Categorieën
Daily Webhead Strips Video

De griezelgalerij van Erik Kriek

Laatst was ik bij Erik Kriek op de studio en toen liet hij me een van zijn nieuwe projecten zien: Dr. Gerald Gribus Grenzeloze Griezelgalerij.

Erik heeft een boek samengesteld waarin je kennismaakt met allerlei griezels. De lezer kan deze griezels zelf op allerlei manieren combineren.

In deze vlog laat Kriek de de dummy versie van het boek zien en vertelt er meer over. Het ‘mix en match’-boek verschijnt begin september bij uitgeverij Rubinstein.

En nu we het toch (weer) over Kriek hebben: hij maakte ook de cover voor de nieuwste Schokkend Nieuws, met niemand minder dan Stephen King in de hoofdrol. Nu ben ik een fan van deze schrijver en ik vond de special echt smullen.

De aanleiding voor het extra dikke nummer: schrijver Stephen King wordt op 21 september zeventig jaar! Schokkend Nieuws eert de vader van o.a. Carrie, Christine, Cujo en It met een dikke special. Julius Koetsier reisde speciaal naar Los Angeles om een interview te doen met de castleden van de nieuwe It (vanaf 6 september in de bioscoop). Roel Haanen heeft een interview met de man die vele King-verhalen verfilmde; Mick Garris regisseerde onder meer The Stand en de televisieversie van The Shining. De Nederlandse horrorschrijver Martijn Adelmund (Max Havelaar met Zombies) vertelt in een speciaal voor SN geschreven essay welke tien dingen hij leerde van Stephen King. Uiteraard wordt er ook uitgebreid gekeken naar de vele verfilmingen van de verhalen van Stephen King.

Categorieën
Boeken Spidey's web Strips

Signeren in ’t wild

Dinsdagavond had ik een koffie- en bierdate met vriend Menno bij café Kobalt. Hij kocht meteen een exemplaar van Mijn vriend Spider-Man van me.

Erg fijn dat vrienden mijn debuut steunen. Uiteraard zette ik een krabbel in het boek. Menno maakte daar deze foto van:

Het blijft nieuw voor me, dat signeren. Zo in ’t wild is heel ontspannen. De signeersessie in de bioscoop bij Spider-Man: Homecoming was ook erg gezellig. Maar veel signeersessies doe ik eigenlijk niet. Dat maakt ze ook speciaal. En de krabbels wellicht ook een beetje.

Het is natuurlijk niet zo dat ik op straat herkend word en mensen een handtekening willen. Ik zit immers niet in een boyband van veertigplussers.

Aanstaande weekend hoop ik veel boeken te signeren tijdens de Amsterdam Comic Con. Het is een beetje gokken hoeveel exemplaren ik mee moet nemen. We hebben er in totaal 45 besteld. Geen idee hoe het loopt. In ieder geval vind ik het leuk om daar te zijn. En Linda gaat mee, dus dat is ook fijn.

Peter Parker heeft overigens ook ooit een toer gedaan toen zijn boek Webs uitkwam: een koffietafelboek vol met zijn Spider-Man-foto’s. Die signeersessies verliepen niet allemaal even vlekkeloos.

Amazing Spider-Man #307.
Tekst: David Michelinie. Tekeningen: Todd McFarlane.

Categorieën
Strips

Programma Amsterdam Comic Con

Dit weekend vindt in de RAI de Amsterdam Comic Con plaats en ik ben daar een van de gasten.

En zo zie ik er in het echt uit.
Foto: Bas Minneboo.

Vanwege Mijn vriend Spider-Man natuurlijk. Ik zit het hele weekend te signeren in de Artist Alley: daar waar alle stripmakers gezellig zitten te signeren en hun boeken verkopen. Ik verkoop dus Mijn vriend Spider-Man en zet er met liefde een krabbel en een Spidey voor je in.

Zaterdagmiddag interview ik niemand minder dan Ger Apeldoorn, de legendarische vertaler van de X-Mannen vroeger en tegenwoordig ook scenarist en medewerker bij Eppo.

Zondag word ik zelf geïnterviewd. Leuk? Ik dacht het wel. Zie ik je daar?


Check hier het hele programma.

