Ik heb de vreemde gewoonte om kopjes koffie te fotograferen. Niet ieder kopje dat mijn lippen passeert natuurlijk, dat zou gekkenwerk zijn. Maar wel de kopjes die mooi zijn opgemaakt als ik weer eens op een van mijn favoriete hangplekken zit te drinken.Gelukkig ben ik niet de enige met deze vreemde gewoonte. Op het blog Webdesigner depot staat een post met maar liefst 50 foto’s van kunstige kopjes koffie. Zie hier. Er staan mooie ontwerpen tussen, sommige zijn ware kunststukjes. Al zijn vijftig foto’s wel erg veel, want zoals iedereen weet moet je je cafeïne-intake een beetje in de gaten houden.
Met dank aan Yildiz Celie die me op de blogpost wees via twitter.Meer koffie:
Deprecated: _c is deprecated since version 2.9.0! Use _x() instead. in /customers/9/c/2/michaelminneboo.nl/httpd.www/wp-includes/functions.php on line 5211 Archive for July, 2009
Koffiekunst
Friday, July 31st, 2009Geheugen wissen
Thursday, July 30th, 2009Terwijl het merendeel van de oude papieren, scripts, papers en andere papieren zaken in de vuilniszak verdwijnt, voel ik een voldaan gevoel in mijn buik.Ik kijk terug op een rijk verleden vol pogingen, daden, triomfen en vooral ook mislukkingen. De verjaarde spullen zijn tekenen van een geschiedenis van een bezig baasje. Een verleden waarvan bepaalde elementen jarenlang weggestopt waren in de diepste krochten van mijn onderbewuste en die nu weer even aan de oppervlakte van mijn gedachtewereld drijven, maar die snel weer in de vergetelheid zullen zinken. Waar ze horen. Mijn geschiedenis zal grotendeels worden afgesloten op het moment dat de vuilnisman de rommel op komt halen. Deels, want sommige dingen zal ik bij me houden tot het graf. Sommige artefacten zijn immers te leuk om weg te gooien. Geschreven teksten uit Amerika, het script en draaiboek van mijn eerste korte film op de HKU, een paar oude foto’s, dagboeken en natuurlijk een flinke doos met andere positieve herinneringen.
Het verleden mag dan een fundament zijn waarop het heden staat en waarop we de toekomst bouwen, niet ieder schroefje, stukje en dwarsbalkje waaruit dit fundament is opgebouwd hoeft bekend te zijn. Daar is simpelweg geen ruimte voor in mijn hoofd. Liever richt ik me op het heden en het later, want daarin schuilt het echte avontuur.
Mignola komt naar Breda
Wednesday, July 29th, 2009Het lijkt nog ver weg dat 2010, maar voordat je het weet is het weer maart en vindt de tweede editie van de Stripbeurs Breda plaats. De organisatie heeft alvast een paar namen bekend gemaakt van stripmakers die aanwezig zullen zijn. Zet ze alvast in je agenda.Allereerst is dat de nieuwe tekenaar van Lucky Luke, Achdé, die ook de festivalposter heeft getekend. Op scenario van Laurent Gerra voltooide Achdé onlangs een derde verhaal van Lucky Luke, De man van Washington.Hellboy
De tweede striplegende die heeft toegezegd naar Breda te komen is Mike Mignola, de tekenaar van Hellboy. Met zijn creatie Hellboy en zijn minimalistische tekenstijl heeft hij aan de Amerikaanse comic-scene een geheel nieuwe richting gegeven. Mignola heeft inmiddels 12 Eisner Awards op zijn naam staan en is naast striptekenaar en schrijver ook betrokken bij diverse filmprojecten zoals de film The Hobbit van Guillermo del Toro. Maar dat laatste zullen we hem maar niet kwalijk nemen. De Stripbeurs Breda zal plaatsvinden op 6 & 7 maart in het Racketcentrum in Breda. Maar eerst hebben we natuurlijk nog de Stripdagen in Houten waar de Zone 5300-redactie een feestje gaat bouwen in verband met het 15-jarig bestaan van het magazine, en op Strip Turnhout later dit jaar.Dit stukje staat ook op het stripblog van Zone 5300.
