Tag: Nooit meer slapen

Film

Hisko Hulsing bij Nooit meer slapen

Berichtauteur Door Michael Minneboo
Berichtdatum 05/07/2018

De internationaal gelauwerde animator, schilder en componist Hisko Hulsing was dinsdag 3 juli te gast bij het radioprogramma Nooit meer slapen.

Om dit aan te kondigen schreef ik onderstaande tekst voor de VPRO Gids, gepubliceerd in Gids #26/27.

‘Het mooie aan animatie vind ik dat er verschillende disciplines in samenkomen, ik kan mijn talenten combineren en allemaal in één vorm gieten,’ vertelde Hisko Hulsing in de VPRO gids toen zijn korte film Junkyard (2012) uitkwam. Hulsing (Amsterdam, 1971) is dan ook thuis in veel ambachten: animator, stripmaker, regisseur, schilder, storyboardtekenaar én componist van de soundtrack van zijn films.

Voor zijn animaties haalt hij inspiratie uit eigen ervaringen. In Harry Rents A Room (1999) terroriseert een huisbaas een jonge huurder. Seventeen (2004) draait om een jonge dakdekker die door zijn macho collega’s wordt gepest en niet weet wat hij met zijn ontluikende seksuele gevoelens aan moet. Omgangsvormen tussen mensen is een belangrijk thema in deze verhalen.

In Junkyard spelen noodlot en toeval een grote rol. Wanneer een man tijdens een beroving wordt neergestoken, flitst in de laatste seconden van zijn leven een jeugdvriendschap aan zijn ogen voorbij. We zien hoe het hoofdpersonage steeds meer van zijn beste vriend vervreemd raakt, wanneer deze het criminele pad op gaat. Junkyard werd wereldwijd veelvuldig bekroond, was de Nederlandse inzending voor de Oscars, maar wist gek genoeg een Gouden Kalf nominatie niet te verzilveren.

Behalve zijn eigen verhalen, maakt de Amsterdammer storyboards en illustraties voor reclamebureaus en regisseerde hij leaders voor MTV. Ook verzorgt Hulsing sequenties in films van anderen. Voor Kurt Cobain: Montage of Heck (Brett Morgen, 2015), de eerste geautoriseerde documentaire over het tragische leven van de Nirvana frontman, regisseerde Hulsing twee animatiesequenties op basis van unieke audio-opnamen. Hij werkte samen met 18 animatoren die 6000 tekeningen maakten, en schilderde eigenhandig 60 olieverfschilderijen op canvas die als achtergrond dienden. Deze gedetailleerde en sfeervolle achtergronden zijn kenmerkend voor zijn animaties.

Op dit moment regisseert Hulsing de eerste animatieserie voor volwassen die volgend jaar op Amazon Prime Video zal uitkomen. In Undone overleeft Alma een auto-ongeluk. Met haar nieuwverworven gaven kan ze de tijd manipuleren en probeert ze de waarheid over haar vaders dood te achterhalen. Undone wordt geschreven door Raphael Bob-Waksberg en Kate Purdy (BoJack Horseman).

Tags Animatie, Hisko Hulsing, Interview, Nooit meer slapen, Radio, VPRO Gids

Minneboo leest Strips

Bordewijks Blokken verbeeld

Berichtauteur Door Michael Minneboo
Berichtdatum 23/04/2018

De Nederlandse illustrator en stripmaker Viktor Hachmang maakte van Bordewijks Blokken een grafische roman.

Op de cd-hoes van het debuutalbum The Miseries, van de gelijknamige garagerockband met frontman Tim Knol, hangt Flipje van Tiel dronken en verloren aan een bar. De retro-futuristische jarenvijftiginrichting van het vrijwel lege drinklokaal rijmt mooi met de klarelijnstijl waarin de illustratie is getekend. Dit grappige en enigszins sneue tafereel is het werk van de Nederlandse illustrator en stripmaker Viktor Hachmang (Schiedam, 1988).