RAI Amsterdam
Europaplein, 1078 GZ Amsterdam

Categorieën
Spidey's web Strips

Spider-Man op vakantie

Op sociale media zie ik soms leuke posts over Mijn vriend Spider-Man voorbijkomen. Zoals deze van De Stripvlogger op Instagram:


Het is leuk om te zien waar mijn boek nu weer uithangt. Het is bijna alsof ik zo vakantiegroeten van hem krijg.

Natuurlijk doet het mij erg goed om dit soort berichten te zien en om van mensen te horen hoe ze mijn boek vinden. Zo had ik laatst een fijn telefoongesprek met mijn vader die een belangrijke rol in het boek speelt. Gelukkig heeft hij ervan genoten.

Categorieën
Bloggen Mike's notities

Elf jaar bloggen

27 augustus 2006 – 27 augustus 2017

Van de week bezochten Linda en ik Hoorn om weer even bij te praten met mijn moeder.

Daarna liepen Linda en ik gezellig langs het IJsselmeer. Vroeger heb ik dat heel geregeld gedaan, maar dit keer zag ik de zaken weer in vers perspectief. Nu was er ook het een en ander veranderd, maar gelukkig is het klotsen van het water tegen de rotsen nog steeds een van de rustgevendste geluiden die ik ken. Na alle spanningen van de afgelopen maanden was het fijn om even weg te zijn.

Even later zaten we bij de Brasserie Oostereiland. Ik at een rijke uitsmijter.
De haven lag vol met bootjes, er voer een oud VOC-achtig schip voorbij.

Zou ik ooit weer in Hoorn willen wonen, vroeg ik mezelf af? De mantel van de nostalgie bedekt veel onaangename details uit het verleden. En Hoorn kan heel pittoresk zijn. Het Oostereiland is zo’n plek. De voormalige gevangenis is een hotel geworden, met een filmhuis en het Museum van de Twintigste Eeuw.

Misschien als ik een huis zou kunnen krijgen in de binnenstad. Maar eigenlijk moet je nooit weer gaan wonen in je oude woonplaats. Je kunt nooit echt terugkeren, alleen vooruitgaan.

Haven van Hoorn. Foto: Linda Delis.

En daarbij, wat zou ik voor werk gaan doen in Hoorn? Bij het Noord-Hollands Dagblad zijn ze eerder aan het bezuinigen dan dat ze nieuwe journalisten nodig hebben. Het wordt sowieso steeds moeilijker om je geld te verdienen in de journalistiek. Daarbij wil ik in de toekomst het forenzen tot een minimum beperken. Ik wil graag wonen waar ik werk. Dat is een van de dingen die ik zeker weet. De toekomst is voor de rest gehuld in een vage mist.

Het afgelopen jaar was alles lekker duidelijk: mijn boek moest af. Dat dit is gelukt, maakt me nog steeds erg blij. Het is echt het hoogste wat ik tot nu toe in mijn leven heb bereikt.

Maar nu september aan de horizon opdoemt, komt daarbij toch de vraag: hoe nu verder?

In een van de etalages lag dit mooie affiche van Erik Kriek.

Eigenlijk zou ik meteen aan een tweede boek willen beginnen. Het schrijven is me heel erg bevallen. Maar daarnaast moet er ook geld worden verdiend. Helaas. Ik ben wel serieus aan het nadenken over de inhoud van het volgende boek, maar er is nog geen concreet idee.

Bij Boekhandel Stumpel kwam ik nog één exemplaar tegen van Mijn vriend Spider-Man.

Dat heb ik eigenlijk ook niet voor deze website. Toen ik vorig jaar mijn tiende blogverjaardag vierde, beschreef ik onder andere wat ik niet meer wilde doen. Dat is in de afgelopen 365 dagen best wel gelukt. Ook lukte het me om eindelijk gewoon stripplaatjes en ander beeldmateriaal te plaatsen zonder daar meteen een essay onder te schrijven. Het klinkt gek, maar dat kostte in het begin best wat moeite. Ik vind dat publiceren op een blog de meest vrije vorm van publiceren moet zijn die er is, maar toch heb ik soms last van restricties die ik mezelf opleg. Bewust of onbewust.

Misschien geldt dat laatste wel voor mijn hele leven en belemmert dat ook mijn zicht op de toekomst. Dat is iets waar ik meer over na moet denken.

Of juist niet en de zaken een tijdje op hun beloop laten. Kijken wat dat oplevert.

