Categorieën
Minneboo leest Strips Video Vlog

Nieuwe STRIPS van SHERPA: Liefde, seks & Tijdruimte-agenten | Vlog 231

Uitgeverij Sherpa heeft zojuist twee nieuwe albums van de serie RAVIAN EN LAURELINE uitgebracht en een boek van JeanLouis Tripp vol EXTASES. Het is een autobiografische graphic novel over hoe hij opgroeide en vooral hij zich seksueel ontwikkelde.

Extases is een prachtige eye opener en zou wellicht ook op de middelbare school gelezen moeten worden, als aanvulling op de seksuele voorlichting. Dit stripalbum kan helpen de verschillen in seksuele beleving tussen mannen en vrouwen duidelijk te maken. De graphic novel bevat expliciete scènes die ik niet op YouTube kan laten zien, maar waar niemand zich voor zou moeten schamen.

Categorieën
Minneboo leest Strips Video Vlog

Vlog: Bloesems in de herfst

Bloesems in de herfst is een prachtige striproman over twee mensen die op latere leeftijd een relatie met elkaar krijgen.

De Belgische scenarist Zidrou schrijft echte mensen. De Nederlandse stripmaker Aimée de Jongh brengt ze overtuigend tot leven op papier.

Bloesems in de herfst ligt vanaf 20 juni 2018 in de strip- en boekwinkels.

Categorieën
Striprecensie Strips

Robert Crumb’s Bible of Filth

Bij Scratch Books is Robert Crumbs Bible of Filth uitgebracht. Een verzameling van zijn seksuele fantasieën en uitspattingen. Wie het werk van Crumb kent weet dat hij daarin nogal lekker ver kan gaan, al is de seks in zijn strips voor de lezer niet opwindend, maar eerder hilarisch.

Robert Crumb (Philadelphia, 1943) is een van de vaders van de Amerikaanse underground comics en een van de beste voorbeelden van een autobiografische stripmaker die zijn strips gebruikt om zijn mening te laten horen. In zijn strips laat hij zich kritisch uit over de Amerikaanse cultuur en vertelt hij openlijk over zijn seksleven en fetisjen. Hij heeft namelijk een duidelijk voorkeur voor sterke vrouwen met dikke kuiten en ronde billen. Je zou de strips therapie op papier kunnen noemen, ware het niet dat patiënt Crumb nooit is genezen. Gelukkig maar.

In 2009 kwam van Crumb zijn verstripping van het Bijbelverhaal Genesis uit. Vier jaar spendeerde de tekenaar aan dit project, dat vooral als doel had om te laten zien hoe belachelijk de bijbel eigenlijk in elkaar steekt. Crumb is dus geen fan van religie. En zijn ‘vieze’ bijbel is dan ook een mooie middelvinger naar religieuze dwaallichten.

Size matters
De grote grap is dat het boekje er ook daadwerkelijk uitziet als een bijbel. De cover is sober, het boekje bevat een leeslint en de strips zijn gedrukt op bijbelpapier. De uitgave is even groot als een bijbel. Een nadeel hiervan is dat sommige stripplaatjes nu klein uitvallen, waardoor ze moeilijker te lezen zijn. Vooral als Crumb veel tekst in een kader propt. Dat is jammer, want het tekenwerk is van de meester is prachtig en vaak vol details. Dat soort illustraties wil je eigenlijk groot zien.

Bible of Filth is een herziende editie. De eerste editie werd gepubliceerd door de Franse uitgever Futuropolis in 1986, en is nooit uitgebracht in de VS. Deze nieuwe editie is uitgebreid met stripwerk uit de periode 1968 tot en met 2006. De comics zijn zorgvuldig gerestaureerd. De strips zijn niet vertaald maar gewoon in het Engels.

