Categorie: Boeken

Categorieën
Boeken Daily Webhead Video

Video: Van Speijks kruidige fanmail

Een boekpresentatie van Kruitvat: Het beste uit Van Speijk zou niet kunnen plaatsvinden zonder een optreden van Stef Stokjens, de hoofdredacteur van het satirische tijdschrift. Die nam vrijdag 12 september in Lambiek dan ook even zijn fanmail door in aanwezigheid van exposerende en andere stripmakers.

Ongetwijfeld baal je ervan dat je er niet bij kon zijn of wil je het nog even terugzien omdat je tijdens Stokjens’ optreden net naar de wc was of buiten een jointje stond te roken. Gelukkig hebben we er een video van:
In de expositie hangt werk van stripmakers uit Van Speijk: Bas Köhler, Dace Sietina, Floor de Goede, Rob Derks, De Stalinski’s, Eduard Bezembinder, Jeroen Funke, Wasco, Argibald, Han Bolo, Hallie Lama, Marc van der Holst, Michiel van de Pol, Remco Lee Polman, Sam Peeters, Danibal, Ruben Steeman, Schwantz, Sabine van den Berg, Boris Peeters en Tonio van Vugt.

Categorieën
Boeken Daily Webhead Strips Video

Preview: Van Speijks Kruitvat

11 september ligt Kruitvat, het beste van Van Speijk 15 t/m 28 in de winkel. Hoofdredacteur Stefan Nieuwenhuis, alias Stef Stokjens, geeft alvast een voorproefje.

De redactie van Van Speijk heeft nu ook een facebookpagina waar je bijna iedere seconde van nieuwe informatie wordt voorzien. Van Speijk is een eigenzinnig, satirisch tijdschrift waarin vooral veel buiten de lijntjes wordt gepubliceerd. Uiteraard breng ik door het maken en plaatsen van deze video met plezier de bijzondere bundel onder de aandacht. Het feit dat Stef Stokjens dreigde mij voorgoed de toegang tot Groningen te ontzeggen als ik het niet zou doen, staat daar geheel los van.

Categorieën
Boeken English Striprecensie Strips

Review: New York Drawings by Adrian Tomine

Could one fall in love with a girl in a drawing?

subwaygirl_tomineThat’s the question I asked myself when a sketch of a young woman standing in a crowded subway carriage caught my eye. She is framed by two Wall Street guys and can’t help overhearing one of them explaining his plan for scoring with his ex-girlfriend when she comes to visit, but I only know this last bit because the notes under the sketch tell me so. Just looking at the woman’s contemplating face, she could be thinking about anything, her mind floating somewhere far away from her mundane surroundings. It’s a striking portrait of a very attractive woman whose beauty has a natural girl-next-door quality. And with that last sentence I guess I just answered my own question. Yes, one can fall in love with a girl in a drawing, especially when the artist conveys some of her aura and at the same time leaves enough to one’s imagination to fill in the blanks with one’s own romantic musings.

The portrait is printed in New York Drawings, a wonderful collection of Adrian Tomine’s illustrations, covers and comics for The New Yorker magazine, and other illustrations inspired by the Big Apple, such as album covers, book jackets and sketches. Comic book artist and illustrator Tomine (Sacramento, 1974) moved from California to New York in 2004. He acquainted himself with his unfamiliar surroundings by compulsively drawing the people around him. ‘I started doing a lot of very quick, observational drawing in sketchbooks. I think I was looking for a reprieve from the rigid drawing style of the book I was working on at the time [Shortcomings], and I was also just spending a lot of time exploring the city on my own, and sketching was a way for me to still feel somewhat productive in the process,’ Tomine explains in the book.

WinterBreak_tomine

The illustrations are accompanied by the original publication date. Their titles are derived from the original article with which they originally paired in The New Yorker. The notes at the back of the book explain the image’s background, but I prefer to read the illustrations without them, so I can make up my own story about what the image conveys.

