Een paar gelovigen waren dinsdagavond nog aanwezig in de Applekerk aan het Leidseplein.
Deprecated: _c is deprecated since version 2.9.0! Use _x() instead. in /customers/9/c/2/michaelminneboo.nl/httpd.www/wp-includes/functions.php on line 5211 Archive for November, 2012
Kerkbezoek
Friday, November 30th, 2012Ward: Nieuwe avonturenstrip in Eppo
Thursday, November 29th, 2012Vanaf Eppo #24 die vanaf donderdag 29 november in de winkels ligt, staat een gloednieuwe avonturenstrip van Nederlandse bodem. Schrijver Willem Ritstier en tekenaar Marissa Delbressine werkten samen aan Ward.
Een geschetst portret van Ward. Illustratie: Marissa Delbressine.
Ward gaat over een gezin dat op een eiland, omringd door scheepswrakken, strandt. Meer weet ik er ook niet van, maar dat is wel zo leuk natuurlijk. Gewoon lezen dus.
Willem Ritstier kennen we als scenarist van strips die Minck Oosterveer tekende, zoals Nikki Saxx, Zodiak en Ronson Inc. Daarnaast tekent hij cartoons en illustreert hij onder andere kinderboeken en schrijft hij scenario’s voor onder andere Junior Suske & Wiske.
Geen manga
Marissa Delbressine studeerde animatie aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, richtte de tekengroep OpenMinded op en is actief lid in het mangacollectief Mangafiquekomt. Delbressine komt dus uit de mangahoek en moest zich voor Ward speciaal een meer realistischer tekenstijl aanmeten. ‘Willem vroeg mij erbij als tekenaar,’ vertelt Delbressine. ‘Het script was in grote lijnen al goedgekeurd en Willem verzocht mij wat betreft de tekenstijl voor deze strip meer richting het realisme te gaan. Eerder had Erwin Suvaal een proefpagina getekend maar die stijl sloot voor Eppo niet goed bij dit verhaal aan. Van begin af aan hebben we op het realisme ingezet en ik ben daar zelf erg blij mee, ook al is het nog wat onwennig hier en daar. Ik word er veelzijdiger van als tekenaar en ik kan nog steeds mijn manga-werk maken op andere podia.’
Wat zijn eigenlijk voor haar de grootste verschillen tussen realistisch tekenen en manga? ‘Het enige dat ik anders doe is de ogen kleiner tekenen en meer realistischer neuzen. Tenminste, zo voelt het vaak. Dat klopt natuurlijk niet helemaal, want de montagestijl is heel anders, maar dat komt ook door het halve pagina krantenformat waarin we werken met het oog op mogelijke digitale toepassingen in de toekomst. Toch, deze stijl is minder extrovert en meer stijl-consistent: bij manga zou ik, wanneer het moment het toelaat, bijvoorbeeld meer overspringen op comedy.’
Ward wordt ingekleurd door Shanna Paulissen.
Ik ben altijd blij als er in stripbladen ruimte wordt gemaakt voor nieuwe Nederlandse strips. Het is tegenwoordig al moeilijk genoeg om als stripmaker je werk ergens gepubliceerd te krijgen en daarvoor betaald te worden. Strips verdwijnen steeds meer uit de krant. En striptijdschriften die betalen voor publicatie zijn er ook haast niet.
Dreigend
Thursday, November 29th, 2012
Zondag hingen er dreigende wolken boven Amsterdam. Eigenlijk wel passend vond ik: die middag hebben Linda en ik een speciale vertoning van de nieuwe animatiefilm van Rosto bijgewoond. ‘Lonely Bones’ is een korte film met in de hoofdrol Thee Wreckers en tevens het sluitstuk van de ‘Mind My Gap’ reeks. Zijn nachtmerrie-achtige verhaal paste prima bij het wolkendek.
Sint en Kerstman: Geef strips kado!
Wednesday, November 28th, 2012Het is weer pakjestijd! Een kado bedenken voor geliefde, vrienden of familie is eigenlijk niet zo moeilijk: geef ze een strip!
Sigmundklaasje. Illustratie: Peter de Wit
Als een van de weinige stripjournalisten van het land voel ik me een beetje een van de ambassadeurs van het beeldverhaal. Ik schrijf en praat graag over strips. Niet alleen in publicaties als de VPRO Gids, ook mijn blogs gebruik ik om nieuwe strips onder de aandacht te brengen, oudere beeldverhalen nog eens aan te kaarten of stripmakers in de spotlight te zetten.
Strip is zo’n rijk medium: er zit voor iedereen wel wat wils tussen. Van complexe beeldverhalen voor volwassenen die ook wel graphic novels genoemd worden tot luchtig, humoristisch vermaak en alles daartussen.