Categorieën
Minneboo leest Strips

John Byrne over de Fantastic Four

De afgelopen dagen las ik weer wat deeltjes van John Byrne’s Fantastic Four-verhalen. Ik heb nog niet alle comics van zijn run gelezen, maar toch kan ik al zeggen dat ik het heel fijne strips vind.

Byrne werkte zo’n vijf jaar aan deze serie als schrijver en tekenaar. Fantastic Four #232–295, July 1981-October 1986. Volgens velen is het een klassieke periode. Na de run van Stan Lee en Jack Kirby, zijn dit de beste FF-verhalen.

Illustratie: John Byrne
©Marvel Comics.

Op Comic Cook Resources staat een uitgebreid interview met Byrne uit 2000 over zijn comics. Dit is de sectie over de Fantastic Four.

MDT: As one of the series that you helped define, what was it that drew you to write and draw the Fantastic Four?

JB: First Marvel comic I was aware of as such. I’d seen some of the monster titles, at the barber shop, mostly, but it was not until FF5 that I really recognized that this was another publishing entity, though not yet as “Marvel Comics”. FF5 blew me away on a lot of levels. It was — again, something I would learn later — the first collaboration between Jack Kirby and Joe Sinnott, for instance. The artwork is truly superb. Plus, with the combination of art and writing, the book had an “edge” like nothing DC was putting out at the time. And it was a time-travel story. I’m a sucker for time-travel stories.

MDT: Your run consisted of a little over 5 years worth of work. The only creator that’s lasted longer is Claremont on X-Men. What kept you going on FF as long as you did?

JB: Didn’t Paul Ryan do more FFs than I? Either way — the love of the characters was what kept me there. And, in many respects, it was what inspired me to leave. I felt I could no longer give the characters their due.

© Marvel Comics.

MDT: You left the series in the middle of one of the bigger storylines that was unfolding. Can you explain what happened at that time?

JB: A lot of factors, most internal office politics, contributed to my finding myself in a position, creatively, where doing the best work I could was simply not good enough. Not for the FF, anyway. I fear I am one of those artists who is heavily impacted by the environment in which he works. The work suffers if I am not happy, and in those final years of Shooter’s reign, I was most definitely not happy!

MDT: From your portrayal of the FF in other books you’ve written for Marvel, it’s obvious that you still have a place in your heart for the FF. What would prevent you from going back to the Fantastic Four? Do you still have stories to tell for them?

JB: I still have FF stories, but Thomas Wolfe said “you can’t go home again”, and I am inclined to agree. The FF was an important chapter of my life, and I am well pleased with most of the work I did there, but in the years since that work has taken on an almost mythic quality in the hearts and minds of many fans. “Second only to Lee and Kirby” I hear, often. So, if I were to return, I would find myself in the unenviable position of competing with my own legend.

[…]MDT: Favorite Story? Favorite Character? Favortite Villain (besides Doom)? And the whys…

JB: The Thing is probably my favorite member of the FF, so I expect it would come as no surprise that “This Man, This Monster”, FF 51, is far-and-away my favorite story. The first Galactus trilogy is a knockout, too, deus ex machina ending notwithstanding. My favorite villain, other than Doom, is the Super Skrull, though oddly enough I did not use him in my run on FF. Used him in ALPHA FLIGHT and later in NAMOR, though.

MDT: A bevvy of writers have reduced Doom to cruel or simply without conscience. The great ones have given us many facets with which to view him, as I believe you have done in every instance, in fact believing one day you would revive Super-villian Team-Up or get Doom his own mini-series. What makes Doom such an incredible villain to write for most writers?

JB: Honor. Nobility. The dichotomy of his character. He is cruel and largely without conscience, and yet he can show passions, display curious, self contained virtues that set him apart from any other villain. Plus he’s really fun to draw!

Categorieën
Mike's notities

Mislukt

Het kopen en hebben van een kat is geen succes geworden.

Ik had een romantisch beeld van wat het hebben van zo’n huisgenootje zou inhouden. Ik zag hem al lekker in zijn mandje liggen terwijl ik aan het schrijven was. Soms gezellig kopjes geven. Soms lekker spelen met hem, met zo’n laserlichtje, zodat hij wat van zijn energie kwijt kon. ’s Avonds lekker tv kijken met de kat op schoot of naast me.

