Categorieën
Film Filmrecensie Spidey's web Strips

Spider-Man: Into the Spider-Verse

Spider-Man: Into the Spider-Verse is een zeer vermakelijke animatiefilm van de makers van The Lego Movie, Phil Lord en Christopher Miller, waarin de origin story van Miles Morales centraal staat.

Miles Morales, de Afro-Amerikaanse tiener die net als Peter Parker ook gebeten is door een radioactieve spin, heeft de hoofdrol in deze animatiefilm, maar de makers trommelen meerdere versies op van Spider-Man uit parallelle universa. Ook de recent bedachte Spider-Gwen speelt een rol en zelfs Spider-Ham, het varken met spinnenkrachten. Dat is op zich een slimme zet: als uit de reacties op de film blijkt dat Spider-Gwen het goed doet bij het algemene bioscooppubliek kan Sony de volgende animatiefilm rondom haar personage maken. Of met een van de andere Spider-People die in deze film worden geïntroduceerd. Of zelfs gewoon eentje met Morales. Ze kunnen dus alle kanten op na deze flick.

©2018 Sony Pictures Animation

Het verhaal in het kort: Miles Morales, een zwarte tiener uit Brooklyn van Latijns-Amerikaanse afkomst, die zich moet bewijzen op een eliteschool, krijgt zijn spinnenkrachten vlak voordat Spider-Man overlijdt. Het is nu aan Miles om te voorkomen dat Kingpin een machine aanzet die toegang geeft tot parallelle universa. Een nadeel van de machine is namelijk dat de verschillende dimensies vernietigd worden. Miles krijgt hulp van verschillende Spider-Men en Spider-Gwen uit deze andere dimensies. Met de hulp van een wat oudere, en beetje sukkelige en depressieve Peter Parker uit een andere wereld leert Miles langzaamaan hoe hij Spider-Man moet zijn.

Heel veel Spider-People
Als verstokt Spider-Man-fan – ik schreef een boek over mijn liefde voor Spider-Man en fancultuur – vind ik dat er in de comics van Marvel te veel Spider-Mensen rondlopen de laatste tijd. Het merk Spider-Man is aardig verdund, wat Peter Parker een stuk minder speciaal maakt. Dat komt deels omdat de vraag naar meer representatie vaak wordt beantwoord met de creatie van superhelden met bijvoorbeeld een andere etnische achtergrond dan het blanke ras. Vaak zijn die eigenlijk niet meer dan een kopie van bestaande superhelden maar dan met een ander kleurtje of sekse.

Miles Morales, the ‘black’ Spider-Man.

Miles Morales is uit die behoefte geboren. Hij werd geïntroduceerd in de serie Ultimate Spider-Man, en is een creatie van Brian Michael Bendis en Sara Pichelli.

©2018 Sony Pictures Animation.

Nu moet ik zeggen dat het strippersonage Morales een geheel eigen identiteit heeft die verschilt van Peter Parker en deze jonge, zwarte Spider-Man heeft dan ook een aardige schare fans opgebouwd in de afgelopen jaren. Van alle nieuwe representatiehelden is hij het geslaagdst, samen met Ms. Marvel. Hoewel ik niet zoveel heb met de Miles uit de comics, vond ik de geanimeerde versie erg goed gedaan en sympathiek. Je leeft echt met deze jonge tiener mee.

Spider-Gwen
Minder gelukkig ben ik met een creatie als Spider-Gwen: in een parallel universum wordt Gwen gebeten door de radioactieve of genetisch gemanipuleerde spin, en sterft Peter Parker. In de oorspronkelijke comics was dat andersom. Gwen was Peters eerste grote liefde en ze stierf doordat de Green Goblin haar van de Brooklyn Bridge gooide. Het lukte Spider-Man niet zijn geliefde te redden. Aangezien Gwens dood een enorme mijlpaal was in de Spider-Man-verhalen en Peter voor het leven tekende, stoort het mij dat er nu een nieuwe versie van haar rondslingert in het Marvel Universum. Dit maakt Gwens dood minder impactvol. Bovendien is Spider-Gwen overbodig, want er zijn al meerdere Spider-Women en -Girls geweest en die voldeden prima aan de wens voor meer vrouwelijke actiehelden. (Al moet daarbij wel gezegd worden dat Marvel nooit een tekort aan stoere, vrouwelijke helden heeft gehad.)