Naar eigen zeggen laat Hachmang zich inspireren door new wave-vormgeving, het elektrische kleurgebruik uit de jaren zestig en de eerder genoemde stripstijl de klare lijn. Al deze invloeden zien we in meer of mindere mate terug in de doeltreffende illustraties die hij maakte voor publicaties als The New York Times, Die Zeit, Wired en internationale luxe merken. Behalve opdrachtwerk en autonome grafiek, experimenteert de allround graficus met keramiek, textiel, sieraden én beeldverhalen.

In 2016 kwam zijn stripdebuut Book of Void uit bij de Britse uitgeverij Landfill Editions. Zijn nieuwste project, 17 april uitgegeven door Nijgh & Van Ditmar, is een grafische bewerking van Blokken: de dystopische roman van Ferdinand Bordewijk uit 1931. Bordewijk beschrijft hierin het leven in een rechtlijnige, op efficiëntie ingerichte stadstaat en de onvermijdelijke tragische afloop daarvan. Met thema’s als de serveillancestaat en hoe het gebrek aan privacy ons beïnvloedt, is Blokken ook nu nog actueel.

Vrijdagnacht is Hachmang te gast bij Nooit meer slapen. Hij vertelt onder andere over de aanknopingspunten tussen zijn grafische stijl en het werk van Bordewijk. Conform Bordewijks concept van de ‘samenleving der onpersoonlijkheid’ illustreert Hachmang de personages als uniforme, robotachtige mensen in een hoekige stijl. De oorspronkelijke tekst nam hij integraal over.

Nooit meer slapen
NPO RADIO 1, 0.00 – 2.00 uur

Geschreven voor en gepubliceerd in VPRO Gids #16 (2018)

Tags Ferdinand Bordewijk, Nooit meer slapen, Radio, Tim Knol, Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar, Verstripping, Viktor Hachmang, VPRO Gids

Minneboo leest Strips

Michiel van de Pol exposeerde

Berichtauteur Door Michael Minneboo
Berichtdatum 22/06/2016

Een paar weken geleden was de boekpresentatie van Spotters, de nieuwe graphic novel van Michiel van de Pol (1965). Vanwege dit nieuwe boek exposeerde hij in stripwinkel het Beeldverhaal in Amsterdam.

Die expositie is inmiddels weer voorbij, maar gelukkig heb ik voordat de boel werd opgeruimd nog wat foto’s kunnen schieten. Hieronder een selectie van deze foto’s.

(Met andere woorden: die paar foto’s die min of meer scherp waren, want de iPhone 5c maakt echt rukfoto’s.)

Waar Spotters over gaat? Goeie vraag.

Hier het antwoord:

Frank is een stille, teruggetrokken jongen. Al van jongs af aan bouwt hij modelvliegtuigjes en hij is een fervent vliegtuigspotter. Alles in zijn wereld is overzichtelijk en beheersbaar. Dan ontmoet hij Julia, een jonge schrijfster die aan haar debuutroman werkt over een man die van zijn afgezette been een schemerlamp wil maken. In alles is de flamboyante Julia de tegenpool van Frank, maar de twee krijgen een relatie en al snel blijkt ze zwanger.

Terwijl Frank zijn aanvankelijke nervositeit over het vaderschap probeert te bezweren door er zoveel mogelijk informatie over op te zoeken op internet, krijgt Julia te horen dat ze ongeneeslijk ziek is. Ze houdt haar ziekte voor Frank verborgen, bang dat hij zal instorten als hij het te weten komt. Ze zoekt troost in haar roman, die steeds meer autobiografische trekjes krijgt. Terwijl voor Julia de grens tussen fantasie en werkelijkheid begint te vervagen en ze zich langzaam verliest in krankzinnigheid, ziet Frank zich genoodzaakt de controlfreak in zich te beteugelen en zijn rol als aanstaande vader te aanvaarden.

Bij VPRO’s Nooit meer slapen vertelde Van de Pol op 30 april over zijn nieuwe striproman:

Tags Graphic Novel, Michiel van de Pol, Nooit meer slapen, Stripwinkel Het Beeldverhaal, Uitgeverij Scratch, Vliegtuigspotters

Strips Video

Stripdagen Haarlem 2016 in de achteruitkijkspiegel

Berichtauteur Door Michael Minneboo
Berichtdatum 13/06/2016
4 Reacties op Stripdagen Haarlem 2016 in de achteruitkijkspiegel

Nog een keer het affiche getekend door Hanco Kolk. (Omdat hij zo mooi is!)

