Categorieën
Strips

Rood Gras in Edinburgh

Het zal onderhand geen geheim zijn dat ik een fan ben van Rood Gras. Deze semi-autobiografische strip wordt beleefd en gemaakt door Rob van Barneveld. Recent bezocht Rob in zijn eentje de prachtige stad Edinburgh en daar maakte hij natuurlijk een stripje over.

Rob tekent deze strips direct in zijn dummy en eigenlijk alleen voor ‘persoonlijk gebruik’. Wat mij in zijn werk aanspreekt is de openhartige toon die Rob in zijn strips gebruikt. Daarbij komt hij vaak grappig uit de hoek. Recent maakte hij ook een aangenaam verslag over zijn bezoek aan Lowlands. Binnenkort brengt hij deze strips ook in een smallpress-boekje uit.

‘In het smallpresszine komen dingen uit mijn schetsboekjes, kleine ideetjes en stripjes. Een beetje zoals Prefab van Serge Baeken, denk ik, maar dan op zijn Robs,’ liet de tekenaar me via Facebook weten.

rob_edinburg1h rob_edinburgh2 rob_edinburgh3 rob_edinburgh4 rob_edinburgh5 rob_edinburgh6 rob_edinburgh7

Alleen op vakantie
Zelf ging ik voor het eerst in 2007 in mijn eentje naar Edinburgh en werd verliefd op de stad. Alleen op vakantie vond ik daarvoor vreemd, maar ik ontdekte dat het heel fijn kan zijn om met jezelf op vakantie te gaan, zoals Rob het in zijn stripje noemt. Net als Rob ben ik daar toen een verhaal over gaan maken. Ter plekke, als ik ergens aan de koffie zat, notitieboekje op tafel en schrijven maar. Zo voel je je ook minder alleen heb ik gemerkt. Je praat tegen een onzichtbare vriend. Later publiceerde ik die verhalen op mijn blog:

Deel 1: Girls, Ghosts and Warhols,
Deel 2: City of the Dead
,
Deel 3: Polen, Nieuw-zeelanders en Onzichtbare Vrienden,
Deel 4: Serpenten, tombes en Sherlock Holmes,
Deel 5: Andy Warhol & Harry Potter
,
Deel 6: Arthur, Dante, Rose en Bobby,
Deel 7: Edinburgh (slot).

Vorig jaar was ik samen met Paul Stellingwerf in Edinburgh. Daar maakte ik een reeks video’s over, waarvan dit reisverslag tot op zekere hoogte vergelijkbaar is met de dagboekstrip van Rob.

Ik ga van de week eens kijken wat ze tijdens Halloween allemaal voor leuks doen in Edinburgh. Ik heb zin om er weer heen te gaan.

Categorieën
Media Video

Video: DWDD op de snijtafel

Illustratie: Merel Barends
Illustratie: Merel Barends

Er wordt natuurlijk een hoop onzin verkondigd in de media. DWDD, waar dagelijks een miljoen mensen naar zitten te kijken, is als een van de boegbeelden van de NPO een belangrijke opiniemaker. Maar wat wordt daar eigenlijk aan de tafel van Matthijs van Nieuwkerk allemaal beweerd? Schrijvers Kasper C. Jansen en Michiel Lieuwma analyseren een discussie van DWDD in hun online webserie De snijtafel.

In dit item wordt een kunstwerk van Studio Job ter discussie gesteld. Dat gebeurde de uitzending ervoor ook, alleen was daar zoveel ophef over op Twitter en andere plekken, dat DWDD-redactie dacht er nog eens goede kijkcijfers mee te scoren. Kijk naar de slimme media-analyse van Jansen en Lieuwma.

Ik kwam de video tegen op de facebookpagina van Menno Kooistra. Het item staat pas een paar dagen op YouTube en het ziet ernaar uit dat hij als een lopend vuurtje door Social media Nederland gaat. Ben benieuwd wanneer de heren worden uitgenodigd door DWDD zelf.