Tomine’s art and especially his clean-line style look similar to the likes of Daniel Clowes and Chris Ware. In an interview with The Comics Journal #205 Tomine mentioned Clowes and Jaime Hernandez as being major influences on his work. Although I love the stillness of his illustration-work, I have a slight preference towards Tomine’s sketches, which naturally have more spontaneous line-work and lively hand colouring, as opposed to the Photoshop-like colouring of the commissioned illustrations.

ny_drawingsFunnily enough, the book opens with a comic strip about Tomine’s first Christmas party hosted by The New Yorker. Typically for his comic book persona the artist presents himself as an introverted, somewhat neurotic newcomer, feeling out of place at the high-class party attended by celebrities such as Steve Martin and Philip Roth. Trying to find a comfortable pose he asks random people where he can find a coat rack while he treats the reader to a neurotic internal dialogue, not deprived of self-mockery I might add, explaining how he got to work for The New Yorker in the first place.

New York Drawings is an interesting way to see one of the greatest cities on earth through the eyes of a well-accomplished draughtsman.

This review was published on the wonderful blog of the American Book Center.

Categorieën
Boeken Minneboo leest Strips

Minneboo leest: De jaren Pep

In De jaren Pep doet Ger Apeldoorn uitvoerig en gedegen verslag van de geschiedenis van stripblad Pep. Het boek is een prachtige ode aan de Pep geworden.

de_jaren_pep_apeldoornHet stripblad Pep zag in 1962 het licht en groeide al snel tot het meest invloedrijke stripblad van Nederland. Een hele generatie lezers leerde klassieke strips kennen als Lucky Luke, Roodbaard, Asterix en De generaal, en een hele generatie stripmakers debuteerde in Pep. In 1975 verdween Pep van de markt en in de plaats daarvan kwam Eppo: een samengaan van Pep en Sjors.

Zelf ken ik geen grotere liefhebber van Pep dan Apeldoorn en het met schrijven van het boek kwam een langgekoesterde wens uit. In het laatste nummer van Striprofiel schreef hij dat het misdadig was dat er nog nooit iemand de geschiedenis had geschreven van Pep. Een kwart eeuw later heeft Apeldoorn daar zelf voor gezorgd.

Zelf ben ik niet van ‘de generatie Pep’: toen ik in 1977 het levenslicht zag was Pep al Eppo geworden, en afgezien van een enkele Pep Parade Pocket heb ik het blad als kind nooit gezien. Een Eppo-lezer was ik vroeger trouwens ook niet, maar ik las wel vaak de albums die in het stripblad werden voorgepubliceerd. Tegenwoordig vind ik het erg leuk om artikelen voor de nieuwe Eppo te mogen schrijven en lees ik het blad graag, maar dat terzijde.

Apeldoorn sprak met veel mensen die vroeger bij de Pep betrokken waren en beschrijft op boeiende wijze de geschiedenis van het blad. Hier en daar plaatst hij ook een biografie van belangrijke medewerkers. De grote hoeveelheid illustraties maken het boek des te waardevoller. De jaren Pep staat vol met stripstroken, covers en ander materiaal uit het blad, die bij veel lezers toch een hoop leesherinneringen moeten oproepen. De oogstrelende opmaak van Rudy Vrooman nodigt uit om lekker door het boek te bladeren en te ontdekken.

Ik kan erg genieten van dit soort speciaal voor Pep gemaakte Lucky Luke covers door Morris himself:

de_jaren_pep_lucky_lukeGoede Nederlandse boeken over strips zijn een zeldzaamheid. De jaren Pep zet hopelijk een nieuwe trend.

Ger Apeldoorn. De jaren Pep.
Don Lawrence Collection, € 24,95.
ISBN 978-90-8886-143-7

Categorieën
Boeken Minneboo leest

Minneboo leest: Brooker, Jones & King

Het werd weer eens tijd vond ik: even lekker in een paar boeken duiken. De laatste jaren gun ik me daar te weinig tijd voor. Druk hebben we het allemaal, maar voor sommige dingen moet je tijd maken, zoals lezen. De geest moet gevoed.

minneboo_leestNa de drukte van Imagine had ik behoefte aan rust. Aangezien Linda met de Paasdagen op verschillende markten staat met Kadolab en ik dus alleen thuis zat, kon ik mooi op de bank duiken in bovenstaande titels.

Natuurlijk kun je ook een Faceboek lezen, maar die verhalen ken ik nu wel.

Nee, dan liever een interessante studie naar de Batman-films van Christopher Nolan van Will Brooker. Brooker schreef eerder boeiende studies over Batman als cultureel icoon en over de eerste Star Wars-film van George Lucas. Tussendoor lees ik hoofdstukken uit Men of tomorrow: Geeks, Gangsters and the Birth of the Comic Book van Gerard Jones, over hoe de kinderen van Joodse immigranten de Amerikaanse comicindustrie opbouwden.