Om je opweg te helpen kun je de recensies op mijn blog lezen, de artikelen in de rubriek Minneboo leest en de recensies op de site van Zone 5300. Maar stap gerust ook de betere boekhandel en vooral een stripwinkel binnen. Daar hebben ze aan een half woord genoeg om je met het juiste album naar huis te sturen. En de ontvanger zal blij verrast zijn, want laten we eerlijk zijn: sokken, cd’s, luchtjes en make-up hebben mensen al meer dan genoeg.
Signeersessies
Wie de winkels in December bezoekt, heeft ook grote kans de strips uit de handen van de makers zelf te kunnen kopen. Er zijn namelijk aardig wat signeersessies door het land. In Amsterdam in boekwinkel Selexyz Scheltema bijvoorbeeld de volgende:
Zaterdag 1 december 15:00: Mick Peet en Erik Varekamp signeren het nieuwe deel uit de serie Agent Orange. Deel 5 De affaire King Kong.
Zaterdag 15 december 14:00: Jean-Marc van Tol signeert Fokke en Sukke: Het afzien van 2012.
En in stripwinkel Silvester te Haarlem is op 1 december een grote signeersessie met:
– Eric Heuvel (January Jones, Bud Broadway, Geheim vd tijd)
– Peter Nuyten (Apache Junction, Auguria)
– Schwantz (Beestjes)
– Gerben Valkema (Elsje)
– Peter de Wit (Sigmund)
Het is natuurlijk helemaal tof om een krabbel of tekening te hebben in de strip die je kado geeft (of voor jezelf koopt).
Veel kado- en leesplezier bij Sint en Kerstdagen gewenst!
Video: Ik ben niet hier en ook niet daar 3
Wednesday, November 28th, 2012
In het voorjaar van 2012 besloot ik aan de drukte en chaos van de stad te ontsnappen en
ging op zoek naar een plek om weer op adem te komen.
Tijdens deze periode heb ik het Nederlandse landschap opnieuw leren
kennen en is mijn waardering hierdoor voor het Hollandse decor
toegenomen.
Ik ben niet hier en ook niet daar is een trilogie. Dit is het laatste deel.
De muziek is wederom van de immermuzikale Marco Raaphorst.
Video: Ik ben niet hier en ook niet daar 2
Tuesday, November 27th, 2012
In het voorjaar van 2012 besloot ik aan de drukte en chaos van de stad te ontsnappen en
ging op zoek naar een plek om weer op adem te komen.
Tijdens deze periode heb ik het Nederlandse landschap opnieuw leren
kennen en is mijn waardering hierdoor voor het Hollandse decor
toegenomen.
Ik ben niet hier en ook niet daar is een trilogie. Deel 3 gaat morgen online.
Column: Ontmaskerd
Monday, November 26th, 2012
Illustratie: Paul Stellingwerf
Met Barend de Voogd, hoofdredacteur van filmblad Schokkend Nieuws, zat ik aan de koffie in de Balie, toen hij me vertelde dat regisseur Martin Koolhoven zou gaan stoppen met zijn column. Of ik geen zin had om de nieuwe columnist van Schokkend Nieuws te worden. Zo’n vraag beantwoord je niet met ‘nee’ natuurlijk.
Schokkend Nieuws is al jaren hèt Nederlandse filmblad als het om horror, sciencefiction, fantasy, anime en cultfilms gaat. Het is een eer om daar een bijdrage aan te mogen leveren. Aldus geschiedde. Aangezien ik twee weken geleden mijn tweede epistel bij de redactie inleverde, leek het met hoog tijd om de eerste column online te publiceren:
‘Mij zie je niet met een emmer op mijn kop,’ moet Sylvester Stallone gedacht hebben toen hij de rol van Judge Dredd in de gelijknamige stripverfilming op zich nam. Het merendeel van de film uit 1995 zien we hem dan ook zonder de helm rondlopen die Dredd zo typeert. Sterker nog: in de strip zet de Rechter van de Toekomst hem nooit af. Fans over de hele wereld slaakten dan ook een zucht van verlichting toen bekend werd dat Karl Uban die Dredd gestalte geeft in Dredd 3D, zich niet schuldig maakt aan dergelijke heiligschennis.
Zo zijn stripfans: ze willen het liefste een zo trouw mogelijke adaptatie zien. Christopher Nolan snapt dat deels: in The Dark Knight Rises draagt schurk Bane de gehele film een soort zuurstofmasker voor zijn mond. Goed, in de strip draagt hij een masker dat zijn gehele gezicht bedekt, maar een kniesoor die daar op let. Dat Bane door een masker praat is immers al vervelend genoeg, want erg verstaanbaar is hij daardoor niet. En dat terwijl deze met testosteron opgepompte terrorist de neiging heeft om ellenlange, Shakespeariaanse speeches af te steken om de ideologie achter zijn terreurdaden te duiden. Tenminste, ik vermoed dat zijn toespraakjes daarover gaan, het gemompel kan net zo goed betekenen dat hij zijn favoriete menu van de Thai aan het opzeggen is.