Censuur
Uitgever Hansje Joustra vertelde me laatst dat ze met grote moeite een drukker konden vinden. In China, Oost-Europa en Turkije wilden ze er niet aan. Niet zo gek natuurlijk, want daar doen ze heel moeilijk over pornografie. Onnodig moeilijk als je het mij vraagt. Want (bijna) iedereen heeft seks, maar we mogen het er anno 2017 volgens sommige mensen eigenlijk niet over hebben.

Ik denk dat een hypocriete, humorloze christen als Sybrand Buma dit boekje ook niet vrijwillig zal openslaan. Niet waar anderen bij zijn in ieder geval. En dat terwijl deze strips eerder de lachspiegel stimuleren dan andere lichaamsdelen. Er is dan ook weinig subtiels aan, ook niet aan de tekenstijl van Crumb die bijvoorbeeld zwarte mensen op zo’n stereotiepe manier afbeeldt dat de anti-zwartepietencommissie daar niet vrolijk van zal worden. Vroeger kon dat nog, nu kijken we daar anders tegenaan. Je moet dit werk dus in zijn historische context beoordelen, niet naar huidige, overdreven politiekcorrecte maatstaven.

Daarom hulde voor de medewerkers van Scratch Books, omdat ze samen met Robert Crumb een dikke middelvinger opsteken aan alle moraalridders, hypocrieten en humorlozen. De rest wens ik veel leesPLEZIER.

Robert Crumb. Bible of Filth.
300 pagina’s, zwart-wit
.
Uitgeverij Scratch Books, €29, 90

 

Categorieën
Fotoblog

Gangbang-bord


Dit weekend vindt het Milkshake Festival plaats op het Westergasfabriekterrein. Een paar dagen geleden had men al van dit soort bordjes neergezet. Wat zou het betekenen? Hier is plek voor een gangbang met toeschouwers?

Categorieën
Striprecensie Strips

Iedereen op Claudia

Als ik me niet vergis, is Iedereen op Claudia, na In de schaduw van mijn lul en Fucking Hell, de derde solostriproman van stripmaker Sam Peeters, die al jaren een vierde deel is van het humoristische stripcollectief Lamelos. Met Iedereen op Claudia heeft de stripmaker zichzelf overtroffen.

Tijdens het lezen heb ik vaak moeten gniffelen en hardop moeten lachen. En dat terwijl wat Peeters te vertellen heeft, op zijn best een tragikomisch verhaal van een mislukte liefde genoemd kan worden.

Peeters laat in deze tekstloze striproman zien hoe een verliefdheid op een klasgenootje uit kan groeien tot een obsessie. Toegegeven: Claudia is het mooiste meisje van de klas, iemand waar alle mannen voor vallen. Dus dat zij de hormonen van de hoofdpersoon overuren laat draaien, snap je meteen. Vanaf de eerste keer dat zij de klas in loopt, is de hoofdpersoon verliefd op Claudia. Gedurende hun levens komen de hoofdpersoon en Claudia elkaar geregeld tegen, toch wil het met de liefde niet vlotten.

In tegenstelling tot de andere personages blijft de hoofdpersoon het gehele verhaal naamloos, maar aangezien de stripmaker hem met ‘ik’ aanduidt, noem ik hem voor het gemak dus maar even Sam.

Bloedcontract
Twee keer heeft Sam de kans om met Claudia te zoenen en staat ze daarvoor open, maar beide keren zit er iets in de weg. De eerste keer is dat een dom contract dat hij afsloot met zijn beste vriend. Dit contract, ondertekend met bloed, staat dat ze geen van beide zullen proberen Claudia voor zich te winnen omdat ze haar allebei leuk vinden. Daarom wijst Sam Claudia af. Dom, want als Claudia later interesse in die vriend toont, leidt tot serieuze contractbreuk. Jaren later komt Sam Claudia bij toeval weer tegen als hij aan het stappen is met een vriend en heeft hij een tweede kans iets met haar te beginnen. Helaas heeft Sam al een vriendin en een te groot eergevoel. Nobel wellicht, maar achteraf erg zuur als blijkt dat het vriendinnetje achter zijn rug om vreemd gaat met een neanderthaler uit de buurt.

