Tag: Marvel Comics

Categorieën
Strips

Thanksgiving

Secret Wars 2015.

Donderdag was het Thanksgiving Day. Normaliter heb je daar in Nederland geen boodschap aan, want het is een Amerikaans feestje. Daarom doet The American Book Center er dus wel aan.

abc-thanksgiving-2016Meestal ga ik wel even in de winkel buurten: ik ben vaste klant daar en op Thanksgiving Day krijg je altijd extra korting. Donderdagochtend was ik er vroeg, dus het was nog lekker rustig in Amsterdam en in de winkel. Dit jaar kocht ik Secret Wars, het mega-event van vorig jaar van Jonathan Hickman en Esad Ribic.

Ooit heb ik dat verhaal digitaal gelezen maar haakte ik bij het derde of vierde deel af. Waarom weet ik niet meer precies, behalve dan dat ik het verhaal lastig volgen vond. Ik hoop nu ik alles in een keer door kan lezen het geheel duidelijker is. En ik hoop ook dat het verhaal niet tegenvalt, want dat vind ik de laatste tijd helaas wel vaker.

Als comicliefhebber ben ik behoorlijk event-moe. De laatste jaren is het elk jaar feest en heb ik het idee dat reguliere verhaallijnen weinig ruimte krijgen zich te ontwikkelen omdat er weer een event tussendoor moet.

Secret Wars 2015.
Secret Wars 2015.

Toen Secret Wars uitkwam in 1984, was dit bijna de eerste in zijn soort. Zo’n event hadden we nog nooit meegemaakt. Daarom heb ik nog steeds warm fuzzy feelings for die twaalfdelige reeks. Ook al zie ik als volwassen lezer heus wel dat het verhaaltje wat gebreken vertoond. Misschien moet ik de bundel van de eerste Secret Wars ook maar eens aanschaffen want ik de kast heb ik alleen de Nederlandstalige edities van Juniorpress staan. Eerst maar eens de nieuwe versie ervan lezen.

Eerder deze week gaf ik mijn ogen de kost toen ik oude Fantastic Four-comics van John Byrne aan het lezen was. De verhalen zijn alweer dertig jaar oud, maar ik kan er nog steeds erg van genieten.

She-Hulk
Toevallig begint Fantastic Four Visionaries Vol.5 vlak na Secret Wars. She-Hulk is tijdelijk lid van het team omdat Thing op Battleworld is achtergebleven. In de eerste paar comics heeft She-Hulk niet gek veel te doen. Byrne doet ook verdomd weinig om haar personage uit te diepen. Pas in de laatste comic van de bundel speelt ze de hoofdrol als een paparazzo foto’s van haar maakt terwijl ze zont op het dak van het Baxterbuilding. Topless foto’s van She-Hulk zijn immers veel geld waard.

she-hulk-nude-shots-ff-275Ik weet niet of Byrne daarna nog veel met She-Hulk doet in de verhalen. Vol. 6 ontbreekt namelijk nog in mijn collectie. Het zou goed kunnen dat Byrne She-Hulk in zijn maag gesplitst kreeg van hoofdredacteur Jim Shooter toentertijd. Secret Wars moest de status quo van veel helden veranderen om de serie interessant voor de lezers te maken. Het bekendste voorbeeld hiervan is natuurlijk Spider-Mans zwarte kostuum dat een symbiont bleek te zijn.

john byrne ff she hulk

Collecting the 80s
De Marvel Comics uit de jaren tachtig zijn tegenwoordig over het algemeen nog zeer genietbaar. Ik vind het ook leuk dat ik steeds meer strips uit die tijd in de kast heb staan, zodat ik langzaam steeds meer plotjes en subplotjes uit die tijd leer kennen.

Categorieën
Mike's notities Strips

Trump

De uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen deed me meteen aan deze Spider-Man-cover denken:

amazing-spiderman-325-00Het zou me niets verbazen als Trump uiteindelijk een schurk als Red Skull blijkt te zijn. Laten we hopen dat het Amerikaanse congres het meeste van zijn domme plannen tegenhoudt en escalatie weet te voorkomen.

