This thick and funny diary by the one and only Kevin Smith came out ten years ago. This is a first printing from 2007 I read from cover to cover.
Smith is one of the funniest guys around, but more importantly, a lot of his films have brighten my days and inspired me to write my own books. Like My Buddy Spider-Man that came out a few months ago (only in Dutch -so far). Anyway, thank you Kevin Smith for showing this little fucker from Amsterdam that one must follow one’s own nerdy path and thank you for making Clerks, Clerks 2 (one of if not the best movie on male friendships), the wonderful Chasing Amy (one of the best flicks about love and male-female relationships) and Jay & Silent Bob Strike Back – that last one because who’d thought that flick was even a possibilty and for Carrie Fisher as the non that almost got eaten out by Jay.
Noem me een egoïst, maar een lege zaal is toch heel fijn. Het is rustig kijken. Je wordt dan nergens meer door afgeleid.
Marisa Tomei stars as Aunt May in Columbia Pictures’ SPIDER-MAN™: HOMECOMING.
Overigens is die lege zaal geen vereiste. Een andere bioscoopervaring waar ik met plezier aan terugdenk, was de persvoorstelling van Clerks II, nu alweer 11 jaar geleden. Die was in de bovenzaal van Tuschinski. Een kleinere zaal dan beneden, maar dat maakte het nu juist weer net gezellig. Bovendien gedragen journalisten zich heel rustig tijdens persvoorstellingen dus dat is bijna altijd ontspannen kijken.
Uiteindelijk was het natuurlijk de film zelf die voor zo’n fijne ervaring zorgde. Het idee alleen al: na jaren opeens een nieuwe Clerks-film en ook nog een betere dan het origineel.
Ik ging dolblij naar huis en schreef een lovend stuk over deze film. Dat het een van de laatste goede films van Kevin Smith zou zijn, wist ik toen natuurlijk nog niet.
Een laatste ervaring die me te binnenschiet, was Donnie Darko in het Filmhuis van Hoorn. Ik was in een zeer sombere stemming, iets met een gebroken hart, en had zin in afleiding. De poster van Donnie Darko trok mijn aandacht. ‘Dark, Darker, Darko,’ was de slugline op de poster. Perfect passend bij mij stemming dus.
Juist omdat ik verder niets van deze film wist, was het een openbaring. Donnie Darko is nog steeds een heel goede film, maar die avond werd ik bijna letterlijk in de verhaalwereld gezogen en vergat ik mijn problemen even. Dat lukt tegenwoordig praktisch niet meer, dan je zonder voorkennis een film kunt gaan zien. Daarvoor moet je dan minstens een jaar offline zijn geweest.
Er zaten die avond in Hoorn overigens maar een paar andere mensen in de zaal. Slecht voor het Filmhuis, maar fijn voor mij.
En, welke fijne bioscoopervaringen kun jij je nog herinneren?
Zaterdag hebben Menno Kooistra en ik twee nieuwe afleveringen voor zijn rubriek VoorDeFilm opgenomen. Hierin introduceren filmkenners hun favoriete films. Daarom behandel ik Clerks II van Kevin Smith en Licence to Kill, wat ik de een van de allerbeste Bond-films vind.
Voor de opnames van VoorDeFilm heeft Menno een groot groen doek opgehangen waar de presentator voor staat. Op die manier kan hij in de montage digitaal het groene vlak vervangen voor beelden uit de film. Zo kan hij dus de presentator midden in het decor van de film plaatsen of op de achtergrond een scène laten zien.
Menno wordt steeds creatiever in de vormgeving van de rubriek en bij de introductie voor Clerks II heeft hij mij naast Jay & Silent Bob gezet. Heel tof natuurlijk om deze onofficiële cameo of figurantenklus te hebben in een van mijn favoriete films, naast twee van de meest geliefde Smith-personages.
Uiteraard kun je wel zien dat mijn aanwezigheid in het shot niet helemaal klopt, maar dat maakt het wat mij betreft nog grappiger.
Het is nog steeds een wens van me om eens een goed gesprek te voeren met Smith en hem over zijn films te interviewen. Wie weet komt het daar ooit nog eens van. Over een onderwerp zijn we het in ieder geval al eens: ‘Eat pussy? Oh, we totally do!’
Met alle berichten die iets aankondigen die ik de laatste tijd heb gepubliceerd, lijkt mijn blog een veredeld mededelingenbord.