Ik weet niet precies waarom het kritische duo per se dit item uit december 2011 hebben gekozen voor hun analyse, behalve dan dat het een heel mooi voorbeeld is van hoe het er bij DWDD aan toe gaat. Ik vind dat hun video hout snijdt. Jansen en Lieuwma tonen wat mij betreft mooi aan hoe leeg de talkshows op televisie eigenlijk kunnen zijn en bevestigen voor mij weer dat ik blij ben dat ik DWDD al een jaar links laat liggen.

Wat vind jij? Kun jij nog met open ogen en verstand op nul DWDD kijken?

Categorieën
Strips

Stripliefde: De killer

Iedere dinsdag en vrijdag delen striplezers hun stripliefde en vertellen over hun favoriete strip.

de_killer
Niels leest de Killer.

Wat is je naam, leeftijd en wat doe je voor werk?
Niels Gerretsen, 31 jaar, communicatieadviseur.

Welke strip(s) is/zijn je favoriet en lees je nog steeds?
Het is natuurlijk onmogelijk om één strip(reeks) als beste te betitelen. Mijn eerste strips die ik verslond waren Suske en Wiske, ik ben een groot fan van Franquin en Asterix is voor mij tijdloos. Voor deze rubriek wil ik graag een lans breken een iets nieuwere strip. Ik heb lang getwijfeld tussen Blacksad, De teenloze adelaar maar uiteindelijk heb ik toch gekozen voor de Killer van Jacamon en Matz.

Waarom is dit je favoriete strip? Wat vind je er zo goed aan?
Een verhaal over een huurmoordenaar is op zich niet nieuw, daar zijn meerdere boeken en films over verschenen. Wat deze reeks dan toch zo bijzonder maakt? De benadering is erg origineel. In het verhaal word je als lezer meegenomen in de gedachtegang van de onbaatzuchtige, egocentrische huurmoordenaar. Pagina’s lang vaar je mee op zijn gedachten: zijn kijk op het leven, de maatschappij en op zijn werk (mensen vermoorden). Saai? Verre van. Het ritme van het verhaal maakt het wat mij betreft zo interessant. De overpeinzingen worden afgewisseld door brute actiescènes. Jacamons tekeningen zijn soepel, dynamisch en gevarieerd. De ene keer groots uitpakkend, de andere keer minimalistisch. Maar altijd kleurrijk en filmisch. Het mooie is dat ik in het verhaal gezogen werd en op een gegeven moment nog sympatie voor deze harteloze moordenaar kon opbrengen ook. Ik heb het gevoel dat ik deze brute killer (wiens naam onbekend blijft) goed ken en leef met hem mee wanneer hij in netelige situaties verkeert.

Wanneer kwam je er voor het eerst mee in aanraking? En wat deed dat met je?
Hij werd me eens aanbevolen op het moment dat deel 2 al uit was. Ik werd meteen in het verhaal gezogen, wilde snel verder genieten van deze bijzondere figuur en verrassende tekeningen. Nadat ik ‘m uit had, hoefde ik dus niet lang te wachten op het vervolg. Een andere reeks van hetzelfde duo, Cycloop, is ook niet onaardig maar kan niet tippen aan de Killer.

Killer1

In de rubriek Stripliefde vertellen striplezers over hun favoriete strip of strips. Op deze manier bouwen we langzaam een interessante leeslijst op. Ook meedoen? Check hier hoe je dat doet. Ik kijk uit naar je inzending. Oh ja: mocht iemand anders al je favoriete strip genoemd hebben, stuur dan even goed je inzending in, want jouw reden om de strip goed te vinden kan heel anders zijn. Bovendien is je eerste kennismaking en wat dat met je deed waarschijnlijk anders dan die van andere lezers.

Categorieën
Bloggen

Je blog in boekvorm

De afgelopen dagen las ik met veel plezier in de boekuitgave van Frits Jonkers ShowCase. Door dit papieren blog zit ik te fantaseren over een gebundelde versie van mijn eigen blog.