De uitslag verbaast me overigens wel. Ik was niet per se fan van Hillary, maar van de twee kandidaten was zij de minst erge. Uiteraard heb ik geen bezwaar tegen een vrouw in die positie, graag zelfs, maar ik geloof niet dat Hillary’s programma nu zo progressief is.

Wat is er toch aan de hand met Amerika dat van alle mogelijke presidentskandidaten men op deze twee is uitgekomen? In de afgelopen weken heb ik niets over de verkiezingen geschreven, want eerlijk gezegd ben ik behoorlijk Trump murw: sociale media stonden er vol mee. Ik had gehoopt dat als Hillary gewonnen zou hebben, we het weer over andere dingen konden hebben die besproken moeten worden.

Weet ik veel, Zwarte Piet bijvoorbeeld. (Grapje natuurlijk, laten we het online eens over positieve en leuke dingen hebben in plaats van alleen maar te discussiëren en te vingerwijzen.)

Maar nu Trump het Witte Huis in gaat, een naam die opeens een beetje racistisch klinkt, zullen de verontwaardigde stemmen vooralsnog niet verstomd zijn. En terecht, want hoe kan het dat men een belastingontduikende, vrouwenaanrandende blanke racist verkiest boven een intelligente vrouw met jaren ervaring in het wespennest die politiek heet?

Kennelijk zijn racistische, door testosteron gedreven dictators in, kijk maar naar Rusland en Turkije.

Trump zit maar voor een persoon in het Witte Huis en dat is Trump zelf. Iemand die iets anders denkt, vergist zich. Toch, dit is dus democratie in actie. Ook idioten mogen stemmen immers. Of zoals stand-up comedian George Carlin dat zo treffend zei: ‘Never underestimate the power of stupid people in large groups.’

Nog een gezellige stemming in Café Thijssen.
Nog een gezellige stemming in Café Thijssen.

Gisteravond zaten Linda en ik even in Café Thijssen in Amsterdam. Daar werden de verkiezingen op de voet gevolgd. Men serveerde typisch Amerikaanse hotdogs en bier en het café hing vol met Amerikaanse vlaggen. Ik sprak nog even met de barvrouw en die hoopte ook dat Hillary zou winnen. Als Trump dan toch president werd, dan wordt hij waarschijnlijk snel neergeschoten. Niet dat we daar dan veel mee opschieten, zei ze. Ik moest meteen aan de film The Deadzone denken. Alleen werd daar de Trump-figuur neergeknald voordat hij in het Witte Huis zat en op de Rode Knop kon drukken.

Hoe dan ook, we dachten allebei dat Hillary nog wel zou winnen en thuis zette ik voor de grap deze foto online:

captain-for-president

Captain America in het Witte Huis, dat zou nog eens wat zijn. Ik zou meteen op hem stemmen. Nu komt geen superheld(in) er, maar een (super)schurk.

Ehh…:

i-want-to-leave

Categorieën
Strips

She-Hulk door John Byrne

Recent kwam ik een paar mooie She-Hulk illustraties tegen van John Byrne.

she-hulk-john-byrne
1993 – She-Hulk by John Byrne, colours by Matt Webb. Bron: marvel1980s.tumblr.com
she-hulk-john-byrne-02
She-Hulk by John Byrne & Matt Webb. 1994. Bron: johnbyrnedraws.tumblr.com

Ze deden me eraan herinneren dat ik Byrnes run op She-Hulk altijd al een keer heb willen lezen. Van de grote comicmeesters uit de jaren tachtig is Byrne een van mijn helden en strips door hem getekend en geschreven lees ik dan ook graag. Het is prachtig vakwerk en er is veel wat ik tot nu toe nog niet heb kunnen lezen. In de reeks The Sensational She-Hulk (1989-1994) waarvan Byrne enkele deeltjes maakte, is Jennifer Walters zich ervan bewust dat ze een stripfiguur is. (Ja, ja, net als Deadpool, maar dan een decennium of wat eerder.) Het is een eigenlijk een satire op comics en dus zeker het lezen waard.