En Stephen Kings Over leven en schrijven helpt me bij een speciaal schrijfproject. Het is erg inspirerend om zijn boek over schrijven te lezen.

Het lukt me tegenwoordig niet meer om een boek in één ruk uit te lezen. Daarvoor komen te veel dingen tussendoor. Net als mijn online mediagedrag lees ik dan maar stukjes. Dat levert op zichzelf al genoeg afwisseling op.

Categorieën
Boeken Video

Video: Brands bezoekt Büch biograaf

Eva Rovers schrijft op dit moment de biografie van Boudewijn Büch. Nog steeds vind ik hem een fascinerende figuur.

De enige keer dat ik Boudewijn Büch in real life zag, was toen hij door de Spuistraat fietste. Hij had een grote doos vol boeken op zijn fiets, afgehaald bij zijn vaste leverancier Atheneum Boekhandel. Ik kon de neiging om hem aan te roepen onderdrukken. Gelukkig maar want dat zou wel een beetje vreemd zijn geweest. De schrijver/dichter/televisiepresentator/fantast kende mij immers niet. Een paar maanden later was hij dood.

Ik heb Büch altijd een fascinerende figuur gevonden en las zijn boeken graag. Al moet ik daar wel bij zeggen dat ik vaak niet vrolijk werd van zijn verhalen. Integendeel. Genieten deed ik ook van zijn tv-programma’s. Een markante figuur als Büch, iemand die gefascineerd naar een botje van een Dodo kan staren of als een kwajongen stiekem de kist van Goethe aanraakt als blijkt dat het alarmsysteem uit staat, mis ik op de Nederlandse televisie. De man leefde met passie en volgde koortsachtig zijn fascinaties.

Er staat geen enkele uitzending van De wereld van Boudewijn Büch op uitzendingvergist.nl, gelukkig is iemand zo aardig geweest om veel afleveringen op YouTube te plaatsen. Over ongecoördineerd media-aanbod gesproken.

Nu we het daar toch over hebben: Wim Brands gaat geregeld op bezoek bij schrijvers en deze interviews staan gewoon op de site van de VPRO. Noem mij gerust een fan van Brands. Boeken is een van de weinige programma’s van de NPO die ik tegenwoordig nog kijk. Een interviewer en een schrijver aan tafel en dan lekker een half uur praten over boeken. Mooier kan bijna niet. In het tijdperk van tweets, snelle facebookberichten en oppervlakkige schreeuwtelevisie is Boeken met Wim Brands een oase van rust en contemplatie.

Recent bezocht Brands Eva Rovers die al twee jaar druk is met het schrijven van de biografie over Büch. Het duurt nog minstens zo lang voordat het boek af is. Nog even wachten dus. Ondertussen vermaak ik me met Boeken en oude afleveringen Büch.

Camerawerk en montage: Menno Kooistra.

Categorieën
Boeken Strips

Boekenweek met Peter van Straaten

Het is weer Boekenweek en dat vieren we vandaag met enkele zeer scherpe cartoons van grootmeester Peter van Straaten. Een van de beste tekenaars die Nederland heeft voortgebracht.

VanStraaten_boekenweek1 VanStraaten_boekenweek2 VanStraaten_boekenweek3 VanStraaten_boekenweek4

Alle cartoons zijn afkomstig uit Peter’s Zeurkalender 2014 die iedere ochtend mijn dag verblijdt, uitgegeven door uitgeverij De Harmonie. Zie ook deze guitige blogpost.

Categorieën
Boeken Striprecensie Strips

Recensie: Sticky Monsters van John Kenn Mortensen

‘I was born in Denmark 1978. I write and direct television shows for kids. I have a set of twins and not much time for anything. But when I have time I draw monsterdrawings on post-it notes… it is a little window into a different world, made on office supplies.’ Zo luidt het voorwoord van Sticky Monsters, een verzameling tekeningen van John Kenn Mortensen dat in 2012 werd uitgegeven door Square Peg.

johnkenn_118
johnkenn_ 92Een kort en bondige introductie op een reeks illustraties waarnaar je uren kunt staren. Illustraties waarin bijvoorbeeld een groot ovaalvormig, harig monster met een lange spitsneus en een soort van gewei op zijn hoofd, achter een kind met een paraplu aan sluipt dat van steen tot steen springt. Of een vampierachtig meisje met grote oren en gevaarlijke tanden dat buiten de boomhut van een jongetje zweeft. Net boven de rand van de vensterbank staart het jongetje het meisje aan. Of een groep bleke, vettige creaturen met uitpuilende ogen, een grote bek en enorme klauwen als handen, die niet zou misstaan in een aflevering van Doctor Who. Ze lopen stampvoetend over de brug waar een jongetje met geruite pet onder schuilt.