Niet deze trouwens, eerst maar eens Mike’s Webs op papier zetten. Het internet is niet voor eeuwig, daarom lijkt het me leuk om een tastbaar archief te hebben van al mijn schrijfsels. Voorheen printte ik altijd eens in de zoveel tijd mijn dagboek uit en liet deze inbinden. Een blogboek maken is eigenlijk hetzelfde.

Ik zou zoiets puur voor mezelf doen, want ik vermoed dat anderen niet geïnteresseerd zijn in zo’n uitgave.

Net als bij ShowCase wil ik een zo trouwmogelijke weergave van het blog hebben, dus de blogposts moeten op chronologische volgorde in het boek terechtkomen en niet per rubriek. Het liefste neem ik op papier de layout van de blogposts over. Hoe dik zou dat boek eigenlijk worden? Op dat blog staan zo’n 750 posts, dus dat is aardig wat.

mike_aimee_haarlemDe cover zou ik laten tekenen door Aimée de Jongh. In 2006 gaf ze me een gastrolletje in een van haar dagboekstrips: ik zit tijdens de stripdagen naast haar aan de bar terwijl een vreemde vent haar aanspreekt. Die tekening gebruikte ik als avatar op Mike’s Webs.

Of ik vraag Merel Barends om het omslag te illustreren: zij ontwierp de laatste header van dat blog.

Nou ja, eerst maar eens nadenken hoe ik al die teksten in boekvorm ga gieten.

Categorieën
Daily Webhead Video

Video: Kunst snuiven in de Vondelbunker

Illustratie: Merel Barends
Illustratie: Merel Barends

Merel Barends en ik gaan geregeld samen kunst snuiven in Amsterdam. Recent deden we dat nog in het Stedelijk museum. Na ons bezoek werd het video’tje ervan meteen opgepikt en geretweet door het museum. Afgelopen zondag waren Merel en ik voor het eerst in de Vondelbunker om een expositie te bekijken van internationale kunstenaars getiteld Atlantic Ocean Drive. Als je de video bekijkt zul je het met me eens zijn: kunst is in the eye of the beholder. Dat geldt ook voor de betekenis ervan.

Na afloop hebben we nog even gezellig gebierd met twee heren die de Bunker bewaakten: Sebastian van Collectief Ondergrond en een van de kunstenaars, An Ong.

Muziek in deze Daily Webhead is wederom van Marco Raaphorst.

En dan hier nog een recent kunstwerkje van mevrouw Barends zelf, want zij is tenslotte ook kunstenaar:

Shmapocalypse-Meow-barends

Categorieën
Strips

Stripliefde: Spider-Man

Peter leest Spider-Man.
Peter leest Spider-Man.

Iedere dinsdag en vrijdag delen striplezers hun stripliefde en vertellen over hun favoriete strip.

Wat is je naam, je leeftijd en je wat doe je voor werk?
Peter Laeremans, 46 jaar, fabrieksarbeider

Welke strip is je favoriet en lees je nu nog steeds?
Ik ben een groot liefhebber van Marvels Spider-Man-series.

Waarom is dit je favoriete strip? Wat vind je er zo goed aan?
Er zit gewoon alles in wat een strip leuk maakt: fantasie, monsters, mooie meiden, helden, actie, leuke personages en verhalen. En vooral prachtig tekenwerk. Het is ook zeer aangenaam dat ze steeds met nieuwe tekenaars en schrijvers komen aanzetten. Ook de kleurtechnieken die ze tegenwoordig gebruiken zijn een streling voor het oog. Ultimate Comics Spider-Man met de Afro-Amerikaanse Spider-Man vind ik momenteel de beste reeks die loopt bij Marvel.

Buiten Marvel ben ik ook fan van meesters in het vak zoals Richard Corben, Will Eisner en Berni Wrightson om er enkele te noemen.