Bron: johnbyrnedraws.tumblr.com
Bron: johnbyrnedraws.tumblr.com
2009. Bron: Johnbyrnedraws.tumblr.com
2009. Bron: Johnbyrnedraws.tumblr.com

Vanwege de rechten
Sowieso vind ik het erg grappig dat She-Hulk oorspronkelijk door Stan Lee en John Buscema bedacht is om ervoor te zorgen dat niemand anders een vrouwelijke variant van de Hulk zou bedenken en daar copyrights op zou hebben. Volgens deze interessante video was dit omdat men bang was dat de producenten van de televisieserie rondom het groene monster wellicht een vrouwelijke variant zouden bedenken en daarvan de rechten zouden bezitten. Een beetje lullige reden om iets te creëren kan dus toch veel moois opleveren.

In dezelfde video wordt ook kort en bondig uitgelegd dat Jennifer Walters haar krachten krijgt doordat een bloedtransfusie van Bruce Banner. De advocate is door een gangster neergeschoten en haar neef Banner is de enige wiens bloed verenigbaar is met haar dna. She-Hulk is echter wel anders dan de Hulk: Walters ziet het haar krachten niet als een vloek en is graag She-Hulk. Ook hoeft ze niet boos te worden om te transformeren in de groene schoonheid. Hoewel ze gezien kan worden als een sexy male fantasy, schuilt er veel meer achter She-Hulk dan je zou vermoeden. Ze is zelfs te beschouwen als een feministisch symbool.

 

Thanos vs Hulk & She-Hulk. Commission 2013. Bron: johnbyrnedraws.tumblr.com
Thanos vs Hulk & She-Hulk. Commission 2013.
Bron: johnbyrnedraws.tumblr.com

Tot slot deze krachtige She-Hulk van Frank Cho:

shehulk-frank-cho

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Classic TV Avengers

Marvelfans hebben het tegenwoordig goed met al die films en tv-series die er gemaakt worden. In mijn jeugd moesten we het doen met Lou Ferrigno als de Hulk, Nicholas Hammond als Spider-Man en Reb Brown als Captain America.

captain_america_1979_tv_movieVaak werden de helden gespeeld door bodybuilders of oud-sporters. Tegenwoordig zien Hollywoodacteurs er steeds meer uit als bodybuilders, maar dat even terzijde.

Toch vind ik die tv-films en series als kind fantastisch. Ja, ik wist niet beter totdat Tim Burton een duit in het zakje deed.

Illustrator Edward Pun (als dat zijn echte achternaam is en geen grapje) maakte deze nepcover van hoe een Avengers team met deze jaren zeventig helden eruit zou zien.

avengers_classic-edward-pun

Van Captain America kwamen er eind jaren zeventig twee tv-films uit. En ja, hij droeg echt een helm op zijn hoofd.

Thor werd vertolkt door Eric Kramer in de tv-film The Incredible Hulk Returns. In de volgende film van het groene monster ontmoet hij Daredevil gespeeld door Rex Smith. De mannen deden echt wel hun best, maar halen het natuurlijk niet bij de huidige vertolkingen.

https://www.youtube.com/watch?v=LR3P4Clb6No

Of vindt een van jullie dat dit televisievoer superieur is aan de huidige Marvelfilms… Nou ja, het werk van Zack Snyder kan er natuurlijk niet aan tippen.

Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips

Spidey’s web: De wonderbaarlijke Spinneman

Op de binnenkaft van een oude Tex Willer trof ik deze prachtige Spider-Man advertentie aan:

wonderbaarlijke-spinneman-advertentieEen tekening gemaakt door John Romita Sr. volgens mij. De lettering boeit mij dit keer in het bijzonder. Het logo van ‘de wonderbaarlijke Spinneman’ vind ik mooi gemaakt en ook de letters van ‘Kom mee!… Naar die fantastische wereld van…’ lijken handwerk te zijn. En natuurlijk ben ik het helemaal eens met de boodschap, want de wereld van Spider-Man is ook fantastisch.

De wonderbaarlijke Spinneman was net als Tex Willer een uitgave van Classics Lektuur B.V. Ik heb nog een paar exemplaren in de kast staan. Deze uitgeverij gaf de comics uit van 1966 tot 1976 voordat Juniorpress in 1979 met de Marvel superhelden begon.