‘Groningen heeft alles!’
Tuesday, July 28th, 2009In de serie Hollandse Wereldsteden vandaag een gastbijdrage van Manouk, die al eerder dit relaas over de Goedheiligman bijdroeg en tegenwoordig op haar eigen webstek Veel liefs, Suuz blogt. Manouk woont en werkt in Groningen en vond het eens tijd om te laten weten hoe leuk die stad eigenlijk is.Groningen heeft alles. De geur van verse shag drijft door het open raam naar binnen. Onwillekeurig adem ik diep in. Het ruikt niet echt lekker, ook niet echt vies, maar het is heel kenmerkend voor Groningen. In dit deel van de stad kun je regelmatig de oude tabakfabriek ruiken die hier staat. Op het witte gebouw kun je nog net de in zwart geschilderde naam lezen. Geen lichtreclame, niet eens een houten bord. Gewoon een vervaagde naam op een stenen muur.In het zicht van de oude tabakfabriek staat een gebouw dat past in het rijtje van meest vooruitstrevende, spraakmakende en innovatieve gebouwen ter wereld: Het Groninger Museum. Het is ontworpen door o.a. Alessandro Mendini en dat is te zien. Het kleurige, bijzondere gebouw lijkt op het water te drijven en omsluit aan twee kanten de Museumbrug. Het is een gebouw met heftige vormen en kleuren, waarvan de gouden toren (daar waar de schilderijen opgeslagen worden) de blikvanger is.
Recht tegenover de lichtblauwe Museumbrug ligt het statige, rode Station. Ons station heeft iets weg van de stijl van de art nouveau en is voorzien van de nieuwste technische snufjes. De pijlers waar het dak boven de sporen op rust zijn van glimmend donkergroen staal en voorzien van subtiele lijnen en krullen. De stationshal zelf is adembenemend en galmt zo heftig als alleen een hoge stenen stationshal kan galmen. Boven de deuren naar de gang hangen beschilderde bordjes met ‘wachtkamer 1e klas’ en dergelijke. De twaalf houten toegangsdeuren rammelen als een oude trein wanneer ze automatisch voor de reizigers opengaan.De dames en heren die vroeger in de wachtkamers zaten, droegen valiezen bij zich en geen koffers. In de hal kun je het leer nog bijna ruiken. Op de perrons ruikt het in veel gevallen naar patat en lekkere broodjes. Enkele duiven scharrelen op de grond, maar dat deden ze vroeger vast ook al.
Groningen is zo’n stad waar straten en pleinen belegd worden met gladde, hobbelige keitjes zodat de gebouwen en het water er omheen extra mooi uitkomen. In ‘mijn’ stad staat de kerk nog midden in het centrum: de Martinitoren is het kompas voor veel bezoekers. Bovendien is alles dichtbij: op de fiets kun je de verste uithoeken bereiken binnen twintig minuten. Eigenlijk is Groningen een stad met de charme van een oud dorp.Deze dorpse stad is kleurrijk en fascinerend. De Vismarkt is groter dan de Grote Markt, de bank is gevestigd in een donker, natuurstenen gebouw en de A-kerk is het meest geziene maar minst bezochte gebouw van de stad. Achter prachtig gerestaureerde voorgevels schuilen hypermoderne internetbedrijfjes en aan de smalle eenrichtingstraatjes langs het water zitten de meest hippe winkeltjes, waarvan ik nooit zeker weet welke de kapper is en welke de ‘lifestyleshop’.De straten zijn geel of glimmend grijsgroen, het water sabbelt rustig aan de kades en zelfs als de lucht loodgrijs is, stralen de rode en witte gebouwen warmte uit. Zelfs wanneer de wind snijdt en de regen mijn gezicht striemt, waan ik me veilig in de binnenstad.Lees ook:
‘Durf te falen’
Tuesday, July 28th, 2009The one lesson that Straczynski wanted to impart […] was that people shouldn’t be afraid of failure. “We are all failure-averse,” said Straczynski. “What you’re afraid of holds you back. And all you can do to get over it is to go and do the damn thing!”
