntroduceerd. Of zelfs gewoon eentje met Morales. Ze kunnen dus alle kanten op na deze flick.
©2018 Sony Pictures Animation
Het verhaal in het kort: Miles Morales, een zwarte tiener uit Brooklyn van Latijns-Amerikaanse afkomst, die zich moet bewijzen op een eliteschool, krijgt zijn spinnenkrachten vlak voordat Spider-Man overlijdt. Het is nu aan Miles om te voorkomen dat Kingpin een machine aanzet die toegang geeft tot parallelle universa. Een nadeel van de machine is namelijk dat de verschillende dimensies vernietigd worden. Miles krijgt hulp van verschillende Spider-Men en Spider-Gwen uit deze andere dimensies. Met de hulp van een wat oudere, en beetje sukkelige en depressieve Peter Parker uit een andere wereld leert Miles langzaamaan hoe hij Spider-Man moet zijn.
Heel veel Spider-People
Als verstokt Spider-Man-fan – ik schreef een boek over mijn liefde voor Spider-Man en fancultuur – vind ik dat er in de comics van Marvel te veel Spider-Mensen rondlopen de laatste tijd. Het merk Spider-Man is aardig verdund, wat Peter Parker een stuk minder speciaal maakt. Dat komt deels omdat de vraag naar meer representatie vaak wordt beantwoord met de creatie van superhelden met bijvoorbeeld een andere etnische achtergrond dan het blanke ras. Vaak zijn die eigenlijk niet meer dan een kopie van bestaande superhelden maar dan met een ander kleurtje of sekse.
Miles Morales, the ‘black’ Spider-Man.
Miles Morales is uit die behoefte geboren. Hij werd geïntroduceerd in de serie Ultimate Spider-Man, en is een creatie van Brian Michael Bendis en Sara Pichelli.
©2018 Sony Pictures Animation.
Nu moet ik zeggen dat het strippersonage Morales een geheel eigen identiteit heeft die verschilt van Peter Parker en deze jonge, zwarte Spider-Man heeft dan ook een aardige schare fans opgebouwd in de afgelopen jaren. Van alle nieuwe representatiehelden is hij het geslaagdst, samen met Ms. Marvel. Hoewel ik niet zoveel heb met de Miles uit de comics, vond ik de geanimeerde versie erg goed gedaan en sympathiek. Je leeft echt met deze jonge tiener mee.
Spider-Gwen
Minder gelukkig ben ik met een creatie als Spider-Gwen: in een parallel universum wordt Gwen gebeten door de radioactieve of genetisch gemanipuleerde spin, en sterft Peter Parker. In de oorspronkelijke comics was dat andersom. Gwen was Peters eerste grote liefde en ze stierf doordat de Green Goblin haar van de Brooklyn Bridge gooide. Het lukte Spider-Man niet zijn geliefde te redden. Aangezien Gwens dood een enorme mijlpaal was in de Spider-Man-verhalen en Peter voor het leven tekende, stoort het mij dat er nu een nieuwe versie van haar rondslingert in het Marvel Universum. Dit maakt Gwens dood minder impactvol. Bovendien is Spider-Gwen overbodig, want er zijn al meerdere Spider-Women en -Girls geweest en die voldeden prima aan de wens voor meer vrouwelijke actiehelden. (Al moet daarbij wel gezegd worden dat Marvel nooit een tekort aan stoere, vrouwelijke helden heeft gehad.)
Dat neemt niet weg dat Spider-Gwen, die zich in Into the Spider-Verse gewoon Spider-Woman noemt, goed uit de verf komt en ook een sympathiek personage is. En daarbij komt nog dat bovengenoemde bezwaren de gemiddelde bioscoopbezoeker een worst zal zijn. Die maakt voor het eerst kennis met Morales en Spider-Gwen en weet niet hoe het allemaal op papier in elkaar zit. Wat dat betreft zullen die-hard geeks als ik het altijd afleggen tegen de massa kijkers die Hollywood het liefste bedient. Dankzij Spider-Man: Homecoming denkt iedereen nu immers ook dat Tony Stark Peter Parker heeft opgeleid terwijl dat in de jonge jaren van de Spidey uit de comics allerminst het geval was.
Stripelementen
Er valt veel te genieten in Spider-Man: Into the Spider-Verse: de animatie is knap gedaan: de actiescènes goed uitgevoerd en verschillende tekenstijlen worden speels door elkaar gemixt. Soms bevat een scène captions en gedachteballons zoals in de comics. Er zit veel geslaagde humor in de film.
Miles Morales (Shameik Moore), Peter Parker (Jake Johnson) and Spider-Gwen (Hailee Steinfeld) in Columbia Pictures and Sony Pictures Animation’s SPIDER-MAN: INTO THE SPIDER-VERSE.