Peeters gebruikt een toegankelijke cartooneske tekenstijl waardoor alles wat hij toont, automatisch vrolijker wordt en grappiger lijkt. De schrijnende scènes worden hierdoor meteen tragikomisch. Wanneer Claudia met iedereen het bed in lijkt te willen duiken behalve met de hoofdpersoon, laat hij haar in zijn fantasie het middelpunt zijn van een gangbang waarin ze volledig letterlijk stuk geneukt wordt. Door de tekenstijl van Peeters zijn dit soort scenes niet-seksueel maar vooral hilarisch.

Zoals met de meeste obsessies stevent het verhaal af op een droevig en schrijnend einde. Toch zorgt Peeters met het allerlaatste stripplaatje dan toch weer voor een fantastische punch line.

Zoals gezegd is Iedereen op Claudia volledig tekstloos, op tekstballons na die de namen van de personages introduceren. Peeters is een visueel verteller en heeft verder dus ook geen tekst nodig. Als Sam na een avondje stappen met Claudia bedroefd thuis aan de keukentafel zit met een biertje en baalt dat het weer niet is gelukt met haar, tekent Peeters twee dikke druppels op het bierblikje, die natuurlijk staan voor de tranen die Sam van binnen huilt.
Pas als je het boek dichtslaat, realiseer je je pas hoe weinig we eigenlijk over de persoonlijkheid van de personages te weten zijn gekomen. Alles staat in teken van de obsessie van Sam met Claudia. Alle andere zaken waardoor daardoor buiten beeld gelaten.

Mocht het nog niet duidelijk zijn: ik vind Iedereen op Claudia een mooi, grappig en heel genietbaar album. Ik kijk uit naar het volgende soloproject van Sam Peeters.

Sam Peeters. Iedereen op Claudia
Uitgeverij Scratch Books
Hardcover, 224 pagina’s € 34,90

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Fucking Hell

In Fucking Hell van Sam Peeters, ontmoet de Duivel op een verkleed groepsseksfeestje de aantrekkelijke Ilse: blond en voor de gelegenheid gekleed in een ss-uniform. (Uiteraard, want met haar naam een blonde haren zit dat uniform haar als gegoten.)

fucking-hell-coverIlse bezoekt voor het eerst een dergelijk feestje en vindt al die seksuele uitspanningen om haar heen maar niets. Satan kan haar echter wel bekoren.

Na hun nacht samen kan de Duivel echter nergens anders meer aan denken: Ilse heeft zijn hart gestolen en daarmee ook zijn lust om straffen uit te delen aan zondaars. Ten einde raad gaat hij te rade bij God, om haar te vragen Ilse terug te vinden. Uiteraard stelt de Goedheiligman wel voorwaarden aan zijn hulp.

Kunstige seks
Grafisch valt er veel te genieten aan Fucking Hell: seksuele handelingen worden in de cartooneske stijl van Peeters (1976) een hilarisch tafereel. De close-up tekeningen van penetraties, worstelende tongen en andere orale bezigheden hebben ook bijna iets abstracts. Als Peeters deze na zou schilderen op een groot doek, heeft de kunstelite ook weer iets fris om naar te kijken en werk om zich druk over te maken. Succes verzekerd.

fucking-hell-oraalOok sterk zijn de dialogen. Het gesprek tussen Satan en Ilse, hoe vreemd de ontmoetingsplek ook, verloopt naturel. De dialoog tussen Satan en God later in het album, is weer erg grappig. God, een klein kaal kereltje met een wolkachtige baard en een klein pikkie zegt tegen Satan: ‘Ik ben blij dat je er eindelijk bent, jongen! Al die jaren was je zo boos! Al die vreselijke dingen die je hebt uitgehaald… Al dat leed! Al die pijn! Waar was dat nou voor nodig?’