“In conclusion, I want to reinforce to everyone in here, you’re all eccentric or else you wouldn’t be here. Listen to the quiet turning of your considered conscience. Everything else is a lie.”
(Film-, tv- en stripauteur J. Michael Straczynski tijdens de San Diego Comic-Con International.
Bron: CBR.(Zo nu en dan vind ik het leuk om uitspraken die mij inspireren op dit blog te publiceren.)
Video: Dan Slott praat over Amazing Spiderman #600
Monday, July 27th, 2009Kijk, dat zien we graag: stripmakers die enthousiast praten over hun werk. Dan Slott is een van de vaste schrijvers van Amazing Spiderman. Hij praat in zijn eerste vlog over de mijlpaal Amazing Spiderman #600 waarvoor hij het hoofdverhaal schreef, dat in beeld werd gebracht door John Romita jr. en inkter Klaus Janson. Romita jr is een van de beste tekenaars die Spidey ooit op papier zette. Wat zo grappig is aan deze ludieke video is Slotts enthousiasme voor zijn werk en zijn liefde voor het personage. Hij was van kinds af aan al gek op Spiderman en laat in een aandoenlijk moment een paar items uit zijn speelgoedcollectie zien. De nerds nemen de stripindustrie bijkans over.Amazing Spider-Man #600 ligt reeds in de winkels. Het jubileumnummer staat traditiegetrouw vol met schokkende gebeurtenissen. Behalve de terugkeer van Doc Ock wiens laatste dagen geteld lijken te zijn is de andere grote gebeurtenis de bruiloft van tante May en de vader van JJ Jameson. (En oh ja: Mary Jane komt terug, maar daar schreef ik eerder al over.) De comic bevat verder nog enkele korte verhalen, waarvan ‘Identity crisis’ werd geschreven door de geestelijk vader van Spidey, Stan Lee himself.Wat mij betreft genoeg redenen om de (online) stripwinkel te bezoeken. Wat ik nu meteen ook maar ga doen.
Cover design AMS 600 door John Romita jr.
Meer Dan Slott? Lees hier een Q&A op Marvel.com. En hier een uitgebreide recensie van dit nummer op Spiderman Crawlspace.
Breinkoekje: Music?
Sunday, July 26th, 2009Ik
mis
de
‘M’
in
MTV.
mis
de
‘M’
in
MTV.
Leeg fotoalbum (2)
Saturday, July 25th, 2009
Boven en onder de muren van de Melkweg, Amsterdam.
Eerste verdieping van The ABC Amsterdam.Voor een verdere toelichting zie hier.
De nieuwe bewoonster op bezoek
Thursday, July 23rd, 2009Het volgende deel uit de verhuissoap waaruit mijn leven deels bestaat.