De dertiende editie van de Haarlemse Stripdagen is weer voorbij. Ik vond dit de leukste editie tot nu toe, maar dat komt vast ook omdat ik nog nooit zoveel te doen had.

Ik kom natuurlijk al jaren naar dit tweejaarlijkse stripfeest en wat mij betreft is dit het belangrijkste stripfestival van Nederland. Eerst kwam ik alleen als liefhebber, maar ook alweer aardig wat jaartjes als stripjournalist.

Dit jaar was het voor mij extra feest, want ik mocht niet alleen Theo van den Boogaard uithoren over de documentaire die over hem is gemaakt door Nathalie Crum, ook had ik mijn eigen Strip Talkshow op zondag 5 juni waar ik stripmakers uit binnen- en buitenland mocht ontvangen aan mijn tafel in het café van de Philharmonie. Met deze talkshow kwam een droom uit. Een Matthijs van Nieuwkerk ben ik nog lang niet – want ik heb ook geen autocue – maar daar wordt aangewerkt.

In gesprek met Mézièrs. Foto: Cok Jouvenaar.

In gesprek met Frits Jonker. Foto: Hendrik Jan Bakels.

Publiciteitsmedewerker
Als ik binnenkort weer tijd heb, zal ik nog een verslag met quotes van de show op mijn blog zetten. Vandaag ben ik vooral aan het bijkomen, want ik deed in de afgelopen maanden ook de pr voor de expositie Motion Comics: The Beginnings.

Afgelopen vrijdag hadden we journalisten over de vloer om Sutu en Gustavo Garcia te interviewen en de tentoonstelling te bekijken. Erg leuk om nu eens aan de andere kant van de grens journalistiek en publiciteit te staan. Persberichten schrijven, enthousiasme via sociale media aanwakkeren, contacten leggen, en ter plekke van mensen te woord staan: ik vond het fantastisch om te doen.

Adinda Akkermans van het radioprogramma Nooit meer slapen, maakte deze reportage. Sutu, Maaike Hartjes en Merel Barends komen hierin aan het woord.

Adinda en Merel, aka de Illustere Merel B.

Een week eerder hadden we Marcel Haster, ook wel bekend als de Stripvlogger, al over de vloer gehad en die maakte daar de volgende leuke reportage van. Ondergetekende heeft ook een gastrol:

Nu ik toch met video’s aan het strooien ben, Menno Kooistra, aka Mister VoorDeFilm, maakte in opdracht van de Stripdagen Haarlem een promotievideo die onder andere vertoond is op de openingsavond:

https://vimeo.com/168855792

En BlunderTV maakte weer een reportage over die opening:

Verder was het wederom inspirerend om met stripmakers kennis te maken die ik nog niet eerder had ontmoet, zoals Jean-Claude Mézières, Mike Diana en Sutu. Zondagmiddag heb ik de Australische motion comics pionier geïnterviewd voor een artikel. Als ik daar geen opdrachtgever voor kan vinden, publiceer ik dat gewoon hier. Ik vind zijn werk fascinerend en het was erg boeiend om te horen wat zijn beweegredenen voor sommige verhalen zijn.

Zondag maakte ik trouwens ook nog kennis met enkele dichters die mee hebben gedaan met het album Duplex van Stefan Nieuwenhuis, maar daarover later meer.

Waar ik dit jaar bijna niet aan toe ben gekomen, is het kopen van strips. Gelukkig had ik zondag 5 juni wel even tijd om de markt over te gaan en bij te praten met goede vrienden Rob van Barneveld en Matt Baaij, die allebei een standje hadden. Matt verkocht uiteraard weer Bunbun-boekjes en bracht glimlachjes op de gezichtjes van kindertjes die van hem een gratis sticker kregen. Get them while their young!

stripdagen-matt-baaij — De onvoltroffen Matt Baaij. Aka Mr. Bunbun.

bunbun — Kersverse Bunbun met op de cover een leuk droste effect.

Op de Stripdagen Haarlem maak je van alles mee, ook dat superheldensokken worden geruild voor smallpressboekjes.

