Categorieën
Minneboo leest Strips

Dagboek van een Geek #28: Vakantielezen

Dinsdag 7 januari 2020
De laatste weken van December gaf ik er de brui aan en sloot mijn freelance praktijk. Tijd om op te laden. Meestal doe ik dat door een bekende vakantiebestemming te bezoeken, namelijk de bank in de woonkamer. Daar zit ik dan grote delen van de dag heerlijk comics te lezen en koffie te drinken.

Het hele jaar door moet ik strips lezen voor mijn werk, maar in de vakantie lees ik de dingen waar ik zin in heb. Niet alleen had ik nog een stapel comics liggen die ik recent had gekocht, ook vond ik het fijn om weer oude comics uit de kast te trekken. Zoals Nederlandse uitgaven van Batman: Legends of the Dark Knight. Sommige van die verhalen had ik meer dan twintig jaar niet meer gelezen.

Het waren vooral verhalen die zich afspelen in de begintijd van Batman, al heb ik maar een paar Nederlandse delen in de kast staan. De meeste verhalen duren zo’n vijf comics, later minder. Maar wel wordt ieder verhaal door een ander creatief team gemaakt. Dat geeft ze allemaal een eigen sfeer.

De serie liep in de Verenigde Staten van 1989 tot en met 2007, en van de eerste volume verschenen 214 comics. Maar op een gegeven moment is Juniorpress gestopt met het uitgeven van Batman in het Nederlands en dat was ergens in de periode dat ik mezelf te oud vond voor comics.

Ook heb ik in mijn vakantie aardig wat oude Spider-Man-comics uit de kast gepakt. In een verhaal van vier delen is Betty Brant lid geworden van een liefdessekte en proberen Spider-Man en Flash Thompson haar te bevrijden. Dit verhaal was mijn eerste kennismaking met het idee van sektes en culten.

De Amerikaanse titel voor deze verhaallijn is Cult of Love, gepubliceerd in Web of Spider-Man 40 t/m 43. Een verhaal van Peter David, die wel vaker met interessante plotideeën op de proppen kwam toen. Veel indruk maakte de scène waarin ze proberen Betty los te maken van de brainwashing die ze heeft ondergaan. Ik moest vaak aan dit verhaal denken als ik langs het hoofdkwartier van de Scientology Church wandelde in het centrum van Amsterdam.

Tot slot heb ik een stuk of zestien deeltjes gelezen van Spawn: The Dark Ages. Deze stonden nog op mijn tablet en tot nu toe was ik daar niet aan toegekomen. De verhalen van Brian Holguin en tekeningen van Liam McCormack-Sharp konden mij wel bekoren. Je ziet hoe de tekenaar zich in een paar deeltjes ontwikkelt en beter en beter wordt. In het begin maakt hij erg veel pagina grote tekeningen, daarna wordt hij meer een visueel verteller. De serie gaat overigens maar tot #28 dus die heb ik zo uit.

Spawn: The Dark Ages.

De enige roman waar ik aan toekwam was Memnoch: The Devil van Anne Rice en onderdeel van haar Vampire Chronicles. Daarvan las ik ooit het tweede deel The Vampire Lestat, en ik heb natuurlijk de verfilming met Tom Cruise in de hoofdrol gezien. Gek genoeg begin ik vaak heel enthousiast aan zo’n boek, maar zo halverwege begint de klad er in te sluipen. In dit geval komt het vooral omdat Memnoch tientallen pagina’s lang aan Vampier Lestat uitlegt hoe God de wereld heeft gecreëerd en hoe de zondeval is verlopen. Nu ben ik sowieso een beetje allergisch voor God als romanpersonage, maar daarbij duurt het me te lang voordat Rice haar punt maakt. En waarschijnlijk stuurt ze net als het vorige boek dat ik las aan op een cliffhanger en gaat het verhaal pas echt verder in de volgende aflevering. Op een bepaald moment voelde verder lezen in dit boek alsof ik weer een titel door moest nemen voor de leeslijst op school, en dat is een gevoel dat helemaal niet associeer met vakantielezen.

Deze kerstvakantie besefte ik weer hoe rijk ik me voel door de grote comiccollectie die ik de afgelopen dertig jaar heb opgebouwd. Het is fantastisch om oude comics weer uit de kast te kunnen pakken, door te bladeren en te herlezen. Eigenlijk zou ik een heel lange tijd niet nieuws hoeven te kopen, want er valt genoeg te herlezen en er staan comics in de kast die ik voor het eerst moet openslaan.