Aan verbeeldingskracht en gevoel voor humor ontbreekt het duidelijk niet bij Peeters. Toch had ik graag iets meer diepgang gezien, want Fucking Hell blijft erg anekdotisch. Ook was ik bij het lezen benieuwd naar hoe Satan Ilse weer voor zich zou winnen. Dat wordt allemaal niet uit de doeken gedaan, waardoor het lijkt alsof het verhaal een hoofdstuk mist. Jammer, want volgens mij het dat gegeven een interessante dramatische wending aan het verhaal kunnen geven.

Satan en God.
Satan en God.

Meesterproef
Sam Peeters is een Nederlands striptekenaar en illustrator en maakt deel uit van het collectief Lamelos. Peeters doceert illustratie aan de Academie Minderva in Groningen en Comic Design aan de Artez Hogeschool voor de Kunsten in Zwolle. Fucking Hell is het resultaat van zijn meesterproef voor de master Comic Design aan Sint-Lukas in Brussel. Peeters studeerde met dit boek summa cum laude af.

Sam Peeters. Fucking Hell
Scratch Books, hardcover, € 24,90.

Categorieën
Mike's notities

Prince (1958-2016)

We zijn het er allebei wel over eens dat 57 jaar niet oud is. Eigenlijk dacht ik dat Prince eeuwig jong zou blijven en dat hij mij nog lang zou overleven. Natuurlijk doet hij dat ook, want het zal lang duren voordat zijn muziek niet ergens gedraaid zal worden. Hij heeft dan ook verschrikkelijk veel songs gemaakt. En heel veel goede.

Prince-purple-RainDe lijst lijkt eindeloos, maar als eerste schieten mij te binnen: ‘Raspberry Baret’, ‘Purple Rain’, ‘Take me With You’, ‘Sometimes it Snows in April’, ‘Starfish & Coffee’, ‘I Could Never Take the Place of Your Man’, ‘Free’, ‘The Ladder’, ‘Paisley Park’, ‘The Arms of Orion’, ‘Strange Relationship’, ‘Nothing Compares 2 U’, ‘When Doves Cry’, ‘How Come You Don’t Call Me Anymore’, ‘The Morning Papers’, ‘I Wanna Be Your Lover’, ‘Kiss’…

Prince een muzikaal genie noemen is de man toch iets tekort doen. Prince ademde, zweette en belichaamde muziek.
Prince was seksualiteit op hoge hakken. Tongue in cheek.

Prince was romantiek: ‘Another Lonely Christmas’ is fantastisch om mee te schreeuwzingen als je je Computer Blue voelt. ‘Gotta Broken Heart Again’ biedt troost als je weer eens door een meisje bent afgewezen en ‘When You Were Mine’ als herinneringen aan een vorige relatie als bitterzoetgal door je lichaam stroomt.

gemini-Prince2Laatst zei mijn tweede moeder dat ik als tiener nooit rebelleerde, dat ik altijd zo’n rustige jongen was. Maar dat is niet helemaal waar. Ik rebelleerde door in het huis van mijn conservatieve vader teksten van Prince te zingen. Prince verzorgde de soundtrack in de jaren dat de klei waarvan ik gemaakt ben langzaam opdroogde. Hij verschafte mij de mogelijkheid een identiteit te vormen, dankzij zijn muziek maar vooral ook zijn songteksten vol erotiek, romantiek, vuige seks en spiritualiteit. Precies wat deze naar antwoorden zoekende en door hormonen aangestuurde tiener nodig had om zich staande te houden op de middelbare school. En in de tijden daarna trouwens.

Toen ik in Amerika woonde verzamelde ik alle cd’s van Prince en zijn bijprojecten die ik maar kon vinden. Het was mijn manier om de eenzaamheid te verdrijven en me te laten inspireren om door te gaan.

