Categorieën
Strips

Stripfiguren om te zoenen

Dankzij de vakkundige pennenstreken van Peter de Wit en Hanco Kolk heeft strippsychiater Sigmund een zeer goede dag. Hij krijgt immers een dikke zoen van Stella uit S1ngle.

Of mag Stella zich gelukkig prijzen dat ze eindelijk eens de lippen mag roeren van een intelligente kerel? Het is maar hoe je het bekijkt.

sigmund_kust_stellaIn strips kunnen alle dromen waar gemaakt worden en daarom roept deze grappige tekening gemaakt op de Stripdagen Haarlem bij mij de vraag op met welk strippersonage ik eens zou willen tongworstelen. Wat de dames van S1ngle betreft is het antwoord voor mij niet moeilijk, dat moet Fatima zijn, ook al wordt de aantrekkelijke, neurotische blondine met maar één oog getekend door Kolk. (Je kunt immers niet alles hebben.)

Als we het stripuniversum wat groter maken, dan dient een groot aantal kandidaten zich aan. Mary Jane Watson is tegenwoordig weer vrijgezel om maar meteen een mooie stripbabe te noemen. Dat striplezers wel eens warmbloedig van strippersonages dromen bewijzen de vele beurs- en opdrachttekeningen die op het web opduiken waarin personages bloot of half bloot zijn afgebeeld. In ieder geval heel anders dan dat je ze doorgaans op de strippagina’s tegenkomt.

En hoe zit het met jou, stripliefhebber? Welk stripfiguur vind jij aantrekkelijk genoeg om te zoenen?

Is dat Fanny Kiekeboe, Franka, Roodhaar of toch ook een van de S1ngle-dames? Dezelfde vraag stel ik natuurlijk aan de vrouwelijke striplezers….

Update

Direct nadat ik de link van deze blogpost geplaatst had op Facebook, begonnen mensen met het beantwoorden van de vraag. Heel tof natuurlijk, maar als je geen FB hebt, kun je deze antwoorden niet zien. Daarom heb ik besloten om de reacties ook zoveel mogelijk hier te plakken. Laat je erdoor inspireren, zou ik zeggen.

zoenen_1zoenen_2

Categorieën
Bloggen

Blogvraag #2

Illustratie: Emma Ringelberg

Na zes jaar bloggen is het tijd om mezelf en mede-bloggers wat vragen te stellen over het hoe en waarom van bloggen. Wat is jouw antwoord op deze kwestie?

Waar zou je nooit over DURVEN bloggen?

Nou ja, niet durven is een groot woord, maar ik zou nooit over mijn seksleven bloggen. Ook uit respect voor mijn vriendin. Dat is iets tussen ons en hoeft niet openbaar gemaakt te worden. En nu we het toch over seks hebben: Peter Breedveld heeft eens uitvoerig geschreven over welke porno hij opwindend vindt en welke niet naar aanleiding van YouPorn, de porno-versie van YouTube. Dat is niet alleen een van de best gelezen posts op Frontaal Naakt, het is voor mij ook een stap te ver en valt voor mij in de categorie: Don’t need to know, al bewonder ik Breedveld om zijn openheid en is het een zeer vermakelijke tekst.

Maar hou zit het bij jou, collega-blogger? Waar zou jij nooit over DURVEN bloggen?

Categorieën
Mike's notities

Seks met de Majesteit

Zelf moet ik er niet aan denken – seks met Beatrix. Sterker nog: iedere gedachte aan Beatrix, haar familie en waar ze voor staan – namelijk een archaïsch overblijfsel van vervlogen tijden dat allang afgeschaft had moeten worden en waar een veel te hoog prijskaartje aan hangt – roept bij mij slechts negatieve gevoelens op.

Ja, ik ben een republikein wat dat aangaat en vind dat het koningshuis permanent gesloten mag worden. Sterker nog: van de week vernam ik in het programma Pauw & Witteman, dat er een kans bestaat dat Beatrix niet rechtmatig koningin is, omdat ze een bastaardkind zou zijn.

Bij onderstaand typetje van humormeester Kees van Kooten roept Beatrix echter hele andere gevoelens op. Onstuimige erotische gevoelens wel te verstaan. Ik kwam bij deze prachtige sketch op youtube terecht toen ik op zoek was naar het fragment van Hans Teeuwen die de Majesteit anaal neemt. Hetzelfde thema, maar een heel andere uitvoering.