De vloek van Poppenstein
Rob van Barneveld doet al een tijdje heel goede zaken op markten met zijn kattenserviezen en stripjes. Van Rob is ook net een nieuw album uit: Pim #2: De Vloek van Poppenstein. Robs zeer vrije bewerking van Het monster van Frankenstein, een heerlijk album voor kids en hun ouders. En voor volwassenen zonder kinderen ook trouwens.

Bijpraten gebeurt gelukkig veel op een stripfestival en ik vond het dan ook fijn om veel oude bekenden te zien. Ik vind dat de organisatie een mooie editie heeft neergezet en was blij met het feit dat we dit keer tien dagen de tijd hadden om de vele activiteiten bij te wonen. En dan nog heb ik lang niet alles gezien. Gelukkig zijn sommige exposities voorlopig nog te zien, zoals die over motion comics. (Hint! Hint!)

'Aan tafel!' zou Van Nieuwkerk zeggen. Etjentje met gasten en crew van de Stripdagen. — ‘Aan tafel!’ zou Van Nieuwkerk zeggen. Etentje met gasten en crew van de Stripdagen.

Strips

Ophef over het negeren van vrouwelijke stripmakers

Berichtauteur Door Michael Minneboo
Berichtdatum 10/01/2016
9 Reacties op Ophef over het negeren van vrouwelijke stripmakers

De afgelopen dagen was er nogal veel gedoe rondom vrouwelijke stripmakers. Die werden namelijk volledig genegeerd in de shortlist voor de grote prijs van stripfestival Angoulême. Dit is het belangrijkste stripfestival van Europa.

De Grand Prix de la ville d’Angoulême is een jaarlijkse prijs die uitgereikt wordt aan een auteur van voor het geheel van zijn oeuvre en voor zijn bijdrage aan het stripverhaal. De winnaar is de juryvoorzitter in het volgende jaar.

De jury had dertig stripmakers uitgekozen die kans maken op deze oeuvreprijs, maar kon geen enkele vrouw bedenken die ook op die lijst thuis zou horen. Dat was veel stripmakers een schop tegen het zere been, en mensen als Daniel Clowes, Joann Sfar en Riad Sattouf bedankten voor de eer en wilden niet meer op de lijst staan.

In Le Monde zei Franck Bondoux, de directeur van het festival: ‘Het idee van de prijs is om een auteur te onderscheiden voor zijn gehele oeuvre. Als je naar de lijst kijkt, zie stripmakers die een zekere mate van volwassenheid van een zekere leeftijd staan. Helaas zijn er maar weinig vrouwen in de geschiedenis van het beeldverhaal. Dat is de realiteit. Als u naar het Louvre gaat, zal u daar ook weinig werk van vrouwen aantreffen.’ Ook deze uitspraak was tegen een zeer been. Nu heeft Bondoux gelijk dat vrouwen jarenlang in de minderheid waren wat strip maken betreft. Maar de laatste pakweg tien jaar zijn vrouwelijke stripmakers steeds prominenter aanwezig. En dan heb ik het vooral over vrouwen als scenarist en/of tekenaar, want aan de productie kant hebben vrouwen altijd een grote rol gespeeld bij het maken van strips. Als inkleurder, letteraar en redacteur bijvoorbeeld.

Maar ook als ‘auteur’ kent de stripgeschiedenis aardig wat vrouwen, al zijn het in verhouding wel minder dan mannen. Check deze lijst maar eens. Of deze top 50 stripvrouwen van CBR uit 2015. Ik kan me niet voorstellen dat hier geen vrouw tussen zit die kans maakt op zo’n oeuvreprijs.

De grote prijs van Angoulême wordt sinds 1974 uitgereikt en sinds dien kregen een vrouw deze, namelijk Florence Cestac in 2000. Nu zet het festival wel eens vrouwen in het zonnetje, zoals ze op de eigen site aangeven, dus het is niet zo dat vrouwen in Angoulême zijn genegeerd in de afgelopen jaren:

If one wants to judge the Festival’s actions with regards to female authors in this day and age, one should turn towards its Official Selection (which takes into account books published during the past year). In this year’s Festival, female authors represent a quite significant proportion of the Selection (25% of books whereas their representation among all comic book authors is of less than 15%).