Nu vind ik het erg leuk dat ik dit jaar weer heb kunnen meewerken aan de HAFF bijlage van de VPRO Gids, dus die stukken plaats ik graag door op mijn blog. Persberichten en aankondigingen van beurzen doe ik vooral als de beurs mij aan staat, of als ik er expliciet voor gevraagd wordt en ik vind dat de doelgroep hiervan op de hoogte gesteld moet worden. Maar originele blogposts schrijven blijft natuurlijk altijd leuker, vooral omdat er bij sommigen geen bedankje af kan als je eens spontaan hun evenement aankaart. Kennelijk vind men het heel gewoon als een ander tijd en moeite steekt om gratis reclame te maken voor hun dingetje.
Een aankondiging wil ik jullie toch niet onthouden en dat is die van Kevin Smith, waarin hij over de plannen voor een tweede Mallrats-film verteld. Hij deed dit eerst via een tweet en bevestigde het nieuws bij radiozender Rock 102 KFMA.
Inmiddels is het nieuws als een lopend vuurtje over het web gegaan. Ik bedoel: het staat zelfs op nu.nl. dus wellicht had je er al over gehoord. Op Facebook schreef Smith bij bovenstaande afbeelding:
After the events of Mallrats, Brodie Bruce and his longtime love Rene were married. The comic book-loving proprietor of Brodie Bruce’s Secret Stash insisted on naming their only child Banner Bruce.
Smith zegt een half script voor Mallrats 2 te hebben op dit moment. In mei 2016 gaan ze draaien. Nu is Mallratsniet mijn favoriete Smith-film, maar ik heb deze toch vaak genoeg met veel plezier bekeken. Vaak met Paul dus we hebben ook veel door de film heen geluld. Geen idee waar het verhaal naartoe zal gaan, maar dat zien we wel. Vooralsnog ben ik vooral benieuwd naar Clerks III, want na dat vervolg kijk ik reikhalzend uit. Sowieso ben ik heel blij dat Smith, die ik een toffe, eigenzinnige regisseur vind, besloten heeft dat Clerks III dus niet zijn zwanenzang zal zijn.
Hij zegt dat hij nu liever films maakt die niet perse goed zijn voor zijn carrière, maar wel die hij graag wil maken. Kortom: doe waar je gelukkig van wordt. Dat betekent in mijn geval meer originele stukken schrijven en minder mededelingen doorplaatsen.
Fans van filmmaker en stripschrijver Kevin Smith herkennen zijn hoofd en het gebouwtje waar hij voor staat meteen: de Quick Stop convenience store waar hij jarenlang werkte en de eerste Clerks-film opnam. Bij de foto schreef Smith: ‘Doing some way, way-preliminary scouting at the little shop of pleasures that changed my life forever…’
Ja, fans, haters en alles er tussenin: Smith is een derde (!) Clerks-film aan het voorbereiden. Op zijn site zegt hij daar het volgende over:
In the very near future, I’ll be making Clerks III. It’s an epic l’il swan-song – my g’bye to film, meant to showcase everything I’ve learned in 20 years of making movies. Since The Weinstein Company was behind Clerks II, they got first shot at any potential sequel. My producer Shannon McIntosh and I spent months preparing the submission package for Bob Weinstein: the 120 page script, 3 separate budgets for shooting in 3 different states, a cast list, a cash-flow schedule, and sundry other items with which Bob Weinstein would decide whether or not he wanted to be involved in Clerks III. The deal gives him a month to decide.
Eigenlijk zou Smith met Clerks III stoppen met films maken. Tot hij opeens een heel vreemd idee voor een horrorfilm kreeg. Over een huiseigenaar die een kamer gratis verhuurd, zolang als de huurder maar af en toe een walruspak aantrekt. Gekkigheid? Ja en gebaseerd op een krantenartikel: ‘The story concerns a listing from GumTree.uk, a website that specializes in living situations and apartments to rent. In one memorable listing, a homeowner offers a living situation free of charge – the only caveat being the lodger would have to dress like a walrus from time to time,’ schrijft Smith.
Daar is hij nu druk meebezig. Ze gaan draaien in september om Tusk voor Sundance 2014 af te kunnen maken. Daarna gaat Smith dus waarschijnlijk Clerks III opnemen.
This doesn’t change the retirement thing at all: I’m still wrapping up my film career. I intend to close it with Clerks III – which we’re now aiming to shoot March of 2014 (more on that when I get the info).
Ik ben eigenlijk erg benieuwd naar deze nieuwe horrorflick van Smith. Red State was op zijn minst origineel te noemen en lapt de klassieke scenarioregels van Hollywood aan zijn laars. De film toont dat het echte gevaar bij je om de hoek kan wonen, want godsdienstgekkies zitten overal. En een nieuwe Clerks? Als het verhaal goed is, waarom niet? Clerks II is een van de beste films over mannenvriendschap ooit gemaakt en heeft een speciaal plekje in mijn filmhart veroverd.