Wanneer kwam je er voor het eerst mee in aanraking? En wat deed dat met je?
Denk dat ik 8 of 9 jaar oud was toen een jongen uit de straat om het leven kwam in een verkeersongeluk. Zijn moeder bracht me zijn hele stripcollectie. Het was mijn eerste kennismaking met Spider-Man (toen nog Spinneman), Thor en de Fantastic Four. Spider-Man in gevecht met de vampier Morbius en Gwen Stacy die vermoord werd door de Green Goblin maakten een heel grote indruk op mij als jonge snaak. In een later leven heb ik een periode gehad dat ik bijna geen strips meer las. Maar toen ik zelf met drie jonge kinderen zat heb ik de draad terug opgenomen en ben ik opnieuw begonnen met strips te lezen.

Ik vroeg me af hoe het met Peter Parker gesteld was en begon alle stripbeurzen af te schuimen om zo de schade in te halen. De Nederlandstalige versie wordt ondertussen niet meer gemaakt en dus ga ik op regelmatige basis naar Het Besloten Land om de Amerikaanse trade paperbacks op de kop te tikken. Ik denk dat ik ondertussen ongeveer 8000 comics en strips in mijn bezit heb. And the kid in me is still very much alive!

Wie net als Peter graag Spidey-strips leest, raad ik graag mijn rubriek Spidey’s web aan. Iedere maandag een nieuwe aflevering over ons favoriete Webhoofd.

Spider-Man en the Green Goblin ontmoeten elkaar voor het eerst. ASM #14. Illustratie: Steve Ditko.
Spider-Man en the Green Goblin ontmoeten elkaar voor het eerst. ASM #14. Illustratie: Steve Ditko.

In de rubriek Stripliefde vertellen striplezers over hun favoriete strip of strips. Op deze manier bouwen we langzaam een interessante leeslijst op. Ook meedoen? Check hier hoe je dat doet. Ik kijk uit naar je inzending. Oh ja: mocht iemand anders al je favoriete strip genoemd hebben, stuur dan even goed je inzending in, want jouw reden om de strip goed te vinden kan heel anders zijn. Bovendien is je eerste kennismaking en wat dat met je deed waarschijnlijk anders dan die van andere lezers.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: J. Jonah Jameson

jameson-ditkoSpider-Man kent een zeer uitgebreide selectie aan schurken die hem het leven zuur maken. J. Jonah Jameson is wellicht de gevaarlijkste opponent van allemaal, want hij weet de publieke opinie tegen Spidey op te zetten.

Als hoofdredacteur en eigenaar van de krant The Daily Bugle schreef hij jarenlang haatvolle artikelen waarin hij het Webhoofd zwart maakt en vaak in verband brengt met allerlei misdaden die de held gepleegd zou hebben.

Jameson was er al bij vanaf het eerste uur en maakte zijn opwachting in Amazing Spider-Man #1 (maart 1963). Behalve naargeestige artikelen ging hij ook de boer op om het publiek te waarschuwen voor het gemaskerde gevaar: Spider-Man zou een slechte invloed hebben op de jeugd omdat hij een gemaskerde man is die het recht in eigen hand neemt. ‘Children my try to imitate his fantastic feats! Think what would happen if they make a hero out of this lawless, inhuman monster! We most not permit it!’ schreeuwt Jameson bij een bijeenkomst. Dan komt de aap uit de mouw: in plaats van een schurk als Spider-Man te aanbidden, kan de jeugd beter een voorbeeld nemen aan zijn zoon, John Jameson. Die is een echte held, vindt Jonah, want zijn zoon is een dappere testpiloot die op het punt staat met een raket de ruimte in te vliegen.

Uit Amazing Spider-Man #01. Illustratie: Steve Ditko. Script: Stan Lee.
Uit Amazing Spider-Man #01. Illustratie: Steve Ditko. Script: Stan Lee.

De ironie van het lot wil dat deze testvlucht mislukt en dat Spider-Man degene is die John Jameson van een wisse dood redt. Niet dat dit heethoofd Jameson doet afkoelen. In tegendeel: zijn haatcampagne tegen Spider-Man gaat door.