De Classic uitgaven hebben prachtige ronkende titels als De Groene Kabouter leeft weer, Spinnie haalt uit en De kegelkoning slaat terug. De groene kabouter is natuurlijk de Green Goblin, maar klinkt zo in het Nederlands toch een stuk minder…. tja, bedreigend. De Kegelkoning is de letterlijke vertaling van de naam Kingpin, maar doet toch eerder denken aan een bowler dan aan een misdaadbaas. De Hulk werd Rauwe Bonk genoemd.

Dit soort letterlijke vertalingen zijn tegenwoordig soms nog steeds aan de orde. Ik zat van de week op Netflix Star Wars Episode IV: A New Hope te kijken en daar werd the Death Star toch echt Ster des Doods genoemd.

Overigens lees ik Tex Willer normaliter niet. Het boekje zat in een doos met bestelde comics. Kennelijk had Chris van Cheap Comics deze erin gedaan om de strips in de doos in balans te houden. Doorgaans worden bij Cheap de comics goed verpakt zodat ze onbeschadigd aankomen. Nee, ik word niet betaald om dit te melden, maar vind wel dat als iemand goed werk levert, dat best vermeld mag worden.

Categorieën
Film Media Strips

Waar blijven de superheldinnen?!

In comics en superheldenfilms worden heldinnen langzamerhand steeds zichtbaarder. Goed, we kunnen nog lang wachten voordat er een Black Widow film is, maar voor de liefhebbers staan Wonder Woman en Captain Marvel op stapel.

Toch valt er nog een hoop te verbeteren, geeft mediawetenschapper Christopher Bell aan in zijn TedTalk. Want waarom zijn er vrijwel geen action figures van actieheldinnen en geen halloweenkostuums te koop? En waarom wordt een stoere chick als Gamora van Guardians of the Galaxy weggelaten in de merchandise? Tijd dat we het seksistische denken achter ons laten.

Star-Wars_leiaPeter de Kock was zo aardig om me op deze talk te wijzen. Hij weet dat ik me graag met superhelden bezighoud en dat beeldvorming en gender ook thema’s zijn die mij aan het hart liggen. Het zijn thema’s waar ik al eerder over heb geschreven.

De komende tijd zal ik hier ongetwijfeld nog meer over schrijven.

 

Categorieën
Minneboo leest Strips

Minneboo leest: Marvel Team-Up

Nieuwe leesvoorraad.

Van de week kwam er weer een leuk pakketje binnen vol met bestellingen. Ook al heb ik een aardige voorraad strips in de kast staan die op me wacht, toch kan ik het vaak niet laten om alvast nieuw leesvoer aan te schaffen.

Wat strips betreft is mijn verzamelwoede er in de loop der jaren niet minder om geworden. Ik vermoed dat ik mezelf inmiddels een jaar kan opsluiten van de buitenwereld en dan genoeg leesvoer heb zonder ook maar iets nieuws aan te schaffen. Ik vind dat wel een leuk idee.

Daarbij vind ik het ook veel te leuk om stripwinkels te bezoeken, om een praatje te maken met de verkoper en om te zien wat er allemaal uit is gekomen. Zelden ga ik dan met lege handen naar huis wat weer vollere kasten betekent.

Nieuwe leesvoorraad.
Nieuwe leesvoorraad.

Ik heb laatst dus veel Marvel Team-Ups gekocht. Lekker ouderwetse superheldenverhalen waarin Spider-Man samenwerkt met een collega of collega’s uit het Marvel Universum. Tenminste, de meeste deeltjes speelt Spidey een hoofdrol.

Toen ik eind vorig jaar stripmaker Steven de Rie bezocht in Antwerpen, zag ik een Essential-bundel van deze reeks in de kast staan. ‘Verdorie, die heb ik nog niet niet,’ zei de verzamelaar in mij. De locale stripwinkel had ze niet, uiteindelijk Cheap Comics wel.

marvel team up claremont byrneEigenlijk ben ik niet zo’n heel fan van Essentials: de strips worden gedrukt op goedkoop papier, in zwart-wit. Ik heb een voorkeur voor kleuren herdrukken. Aan de andere kant heb je echt heel veel comics in zo’n Essential-bundel. Ze zijn dus relatief goedkoop. En behalve de trade van Chris Claremont en John Byrne verhalen, die wel in kleur zijn gereproduceerd, heb ik nog een andere Marvel Team-Up trades kunnen vinden. Dus dan toch maar Essentials.