Nooit meer slapen
Ik werd vrijdagmiddag geïnterviewd door Adinda Akkermans voor het programma Nooit meer slapen. Van ons 15 minuten durende gesprek is een klein fragment in het radio-item gebruikt. Adinda sprak ook met Aimée de Jongh, een van de Nederlandse stripmakers die zich fel uitsprak tegen deze hele kwestie. Tegen Wouter Adriaensen van Stripgids zei ze: ‘Ik vond het belachelijk. Het is natuurlijk wel zo dat er in de westerse stripwereld nauwelijks vrouwen zijn met het oeuvre van ‘een Alan Moore’. Maar er staan ook tekenaars op de lijst die net zo lang bezig zijn als bijvoorbeeld Marjane Satrapi. Die had er gewoon bij moeten staan. En aangezien er ook enkele Japanse tekenaars genomineerd zijn, verwondert het mij des te meer dat veel belangrijkere vrouwelijke stripmakers uit dat land er niet bij staan.’

In de toekomst zie ik haar naam ook nog wel eens op de shortlist van de Grand Prix staan, al is het daar nu nog wel even te vroeg voor.

Maaike Hartjes had wel min of meer begrip voor het feit dat het stripfestival stripmaaksters over het hoofd heeft gezien, aldus NRC: ‘Aan de ene kant begrijp ik hoe dit kan gebeuren. De stripwereld was tot voor kort een mannenbolwerk. Maar de afgelopen vijf jaar is er een emancipatieslag gemaakt. Er zijn heel veel vrouwelijke striptekenaars bij gekomen. Daarom vind ik dat het stripfestival niet weg kan komen met zo’n lijst met alleen maar mannen.’

Hier het fragment van Nooit meer slapen:

Tags Aimée de Jongh, Claire Bretécher, Daniel Clowes, Florence Cestac, Maaike Hartjes, Minneboo in de media, Nooit meer slapen, Radio, Stripfestival Angoulême, Stripgids, VPRO, Vrouwen en strips, Wouter Adriaensen

Strips

Praten over Marvel Comics bij Nooit meer slapen

Berichtauteur Door Michael Minneboo
Berichtdatum 28/10/2014
2 Reacties op Praten over Marvel Comics bij Nooit meer slapen

Het VPRO cultuurprogramma Nooit meer slapen besteedde maandagavond 27 oktober aandacht aan een van mijn favoriete onderwerpen: Het Marvel Universum. Ook ik zit in de uitzending.

Vorige week kwam journalist Maarten Westerveen bij me thuis om over Marvel te praten. Tijdens het koffiedrinken vertelde ik hem over het ontstaan van dit magische universum en wat die superhelden nu zulke boeiende personages maakt. Westerveen bezocht ook stripwinkel Henk (daar is ie weer) om met Paul Banus te praten.

Ik vind dat het een mooi item is geworden en ben blij dat ook mainstream media aandacht heeft voor het beeldverhaal en superhelden. Westerveen is een echte stripfan met een voorliefde voor Hellboy.

Luister het item hier.

Tags Bill Everett, Fantastic Four, Iron Man, Jack Kirby, John Romita Sr., Maarten Westerveen, Marvel Comics, Minneboo in de media, Nooit meer slapen, Radio, Spider-Man, Stan Lee, Steve Ditko, VPRO

Minneboo leest Strips

Minneboo leest: De papieren tijger

Berichtauteur Door Michael Minneboo
Berichtdatum 25/04/2014
7 Reacties op Minneboo leest: De papieren tijger

Koning Willem-Alexander, Maxima, Jan Wolkers, Geert Wilders, het Nederlands elftal uit 2010 en Eric de Noorman: ze spelen allemaal een rol in het stripalbum De papieren tijger van Mark de Jonge. Al die BN’ers op een pagina, dat leidt behoorlijk af!

Tenminste, dat was mijn ervaring toen ik De papieren tijger las. Ik ben niet zo’n fan van BN’ers. Sterker nog: ik schijn er een allergie tegen hebben opgebouwd. En met het koningshuis heb ik ook niets.