Ondertussen lukt het Peter Parker niet om een fatsoenlijke baan te vinden. Zijn showbizzdagen als Spidey zijn geteld door de negatieve campagne die Jameson voert. Maar goed, hij kon toch de cheques niet inwisselen die zijn uitgegeven aan Spider-Man. (Gemaskerde mannen die geld komen halen bij de bank worden doorgaans niet vriendelijk ontvangen.)

In Amazing Spider-Man #2 looft Jameson een groot bedrag uit voor de fotograaf die in staat is om een goede foto van the Vulture te schieten –de nieuwste superschurk in New York. Als Peter dat te horen krijgt, besluit hij dat hij als Spider-Man in staat moet zijn dat soort lucratieve plaatjes te schieten. Zijn eerste confrontatie met the Vulture verliest onze held, maar het levert hem wel een vol rolletje film op. Zo ontmoet hij Jameson voor de eerste keer.

Amazing Spider-Man #2. Illustratie: Steve Ditko. Script: Stan Lee
Amazing Spider-Man #2. Illustratie: Steve Ditko. Script: Stan Lee

Vanaf dit moment is Peter Parker de fotograaf die spectaculaire actiefoto’s weet te schieten en met name van zijn alter ego Spider-Man die Jameson weer gebruikt om zijn haatartikelen mee te illustreren. Overigens is Jameson in deze eerste scènes nog niet de vrek die hij later wel blijkt te zijn. Hoe goed Peters foto’s ook zullen zijn in de toekomst, Jameson zorgt ervoor dat hij altijd maar de helft betaald van wat ze werkelijk waard zijn.

In Amazing Spider-Man #10 wordt eindelijk onthuld waarom Jameson zo’n hekel aan het Webhoofd heeft. Hij is namelijk jaloers:

ASM_10-jameson_jaloers

In de jaren die volgen doet Jameson er alles aan om Spider-Man uit te schakelen en te ontmaskeren. Niet alleen blijft hij zijn krant te gebruiken voor zijn haatcampagne, ook laat hij Spider-Slayers bouwen om het Webhoofd een kopje kleiner te maken. Ook is hij verantwoordelijk voor de creatie van the Scorpion: een superschurk die in zijn loopbaan veel slachtoffers maakt. Je kunt je afvragen wie van de twee nu echt een gevaar is: Spider-Man of Jameson.

Desondanks heb ik een zwak voor de man. Jameson mag dan vaak overkomen als een lafaard, een kniert en heethoofd, soms treedt hij op als echte vaderfiguur voor Peter en ondanks zijn fouten blijft hij een journalist in hart en nieren die de waarheid boven tafel probeert te krijgen. Nou ja, afgezien van het Spider-Man stokpaardje dan, want dat maakt de scherpe journalist eigenlijk blind voor de feiten.

Als the Hobgoblin dreigt te onthullen dat Jameson achter de creatie van the Scorpion zit, besluit Jameson zelf te bekennen en zijn bekentenis in de krant af te drukken. Jameson laat zich door niemand chanteren. Dat kost hem zijn baan als hoofdredacteur van de Bugle, een krant waar hij zielsveel van houdt. In deze scène uit AMS # 50 komt Spider-Man erachter wat Jameson van plan is en probeert hem tegen te houden. Dus ondanks het feit dat Jameson Peter het leven zuur maakt met zijn nare stukjes, geeft hij ook om zijn baas. Het is een complexe relatie.

ASM_250-13-dialoog ASM_250-14-dialoog

ASM_250-15-typen
ASM #250. Script Roger Stern. Illustraties: John Romita Jr. Inkt: Klaus Janson

Natuurlijk heeft Spidey wel gelijk dat Jameson een hypocriet is: als Hobgoblin Jamesons geheim niet bekend zou maken, zou de hoofdredacteur nooit zijn bekentenis hebben getikt. Maar toch…

Overigens is Jameson tegenwoordig de burgemeester van New York en zijn Peter Parker en hij familie van elkaar omdat tante May getrouwd is met Jamesons vader, maar dat is een verhaal voor later. Nu sluit ik graag af met een montage van de hoogtepunten van J. K. Simmons’ optreden als Jameson uit de drie Spider-Man-films van Sam Raimi:

Categorieën
Bloggen Daily Webhead Video

Bloggersconventie Middelburg editie 2013

met_edwin_en_peter2

Vrijdag 23 augustus was het weer zover: Bloggersconventie Middelburg editie 2013! (#BCM13 op Twitter.) Samen met Peter de Kock toog ik naar Middelburg om daar in de stamhut van blogger Edwin Mijnsbergen neer te strijken. Toen Edwin er ook bij kwam zitten, was de ploeg compleet en konden we aan de slag: drinken en praten over het leven, freelancen, online publiceren, social media & burgerinitiatieven en hoe we de overheid een kopje kleiner kunnen maken. Een betere conventie kun je je niet voorstellen.

Op de foto zitten de drie heren te lunchen bij Kloveniersdoelen, een restaurant en cinema in een prachtig historisch pand in het centrum van de stad. Sowieso heeft Middelburg prachtig historisch vastgoed waar je je aan kunt vergapen en wat een reisje naar dit puntje van Zeeland de moeite waard maakt. Op het zonovergoten terras had ik even weer een vakantiegevoel en dat is toch wel fijn na een drukke werkweek.

Deze ontmoeting in de zon deed me weer terugdenken aan mijn studententijd: toen reisde ik ook het hele land door om met vrienden te spreken. Van hot naar her, onderweg studeren.

Reizen van Amsterdam naar Middelburg per trein is overigens een hele onderneming die bijna drie uur kost. In ongeveer dezelfde tijd kun je ook naar Parijs of naar Groningen. Wat dat betreft kan het allemaal wel wat sneller #NS! We leven ook in het tijdperk dat intercity niet meer een snelle trein is maar de term slaat op de stoptrein die werkelijk bij ieder perron stil gaat staan. Gelukkig had ik huiswerk mee: The Property van Rutu Modan moet ik nog recenseren voor het blog van de ABC, en ook over Marzi wilde ik nog wat schrijven. Genoeg tijd om te lezen dus.

Peter en Edwin hebben allebei ook over dit blogevenement geschreven.

Categorieën
Strips

Stripliefde: Understanding comics

Ive leest 'Understanding Comics'.
Ive leest ‘Understanding Comics’.

Iedere dinsdag en vrijdag delen striplezers hun stripliefde en vertellen over hun favoriete strip.

Wat is je naam, je leeftijd en je wat doe je voor werk?
Ive Hapers, 35 jaar, onderwijzer 1ste leerjaar (groep 3)

Welke strip(s) is/zijn je favoriet en lees je nu nog steeds?
Ik hou heel erg van Scott McClouds Understanding Comics, in NL vertaling door Strip Turnhout verschenen als De Onzichtbare Kunst.

Waarom is/zijn dit je favoriete strip(s)? Wat vind je er zo goed aan?
Dit boek is als het ware een metastrip, een strip over strips. Het brengt me dichter bij de wereld van de strip, het laat me strips ontdekken en begrijpen. Door het lezen van De Onzichtbare Kunst is mijn blik veranderd. Het lijkt of ik op een gesofisticeerdere manier strips lees. Meer bewust. Af en toe neem ik het boek er opnieuw bij. Om een hoofdstuk te herlezen, iets op te zoeken. Stilaan is Understanding Comics een rode draad geworden in mijn stripwereld.

Wanneer kwam je er voor het eerst mee in aanraking? En wat deed dat met je?
Ik ben opgegroeid met Jommeke en Suske & Wiske. Als 7-jarige lezer mocht ik af en toe een stripboek uitkiezen. De strips die ik had, las ik voortdurend opnieuw. Als tiener begon ik aan Kiekeboe (nu De Kiekeboes). Ik was er zo aan verknocht dat ik besloot ze allemaal aan te schaffen. Ondertussen koop ik ze nog steeds. Om een keer te lezen en mijn collectie volledig te houden. Intussen is mijn stripliefde verder geëvolueerd. Het werk van Brecht Evens, Maaike Hartjes, Brecht Vandenbroucke, Philip Paquet en vooral nu Typex’ Rembrandt neem ik met ontzettend veel goesting vast.