De creaturen ademen soms de sfeer uit van een nachtmerrie of een horrorscenario, maar de andere keer lijken ze wel wat op de vriendelijke monstermuppets die je in Sesamstraat voorbij ziet komen.

Met dunne lijnen brengt Mortensen (die zichzelf online ook wel Don Kenn noemt) in zeer gedetailleerde tekeningen een bijzondere wereld tot leven, waar kinderen en monsterachtige verschijningen in allerlei vormen en maten de hoofdrol spelen. Een wereld die alleen bestaat op gele post-it-velletjes – vandaar de titel ‘Sticky’ Monsters – wat alle tekeningen een herkenbare lichtgele kleur geeft. In het boekje zijn de illustraties even groot als de originele afgedrukt. Juist omdat de tekenaar verder geen uitleg geeft en tekst ontbreekt, kun je je eigen verhaal bij het werk verzinnen. In wezen is het iedere bladzijde Halloween, zij het dan wel in het herkenbare handschrift van een verder bij mij onbekende illustrator.

'Trick or Treat?'
‘Trick or Treat?’

johnkenn_138

Wie lang genoeg kijkt ziet bepaalde thema’s en patronen terugkeren. Zo houden veel kinderen een ballon in hun hand, of houden ze een zwevend monster aan een touwtje vast alsof ze een ballon zijn. Veel monsters komen voor op zee waar iemand met een bootje vaart. De creaturen achtervolgen de kinderen vaak opgemerkt, en als ze wel door het kleine grut worden gezien, dan staart het kind ze met grote ogen aan. Soms maken de monsterlijke verschijningen onderdeel uit van het landschap.

johnkenn_186

Het werk van Kenn was ik wel eens tegengekomen op Tumblr. Hij houdt zelf al sinds 2009 dit blog bij en ook heeft hij zelf een Tumblr. Toen ik eerder dit jaar het boekje Sticky Monsters bij de American Book Center zag liggen, moest ik het aanschaffen. Geregeld pak ik het op en sla ik het boekje ergens open. Telkens ontdek ik weer een nieuw detail: een specifieke blik of een klein element op de achtergrond dat ik niet eerder zag. Het is heerlijk bladeren en vertoeven in de excentrieke, monsterlijk leuke en magische wereld van John Kenn Mortensen.

John Kenn Mortensen. Sticky Monsters.
Square Peg. £ 7,99
9780224 095761

Er is inmiddels ook een tweede boekje verschenen.

Categorieën
Boeken Strips

Stripmaker Ben Katchor bij Boeken

handdrying_katchorEerder deze week besteedde ik aandacht aan het boek Hand-Drying in America and other stories van de Amerikaanse stripmaker Ben Katchor, en dat was geen toeval. Katchor trad namelijk op tijdens het Crossing Border festival in Den Haag. Bijzonder: Wim Brands interviewde hem voor zijn programma Boeken.

Nu weet ik dat Brands een grote fan is van Katchor, dus het zal hem veel plezier hebben gedaan om deze interessante stripmaker eens aan zijn tafel te hebben gehad.

Want interessant is het werk van Katchor zeker. Nu kan ik daar wederom een essay over vol schrijven, maar het is wellicht beter om het interview gewoon te bekijken. Eerst komt Joost Zwagerman nog in de uitzending aan het woord trouwens, want van hem kwam een tweedelige bundeling uit van zijn essays over Amerikaanse kunst & cultuur. Ook erg boeiend.

Boeken is op dit moment een van mijn favoriete programma’s op televisie en een van de weinige uitzendingen die ik geregeld terugkijk op Uitzendingvergist.nl. Ik kijk namelijk al meer dan een jaar geen televisie meer en dat bevalt me best. Geen zapsessies meer, geen verloren uurtjes zombiestaren naar hersenloze televisie. Alleen nog heel gericht kijken via het web, dus ik kijk veel minder, maar zie en lees daarom des te meer.