Ik ben nooit een Darling Nikki in mijn leven tegengekomen. Meisjes die in hotellobby’s masturberen komen – voor zover ik weet – alleen in de wereld van Prince en in porno voor. En dankzij Prince’s werk ook in mijn dagdromen.

Er was een tijd dat ik zo’n beetje 70% van de officieel uitgebrachte songteksten van Prince kon meezingen. Tegenwoordig zijn dat er iets minder. In de jaren nul verloor ik Prince uit het oor. De afgelopen jaren lette ik niet echt meer op het genie uit Minneapolis. En wat ik wel hoorde, leek een herhaling van noten.
Maar recent vond ik een oud concertkaartje terug en een las ik een prachtig boek over hoe Purple Rain tot stand kwam. Dankzij dat boek kwam ik weer net zo dicht bij Prince als de twee keren dat ik een concert van hem bijwoonde. Prince zat weer vaak in de cd-speler.

Prince en Candy
Prince en Candy

Over het wel of niet bestaan van God waren we het nooit eens. De vele verwijzingen naar een hogere macht negeerde ik zoveel mogelijk als ik naar zijn muziek luisterde. Als Prince zong ‘God is love’, dacht ik: love is voldoende. Love is goed.

Of: God is sex. En da’s nog beter.

Hoe dan ook: ik hoop voor hem dat hij gelijk had. Anders is het nu echt afgelopen voor Prince.

Farewell, my sweet Prince.
You Sexy Motherfucker.

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Gung Ho #2 – Kortsluiting

Met veel plezier las ik het tweede deel van de reeks Gun Ho: Kortsluiting. Gung Ho is een vijfdelige postapocalyptische reeks van de Duitse stripmakers Thomas von Kummant en Benjamin von Eckartsberg.

In een nabije toekomst is de mensheid bijna volledig uitgedund en is Europa een gevarenzone geworden. Overleven is slechts mogelijk in steden en dorpen die versterkt zijn als forten. In een van die kolonies, bijgenaamd Fort Apache, werden in het eerste deel de broers Zack en Archer Goodwoody afgeleverd. In dit deel lezen we hoe zij zich een plek binnen de groep tieners proberen te veroveren. Ook blijft de dreiging van de Rippers groot. Rippers zijn een soort van gewelddadige, gemuteerde apen.

Seks
De jongeren in de kolonie laten zich echter niet leiden door angst voor deze Rippers, maar vooral door hun hormonen. Terwijl Zack zich vooral bezighoudt met de milfs die door hun mannen worden verwaarloosd, concentreert de zestienjarige Zack zich op zijn leeftijdsgenootjes. Wanneer een nieuwe sensei in zich in het kamp aandient, heeft Zack meteen oog voor diens aantrekkelijke dochter Yuki. Hij laat zijn huidige vriendinnetje vallen als een blok. De rivaliteit tussen Zack en Holden wordt hierdoor extra scherp en leidt onder andere tot een bravourerit op hun motoren door vijandig gebied. Terwijl ze vol gas over de weg rijden proberen ze de Rippers voor te blijven. Dat levert uiteindelijk dit romantische plaatje op van Zack en Yuki:

Gung Ho 2 kusHet album bevat overigens wel meer van dit soort moneyshots die afgeleid lijken te zijn uit Hollywood blockbusters. Zoals we van blockbusters gewend zijn, zitten er ook goede oneliners in de strip. Ook heeft Von Kummant er geen moeite mee vrouwelijk naakt te tonen en seksuele handelingen te suggereren. De tieners zijn duidelijk de helden van dit deel van Gung Ho dat leest als een adolescentenwensdroom. De volwassenen komen over als saaie, rechtlijnige ouders. Aan het eind van het verhaal maken zij echter op pijnlijke wijze duidelijk wie er de baas is. Het is nog maar de vraag of de kids dit zullen pikken.

gung-ho-2-borstenHet levert al met al een fijne avontuurlijke mix op die nieuwsgierig maakt naar het volgende deel waarin hopelijk wat meer gefocust wordt op de achtergronden van het verhaal en de volwassen personages.