Scott McCloud spreekt de lezer toe en legt uit hoe strips werken.
Scott McCloud spreekt de lezer toe en legt uit hoe strips werken.

In de rubriek Stripliefde vertellen striplezers over hun favoriete strip of strips. Op deze manier bouwen we langzaam een interessante leeslijst op. Ook meedoen? Check hier hoe je dat doet. Ik kijk uit naar je inzending. Oh ja: mocht iemand anders al je favoriete strip genoemd hebben, stuur dan even goed je inzending in, want jouw reden om de strip goed te vinden kan heel anders zijn. Bovendien is je eerste kennismaking en wat dat met je deed waarschijnlijk anders dan die van andere lezers.

Categorieën
Strips

Flo’s leeslijstje

Over Stripliefde gesproken: stripmaker Floor de Goede heeft geeft deze week leestips in stripvorm. Dit doet hij naar aanleiding van een recensie van zijn boek Dansen op de vulkaan waarin de recensent zich verbaast over het feit dat een stripverhaal de diepgang emotie van een goed boek kan evenaren. (Nou ja, zeg!) Geen idee wie die recensent is, maar veel verstand van strips lijkt hij niet te hebben.

Flo: ‘Ik was verbaasd over deze verbazing. Zijn we in Nederland door onze gagcultuur zo vervreemd van het concept strip? Tijd om jullie als lezer de komende week op te voeden. Ik geef daarom een aantal boekentips die net zo literair zijn als boeken met alleen maar letters.’

Gisteren publiceerde Flo zijn eerste leestip:

Flo_leestip

Ik vermoed dat we aan het einde van de week een mooi idee hebben van wat Flo’s favoriete graphic novels zijn. Of de recensent hierdoor het licht gaat zien, moeten we nog even afwachten. Eerder dit jaar sprak ik uitgebreid met Flo over zijn eigen eerste graphic novel.

Categorieën
Strips

Stripliefde: Flo, Fokke & Sukke, Suske en Wiske

sabine_leest_floIedere dinsdag en vrijdag publiceer ik een aflevering van Stripliefde, de rubriek waarin striplezers zich uitspreken over hun favoriete strip of strips.

Wat is je naam, je leeftijd en je wat doe je voor werk?
Sabine, 38 jaar, Kunstzinnig Therapeut en pedagogisch medewerker.

Welke strip(s) is/zijn je favoriet en lees je nu nog steeds?
Daily’s: Flo en Fokke & Sukke lees ik nog dagelijks. Ik begon met volgen van Fokke & Sukke en via die site heb ik Flo ontdekt, en die volg ik sindsdien met veel plezier.
Stripboeken: Suske en Wiske blijft leuk, ik lees ze niet meer stuk zoals vroeger, maar laatst kocht ik een paar onbekenden voor mij om cadeau te geven, en die heb ik toch eerst even zelf doorgelezen!

Waarom is/zijn dit je favoriete strip(s)? Wat vind je er zo goed aan?
Flo: Simpel, herkenbaar, lief getekend, grappig.
Fokke & Sukke: scherp, grappig, humor.
Suske en Wiske: jeugdsentiment – weer even 10 zijn met een stripboekje 😀

Wanneer kwam je er voor het eerst mee in aanraking? En wat deed dat met je?
Flo: in april 2004 zag ik de daily Do You Know Flo voor het eerst, en het trof me meteen, ik herkende er een vriendenkring in en een dagelijkse humor. Ik heb het ook meteen gedeeld met mensen om me heen.
Fokke & Sukke: las in in de Mare, studentenblad, altijd treffende grappen en het eerste wat ik las als ik de nieuwe krant had. Gaf ook wel gespreksonderwerpen.