Categorieën
Media Mike's notities

Truttigheid & liefdescynisme

Zaterdagochtend, 9:15. Ik sta in de lange rij voor de kassa van de buurtsuper.Achter me staat een muf ruikende bejaarde ongeduldig te duwen; kinderen jengelen in de gangpaden en over de intercom klinkt het gekreun van Justin Timberlake. Ik snak naar mijn eerste slok koffie van de dag en kijk meewarig naar de spullen in mijn karretje. Voor me staat een aantrekkelijke dame met blond haar, een kleine boodschappentas en een mooi rond achterwerk. Terwijl ik haar vriendelijke gezicht bestudeer, dwalen mijn gedachten af naar het huishouden: vandaag zou ik echt mijn huis eens op orde moeten krijgen en met de administratie loop ik al decennia achter. En die lekkende wasmachine moet ook nog worden aangepakt. Waarom denk ik daar nu eigenlijk aan? Hoor ik niet te fantaseren over hoe ik de Blonde Dame wild neem op de lopende band? Of – de situatie realistisch bekeken – moet ik haar in ieder geval niet even vriendelijk aanspreken? Maar nee, mijn jachtinstinct lijkt verdoofd door liefdescynisme. Ik lijk volledig gedomesticeerd. Wat wil je ook in een tijd waarin Heleen van Royen truttigheid met het label ‘stout’ bestempelt en waarin in een documentaire op de website van zender Tien te zien is hoe mannen zichzelf in een marathonsessie afrukken voor het goede doel (was masturbatie niet ooit een goed doel op zichzelf?) Wie heeft er dan nog zin in seks? In mijn achterhoofd dreunt het deuntje ‘Where on a road to nowhere’ van de Talking Heads. Een nummer waar ik het op dit moment alleen maar mee eens kan zijn.

Categorieën
Film Filmrecensie

Film: Clerks II

Afgelopen vrijdag bij de persvoorstelling Clerks II van Kevin Smith gezien. Ik was erg benieuwd naar deze film: alle voorgaande films van Kevin zijn stuk voor stuk juweeltjes. Toch vroeg ik mij af of het verstandig was om een vervolg te maken op zijn debuutfilm Clerks.

Voor mensen die niet bekend zijn met Mr. Smith: Kevin maakte in 1993 zijn eerste lowbudget flick Clerks. Hij baseerde het script op zijn ervaringen als winkelbediende in de Quick Stop, een kruidenierswinkeltje naast de videotheek, ergens in New Jersey. In deze film volgen we een dag uit het leven van Dante Hicks en zijn sidekick Randal Graves. De humor in de film is typisch Smith: puberaal, hard en oh zo prikkelend. Smith maakte de film voor een kleine 27.000 dollar. Maar daarmee schreef hij geschiedenis. De film sloeg aan, Miramax betaalde de rekeningen en Smith mocht aan zijn tweede film Mallrats zo’n 6 miljoen dollar uitgeven.

View Askewniverse
Na Mallrats, draaide Smith Chasing Amy, Dogma, Jay & Silent Bob Strike Back, Jersey Girl en nu dus Clerks II. Al deze films spelen zich af in het View Askewniverse – een verhaalwereld bedacht door Smith, waarin we telkens dezelfde personages tegen het lijf lopen. Alle films hebben daarom met elkaar te maken en in dialoog wordt regelmatig naar gebeurtenissen verwezen die in andere films voorkomen of met de personages uit andere films te maken heeft. Het View Askewniverse (afgeleid van de naam van Smiths productiemaatschappij View Askew) bevat de volgende onderdelen: Jay & Silent Bob, New Jersey als setting (meestal), verwijzingen naar andere Hollywood-films, grappen over homoseksualiteit, seks en geloof. Vaste thema’s zijn de onmogelijke relaties tussen mannen en vrouwen, waarbij relatiebreuken en het zoeken/vinden van de ware centraal staan. Dat klinkt misschien heel erg als een romantische comedy – vergis je niet, want de grappen van Smith zijn zo hard dat enige romantiek meteen doodslaat. (Hij omschrijft zijn oeuvre zelf als een verzameling Dick and Fart-Jokes.) Ook in Clerks II maken de dealers Jay en Silent Bob hun opwachting. Na het grote bioscoopavontuur Jay & Silent Bob Strike Back zou Kevin ze niet meer op het scherm laten verschijnen. Het bloed kroop waar ze niet gaan mag. Gelukkig maar, want deze twee zijn als ankers in het universum van Smith.

Warm hart
Memorabele momenten in Clerks II zijn Randals uitbeelding van de Bored of the Rings-films (het meest verschrikkelijke filmavontuur van de afgelopen jaren), een knap staaltje intersoortelijke seks en het ritje in de kartbaan waarmee Randal en Dante laten zien nog niets van hun tienerharen verloren te zijn. Het goede aan Smiths films is dat onder de oppervlakte van puberale grollen er een gemeende emotionele lading zit die weet te beroeren. Ware vriendschap, echte liefde en familiewaarden worden op verfrissende wijze vormgegeven door Kevin Smith en zijn vaste team van filmmakers. Deze thema’s vormen het hart van het Aksewniverse. Hoewel Smith aan het eind van Jersey Girl wat te gezapig werd, is hij in Clerks II vanouds scherp. Clerks II is zowel genietbaar voor mensen die bekend zijn met het View Askuniverse en kijkers die voor het eerst kennismaken met Smiths unieke kijk op het ouder worden en vriendschap. Met Clerks II levert Smith het bewijs dat het oké is om niet volwassen te zijn rond je dertigste. Dit is een geruststellende gedachte waar ik in ieder geval een tijd mee voort kan. Natuurlijk zijn er succesvolle mensen in de wereld die rond die leeftijd een carrière en gezin hebben. Good for them. Er zijn ook mensen als Randal en Dante die richtingloos hun dagen doorbrengen achter de balie van een fastfoodbedrijf. En daar is dan ook niets mis mee. Uiteindelijk zullen zij ook hun weg in het leven vinden, aldus het evangelie van Kevin Smith. Als het met Randal en Dante goed komt, is er voor ons allemaal nog hoop. En dat is een prettige gedachte.