Dinsdag was ik in Museum Hilversum waar de expositie ‘Show Me the News’ werd opgebouwd. Voor de VPRO gids schrijf ik daar een artikel over. Onderdeel van de expositie is deze prachtige muur vol met oude krantenpropjes. De expositie ‘Show Me the News’ brengt aan de hand van tv-vormgeving, nieuwsfotografie en videokunst de overgang van tekst- naar beeldcultuur in nieuwsmedia in kaart.
Het is dit soort nieuws waarom ik me de laatste maanden vooral beperk tot de cultuurpagina’s in de krant. Ik ben de stompzinnigheid van sommige mensen, vooral religieuze dwaallichten, maar politici, bankdirecteuren en straatproleten net zo goed, meer dan zat. En al die bangmakerij ook trouwens. Dat mannetje in de foto hoort haar recht op protest gewoon te accepteren. Als hij moeite heeft met haar boodschap of borsten, kijkt hij maar de andere kant op. Het wordt tijd dat mensen eens verder kijken dan wat hun reliboekje en hun goeroe hen vertelt.
Ik lees al jaren geen kranten. Gewoon, omdat ik me niet gek wil laten maken. Ik zie wel eens huizen waar kranten voor de ramen zijn geplakt. Best handig als je bijvoorbeeld aan het verhuizen bent en nog geen gordijnen hebt en je niet wilt dat mensen naar binnen kijken. En dat is precies wat kranten doen: voorkomen dat je naar binnen kunt kijken. Lekker elke dag lezen over hoe slecht het met de economie gaat, waar de oorlogen worden gevoerd, welke politici hebben gelogen, welke bedrijven de boel belazeren en waar mensen dood gaan van de honger. De hele wereld kennen behalve jezelf. Omdat je niet naar binnen kunt kijken.
—
Deze week is Daily Webhead in handen van blogvriend Peter de Kock.
Hm, misschien wordt het weer tijd om de stad te verlaten. Het wordt niet alleen steeds drukker; er komen ook steeds meer koters bij.
Je naam. Je zit er de rest van je leven aan vast. Ik ben wel blij met Michael en het feit dat de gemeente indertijd mijn ouders nog niet toestonden dat ze Maikel mochten spellen. De Engelse spelling is me in het buitenland al vaak goed van pas gekomen. De tijd dat ik in Amerika woonde in het bijzonder. Eigenlijk is dit het enige voorbeeld in mijn leven dat ik blij ben met overheidsbemoeienis. Bovenstaande top tien kindernamen van het afgelopen jaar stond in NRC Handelsblad. Bij de meisjesnamen opvallend veel oer-Hollandse namen. Trouwens, bij de jongens ook. Op Sem na maar dat is natuurlijk ook geen naam.
Ach, maakt hij het uit. Aangezien ik al jaren een niet-kinderwens koester hoef ik er nooit over na te denken hoe ik mijn kinderen zal gaan noemen. Jij wel? En durf je het al te zeggen?
The Dutch writer Harry Mulisch died of cancer last Saturday. It was in the news on Sunday, so the front page of ‘Het Parool’ had a big picture of the writer on its front-page. I can’t say that I was a particular fan of Mulisch’s writing, but he is considered to be one of the greatest writers in the Dutch language. Also by himself, he wasn’t known for having a small ego, that’s for sure. But I’ll take people’s word for it when it comes to his writing skills. Still, I thought it was a nice gesture of the paper to put the portrait of Mulisch this big on the front page.
Het Parool, this week
Although I am a regular Webhead and love blogging and publishing on the web, I still get a kick out of it when my articles are printed on paper, like this interview with Pieter van Oudheusden that was published Wednesday in Het Parool. If you want to read it, check it out here.