Helaas.

Jack, zoals we de eenjarige rode kater noemen, zou beter gedijen in een huis met een tuin. Hij heeft heel veel energie en er moet daarom heel veel met hem gespeeld worden. Ook is ons huis eigenlijk te klein voor hem en niet heel handig ingericht voor een kat. Zo heeft onze slaapkamer geen deur, zodat we hem niet uit de slaapkamer of uit het bed kunnen houden. De weg naar de slaapkamer is een trap en daarna een gat in het plafond.

Ook is het tapijt niet blij met zijn scherpe nagels. In de kleine ruimte zijn twee stinkende kattenbakken wat veel. Sinds we Jack hebben, lijkt het huis heel klein. Een gevangenis bijna.

Jack heeft een heel sterk eigen karakter. Als we hem proberen te corrigeren, is hij chagrijnig. Ook haalt hij graag uit naar je voeten of benen, als hij een beetje rare bui heeft. En soms heeft hij echt goed de kolder in zijn kop en is hij niet te houden.

Kennelijk heeft hij bij zijn vorige baasje enkele vreemde gewoontes aangeleerd. Zodra je naar de keuken gaat om wat dan ook te doen, loopt hij mee. Hij gaat dan mauwen en zitten wachten op iets. Maar wat? Zelfs als hij te eten heeft en water, schijnt hij nog steeds iets te willen krijgen. Hij heeft Linda ook al een paar keer aangevallen terwijl ze aan het koken was.

Ik begrijp niet zo veel van Jack.

Daarbij komt dat ik me soms helemaal rot schrik als hij uit het niets opduikt. Ik geef toe: ik krijg veel stress van de kat. En hij van mij.

Misschien liggen we elkaar gewoon niet zo en heb ik het me allemaal te rooskleurig voorgesteld. De enorme impact die de nieuwe bewoner op ons heeft, hadden we in ieder geval niet zien aankomen. Noem het naïef. Noem het wat je wilt.

Linda en ik hebben er veel over gepraat de afgelopen week. Voor- en tegenargumenten. ’s Nachts woelen in bed. BIjna aan niets anders kunnen denken.

Ik ben er behoorlijk ziek van. Ik mag hem graag, maar gun Jack Black een ruimer en beter onderkomen. En een beter baasje dan ik voor hem kan zijn. Misschien passen katten niet goed bij me. Ik weet het niet precies, maar toch voelt deze ervaring als een mislukt experiment. Alsof ik gefaald heb.

Categorieën
Strips

Te gast op Amsterdam Comic Con

Wat hebben Pamela Anderson, Michael Madson, John Rhys-Davies en ondergetekende met elkaar gemeen?

Nou, eigenlijk niet zo veel waarschijnlijk, maar we zijn allemaal gast op de aanstaande Amsterdam Comic Con. Ik ben daar natuurlijk vanwege mijn boek Mijn vriend Spider-Man, de anderen vanwege een cv langer dan mijn onderarm. Behalve dat ik in de speciale Comic Zone mijn boek zal signeren en verkopen, ben ik een van de sprekers op een speciaal panel over Spider-Man én interview ik niemand minder dan Ger Apeldoorn. Gezellig toch?

O, en ik snap best dat je het allerliefste een handtekening van en een foto met Pamela Anderson wil hoor. Maar kom daarna gewoon even gezellig langs bij mijn standje. 🙂

COMIC ARTIST AANKONDIGING: MICHAEL MINNEBOO

In 2017 verscheen zijn debuut Mijn Vriend Spider-Man: Superhelden, Geeks en Fancultuur. Hierin vertelt hij openhartig over wat Spider-Man de afgelopen dertig jaar in zijn leven heeft betekend en wat het is om fan te zijn. Naast zijn persoonlijke verslag gaat hij ook in gesprek met verschillende experts, met thema’s zoals: Welke levenslessen kun je leren van Spider-Man-verhalen? Hoe bieden strips troost? Waarom hebben we in Nederland geen superhelden? Hoe word je een fan? En waarom moest Spider-Man scheiden?

Op 2 en 3 september zal Michael Minneboo aanwezig zijn bij Comic Con Amsterdam, je kunt hem vinden in de Comic Zone!