Dat neemt niet weg dat Spider-Gwen, die zich in Into the Spider-Verse gewoon Spider-Woman noemt, goed uit de verf komt en ook een sympathiek personage is. En daarbij komt nog dat bovengenoemde bezwaren de gemiddelde bioscoopbezoeker een worst zal zijn. Die maakt voor het eerst kennis met Morales en Spider-Gwen en weet niet hoe het allemaal op papier in elkaar zit. Wat dat betreft zullen die-hard geeks als ik het altijd afleggen tegen de massa kijkers die Hollywood het liefste bedient. Dankzij Spider-Man: Homecoming denkt iedereen nu immers ook dat Tony Stark Peter Parker heeft opgeleid terwijl dat in de jonge jaren van de Spidey uit de comics allerminst het geval was.

Stripelementen
Er valt veel te genieten in Spider-Man: Into the Spider-Verse: de animatie is knap gedaan: de actiescènes goed uitgevoerd en verschillende tekenstijlen worden speels door elkaar gemixt. Soms bevat een scène captions en gedachteballons zoals in de comics. Er zit veel geslaagde humor in de film.

Miles Morales (Shameik Moore), Peter Parker (Jake Johnson) and Spider-Gwen (Hailee Steinfeld) in Columbia Pictures and Sony Pictures Animation’s SPIDER-MAN: INTO THE SPIDER-VERSE.

Hier en daar is er ruimte voor een emotionele noot. De scène waarin Tante May oog in oog staat met de Peter Parker van een parallel universum terwijl haar Peter net is overleden, is net zo ontroerend als de strips waar deze scène uit is geleend. Het tempo van de film is echter hoog, waardoor dit moment weer voorbij is voordat je traan goed en wel uit je ogen is gerold.

Er zitten veel knipoogjes naar de eerdere Spider-Man-films van Sam Raimi en sommige scènes zijn letterlijke citaten. Tot slot is de stemmencast spot on.

Kortom, deze Spider-Man-film heeft een geheel eigen karakter, is erg vermakelijk en smaakt naar meer.

Spider-Man: Into the Spider-Verse draait vanaf 20 december 2018 in de bioscoop in de originele en Nederlandse versie.

Categorieën
English Strips

Top 5: Marvel’s diverse superheroes

For Submarine Channel I wrote a Top 5 list of diverse Superheroes by Marvel Comics, which was a lot of fun to do.

Here’s the intro:

It may seem that Marvel’s focus on diversity and representation is a recent development, but that’s not entirely true. From its early days, the Marvel Universe has had a diverse cast of characters. Black Panther, Luke Cage, Falcon, Sunspot, Danielle Moonstar, Karma, Storm, Blade, Puma, Daredevil and Rocket Racoon (shouldn’t genetically engineered animals be represented as well?), have been around for quite some time. And let’s consider The Vulture, one of Spider-Man’s deadliest foes, as an example of an old guy who is still energetic and kick-ass. The same goes for Peter Parker’s aunt May and many other supporting characters in Marvel stories.

In recent years Marvel added characters like America Chavez, Ms. Marvel, a female Thor, a Korean-American Hulk, a black Spider-Man and a black Captain America and so on. Not that all these efforts at diversity have been successful; a lot of solo titles with non-white and/or feminist characters have been cancelled after a relatively short run.

Miles Morales, the ‘black’ Spider-Man.

Still, representation matters. A lot. When you check the letter pages of America for instance, the comic revolving around America Chavez, Marvel’s first Latin-American LGBTQ character to star in an ongoing series, readers express how happy they are to finally read about heroes that look like them, that have to deal with the same stuff as they do. As Nathan Hinojosa writes: ‘I have to thank y’all for representing Latinas, and giving me a character that my daughter could one day look up to and admire.’

However, ‘America’ has been cancelled after only 12 issues because of poor sales. According to some detractors, this has everything to do with poor writing and the comic being too preachy.

Personally I find minority superheroes that are a direct rip-off of existing characters a sign of a lack of creativity. The black superhero Sam Wilson, who played Captain America for a while, comes to mind. And the female version of Thor. Wilson was a great character in his own right as the Falcon. I find these solutions rather insulting to the reader. I’d rather see NEW superheroes with a diverse background and sexual orientation rather than those lazy, non-creative variants of existing heroes. People who feel they need to be represented more in fiction deserve better. And frankly the same can be said for all readers.