Flaptekst
Wat ik wel miste aan de verder goedverzorgde uitgave van Strip2000, is een goede flaptekst. Nu staat er achter op het album een stukje tekst van sensei Tanaka Hasegawa. Wie het album niet gelezen heeft, zal de tekst vreemd in de oren klinken. Om ervoor te zorgen dat een potentiële nieuwe lezer die het album toevallig in de winkel ziet liggen oppakt en gaat kopen, is het wellicht handiger om op de achterkant meer informatie te verschaffen over de reeks, of om haar aan het begin van het album te plaatsen. Op het schutblad staat weliswaar een kaart Fort Apache, maar zonder voorkennis is hier geen chocola van te maken.

Categorieën
Minneboo leest Strips

Minneboo leest: Een tweede jeugd

Stripmaker Rabaté laat met zijn album Een tweede jeugd overtuigend zien dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen.

rabate-tweede-jeugd-scherenGelukkig duurt het nog wel een tijd voordat ik mezelf bejaard moet noemen. Als tiener kwam ik veel bij mijn grootouders over de vloer. Mijn opa en oma hadden een bootje waar ze vaak mee gingen varen en soms voer ik met ze mee over de rivieren en vaarten van Noord-Holland. Vaak bezocht ik ze thuis  en maakte oma Zweedse pannenkoekjes. Of ik hielp opa met het overzetten van zijn 8mm-films. Nadat opa weduwnaar werd, bezocht ik hem bijna wekelijks om te zien hoe het met hem ging, of om hem te helpen met zijn pc.

De oma van mijn moederskant was zo lief om mij een tijdje in huis te nemen toen ik terugkwam uit de Verenigde Staten en tijdelijk zonder woning zat. Ik weet nog dat ze dit eerst met enige tegenzin deed, want ze had haar leventje goed voor elkaar. Toch merkte ik dat ze het al snel heel leuk vond om weer iemand in huis te hebben tegen wie ze kon praten. Toen ik drie maanden later een woning voor mezelf had gevonden, vond ze het jammer dat ik vertrok.

Ik ben blij dat ik mijn grootouders dus nog goed heb leren kennen. Ik mis ze ook nog vaak. Sinds al mijn opa’s en oma’s zijn overleden, heb ik minder contact met de bejaarde medemens dan ooit tevoren. De ouderen die ik nu ken, maken nog steeds een zeer kwieke indruk. Volgens mij voelen de meeste mensen zich niet zo oud als hun leeftijd aangeeft. Dat is een hoopvolle gedachte.

Een-tweede-jeugd-coverNaaktportretten
Misschien vind ik daarom het stripalbum Een tweede jeugd van Pascal Rabaté (Frankrijk, 1961) zo fijn. In Een tweede jeugd leeft de bejaarde weduwnaar Émile Garreau een rustig maar gezapig leventje. Samen met zijn beste vriend Edmond gaat hij vaak vissen. Tijdens een van hun visuitjes vertelt Edmond dat hij weer aan het daten is. Sterker nog: hij gaat met de dames naar bed. Op zijn leeftijd! Hij schildert zelfs naaktportretten. Tijdens het schilderen valt hij dood neer.

Na het overlijden van zijn vriend vraagt Émile zich af of hij ook nogmaals stapjes op het liefdespad zal zetten, maar de herinnering aan zijn overleden vrouw houdt hem tegen. Hij besluit zelfmoord te plegen, maar voordat het zover is bezoekt hij een plek uit zijn jeugd om afscheid te nemen. Daar loopt hij een hippiecommune tegen het lijf en hierdoor krijgt Émile hernieuwde zin in het leven.

rabate tweede jeugdEen tweede jeugd vind ik een mooie ode aan het idee dat je iedere dag opnieuw kan beginnen, ongeacht je leeftijd. En dat je in de winterjaren van leven nog best kan seksen. Wie terugschrikt van het idee van bejaardenseks, raad ik dan ook aan om het album te laten liggen, want Rabaté heeft er geen moeite mee om dit te tonen. Waarom zou hij ook?