Het is de schijnbare eenvoud van Boeken die me zo aanspreekt. Brands heeft iedere week schrijver of schrijvers aan zijn tafel en voert daar een boeiend gesprek mee. Dankzij het interview weet je altijd in grote lijnen waar het boek overgaat en of het iets voor je is. Door Boeken heb ik al veel nieuwe, interessante schrijvers ontdekt. Het programma is het bewijs dat je met een simpele opzet, heel kijkwaardige en geestverruimende televisie kunt maken.

Ter inleiding van het gesprek met Katchor schreef Brands een stuk over de tekenaar in de VPRO Gids deze week.

Categorieën
Boeken Strips

Een echte showcase van Frits Jonker

Zaterdag bezocht ik samen met Linda kadowinkel Gifted in Amsterdam. Linda moest daar wat kaarten van Kadolab afleveren die besteld waren en die ze samen met haar collega ontwerpt en maakt. Tot mijn grote vreugde verkopen ze in Gifted ook strips, waaronder van Peter Pontiac, Zone 5300 en er staat zelfs een hele vitrine waarin het werk van Frits Jonker staat tentoongesteld. Een echte Frits Jonker ShowCase dus.

showcase_fritsjonker
Jonker is typograaf, letteraar en beeldfetisjist. Hij heeft een ietwat curieuze, maar boeiende hobby. 14 februari 2005 begon Jonker met ShowCase, een ‘fanzine’ in de vorm van een strook ter grootte van een derde van een A4-velletje: handgeletterde verhalen over alles wat hem interesseert. Unieke hersenspinsels over en met kunst, typografie, wetenschap, levensvragen en zaken waar geen directe aanleiding toe is. In de strookjes tref je bijvoorbeeld een aflevering aan waarin Frits alleen olifantjes tekent, of bepaalde beeldmerken opnieuw heeft ontworpen. Ook plaats hij wel eens beeldmateriaal dat hem boeit, zoals een stripplaatjes. Deze ShowCases fotokopieert Frits in maximaal 25 exemplaren en verspreid hij gratis onder vrienden en kennissen.

Gemiddeld maakt hij een aflevering per dag. Inmiddels zijn het er meer dan 2200 afleveringen. De eerste 1900 werden in 2012 door uitgeverij Xtra gebundeld in een telefoonboekdik boek getiteld ShowCase. Dat boek zie je op de foto staan, met in de vitrine allerlei extra’s die in de doos van ShowCase zitten, waaronder twee boekjes met portretten die Frits maakte op basis van profielfoto’s op Facebook, andere mini-boekjes, ansichtkaarten en een mp3-CD met daarop onder andere een aflevering van VPRO’s Vrije Geluiden, een in de jaren tachtig en negentig wekelijks uitgezonden radioprogramma geschreven door Jonker en gepresenteerd door Albert Ballintijn.

Ik probeer me te beperken tot ongeveer één aflevering per dag en dat betekent dat ik voor mijn gevoel vooral afleveringen niet maak. En afleveringen die ik niet maak zijn trouwens ook nog eens de beste. (pag. 276)

Eigenlijk is Jonker een blogger zij het dan dat zijn blog op een papierenstrookje verschijnt. Inmiddels zet Jonker zijn ShowCase ook online, wat hem een echte blogger maakt. Al ziet hij dat zelf misschien anders. Labels zijn in deze ook niet belangrijk. Een bijzonder boek is ShowCase in ieder geval wel.

Ik hoop Frits binnenkort te interviewen voor een Daily Webhead-video, want ik vind ShowCase een erg boeiend project.

Categorieën
Boeken English Video

Video-interview Colum McCann: ‘The imagined is as real as the imaginary’

Recently Irish writer Colum McCann visited the Netherlands  to promote his new novel TransAtlantic. His Dutch publisher De Harmonie asked me to interview him about the book.

McCann_Trans-AtlantischIn TransAtlantic McCann connects three iconic crossings. The first non-stop Trans atlantic flight by aviators Jack Alcock and Arthur Brown in 1919; Frederick Douglass, toured Ireland in 1845 and ’46 to promote his subversive autobiography in which he describes his life as a black slave in America. Douglass finds the Irish people sympathetic to the abolitionist cause—despite the fact that, as famine ravages the countryside, the poor suffer from hardships that are astonishing even to an American slave. In New York 1998 senator George Mitchell departs for Belfast, where it has fallen to him to shepherd Northern Ireland’s notoriously bitter and volatile peace talks to an uncertain conclusion. All these narratives are connected by a series of remarkable women whose personal stories are caught up in the swells of history.