De papieren tijger vertelt een sprookje waarin de koningin haar vorst alle seks ontzegt totdat de plaatjesmaker een kunstwerk maakt met daarin de tijger als hoofdrolspeler. De plaatjesmaker is Jan Wolkers en Wim-Lex wil natuurlijk dat hij opschiet, zodat hij weer van bil kan. Opmerkelijk is dat Geert Wilders de rol van raadsheer heeft. Hofnar zou hem beter staan, maar ja, dat is zijn functie natuurlijk al in de Tweede Kamer. Overigens gaat het verhaal volgens de stripmaker vooral over zijn ervaringen met opdrachtgevers en het creatieve proces.

In een schriftelijke reactie legt De Jonge zijn keuze voor Wilders als volgt toe: ‘Haha, ja Wilders als Hofnar is precies wat ik overwoog in mijn voorbereidingen voor het verhaal. Ik heb toen een stel schetsen gemaakt. Maar een hofnar zonder narrenmuts werkt niet. En Wilders zonder vol zicht op zijn haardos werkt ook niet. Daarom toch maar ‘raadsheer’! Die rol is natuurlijk metafoor voor de politicus. En ieder ander in plaats van Wlders was fout. Overigens is die rol verder niet zo belangrijk en ik wilde me niet verliezen in teveel satire en sarcasme.’

Waarom gebruikte De Jonge eigenlijk BN’ers als hoofdrolspelers? In het interview achterin het boek zegt hij:

‘De belangrijkste reden voor mij om die koppen te gebruiken, was om een extra laag in mijn verhaal aan te brengen. Het is aan de lezer om die laag te duiden! Maar ik vond het ook gewoon leuk om er mee te spelen, zoals het gebruik van de blessuregevoeligheid van Arjen Robben of het plotseling opduiken van Yolanthe, Maradona en Messi. Ik maak trouwens graag aan iedereen duidelijk, dat MIJN koning en koningin niets te maken hebben met een ander nogal bekend koningskoppel. De vader en moeder van MIJN koning lijken vrij veel op Eric de Noorman en Lady Di. Fictie, weet je wel?’

Dat laatste is natuurlijk een beetje een cop out en zegt De Jonge waarschijnlijk om problemen te voorkomen. Omdat hij Wim-Lex en Maxima als modellen gebruikt, zullen lezers toch denken dat het over hen gaat. Je kunt het gebruik van bekende personen in een strip als aardige gimmick zien of als narratief middel. Maar er zitten ook nadelen aan deze verteltechniek: persoonlijk leidde al die BN’ers mij af van het verhaal en zit ik niet te wachten op platen die suggereren dat Wim-Lex wordt afgetrokken door Maxima. Als ik narigheid wil zien, zet ik wel een horrorfilm op. Maar goed, ieder z’n dingetje. En, laten we eerlijk zijn: de casting leverde wel media-aandacht op en da’s handig als je als illustrator je stripdebuut maakt.

Stripjournalist Joost Pollmann kaartte de kwestie van herkenning bijvoorbeeld ook aan in zijn stuk voor de Volkskrant: ‘Intussen kun je je afvragen of De Jonge problemen gaat krijgen met dit vrijpostige werk. Bernhard Holtrop alias Willem kreeg lang geleden, in 1966, een boete van 200 gulden wegens majesteitsschennis nadat hij koning Juliana als prostituée had getekend. Hans Teeuwen daarentegen kon in 2004 ongestoord zijn show ‘Industry of Love’ afdraaien, waarin hij toch grove dingen deed met de toenmalige vorstin Beatrix. Vergelijk dat eens met de Marokkaanse cartoonist Khalid Gueddar, die in 2010 drie jaar voorwaardelijk kreeg voor het tekenen van een nééf van de koning en een boete van 3 miljoen dirham moest betalen.’

Flootje Smit, van het radioprogramma Nooit meer slapen, was kennelijk ook geïntrigeerd geraakt door de bekende koppen en ging bij de stripmaker langs om verhaal te halen.

Mark de Jonge. De papieren tijger
Uitgeverij Sherpa, 48 pagina’s, € 24,95,
ISBN 978-90-89880-57-4

Daarom Minneboo leest:
Maandelijks krijg ik van veel uitgeverijen stapels strips toegestuurd. Daar zit veel moois tussen, maar niet alles is geschikt voor de bladen en opdrachtgevers waar ik voor schrijf. Toch wil ik deze uitgaven onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen.