Zwart-wit uitgaven doen me overigens wel weer terugdenken aan comics van Classics en Hip comics indertijd. De eerste Wonderbaarlijke Spinnemannen en Het Monster van Frankenstein kan ik me nog goed herinneren. Stuk gelezen, want ze zaten in de striptas van mijn opa en oma die telkens weer opnieuw uit de kast werd gehaald als we iets wilden lezen.

Fijn hoe nieuwe strips in de kast toch een prettig nostalgisch gevoel kunnen oproepen.

Categorieën
Juniorpress Strips

Weeshuis voor strips

Van de week belde maatje Chris me op: ‘We zijn de studio aan het opruimen en hebben een berg comics liggen die wegmoeten. Wil jij ze misschien hebben?’

Nu is mijn huis al een behoorlijk magazijn aan het worden en de stripkasten beginnen ook aardig vol te raken. Toch was ik nieuwsgierig naar wat er in de stapel te vinden zou zijn. ‘Veel Nederlandse comics van Juniorpress en wat Amerikaans spul,’ vertelde Chris.

Op Nederlandse vertalingen zat ik niet echt te wachten. De Nederlandse comics die ik vroeger kocht, koester ik, maar tegenwoordig lees ik liever de oorspronkelijke versies.

Uiteindelijk ging ik overstag en een paar uur later stond Chris in mijn woonkamer met een enorme Ikea-tas vol comics. Chris is behalve stripliefhebber en Star Wars-nerd in het dagelijks leven een heel goede illustrator die samen met een stel vrienden Moker Ontwerp runt. Ze maken onder andere illustraties en omslagen voor boeken en de VPRO gids. Net als ondergetekende is Chris ook een Spider-Man-fan, dus we hebben altijd wel wat te bespreken als we elkaar zien. De rest van de avond hebben we dan ook zitten praten.

ikea-comic-tasDe volgende dag heb ik de Ikea-tas rustig uitgepakt, nieuwsgierig naar welke schatten deze allemaal herbergde. Ik legde de comics per serie op tafel en kwam al snel tafel te kort.

Er zat inderdaad veel Juniorpress tussen: veel X-Men, Spawn, Generation X en Wolverine. Ook Amerikaanse versies hiervan. Comics met Wolverine in de hoofdrol lust ik graag. X-Men is lange tijd een van mijn favoriete series geweest. Er zaten ook enkele deeltjes Wonder Man tussen waar ik meteen zin in kreeg. Ik heb van Wonder Man namelijk nog nooit een solo-avontuur gelezen.

Al de comics zijn afkomstig uit de jaren negentig – niet echt bepaald het beste tijdperk met de beste verhalen, wat de reeks X-Force van Rob Liefeld goed demonstreert. Ook was ik verbazend enkele deeltjes Tomb Raider tegen te komen: nooit geweten dat JP die ook uitgaf.

De meeste comics staan inmiddels in de kast. Wanneer ik eraan toe kom om ze te lezen, weet ik nog niet, maar ik vind het een fijn idee dat ze bij mij onderdak hebben gevonden. Mijn werkkamer is een soort weeshuis voor strips geworden, of Weeshuis van de strips, vrij naar het radioprogramma Het weeshuis van de hits, dat tot 1991 te horen was en wat ik vaak luisterde als ik mijn huiswerk deed.

Deze mooie cover van John Byrne zat er ook bij. (Maar die had ik al in de kast staan.)
Deze mooie cover van John Byrne zat er ook bij. (Maar die had ik al in de kast staan.)

Toch moest ik bij het uitzoeken het meeste aan Frits Jonker denken, die allerlei dingen van mensen krijgt opgestuurd. Vaak zijn dat dingen die ze niet meer willen hebben, maar die Frits met open armen ontvangt: postzegelverzamelingen, oude boeken, spaarzegels of reclameplaatjes.