As in earlier work, McCann combines historic events with fictional elements, and lets real life characters cross paths with fictional characters:

‘One of the recurring themes for the past ten or twelve years of my writing life has been that nebulous line between what’s true and what’s not true. What’s real and what’s not real. What’s imagined and what is supposedly factual. And I like this territory. It’s good territory for a contemporary novelist to be in, because we get fed such a line of bullshit left right and centre by corporations, by governments and by ourselves. One has to doubt what is true and what is not true. There is a very distinct argument to be made that the imagined is as real as the imaginary. The character of Emily Ehrlich in my novel is as real to me as any journalist that would have been around in the early part of the 20th century. And what this does is that it puts the novelist in the position where he or she questions the notion of what’s authentic. And we must learn to question what’s authentic if we are going to live sort of valuable proper lives and not be exploited by artists, by corporations, by governments, by ourselves.’

Categorieën
Boeken Film

Column: Star Wars ontleed

Illustratie: Paul Stellingwerf
Illustratie: Paul Stellingwerf

Wat mij betreft komt de eerste Star Wars-film van George Lucas het beste tot zijn recht in de oude versie op een krakkemikkig VHS’je, het liefste nog met een 4:3 beeldverhouding. Pas dan ervaar ik de film weer zoals de eerste keer dat ik hem zag. Helaas, omdat de regisseur zijn films flink heeft versleuteld en aangepast, zal Star Wars nooit meer hetzelfde zijn.

Veel fans van het eerste uur kunnen dat moeilijk verkroppen, want hierdoor zijn ze niet langer in staat om een nostalgische trip naar hun jeugd te maken. Dat ze dit niet langer pikken is te zien in de prachtige documentaire The People versus George Lucas die in 2011 op Imagine te zien was.

Laatst kocht ik in de winkel van het Eye een deeltje uit de reeks BFI Classics, een reeks monografieën van het British Film Instituut over klassiekers uit de cinema. Will Brooker buigt zich in dit deeltje over de ruimtesaga maar beperkt zich tot de versie van de eerste film toen die nog gewoon Star Wars heette en niet A New Hope. Brooker is sowieso een held: eerder schreef de huidige directeur film- en televisiewetenschap aan de Kingston University in Londen zijn proefschrift over Batman als cultureel icoon waar ik voor mijn scriptie veel aan had. Will merkt terecht op dat er al heel veel over Star Wars is geschreven, maar altijd in de context van cultureel fenomeen, als blockbuster en special effects-film. Brooker is naar mijn weten de eerste die op wetenschappelijke wijze naar de film kijkt als tekst. Hij bestudeert de montage, beeldcomposities, kostuums en soundtrack.

bfi-star-warsZo komt Brooker op een paar interessante observaties. De aantrekkingskracht van Star Wars zit, zo schrijft hij, deels in het feit dat Lucas allerlei culturele invloeden, mythes, iconen en genre-elementen in een blender stopte en daar zijn film uit destilleerde, maar ook in het gegeven dat de film een wereld suggereert die tot ver buiten het bioscoopscherm reikt. Een oude wereld die we als kijker even bezoeken en die na de aftiteling doorgaat: personages verwijzen naar plaatsen en gebeurtenissen uit het verleden die verder niet worden toegelicht. Dit prikkelt de verbeelding. Ook zien de ruimteschepen en droids er gebruikt en versleten uit. De soundtrack zit vol met (vervormde) geluiden uit onze eigen wereld, wat het geheel eerder natuurlijk doet klinken dan futuristisch. Interessant is dat Lucas als regisseur vooral leunde op de chemie tussen de castleden en zich weinig met ze bemoeide. Acteurs werden aangemoedigd dialoog naar eigen inzicht aan te passen, zolang als de essentie van de tekst maar intact bleef.

Fantastisch om te lezen! Ik krijg meteen weer zin om Star Wars te gaan kijken. Nu nog een VHS-recorder vinden.

Deze column is in Schokkend Nieuws #101 gepubliceerd.