Afgelopen vrijdag bij de persvoorstelling Clerks II van Kevin Smith gezien. Ik was erg benieuwd naar deze film: alle voorgaande films van Kevin zijn stuk voor stuk juweeltjes. Toch vroeg ik mij af of het verstandig was om een vervolg te maken op zijn debuutfilm Clerks.
Voor mensen die niet bekend zijn met Mr. Smith: Kevin maakte in 1993 zijn eerste lowbudget flick Clerks. Hij baseerde het script op zijn ervaringen als winkelbediende in de Quick Stop, een kruidenierswinkeltje naast de videotheek, ergens in New Jersey. In deze film volgen we een dag uit het leven van Dante Hicks en zijn sidekick Randal Graves. De humor in de film is typisch Smith: puberaal, hard en oh zo prikkelend. Smith maakte de film voor een kleine 27.000 dollar. Maar daarmee schreef hij geschiedenis. De film sloeg aan, Miramax betaalde de rekeningen en Smith mocht aan zijn tweede film Mallrats zo’n 6 miljoen dollar uitgeven.
View Askewniverse
Na Mallrats, draaide Smith Chasing Amy, Dogma, Jay & Silent Bob Strike Back, Jersey Girl en nu dus Clerks II. Al deze films spelen zich af in het View Askewniverse – een verhaalwereld bedacht door Smith, waarin we telkens dezelfde personages tegen het lijf lopen. Alle films hebben daarom met elkaar te maken en in dialoog wordt regelmatig naar gebeurtenissen verwezen die in andere films voorkomen of met de personages uit andere films te maken heeft. Het View Askewniverse (afgeleid van de naam van Smiths productiemaatschappij View Askew) bevat de volgende onderdelen: Jay & Silent Bob, New Jersey als setting (meestal), verwijzingen naar andere Hollywood-films, grappen over homoseksualiteit, seks en geloof. Vaste thema’s zijn de onmogelijke relaties tussen mannen en vrouwen, waarbij relatiebreuken en het zoeken/vinden van de ware centraal staan. Dat klinkt misschien heel erg als een romantische comedy – vergis je niet, want de grappen van Smith zijn zo hard dat enige romantiek meteen doodslaat. (Hij omschrijft zijn oeuvre zelf als een verzameling Dick and Fart-Jokes.) Ook in Clerks II maken de dealers Jay en Silent Bob hun opwachting. Na het grote bioscoopavontuur Jay & Silent Bob Strike Back zou Kevin ze niet meer op het scherm laten verschijnen. Het bloed kroop waar ze niet gaan mag. Gelukkig maar, want deze twee zijn als ankers in het universum van Smith.
Warm hart Memorabele momenten in Clerks II zijn Randals uitbeelding van de Bored of the Rings-films (het meest verschrikkelijke filmavontuur van de afgelopen jaren), een knap staaltje intersoortelijke seks en het ritje in de kartbaan waarmee Randal en Dante laten zien nog niets van hun tienerharen verloren te zijn. Het goede aan Smiths films is dat onder de oppervlakte van puberale grollen er een gemeende emotionele lading zit die weet te beroeren. Ware vriendschap, echte liefde en familiewaarden worden op verfrissende wijze vormgegeven door Kevin Smith en zijn vaste team van filmmakers. Deze thema’s vormen het hart van het Aksewniverse. Hoewel Smith aan het eind van Jersey Girl wat te gezapig werd, is hij in Clerks II vanouds scherp. Clerks II is zowel genietbaar voor mensen die bekend zijn met het View Askuniverse en kijkers die voor het eerst kennismaken met Smiths unieke kijk op het ouder worden en vriendschap. Met Clerks II levert Smith het bewijs dat het oké is om niet volwassen te zijn rond je dertigste. Dit is een geruststellende gedachte waar ik in ieder geval een tijd mee voort kan. Natuurlijk zijn er succesvolle mensen in de wereld die rond die leeftijd een carrière en gezin hebben. Good for them. Er zijn ook mensen als Randal en Dante die richtingloos hun dagen doorbrengen achter de balie van een fastfoodbedrijf. En daar is dan ook niets mis mee. Uiteindelijk zullen zij ook hun weg in het leven vinden, aldus het evangelie van Kevin Smith. Als het met Randal en Dante goed komt, is er voor ons allemaal nog hoop. En dat is een prettige gedachte.
