Op de DUTCH COMIC CON WINTEREDITIE 2019 interviewde ik een aantal leuke en opvallende cosplayers, zoals De RIDDLER!
Check zijn instagram-account.
Check zijn instagram-account.
Op de Dutch Comic Con wintereditie interviewde ik op zondagochtend meerdere cosplayers achter elkaar in de dealerhal. Erg leuk om te doen, want cosplayers zijn altijd enthousiast over hun hobby en het personage dat ze uitbeelden.
Het lukte me echter niet om voor de kerstvakantie alle vlogs te monteren en online te zetten. Inmiddels heb ik mijn laatste cosplay-interview gemonteerd. In de komende periode komen de drie video-interviews dus online op mijn YouTube-kanaal: youtube.com/michaelminneboo. Ik sprak onder andere met Popeye en de Riddler.
Omdat ik voor Eppo Stripblad ook cosplayers interview, was dit projectje op Comic Con meteen een vorm van veldwerk: kijken of er potentiële kandidaten voor de rubriek rondliepen. Instagram is overigens ook een handig hulpmiddel om cosplayers te vinden.
Het komende jaar staat voor mij dus deels in het teken van deze leuke en originele hobby.
Het hele jaar door moet ik strips lezen voor mijn werk, maar in de vakantie lees ik de dingen waar ik zin in heb. Niet alleen had ik nog een stapel comics liggen die ik recent had gekocht, ook vond ik het fijn om weer oude comics uit de kast te trekken. Zoals Nederlandse uitgaven van Batman: Legends of the Dark Knight. Sommige van die verhalen had ik meer dan twintig jaar niet meer gelezen.
Het waren vooral verhalen die zich afspelen in de begintijd van Batman, al heb ik maar een paar Nederlandse delen in de kast staan. De meeste verhalen duren zo’n vijf comics, later minder. Maar wel wordt ieder verhaal door een ander creatief team gemaakt. Dat geeft ze allemaal een eigen sfeer.
De serie liep in de Verenigde Staten van 1989 tot en met 2007, en van de eerste volume verschenen 214 comics. Maar op een gegeven moment is Juniorpress gestopt met het uitgeven van Batman in het Nederlands en dat was ergens in de periode dat ik mezelf te oud vond voor comics.
Ook heb ik in mijn vakantie aardig wat oude Spider-Man-comics uit de kast gepakt. In een verhaal van vier delen is Betty Brant lid geworden van een liefdessekte en proberen Spider-Man en Flash Thompson haar te bevrijden. Dit verhaal was mijn eerste kennismaking met het idee van sektes en culten.
De Amerikaanse titel voor deze verhaallijn is Cult of Love, gepubliceerd in Web of Spider-Man 40 t/m 43. Een verhaal van Peter David, die wel vaker met interessante plotideeën op de proppen kwam toen. Veel indruk maakte de scène waarin ze proberen Betty los te maken van de brainwashing die ze heeft ondergaan. Ik moest vaak aan dit verhaal denken als ik langs het hoofdkwartier van de Scientology Church wandelde in het centrum van Amsterdam.
Tot slot heb ik een stuk of zestien deeltjes gelezen van Spawn: The Dark Ages. Deze stonden nog op mijn tablet en tot nu toe was ik daar niet aan toegekomen. De verhalen van Brian Holguin en tekeningen van Liam McCormack-Sharp konden mij wel bekoren. Je ziet hoe de tekenaar zich in een paar deeltjes ontwikkelt en beter en beter wordt. In het begin maakt hij erg veel pagina grote tekeningen, daarna wordt hij meer een visueel verteller. De serie gaat overigens maar tot #28 dus die heb ik zo uit.