Ik wilde nog een foto nemen van de tafel vol met strips, maar ik dacht daar pas weer aan toen ze al in de kast stonden. Hoe dan ook: ik ben blij dat Chris aan me dacht en de comics bij mij onderbracht. Ze staan nu gezellig bij de andere X-Men comics en strips van Juniorpress.

Categorieën
Film Strips

Benieuwd naar Doctor Strange

Wat superheldenfilms betreft is er nog maar een film waar ik dit jaar echt naar uit kijk en dat is Doctor Strange.

Doctor Strange-Poster 3De synopsis van de film luidt als volgt:

In Marvels Doctor Strange volgen we het verhaal van de wereldberoemde neurochirurg Dr. Stephen Strange. Zijn leven verandert drastisch na een verschrikkelijk auto-ongeluk dat het einde van zijn carrière betekent. Wanneer de traditionele medische wetenschap hem in de steek laat, gaat hij noodgedwongen op zoek naar genezing en hoop, in de mysterieuze enclave van Kamar-Taj. Hier ontdekt hij de geheimen van een verborgen wereld vol mystiek en verschillende dimensies. Strange staat voor de keuze; terugkeren naar zijn bestaan vol welvaart en aanzien, of alles achter zich te laten en de wereld verdedigen tegen duistere krachten uit andere dimensies als machtigste magiër.

Benedict Cumberbatch ziet er overtuigend uit als Stephen Strange. Het kostuum dat hij draagt op de poster en in de trailers lijkt veel op dat uit de comics. Fijn dat ze bij de Marvel-films dit gegeven van superhelden zoveel mogelijk omarmen. De X-Men moesten in 2000 nog rondlopen in zwarte, leren uniformen. En tegenwoordig is het nog steeds wachten tot Wolverine in live-action te zien is een van zijn klassieke outfits.

Verder vermoed ik dat Cumberbatch een boeiende interpretatie zal geven van een van mijn favoriete superhelden. Als Sherlock is hij goed te pruimen in ieder geval en ook in The Imitation Game was zijn optreden sterk.

Overigens had ik het ook niet erg gevonden als Michael Keaton Strange gespeeld zou hebben. Weliswaar levert dat een ouder personage op – wellicht is Keaton hier al te oud voor – maar desondanks vind ik zijn uiterlijk en zijn vaak scherpe optreden goed bij het personage passen. Keaton is in staat om heel duidelijk op het randje van sanity en insanity te spelen. Ik ben daarom erg blij met zijn casting als The Vulture in Spider-Man: Homecoming.

Conceptart van Spider-Man: Homecoming
Conceptart van Spider-Man: Homecoming

Ik maak me meer zorgen over Mads Mikkelsen als schurk Kaecilius. Te vaak zien we eendimensionale schurken in superheldenfilms. Het zou mooi zijn als de tegenstrever van Strange een gelaagd en boeiend personage is. Eerder vertelde de acteur over zijn personage het volgende:

‘He’s not a villain in that way – he’s a man who believes in something else than the hero. That doesn’t mean that he doesn’t want to make the planet look wonderful or he wants to save the world as well, but he has a different way of doing it. He is the antagonist, of course, but he’s not necessarily wrong.’

De tweede trailer van Doctor Strange ziet er in ieder geval veelbelovend uit. Al kreeg ik wel het idee dat ze dezelfde trucendoos als die van Inception hebben gebruikt. Bovendien moet je films eigenlijk nooit op hun trailer beoordelen natuurlijk, want de trailer van Batman v Superman zag er ook veelbelovend uit en we weten allemaal hoe dat is afgelopen, maar goed, die film werd dan ook gemaakt doon regisseur die de ballen verstand heeft van verhalen vertellen. Dat laatste geldt gelukkig niet voor producent Kevin Feige en regisseur Scott Derrickson.