Afgelopen maandag kreeg ik bezoek van de nieuwe, jonge bewoonster. Tenminste, ze kwam mijn huurappartement inspecteren om te zien of het iets voor haar was. Ze had voor de gelegenheid haar ouders meegenomen.Voor mij is het de eerste keer dat ik met zoveel officieel gedoe een huis moet overdragen. Twee weken geleden kwam een inspecteur van de verhuurder al in kaart brengen hoe het huis ermee voorstaat. Meewarig keek hij rond en noteerde hij met een potlood wat er allemaal opgeruimd, schoongemaakt en vervangen diende te worden. Gelukkig bleek de lijst met mijn taken niet te lang, al was de man wel bijzonder gebrand op het feit dat alles klinisch schoon diende te zijn. De vorige keer dat ik een eigen huis uit ging was in Berkeley. Daar viel toen heel weinig aan te doen of aan te verhuizen: ik had maanden in een karige, euh, ik bedoel boheemse inrichting geleefd. Behalve een bed, een tafel en een stoel en een kartonnen doos die als boekenkast diende, bezat ik niet veel. De 12 jaar dat ik in mijn huidige huis vertoefde verzamelde ik veel spullen en aan het huis is te zien dat er geleefd is.En nu kwam de potentiële nieuwe bewoonster eens kijken. Die was er al snel uit en zag het appartement wel zitten. Als jonge starter is het dan ook een prima woning. Middenin de binnenstad waar alles dichtbij is, en temidden jongelui van haar leeftijd. Ik heb als bewoner wat dat betreft allang de houdbaarheidsdatum overschreden.Nadat haar vader nog eens kritisch met zijn timmermansoog (hij is timmerman) de kamers had doorlopen en zijn eigen lijstje met opmerkingen had volgeschreven, was het tijd om zaken te doen. Ik zag al een tijdje op tegen het feit dat er een wasmachine, een zware koelkast en fornuis naar beneden gesjouwd moesten worden om uiteindelijk van de stoep te verdwijnen in de vuilniswagen of het busje van de tweedehands winkel, want niets zou naar het nieuwe huis gaan. Ik zag me zelf al sjouwen en puffen, vier trappen af. Tot mijn grote verbazing kon ik de apparatuur aan de nieuwe bewoonster kwijt. Sterker nog: het tapijt en zeil konden ook rustig blijven liggen waar ze lagen.De loodzware tv was haar te groot – maar ja, je kunt niet alles hebben.Toch zal ik hem gaan missen: mijn trouwe wasmachine die nooit te beroerd was om zich over mijn vuile kleren te ontfermen. Het gaat je goed, wasmachine! Which reminds me dat ik er nog een wasje uit moet halen.
Lees ook (of niet, mag je helemaal zelf weten ;):
Leeg fotoalbum
Wednesday, July 22nd, 2009Ik plak al jaren geen foto’s meer in. Dat komt natuurlijk doordat ik tegenwoordig alles digitaal schiet. Toch was het vroeger ook een klusje dat vaak bleef liggen.
Zo moet ik bijvoorbeeld nog steeds mijn foto’s van mijn verblijf in Amerika (1995-1996) inplakken. That’s never gonna happen.Toch maak ik bergen foto’s. Veel meer dan voorheen, maar dan vooral met mijn telefoontje en meestal voor een blogpost. De map met fotobestanden puilt aardig uit, want ik gooi zelden iets weg. Soms is het ook wel fijn om door de map te bladeren: het brengt herinneringen terug van vergeten momenten. Dat geldt ook voor de minder geslaagde foto’s, hoewel ik van de week toch eens de tijd nam om mislukkingen uit het virtuele geheugen te wissen. Hieronder een reeks plaatjes die ik in het afgelopen jaar maakte en die ik tijdens het opruimen tegenkwam en wel het bewaren waard vond.
Later meer…
(pretvertorial) 15 jaar Zone 5300!
Tuesday, July 21st, 2009Even een pretvertorial tussendoor. De 86e editie van Zone 5300, tijdschrift voor Strips, Cultuur & Curiosa ligt nu namelijk te koop in geselecteerde boek- en striphandels, en via www.zone5300.nl. Ook bestaat de Zone in oktober 15 jaar, een leeftijd die nooit eerder werd bereikt door een alternatief striptijdschrift.Een stukje geschiedenis
Zone 5300 werd in oktober 1994 opgericht door striptekenaar Robert van der Kroft en illustrator Tonio van Vugt. De ondertitel van het tijdschrift luidde vanaf het eerste nummer ‘strips, cultuur en curiosa’, en van die formule is in 15 jaar niet afgeweken.