Tags Floortje Smit, Geert Wilders, Jan Wolkers, Koningshuis, Mark de Jonge, Nooit meer slapen, Sprookjes, Uitgeverij Sherpa

Strips

Uitslag Stripschapprijzen 2013

Berichtauteur Door Michael Minneboo
Berichtdatum 10/03/2014
1 reactie op Uitslag Stripschapprijzen 2013

Zaterdag 8 maart werden de jaarlijkse Stripschapprijzen, ook wel bekend als Stripschappeningen, uitgereikt tijdens de Stripdagen in Gorinchem. Traditiegetrouw laat een persbericht hierover op zich wachten, al kan het natuurlijk ook zijn dat het Stripschap mij niet op de maillijst heeft staan. In ieder geval staat er nog niets op de site van de organisatie. Gelukkig was juryvoorzitter Ger Apeldoorn zo sympathiek om de uitreikingsteksten en uitslag naar me te mailen.

Bij deze de tekst en de uitslag.

De categorie Nederlands Jeugd

Alle strips die genomineerd zijn in de categorie Jeugd werden voorgepubliceerd in een tijdschrift. En dat is goed. Als de strip zijn populariteit wil houden bij nieuwe generaties, dan is het belangrijk dat er leuke, verrassende en spanende strips worden gemaakt voor beginnende lezers. En dat die gepubliceerd worden. En dat er uitgevers zijn die ze daarna willen bundelen. Kito en Boris van Aimée de Jongh werd oorspronkelijk gemaakt voor het tijdschrift Knuffel en daarna door Uitgeverij De Eenhoorn in boekvorm voortgezet. Pim, Pam en Pluis van Gerard Leever werd gemaakt voor Roetsj van Uitgeverij Zwijssen en uitgegeven door Strip2000. En Ivo en de Vikingszoon werd voorgepubliceerd in de jeugdkrant BimBam van het Reformatorisch Dagblad en daarna uitgebracht door de Christelijke Uitgeverijen.

Drie albums die je zonder probleem aan een kind kunt geven. Maar één van de drie springt eruit, doordat het niet alleen een leuke strip is maar ook nog tekenlessen bevat waardoor de lezer zijn eigen creativiteit eraan toe kan voegen.

Daarom is de Penning voor het beste Jeugdalbum 2014 voor een stripmaker die hier al vaker heeft gestaan en zijn album voor de allerjongsten: Gerard Leever en Pim, Pam en Pluis.

De categorie Nederlands avontuur en vermaak:

In de categorie Entertainment honoreert het Stripschap albums waarmee je lekker in een hoekje kunt kruipen of waar de lezer smakelijk om kan lachen. Daar maken we er veel van in Nederland, maar drie sprongen er dit jaar uit. Rick Turpin van Yvan Claes en Daniël van den Broek is een vrolijk getekende avonturenstrip over een licht gestoorde Engelse aristocraat die verzeild raakt in de Caraïben. Het soort strip waarvan je zou willen dat er veel meer gemaakt werden, maar het is zoveel werk en ook helemaal niet makkelijk. Amoras 1 en 2 van Marc Legendre en Charel Cambré een eigentijdse herschepping van een klassiek stripduo. Eigentijds in elkaar gestoken, maar vooral ook boeiend verteld. Help Me, Rhonda van Hans van Oudenaarden op basis van een gegeven dat hij samen met Hanco Kolk ontwikkelde is een flitsende actiestrip, die op zij eigen manier het genre opnieuw uitvindt.