Overigens legt vlogger Nerdwriter haarfijn uit waarom de films van Zack Snyder zo verschrikkelijk zuigen en waarom Justice League waarschijnlijk ook ruk zal zijn. Snyder plakt grootse momenten aan elkaar, maar vergeet tussendoor ook nog een echt verhaal te vertellen. Misschien heeft hij begin jaren negentig te veel Image-comics gelezen. Hoe dan ook Justice League sla ik naar alle waarschijnlijkheid gewoon lekker over. En ook Suicide Squad staat niet hoog op mijn wensenlijstje.

Doctor Strange is vanaf 27 oktober 2016 te zien in de Nederlandse bioscopen.

Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips

Spidey’s web: Tombstone in de herhaling

Vorige week kwam ik deze bundel Spider-Man-strips tegen bij de American Book Center Spider-Man: Tombstone vol 1. Zonder te aarzelen kocht ik deze, want ik vind het fijn om oude verhalen opnieuw te kunnen lezen.

tombstone vol 1

Grappig want laatst vroeg ik me af of Marvel ooit de verhalen rondom huurmoordenaar Tombstone nog eens gaat bundelen. Het is alsof de stripgoden mij gehoord hebben.

Natuurlijk kan ik ook gewoon de Juniorpress-uitgaven van Peter Parker: The Spectacular Spider-Man uit de kast pakken, maar als ik de kans krijg om oude verhalen in het Engels te lezen, dan grijp ik die met beide handen aan. Niet dat de mensen van Juniorpress niet hun best deden om de strips goed te vertalen, maar ik hoor Peter Parker toch het liefste in zijn moerstaal.

Sal Buscema
Sal Buscema

Wie oude Peter Parkers in het Engels wil lezen, heeft echter behoorlijke pech bij Marvel Comics. Amazing Spider-Man wordt geregeld herdrukt in verschillende soorten uitgaven. De Marvel Marsterworks serie is de mooiste en ook meteen de duurste, maar in deze reeks is er nog geen Spectacular Spider-Man verschenen. Je kunt wel Essentials krijgen van Peter Parker, maar ik wil die verhalen het liefste gewoon in kleur lezen en op beter papier gedrukt dan krantenpapier. Behalve enkele bundels is de reeks nog niet op die manier heruitgegeven.

Ik vroeg laatst aan Tom Brevoort of we nog iets in die trant mogen verwachten en hij antwoordde: ‘My guess is that it will show up as a Masterworks volume next.’ Maar wanneer dat gaat gebeuren vertelde hij niet. En op mijn vervolgvraag heeft Tom nooit geantwoord. Geeft niet, die man is ook druk en zijn tumblr-inbox zit barstens vol asks.

Daarom ben ik blij dat ik deze bundel tegenkwam. Het verhaal van Tombstone liep indertijd als subplot door de lopende reeks heen, dus de bundel bevat aardig wat deeltjes. Schrijver Gerry Conway was toen ook goed bezig kan ik me nog herinneren. Hij schreef tegelijkertijd ook Web of Spider-Man. Tegenwoordig schrijf hij nog wel eens een deeltje van een miniserie, maar de hoofdserie helaas niet.

Uit: Peter Parker, The Spectacular Spider-Man 139.
Uit: Peter Parker, The Spectacular Spider-Man 139.

In deze verhalen wordt de achtergrond van Tombstone, de best betaalde huurmoordenaar, onthuld. Lonnie Lincoln zat met Joe Robertson op de middelbare school. Als Robertson een artikel over Lonnie wil schrijven voor de schoolkrant, waarin hij onthult dat Tombstone schoolgenoten afperst voor ‘bescherming’, overtuigt Lonnie hem met geweld dat artikel niet te publiceren. Als Robertson acht jaar later voor een krant in Philadelphia werkt, betrapt hij Tombstone op het vermoorden van een informant. Bang dat Tombstone hem en zijn gezin iets aan zal doen, zwijgt Robertson erover. Jaren later werkt hijj voor The Daily Bugle en komt Tombstone naar New York. Hij is ingehuurd door Kingpin. Al die jaren heeft Robertson gezwegen en heeft zijn oud-schoolgenoot mensen vermoord. Als Robertson eerder zijn mond open had gedaan, was Tombstone opgepakt en hadden die mensen nog geleefd. Joe besluit niet langer te zwijgen en biecht alles op door een tape in te spreken en die aan Peter Parker te geven.