Ik hoop dat ik als bejaarde nog net zo’n kwieke indruk maak als Émile. Gelukkig duurt het nog wel even voordat het zover is.

De stijl van deze stripauteur vind ik bijzonder fijn. Rabaté brengt de complexiteit van de realiteit terug tot een gestileerde, geschetste wereld. De tekeningen zien eruit als hij het allemaal direct op papier heeft gezet. Dat geeft het verhaal extra frisheid.

Een tweede jeugd is dit jaar opnieuw uitgebracht door Scratch. De strip is ook verfilmd trouwens, maar ik hou het in dit geval liever bij het boek.

Rabaté. Een tweede jeugd
Uitgeverij Scratch.

[hr]

Daarom Minneboo leest:
Als stripjournalist wil ik zoveel mogelijk strips onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen.

Categorieën
Minneboo leest Strips

Minneboo leest: Knuffelbos – Het boek

Bij de dieren in het Knuffelbos zit duidelijk een steekje los. Absurdistische grappen, platte seks en satanische rituelen: het komt allemaal voorbij in de in maart uitgekomen bundel.

Het Knuffelbos is een gagreeks bedacht door de Belgische cartoonist Jeroom die onder andere in Humo publiceert. Zijn creaties zijn vorig jaar aangekocht door Comedy Central.

Ik moest bij het lezen vooral denken aan de aflevering Woodland Critter Christmas uit de animatieserie South Park. De bosdiertjes lijken knuffelbaar en onschuldig, maar in werkelijkheid zijn het satanisten en proberen ze de anti-christ in de wereld te helpen. Ook de diertjes uit het Knuffelbos lijken onschuldig, maar in werkelijkheid kunnen ze naargeestig en gewelddadig uit de hoek komen.

knuffelbos_das knuffelbos_tijger knuffelbos_hitlerknuffelbos_Mickey_mouse

Mocht je om bovenstaande strookjes moeten lachen, dan kun je met een gerust hart de bundel aanschaffen.

Jeroom. Knuffelbos: Het boek.
Uitgeverij De Harmonie, € 15,00

[hr]

Daarom Minneboo leest:
Als stripjournalist wil ik zoveel mogelijk strips onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen.

Categorieën
Mike's notities

Hotelseks

Onze eerste stop in Schotland was Glasgow. Wat een verrassend leuke stad is vol met DIY-cultuur en een bloeiende stripscene. Al was de binnenkomer wat minder.

seksLinda en ik verbleven in het Charlies Rennie Mackintosh Hotel, vernoemd naar de beroemde architect en ontwerper die veel gebouwen in Glasgow heeft vormgegeven, waaronder het bekende gebouw van de kunstacademie dat enkele weken voor onze komst flinke brandschade had opgelopen.

Er zat gelukkig geen brandschade in het hotel waar we verbleven, maar wel zag ik bij inspectie van de kamer dat de prullenbak nog vol zat met het afval van de vorige kamerbewoners. Inclusief gebruikte condooms. Bah!

Het is algemeen bekend dat mensen zich in hotels helemaal suf neuken en dat relatief veel meer doen dan thuis, want in hotelkamers ben je anoniem. Niemand weet wie die meid is die bij het klaarkomen het hele hotel wakker gilt.
Bedden kraken anoniem.

Als je ’s avonds je hotelbedje in duikt, wil je echter niet stil staan bij de hoeveelheid zaad en lichaamsvocht die verspild is op de lakens waar je jezelf tussen vlijt. Daarom ging ik naar de receptie om de receptioniste erop te wijzen dat de schoonmaakster een steekje had laten vallen.