Maar de winnaar van de Penning voor het Beste Album uit de categorie Entertainment is er eentje die de commissie bij de lurven greep en niet meer los liet… Help Me, Rhonda van Hans van Oudenaarden.
De categorie Nederlands Literair:

Je zou denken dat de Penning voor het beste boek in de categorie Literatuur dit jaar wel naar Rembrandt zou moeten gaan van stripmaker Typex. Zo’n groot boek, zo meespelend verteld, zo eigenzinnig, zo persoonlijk, zo… belangrijk voor het imago van de strip in de media. Daar kun je eigenlijk niet omheen. Maar er zijn meer mooie albums gemaakt dit jaar. Met Elsie en Mairi laat Ivan Petrus Adriaanse zien hoe je een historische strip moet maken zonder de menselijke maat uit het oog te verliezen. En Verdwaald van Shamisa Debroey is even meeslepend als poëtisch. Door alles wat het niet vertelt, vertelt Verdwaald misschien wel meer dan heel veel andere boeken. (pauze) Maar wie houden we voor de mal. Rembrandt is het boek van dit jaar en de Literatuur Penning voor 2014 gaat naar die grote, wilde, creatieve en uiteindelijk toch sympathieke beer… Typex, de man achter Rembrandt.

Categorie productie:

De productieprijs is in het leven geroepen omdat het Stripschap al die mensen wil eren die achter de schermen hun eigen bijdrage aan de boeken geven. Dit jaar heeft de commissie drie uitgeverijen genomineerd, die over de hele linie goed hebben gepresenteerd. De nieuwe heruitgave van Roodbaard is slechts één van veel prachtige boeken waar Uitgeverij Sherpa dit jaar (en de jaren daarvoor) hebben uitgebracht. Strip2000 valt al een paar jaar op door een consequente stijl, die met de jaren alleen maar meer tot zijn recht komt. Een simpele beslissing om iedere auteur zijn eigen kleur rug te geven, is uitgegroeid tot een handvat voor het auteursgerichte uitgavenbeleid. En de manier waarop nieuwkomer Lion zijn goed gekozen en perfect vertaalde comicalbums uitgeeft, is beter dan ze in Amerika doen. Maar de winnaar is een uitgeverij die al 25 lang garant staat voor kwaliteit en toeweiding.

Eén van de meest unanieme beslissingen die de comissie ooit genomen heeft. Kom naar het podium en haal je penning op, Matt Schifferstein en Peter Kuipers van Uitgeverij Sherpa.

Categorie buitenlands:

In de categorie Buitenlands heeft de comissie twee albums genomineerd van uitgeverij Blloan en eentje van Oog & Blik. Dat had ook andersom kunnen zijn, want beide uitgeverijen zijn grote spelers geworden op het gebied van de goed vertaalde en uitgegeven betere buitenlandse strip. Het is te hopen dat ze daar allebei nog lang mee door kunnen gaan, want uitgevers met visie kan de stripwereld goed gebruiken. Met Blast #3 van Larcenet honoreert de commissie alle delen van deze dwarse en zwartgallige reeks, waarmee de tekenaar laat zien dat de grootste galbakken nog altijd uit Frankrijk komen. Abeltje van Dillies en Hautière is lichter, of althans qua tekenstijl. Maar ook deze dierenstrip voor volwassenen heeft een prettig melancholieke toon.

Maar de penning voor het beste album in de categorie Buitenlands gaat voor deze commissie naar een meeslepend, menselijk en integer verteld verhaal over een moeder en haar geestelijk beperkte zoon. Een losse flodder, maar een boek wat je bij blijft, want dat kunnen strips ook zijn. Een strip waarmee je thuis kunt komen, Michel van Zidrou en Roger.

Alle stripmakers en uitgevers natuurlijk van harte gefeliciteerd!

Een extra penning was dit jaar voor het Meermanno Museum in Den Haag dat sinds enige tijd heel erg zijn best doet om als het Stripmuseum van Nederland gezien te worden.

Interview Fred de Heij
Rob van Bavel kreeg de Frankfurtherprijs, Frits van der Heide de Bulletje en Boonestaak Schaal en Fred de Heij kreeg natuurlijk de Stripschapprijs voor zijn gehele oeuvre, maar daarover is al eerder bericht. Journalist Floortje Smit van het VPRO radioprogramma Nooit meer slapen interviewde De Heij recent over het winnen van de prijs:

De commissie van de Stripschapprijzen bestond dit jaar uit: Paul Teng, winnaar van vorig jaar, stripwinkelier Klaas Knol, Rudi de Vries, wetenschapper en publicist, recensent Teunis Bunt en Daan van den Bos, lid van het Stripschap. Mocht je het niet met de uitslag eens zijn dan mag je bij deze heren gaan klagen.