Dredd 3D
Acteurs zijn doorgaans niet zo blij met dikke lagen make-up of gezichtsbedekkende maskers: ze belemmeren hun expressies waardoor het veel lastiger is om emoties over te brengen, laat staan dat het spel genuanceerd kan zijn. Sprekende ogen kunnen dit enigszins compenseren: Hardy kijkt de hele film dan ook intensief chagrijnig; ook de heldere ogen van Michael Keaton spreken boekdelen in het Batmanmasker uit de Tim Burton-films. Willem Dafoes Green Goblin wordt echter pas bedreigend op het moment dat hij zijn kostuum niet aan heeft en heel schizofreen met zichzelf in de spiegel praat.
Door het gezichtsbedekkende masker kunnen we ons moeilijker in het personage verplaatsen. Het Spider-Man masker van Tobey Maguire gaat niet voor niets zo vaak kapot op cruciale momenten. In de eindconfrontatie met de Green Goblin in de eerste Spider-Man-film (Sam Raimi, 2002) is Maguires masker dan ook flink gehavend. Omdat we nu de stress, pijn en vermoeidheid van zijn gezicht af kunnen lezen, kunnen we ons beter inleven en krijgt het gevecht meer emotionele diepgang. Daarbij duidt de gehavende staat van zijn kostuum ook nog eens aan hoe slecht Spidey eraan toe is. In dat opzicht kan een kostuum ook een narratief middel zijn.
Na het zien van de trailer vermoed ik dat we bij Dredd 3D weinig emotionele diepgang hoeven te verwachten. De helm kan daarom net zo goed opblijven.
Video: Ik ben niet hier en ook niet daar 1
Monday, November 26th, 2012In het voorjaar van 2012 besloot ik aan de drukte en chaos van de stad te ontsnappen en ging op zoek naar een plek om weer op adem te komen.
Tijdens deze periode heb ik het Nederlandse landschap opnieuw leren kennen en is mijn waardering hierdoor voor het Hollandse decor toegenomen.
Ik ben niet hier en ook niet daar is een trilogie. Deel 2 gaat morgen online. Deel 3 woensdag.
De muziek is wederom van de immermuzikale Marco Raaphorst.
Valkema tekent Bommel
Sunday, November 25th, 2012Slecht nieuws
Sunday, November 25th, 2012
Hm, misschien wordt het weer tijd om de stad te verlaten. Het wordt niet alleen steeds drukker; er komen ook steeds meer koters bij.
Hotly dreaming Dexter
Saturday, November 24th, 2012
Het gaat er maar heet aan toe in seizoen 7 van Dexter. Maar goed, psychopathische blondines zijn ook moeilijk te weerstaan. Zeker als ze worden gespeeld door charmante actrices als de Australische Yvonne Strahovski.
Striprecensie Blacksad 4: A Silent Hell
Friday, November 23rd, 2012Private detective John Blacksad is hired by a record-producer to track down legendary pianist Sebastian “Little Hand” Fletcher, who is missing. Together with his pal Weekly, Blacksad uncovers a dark and twisted piece of local history.
A Silent Hell is the fourth instalment of the Blacksad series created by writer Juan Díaz Canales and artist Juanjo Guarnido, originally published in France. In addition to winning prestigious comic book awards like the Eisner and Harvey awards, the albums have been translated into over twenty different languages. And rightly so, because this series is what we consider to be quality comic book storytelling.
Being a detective story that’s staged in 1950s New Orleans, A Silent Hell contains all the trappings one may expect: a detective with snappy comebacks, unexpected plot twists, New Orleans’s legendary music scene, Mardi Gras and voodoo. Still, Canales and Guarnido present the reader with a captivating story, beautifully drawn and water-coloured by Guarnido. And yes, it helps that all the characters in this series are animals to give the detective genre a new look and feel. Blacksad is a smart cat, while his sidekick Weekly is a foxy journalist. But appearances aside, this animal kingdom is much like our own world, where beauty and pain walk hand in hand, and people in power have dark secrets they do not want uncovered.
The story is carefully constructed: although the plot unfolds in one single night and the nightly events are mixed with flashbacks and flash forwards, the reader never loses track of the order of events.
A romantic encounter during a chase.
Both Spanish artists have earned their stripes as animators, which is very visible in Guarnido’s lively facial expressions reminiscent of his work for the Disney studios, although his drawing style has a unique quality of its own. Guarnido renders his drawings in water colours, adding mood and texture.
Guarnido meticulously explains his use of colour in The Watercolour Story, a bonus section added in this edition of A Silent Hell. The book also includes two short stories that supply some background information about the Blacksad characters.
Canales, Juan Diaz|Guarnido, Juanjo. Blacksad: A Silent Hell
Dark Horse Comics, € 19.99
ISBN: 9781595829313 | ISBN-10: 1595829318
Waarom een recensie in het Engels vraag je je wellicht af. Ik schreef deze voor het blog van The American Book Center, waar ik sinds kort maandelijks een striprecensie voor schrijf.