Come on, Marvel! Introduce new interesting gay, lesbian, transsexual, asexual and whatever characters instead of ripping off existing characters. Marvel doesn’t call itself ‘The house of ideas’ for nothing. Those words are better worth something! Thankfully, a lot of times those ideas are pretty good as you can see by this short list of great Marvel characters.

Dani Moonstar, Falcon, Sunspot, Blade.

Read my top 5 on SubmarineChannel.com

Categorieën
English Striprecensie Strips

Review: Ms. Marvel vol. 1- No Normal

ms marvel coverKamala Khan is a sixteen-year-old Pakistani-American girl from Jersey City. She idolizes superheroes and Carol Danvers in particular. Danvers is a super heroine who calls herself Captain Marvel (she used to be Ms. Marvel). Kamala has a hard time fitting in: she is a Muslim and her parents try to bring her up according to their faith. Obviously, they don’t like their teenage girl to go to parties where boys attend as well and alcohol is being served. Her older brother spends his time praying all day, wearing traditional clothes, much to the chagrin of their father who’d rather see his son get a job. Kamala is living between two worlds, not really fitting in with either of them. Some of her white American school buddies, particularly Zoe, have no problem pointing out that she’s the odd one out.

When Kamala is bestowed superpowers, her life gets even stranger. All of a sudden she can change her appearance to whomever she wants, even her mother, and she can stretch her body to become very big or very small. She also heals a lot faster than before. Kamala becomes the new Ms. Marvel.

The way Kamala gets her powers is a bit vague. On a foggy night, she has a vision or hallucinates Carol Danvers, Iron Man and Captain America. These all-American characters start talking to her in Urdu and they bestow her new powers on her. How is never really explained and all this seems like some sort of divine intervention or magic. Being an atheist, I usually don’t like my superheroes mixed up with religion, and I prefer a more ‘scientific’ explanation on how superheroes get their powers.

ms marvel 01Kamala is actually the fourth character called Ms. Marvel in the Marvel Comic books, but she’s the first Muslim character to headline her own book. This was presented as a big deal when the series started and is part of a larger strategy by the publisher to reach new readership outside the traditional white male demographic. For a while now, they particularly try to cater to minorities that until now had to play second fiddle in the world of superheroes. So Marvel came up with Black Hispanic Spider-Man Miles Morales, African-American hero Sam Wilson taking over as Captain America, and a whole reign of female superheroes who are either counterparts to known male heroes or pressed from a new mold that has an emancipatory flavor.

This is not to say that there were never any so-called minority superheroes in the Marvel Universe, quite the contrary actually, but in the last couple of years there has been more focus on such characters. Also, when it comes to the casting of Marvel characters in movies, some comic book characters that are white are now being portrayed by black or ethnic actors. Not all readers are happy with this trend.

ms marvel 02

But, politics aside, is this Ms. Marvel comic a good read? I think it is. Firstly, because Kamala and her co-stars are rounded and interesting characters. Writer and co-creator G. Willow Wilson takes the time to develop the character and sketch out the world she lives in. I like the fact that Kamala has to learn how to use her powers. In this first storyline learning to cope with these powers is an important factor. The story is also about trying to determine your identity, accepting who you are and not being afraid to show it. These are important issues for teens, and typical for coming-of-age stories. Then again these issues stay with us for the largest part of our lives. At first Kamala changes her appearance into a white, attractive blonde, just like Danvers. Later on, she decides the new Ms. Marvel might as well look Pakistani and her hero-self looks more like Kamala looks in real life. Personally I thought Wilson puts this theme of identity on a little thick, but then again: she does get the message across this way.

ms marvel 03What makes this comic stand out from other Marvel titles to me is Adrian Alphona‘s art work and the coloring by Ian Herring. Alphona is a Canadian artist that is best known for the series Runaways. He created this new Ms. Marvel together with Wilson and editors Sana Amanat and Stephen Wacker. Alphona’s style is a blend of realism and a more cartoony way of drawing, and that works very nicely with a superhero that can stretch her body. Interestingly, it looks like his pencil drawings are scanned and not inked. Therefore there are no black areas in the artwork. Herring’s bright color scheme compliments the drawings perfectly, adding shade and a lively sort of mood.

Ms. Marvel vol. 1: No Normal collects Ms. Marvel (2014) issues 1-5 and material from Marvel Now! Point One #1. This collection won the 2015 Hugo Award for Best Graphic Story.

This review was written for and published on the wonderful blog of the American Book Center.