Er zat een vrouw van in de vijftig met blonde geperoxideerde krullend in het hokje van de receptie.

‘Euh, pardon. We zijn zojuist aangekomen, maar tot mijn schrik heeft de schoonmaker vergeten de prullenbak te legen. Er zitten nog gebruikte condooms in van de mensen die voor ons in de kamer zijn verbleven.’

De vrouw schrok zichtbaar. ‘Ojee. Wat vervelend. Wilt u een andere kamer?’

‘Nee, hoor dat is niet nodig. De kamer is verder prima, maar ik zou het waarderen als iemand de prullenbak even kan legen. Gebruikte condooms hebben iets… droevigs, vind ik. Ik word er melancholisch van.’

‘Je kunt het ook van de andere kant bekijken, ze hebben tenminste een leuke avond gehad. Bijzonder als je je bedenkt dat het een 84-jarige stel was,’ zei de receptioniste.

Het kwartje moest even bij me vallen maar toen schoten we allebei in de lach. De receptioniste had met haar grapje op een perfecte manier het ijs gebroken en de spanning om met een onbekende over seks te praten, doen wegvloeien. Toen we die middag terugkwamen waren de sporen van uitspattingen inderdaad verdwenen. De receptionist was echter wel vergeten om een nieuwe vuilniszak in de prullenbak te stoppen. Lastig, waar moest ik onze gebruikte condooms straks laten?

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Spider-Man beeld verwijderd vanwege erectie

Sinds vorig jaar stond op de voorgevel het Lotte Shopping Center in Busan, Zuid-Korea een groot Spider-Man-beeld. Omdat men de erectie van de held aanstootgevend vindt, is het beeld nu verwijderd.

spider-man_beeld

Dat meldt de site Kotaku.com.

Niet zo slim een Spider-Man met erectie boven een speelplaats te hangen, zou je denken. De kunstenaar Eunsuk Yoo denkt daar anders over. Die werd dringend verzocht om het beeld aan te passen anders zou het verwijderd worden. De kunstenaar koos voor het laatste en laat op zijn Facebookpagina het volgende weten:

I am the artist who made this piece. My reason for it was that I wanted apply the natural physical phenomenon to a superhero depict whats’s natural in the morning without lies and superficial-ness in a comical way.

There have been some comments on various community sites and Facebook pages that this is lewd and a disgrace to the source material. Lotte Shopping Center has received many complaint calls this morning from a certain organization, and after their meeting, it was decided that I have to either modify or take the statue down. Instead of modifying my work, I’ve decided to take it down.

It was ok for about a year and now it has to be taken down due a sudden interest in the piece, which is sad. But I understand that a piece that could be potentially interpreted as lewd can be offensive at a place like shopping mall. It’s disappointing, but I’ll reach out to the public with a better work next time.

Persoonlijk heb ik geen bezwaar tegen erecties, maar vind ik deze in het beeld van Spidey toch wel misplaatst. Het web staat vol met tekeningen met een NSFW-karakter en dat is prima, maar gezien de locatie van dit beeld snap ik dat mensen niet op iets dergelijks zitten te wachten. En daarbij vind ik de redenering van de kunstenaar ook niet echt hout snijden, al vind ik het verder wel een mooi kunstwerk.

Overigens heeft Kevin Smith er ook een handje van om superhelden en seks met elkaar te verbinden. Een mooi voorbeeld daarvan is deze scene uit Mallrats, met de klassieke Superman-discussie:

Verder op in de film heeft Jason Lee ook een gesprek met Stan Lee en probeert hij te achterhalen of Mr. Fantastic al z’n lichaamdelen heel ver kan oprekken en hoe de pik van The Thing eruit ziet. Lee verandert wijselijk het gespreksonderwerp naar een meer romantisch thema.