Suske en Wiske: het begon als kind, met mijn vaders enorme collectie Suskes en Wiskes, stukgelezen en daarna met vakanties en verjaardagen telkens wel weer een nieuwe uitgave gehad, zo ook mijn broertje dus dat vulde lekker aan! (en we markeerden onze ‘eigen’ boeken natuurlijk wel, dat doe je als broer en zus 😉

suskederat2

In de rubriek Stripliefde vertellen striplezers over hun favoriete strip of strips. Op deze manier bouwen we langzaam een interessante leeslijst op. Ook meedoen? Check hier hoe je dat doet. Ik kijk uit naar je inzending. Oh ja: mocht iemand anders al je favoriete strip genoemd hebben, stuur dan even goed je inzending in, want jouw reden om de strip goed te vinden kan heel anders zijn. Bovendien is je eerste kennismaking en wat dat met je deed waarschijnlijk anders dan die van andere lezers.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Peter Parkers huis krijgt eindelijk meubilair

In de jaren zeventig en tachtig woonde Peter in een klein appartement op 410 Chelsea Street. (Lees daar meer over in deze aflevering van Spidey’s web.) Het huis stond vol met een vreemd allegaartje aan meubels én een grote houten indiaan. Sterker nog: de eerste maanden dat Peter er in woonde, had hij helemaal geen spullen. Het magere salaris dat hij bij The Daily Bugle verdiende, was nooit genoeg om een stoeltje of een tafeltje aan te schaffen. Dit waren natuurlijk de jaren voor IKEA.

Peter huurde het appartement van Mrs. Muggins in Amazing Spider-Man #139:

ASM-139-05
Illustratie: Ross Andru. Script: Gerry Conway. Inkt: Frank Giacoia
& Dave Hunt.

De coverdatum van deze comic is december 1974. In ASM #163 krijgt Peter pas meubels. Aangezien de coverdatum van dat nummer december 1976 is, heeft onze held dus twee jaar zonder meubilair gewoond. Gelukkig maar voor Parker dat in onze wereld de tijd veel sneller verloopt dan in het Marvel Universum. In verhaaltijd zijn er maar een paar weken, misschien een paar maanden verstreken. (Bij Marvel is tijdverloop een relatief begrip.) Maar toch, het werd de hoogste tijd dus dat hij een bank en een stoel had om op te kunnen zitten.

Buurvrouw Glory Grant kon het niet langer aanzien dat Peters huis volledig kaal was en organiseerde een feestje waarbij iedereen een ding meenam dat hij of zij kon missen. Nu weet je waarom er een grote houten indiaan in het huis van Parker stond. En wie die verschrikkelijke vis aan de muur heeft gehangen.

ASM-163-07
Illustratie: Ross Andru, inkter: Mike Esposito. Script: Len Wein.

Doordat alle meubels bij elkaar geraapt zijn, maakt Peters appartement de indruk van een studentenflat. Die indruk klopt natuurlijk, want jarenlang was Peter student aan de universiteit terwijl hij parttime fotograaf was bij the Bugle en fulltime superheld.

Herkenbare leegte
In een vrijwel leeg huis wonen is overigens zo gek nog niet. Toen ik in Amerika woonde, had ik een klein appartement aan University Avenue in Berkeley. Behalve een bed, een tafel en een stoel in de keuken, had ik ook geen meubels. Er was wel een kast in de muur; twee kartonnen dozen naast het bed dienden als een nachtkastje en een boekenkast. Zo’n fijn appartement was het trouwens niet: in het huurcontract stond expliciet vermeld dat je geen huisdieren mocht nemen. Helaas vielen de vele kakkerlakken die in het pand woonden kennelijk buiten het contract. Gif strooien bood telkens maar een tijdelijke oplossing, want na een paar weken waren de nare beestjes gewoon weer terug.

Ik hoop dat Peter Parker wat dat betreft meer geluk had op 410 Chelsea Street. Hier voor de volledigheid nog een overzichtspagina van Peters optrekje:

chelsea street meer