De enige roman waar ik aan toekwam was Memnoch: The Devil van Anne Rice en onderdeel van haar Vampire Chronicles. Daarvan las ik ooit het tweede deel The Vampire Lestat, en ik heb natuurlijk de verfilming met Tom Cruise in de hoofdrol gezien. Gek genoeg begin ik vaak heel enthousiast aan zo’n boek, maar zo halverwege begint de klad er in te sluipen. In dit geval komt het vooral omdat Memnoch tientallen pagina’s lang aan Vampier Lestat uitlegt hoe God de wereld heeft gecreëerd en hoe de zondeval is verlopen. Nu ben ik sowieso een beetje allergisch voor God als romanpersonage, maar daarbij duurt het me te lang voordat Rice haar punt maakt. En waarschijnlijk stuurt ze net als het vorige boek dat ik las aan op een cliffhanger en gaat het verhaal pas echt verder in de volgende aflevering. Op een bepaald moment voelde verder lezen in dit boek alsof ik weer een titel door moest nemen voor de leeslijst op school, en dat is een gevoel dat helemaal niet associeer met vakantielezen.
Deze kerstvakantie besefte ik weer hoe rijk ik me voel door de grote comiccollectie die ik de afgelopen dertig jaar heb opgebouwd. Het is fantastisch om oude comics weer uit de kast te kunnen pakken, door te bladeren en te herlezen. Eigenlijk zou ik een heel lange tijd niet nieuws hoeven te kopen, want er valt genoeg te herlezen en er staan comics in de kast die ik voor het eerst moet openslaan.
De mooiste reactie is misschien wel van Charel Cambré en deze werd in Eppo gereproduceerd.
Joker is een fascinerende en ontrustende karakterstudie van Arthur Fleck, een man met psychische problemen die overdag in te huren is als clown en het ’s avonds probeert te maken als stand-up comedian. Maar losers als hij zijn vaak zelf het mikpunt van spot. Fleck woont bij zijn moeder in huis die hij liefdevol verzorgt. Hij houdt zich met moeite staande in Gotham City, een wereldstad vol apathie, waarin mensen vooral wreed zijn tegen elkaar en de rijken zich tegoed doen ten koste van de minderbedeelden in de samenleving.
Op een avond neemt Flecks leven een dramatische wending, wat een serie escalerende gebeurtenissen tot gevolg heeft. Fleck leert hier echter door dat wanneer hij zich losrukt uit de vicieuze cirkel van zijn leven en de ketenen van de maatschappij, hij volledig zichzelf kan zijn op eigen voorwaarde. Wanneer anderen zijn voorbeeld volgen, ontaard de stad in anarchistische chaos.
Regisseur en co-scenarist Todd Phillips heeft met Joker een fanatische film gemaakt, waarin we stap voor stap de ontwikkeling van Fleck in de Joker volgen. Het harde geweld en dubieuze acties van de hoofdrolspeler zorgen soms voor een naar gevoel in je maag, toch houd je tot aan de aftiteling sympathie voor hem. Dat komt deels door het Oscarwaardige spel van Joaquin Phoenix, maar ook omdat het contrast tussen slechte rijken en arme onbedeelden zo zwart wit wordt gesteld dat het niet moeilijk is om zijn kant te kiezen. De film beziet ook alles vanuit Flecks perspectief, en net als de Joker uit The Killing Joke van Alan Moore en Brian Bolland, is hij niet altijd een betrouwbare verteller. De filmmakers voeren de onderhuidse spanning vakkundig op en geven daarnaast een mooie schets van een vervallen wereldstad a la New York eind jaren zeventig, begin jaren tachtig.
Joker is een van mijn favoriete films van dit jaar. Als Batman-fan was ik verbaasd over hoe naargeestig Thomas Wayne dit keer wordt neergezet. In bijna alle andere Batman-films is de vader van Bruce toch vaak bijna een heilige, of in ieder geval sympathieke vent. Maar dat komt denk ik omdat we in die films Thomas vooral door de ogen zien van een zoon die tegen zijn vader opkijkt. Nu zien we hem door de ogen van Fleck. Iets anders wat me opviel is dat er op de aftiteling staat dat de personages afkomstig zijn van DC en niet van DC COMICS. Wellicht bewust omdat men Joker toch vooral presenteert als serieuze film en comics toch door veel mensen niet serieus worden genomen?