Hier en daar is er ruimte voor een emotionele noot. De scène waarin Tante May oog in oog staat met de Peter Parker van een parallel universum terwijl haar Peter net is overleden, is net zo ontroerend als de strips waar deze scène uit is geleend. Het tempo van de film is echter hoog, waardoor dit moment weer voorbij is voordat je traan goed en wel uit je ogen is gerold.
Er zitten veel knipoogjes naar de eerdere Spider-Man-films van Sam Raimi en sommige scènes zijn letterlijke citaten. Tot slot is de stemmencast spot on.
Kortom, deze Spider-Man-film heeft een geheel eigen karakter, is erg vermakelijk en smaakt naar meer.
Spider-Man: Into the Spider-Verse draait vanaf 20 december 2018 in de bioscoop in de originele en Nederlandse versie.
Wat vinden we eigenlijk van Flip en hoe kijken jullie tegen fotostrips aan?
In 2009 interviewde ik Ype Driessen op de Stripdagen in Houten.
Plaatje uit de strip van Wasco.
Wasco tekende de markt in Amsterdam West in een van zijn strips. Natuurlijk doet in de wereld van Wasco een pinguïn de boodschappen.
Uit: Gasten van Guido van Driel.
Guido van Driel gebruikte Amsterdam als decor van zijn strip Gasten.
Peter Pontiac tekende het bezoek van Robert Crumb aan Amsterdam op. In een strip voor Highlife toont Pontiac hoe uitgever Hansje Joustra (weergegeven als stripfiguur DirkJan) samen met Pontiac (potlood) de beroemde stripmaker Robert Crumb meeneemt naar een coffeeshop die naar hem is vernoemd.
Het Oudekerksplein in Amsterdam uit het album Suske en Wiske: Suske de Rat getekend door Luc Morjaeu.
Zo’n project volhouden valt echter niet mee. Dagelijks zitten er afleidingen en andere uitdagingen om de loer om mij van het lezen af te houden.
Met deze vlog hoop ik dit project een nieuwe wending te geven en behandel ik Essential Marvel Team-Up #2 – een van de vele strips die tot de ongelezen stapel behoort.
Hier een link naar het kanaal van De Stripvlogger.
Ook behandeld in deze video, onder andere mijn vlog over SPAWN.
In tegenstelling tot andere superhelden is Iron Man niet Iron Man als hij zijn kostuum niet aanheeft. Peter Parker heeft nog steeds zijn spinnenkrachten als hij zijn kostuum niet aanheeft, maar Stark heeft dat geavanceerde harnas nodig om Iron Man te worden. Maar dat is niet de enige reden waarom ik dit zo’n coole held vind. In deze vlog vertel ik waarom Iron Man een van de leukste superhelden is en hoe ik hem voor het eerst ontmoette.
Hier staat mijn aflevering van Stripplaatje onder de loep over Iron Man.
Eerder dit jaar publiceerde ik een vlog over mijn eerste ontmoeting met Doctor Strange.
Uit: De Vries #2
Art: Patrick van Oppen.
Script: Sytse Algera.
Ik vind het altijd erg leuk als in Nederlandse strips ook echte locaties voorkomen. Net als bij de verhalen van Marvel, maakt dit voor mij de verhalen echter. Als je nu op het Spui in Den Haag loopt, denk je wellicht: hier liep De Vries ook.
Henk Kuijpers maakt in de Franka-albums ook vaak gebruik van bestaande locaties. Ik geloof dat hij speciaal zijn vakantiebestemmingen hier voor uitkiest, zodat hij ter plekke foto’s kan maken om later in zijn tekenstudio uit te werken.
Of je nu van zijn muziek houdt of niet, je kent z’n nummers ongetwijfeld wel. En daarbij was Hazes een markante persoonlijkheid. Niet zo gek dus dat scenarist Jan-Willem de Vries en striptekenaar Ben Westervoorde een stripbiografie over Hazes hebben gemaakt. Het tweede deel van deze trilogie is net uitgekomen.
Zweet beschrijft het leven van André Hazes van 1977 tot 1990.
Hier kort de flaptekst:
Met het zweet op zijn voorhoofd en het geluid op z’n hardst staat André op het podium. Het publiek schreeuwt mee. Van bouwvakkers tot chirurgen, heel Nederland houdt van hem! André Hazes is op zijn top, Hij zit vol levenslust en humor! Hij heeft een goede bodyguard en de liefste vrouw ter wereld. Zij schenkt hem ook nog eens een prachtige zoon: Melvin. Maar toch… Steeds vaker is er die vreselijke spanning voor de concerten. Een spanning die slechts met alcohol kan worden bedwongen. Een spanning die alles bedreigt wat goed is.
Eerder sprak ik met Ben Westervoorde over het eerste deel, Bloed, waar hij toen mee bezig was.