Zone 5300 presenteert een doordachte selectie van de nationale en internationale alternatieve strips. Het tijdschrift betekende een doorbraak voor veel tekenaars, onder wie Gummbah, Erik Kriek (Gutsman), Reid, Geleijnse & Van Tol (Fokke & Sukke) en Matthias Giesen. Naast strips besteedt Zone 5300 ook veel aandacht aan verwante zaken als muziek, literatuur, film, dvd, games, kunst en B- en C-cultuur door middel van interviews, artikelen, recensies en columns.Het verjaardagsfeestje van Zone 5300 wordt uitgebreid gevierd op De Stripdagen in Expo Houten in het weekend van 26 en 27 september, waar ook het jubileumnummer zal worden gepresenteerd. Op zaterdag 7 november neemt Zone 5300 als vanouds deel aan het Lezersfeest in de Centrale Bibliotheek Rotterdam. Later dit jaar zal ook een Vlaanderen-special verschijnen, waarin Zone 5300 de hedendaagse (alternatieve) Vlaamse stripwereld voor het voetlicht brengt. Ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan start Zone 5300 ook een albumreeks: Collectie Zone 5300. Het eerste boek in de reeks is Cowboy John van Jan Vriends, dat eerder in Zone 5300 gepubliceerde strips bundelt met een flink aantal nieuwe pagina’s en vele extra’s. Het boek zal in september op de markt komen.De zomereditie van de Zone bevat onder andere de strip ‘Holland Dada Tour’, een bijzonder eerbetoon van de Noor Lars Fiske aan de avant-gardekunstenaars Theo van Doesburg en Kurt Schwitters, die in 1923 ons landje wakker schudden met een serie dadaïstische performances. Het verhaal is een voorproefje van een graphic novel over Kurt Schwitters. Lars Fiske tekende ook speciaal voor Zone 5300 de ‘Stijl’volle cover. Verder brengen Peter Pontiac en en Eric van der Heijden een eerbetoon aan The Cramps, een interview met stereofotograaf annex kunstenaar Wim van Egmond, die zich heeft gespecialiseerd in voor het oog nauwelijks waarneembare organismen (het seksleven van het roeipootkreeftje!) en laat stripmaker Milan Hulsing van zich horen met De verzamelaar verzameld, een bijzonder sfeervol griezelverhaal over obsessieve, nietsontziende verzamelwoede.Zo, genoeg promopraat weer. Nu weer door met de orde van de dag.
Ingelijfd bij het Agentschap van Zone 5300
Monday, July 20th, 2009Als freelancer moet je vaak zelf zorgen dat je opdrachten hebt. Geen opdrachten betekent geen inkomen. Het kan dan handig zijn om je aan te sluiten bij een collectief of een agentschap.Nu werk ik af en toe samen met vaste partners naast de soloprojecten die ik doe. Het leek me daarnaast een goed idee om me aan te sluiten bij het Zone 5300 Agentschap. Via een agentschap kunnen immers leuke opdrachten binnenkomen en je profileert je tot een potentiële clientèle die je anders wellicht niet zou bereiken.
Mijn keuze voor het Zone 5300 Agentschap is een logische aangezien ik schrijf voor het strip– en filmblog van de Zone-site en er ook epistels van mijn hand in het magazine verschijnen. Daarbij bestaat het agentschap uit een stel professionals waar je ook nog eens heel aardig een kop koffie mee kunt drinken. En da’s ook niet onbelangrijk. Het Agentschap bestaat sinds 2007 en er zitten kunstenaars en stripmakers als Albo Helm, Dio, Wasco, Robert van Raffe, Tonio van Vugt, Sandra de Haan en Merel Barends bij. Ik bevind mij dus in goed gezelschap.
Vandaag ging mijn profielpagina online. Voorbeelden van schrijfwerk komen er nog bij te staan. Voorlopig geeft de pagina een aardig overzicht van de video’s die ik heb gemaakt. Ik ben in ieder geval zeer in mijn nopjes met mijn plekje op de webstek van het agentschap. Overigens ben ik ook nog steeds rechtstreeks in te huren voor een boeiende video, een interessant interview of een intrigerend achtergrondartikel over media en cultuur.