Joker draait vanaf 3 oktober in de bioscoop.
Met: Joaquin Phoenix, Robert DeNiro, Frances Conroy, Brett Cullen en Zazie Beetz.
Regie: Todd Phillips
Scenario: Todd Phillips & Scott Silver
Zo is Al Ewing, de schrijver van de serie Immortal Hulk, beide dagen aanwezig. Immortal Hulk biedt een bijzondere visie op het prachtige groene monster van Marvel, en een van de best verkopende comicseries van dit moment. Vaak gaan er meer dan 100.000 exemplaren per maand over de toonbank. Dat is echt heel goed, want de meeste ‘goedlopende’ comicseries verkopen tussen de 20.000 tot 50.000 exemplaren.
De sfeer van deze strip is deels filosofisch, psychologisch en horrorachtig. De strip behandelt thema’s als sterfelijkheid, religie, mishandeling en de schaduwkant van het mens-zijn. Niet meteen wat je wellicht verwacht bij de Hulk. Maar misschien is die radicaal andere invalshoek juist de reden voor het succes. Ik vind het in ieder geval fascinerend hoe Ewing de Hulk gebruikt om heel menselijke thema’s te onderzoeken. En het tekenwerk van Joe Bennett verbeeldt de ideeën van Ewing heel krachtig.
Batman
Wat buitenlandse tekenaars betreft, zitten er ook aardig wat tussen die Batman hebben getekend. Zoals de Portugese tekenaar Miguel Mendonça, die ook series als Wonder Woman, Nightwing en JLA heeft getekend. Stephen B. Scott heeft aan meer comics gewerkt dan ik hier op kan noemen, maar Bats zat er zeker bij, en ook X-Men Forever.
Rodney Ramos is al meer dan 25 jaar werkzaam als comic artist. Hij begon voor Marvel Comics onder begeleiding van legende John Romita Sr. en was onderdeel van Romita’s Raiders: het art-team dat correcties maakte op het werk van de andere tekenaars. Daarna tekende hij titels als Marvel Presents, Psi-Force, What-If, Thundercats en Conan. Tegenwoordig is hij vooral actief als inkter van titels als Punisher War Journal, Amazing Spider-Man en Iron Man.
‘Yo Joe!’
De Nederlandse striptekenaar Chris Evenhuis is goed bezig in het buitenland. Niet alleen tekende hij de serie Wyonna Earp, hij gaat binnenkort ook aan de slag met GI Joe. Deze nieuwe serie verschijnt vanaf november bij IDW. Ook zal hij de volgende cover van The Overstreet Price Guide gaan tekenen. En dat een Nederlandse striptekenaar het zo ver schopt in de Amerikaanse comicindustrie, daar mogen we best een beetje trots op zijn. Evenhuis is alleen zaterdag aanwezig op het evenement.
Donald Duck
Er zijn dit weekend ook aardig wat medewerkers van de Donald Duck aanwezig. De Duck is nog steeds het meest gelezen stripblad van Nederland. Maarten Gerritsen tekent onder andere voor de Donald Duck en Dolfje Weerwolfje. Michel Nadorp is van de partij en Jan-Roman Pikula. Er zijn ook speciale Donald Duck panels gepland voor dit weekend.
Tot slot zijn mijn maatjes Thijs van Domburg en Emilio Guzman van NERDS! er ook. Evenals Kenny – crowdfunding master – Rubenis van Dating for Geeks.
Dat zijn de zaken die mij opvielen toen ik het programma doornam, maar check vooral ook de site zelf om te zien wat er allemaal voor je tussen zit.
De meeste actuele informatie over het evenement vind je (helaas) vooral op hun Fakebook-pagina. Die is meer up to date dan de officiële site in ieder geval. En je kunt Amsterdam Comic Con ook gewoon op Instagram volgen.
Comic Con Amsterdam vindt plaats op 31 augustus en 1 september 2019.
Het deeltje over Spider-Man, waar ik eigenlijk voor kwam, was uitverkocht.