Deze editie introduceren we de Comic Zone! Een plek waar we verschillende nationale én internationale comic artiesten zullen hebben die samen, verdeeld over het weekend, panels, workshops en lezingen zullen geven en natuurlijk voor liefhebbers schetsen of commissies tekenen!

Categorieën
Spidey's web Strips

De beste Spider-Man in de bios

Met journalist, programmeur, filmrecensent en vriend Luuk van Huët sprak ik laatst over wie wij nu eigenlijk de beste vertolker van Peter Parker op het witte doek vinden.

Is dat Tobey Maguire, Andrew Garfield, Tom Holland, of toch Nicholas Hammond…?

Wie het boek Mijn vriend Spider-Man heeft gelezen, weet al waarschijnlijk welke acteur ik het beste vind.

Het gesprek is op Cine.nl te lezen. Een interessante filmwebsite gerund door een brede redactie.

Wie is jouw favoriete Spidey-acteur en waarom?

Categorieën
Boeken Spidey's web Strips

Spider-Man bij de Striep en FNAC

Mijn boek Mijn vriend Spider-Man is gelukkig ook op verschillende plekken in België te koop.

Axel Watteeuw, in betere kringen beter bekend onder de naam 80s Geek, stuurde me laatst deze leuke plaatjes op.

Mijn vriend Spider-Man bij de Striep, aan Katelijnestraat 42, 8000 in Brugge:


Het is lang geleden dat ik in Brugge was. Ik verkeerde er ooit een vakantie met de Mijke uit het boek. Toepasselijk dus dat Mijn vriend Spider-Man daar nu te koop is, ook al speelt er geen scène in deze rustieke, Belgische stad.

Daarbij moet ik bekennen dat ik bij Brugge tegenwoordig vooral aan de gevatte gansterfilm In Bruges moet denken. Heb meteen zin om die film weer eens te kijken.

Bij FNAC in Gent staat Mijn vriend Spider-Man gezellig in de comicskast. Een prima plek:


Deze winkel van de keten FNAC vind je aan Veldstraat 88 te Gent. Ik vind het fijn dat mijn debuut te koop is bij een warenhuisketen als FNAC waar veel mensen over de vloer komen. In Nederland is dat helaas niet het geval voor Bruna en AKO. Maar goed, België is als land natuurlijk al veel meer gefocust op strips. Meer dan in Nederland in ieder geval.

Overigens was Axel ook een van de sympathieke bloggers die een recensie over het boek schreef. Thanks, Axel!

Categorieën
Fotoblog

Horrormoment


De man met de hoed en baard kijkt indringend terug, terwijl ik door de stereoscoop kijk. Door het 3D-effect lijkt het bijna alsof hij echt voor me staat.

Ieder moment kan hij over het hekje springen en mijn kant op rennen. Wie weet trekt hij wel een mes tevoorschijn om me in mootjes te hakken. Misschien steekt hij slechts zijn hand uit om de mijne te schudden. Ik weet niet of dit uitstapje naar het verleden een horrormomentje wordt, maar door het kerkhof op de achtergrond en het voorkomen van de man, lijkt het die kant op te gaan. Allemaal projectie natuurlijk.

Het is een foto uit 1858. Engeland, Harbour Old Church, in Birmingham, aldus het onderschrift. Wie de fotograaf was, weet ik niet.

Deze foto vond ik het indrukwekkendst van alle foto’s die te zien zijn in de expositie New Realities in het Rijksmuseum. De tentoonstelling laat een mooie doorsnede zien van de collectie van het museum, en toont hoe men in de kinderjaren van de fotografie met de camera op pad ging om de wereld te ontdekken.

Categorieën
Strips

20 jaar Marvel


Deze advertentie maakte Frank Miller naar aanleiding van het twintigjarig bestaan van Marvel Comics in 1981. De advertentie werd geïnkt door Terry Austin.

De illustratie was te zien in het programmaboekje van de Power Comicon III in Sidney dat jaar. Daarin stonden ook illustraties van mensen als Barry Windsor-Smith, Jack Kirby, Mike Royer, Gray Morrow, Carl Barks, John Dixon, Glenn Ford, Paul Gulacy, Gil Kane, Frants Kantor, Peter Ledger, Paul Power, Bill Stout, Paul Wheelahan en Colin Wilson.

Tenminste, dat schrijft Daniel Best op zijn blog.