Hier laat ik de synopsis even bij, want je wilt ongetwijfeld deze verhalen zelf gaan lezen. Conway trakteert ons op een mooi ethisch dilemma dat ook nog eens tijdloos is.

Uit Peter Parker, The Spectacular Spider-Man 139.
Uit Peter Parker, The Spectacular Spider-Man 139.

Het tekenwerk van veteraan Sal Buscema (1936) was toen heel sterk, dus op grafisch vlak valt er al genoeg te genieten. Buscema is heel goed als visueel storyteller en hoewel hij niet zo van achtergronden tekenen houdt, tekent hij mensfiguren des te overtuigender. Buscema is inmiddels tachtig jaar en soort van met pensioen: hij inkt hier en daar nog wel eens een comic maar verder niets.

De verhalen in deze bundel zijn dan ook bijna dertig jaar oud… Damn, dat soort dingen drukken je meteen met je neus op de feiten: deze Spidey-fan wordt oud. En na al die jaren heb ik nog steeds zin om Spider-Man-comics te lezen.

cover Spectacular Spider-Man #139

Alleen, zolang als Dan Slott de nieuwe verhalen pent, acht ik de kans zeer klein dat ik – vrijwillig – nieuwe Spidey-comics lees. Vandaag las ik toevallig wat recensies van recente nummers en die maakten pijnlijk duidelijk dat de nieuwe avonturen nog steeds slecht in elkaar zitten. Dus ben ik nog blijer met deze bundel oude verhalen. Nu maar hopen dat Marvel niet te lang wacht met het uitbrengen van Volume 2.

Categorieën
Fotoblog Juniorpress Strips

Shelfporn

spiderman-comics-juniorpres
I love the sight of these old Juniorpress comics from my youth. So much reading pleasure. And those spines make a wonderful colour scheme. (They are all Spider-Man comics by the way.)

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Uncanny Avengers #5

Wie met Uncanny Avengers #5 voor het eerst een nummer van deze serie oppakt, valt midden in het verhaal. Dat is de aard van comics nu eenmaal: het is een doorlopende serie waarin personages al een hele geschiedenis achter zich hebben.

Toch ontstaan er ook weer nieuwe relaties en verbanden, zoals de ontluikende relatie tussen Wasp en Havok. Dat vind ik zo leuk aan jarenlang Marvel Comics lezen: het universum is zo groot en er zijn zoveel superhelden, dat je op een gegeven moment personages die je eerst oppervlakkig kende, beter leert kennen. Zoals Wasp. Die viel me recent al op in een animatieserie rondom Avengers en nu heeft ze een aardige grote rol in Uncanny Avengers. Al moet ik zeggen dat de personages niet heel erg worden uitgediept dit keer. Het verhaal van Rick Remender biedt vooral veel actie.

wasp-havoc-uncanny-av-005Voor wie even bij wil lezen: Uncanny Avengers begint na de dood van Professor Xavier. Om zijn droom in leven te houden, een wereld waarin mens en mutant in vrede kunnen leven, bestaat het team van Uncanny Avengers uit leden van de Avengers en X-Men. Supermens en mutant werken dus samen om de Apocalypse tweeling te bestrijden en hun vier ruiters: overleden helden zoals Sentry en Banshee die nu voor het kwade strijden.

cover uncanny avengers 05Ondertussen gaan Wonder Man en Scarlet Witch akkoord met de plannen van de tweeling om alle mutanten te evacueren van de aarde. Deze veteranen onder de Avengers hebben echter een dubbele agenda. Het feit dat hun teamgenoten hiervan niet op de hoogte zijn leidt tot een schokkende en dramatische wending. Het wordt allemaal nog erger wanneer een Celestial ten tonele verschijnt en het lot van de aarde aan een zijden draadje komt te hangen.

Ik vond van dit nummer het tekenwerk van Daniel Acuña en van Steve McNiven erg mooi. Het is realistisch en expressief. De inkleuring van Laura Martin geeft het geheel een schilderachtig uiterlijk. De cover van Justin Ponsor is ook erg aantrekkelijk en dramatisch.