Deze week kocht ik de facsimile-edities van Amazing Spider-Man 254, Wolverine 1 en Batman Limited Collectors’ Editon.
In de vlog leg ik de Juniorpress-versie naast de Amerikaanse en dan blijken er grote verschillen te zijn.
Tag: Tom DeFalco
Vandaag had ik zin om Spektakulaire Spider-Man uit de kast te pakken en door te bladeren. Het is een van de eerste Spider-Man-comics die ik las en ik vind de tekeningen van Ron Frenz nog steeds fantastisch.
Deze week kreeg ik twee Spider-Man vragen in de mail. Ik heb de vragenstellers natuurlijk teruggemaild, maar ik beantwoord de kwesties ook even in deze vlog. Ondertussen kijken we naar het prachtige tekenwerk van Rick Leonardi uit Spektakulaire Spider-Man 59!
Afgelopen weekend las ik wederom het vierdelige verhaal Revelations, het slotstuk van de Clone Saga. In dit slotstuk wordt onthuld dat Norman Osborn achter al het gedoe met de klonen zat en dat Ben Reilly toch uiteindelijk niet de echte Spider-Man was.
Ben sterft door Peter Parker te redden. Hij springt voor een goblin glider die dreigt Peter te doorboren:
Een heldhaftige daad van iemand die eigenlijk niet onderdeed voor de echte Spider-Man.
Nu is er in het verleden veel geklaagd over de Clone Saga. Het verhaal zou oorspronkelijk een half jaar duren, maar omdat de comics goed verkochten, kregen de schrijvers het mandaat om de saga te rekken. Dat heeft het verhaal geen goed gedaan.
Tegenwoordig is mijn mening over sommige zaken uit deze verhaallijn milder dan toen ik de comics voor het eerst las. Toen vond ik het maar zwak dat ze Norman Osborn uit de dood hadden teruggebracht om alle losse eindjes aan het elkaar te knopen. Osborn bleek het meesterbrein achter alles te zijn.
Vandaag de dag vind ik het een interessante zet. Ik bekijk de keuze nu vanuit het perspectief als schrijver, niet zo zeer als lezer. Dat Osborn erachter zat, was een verrassende wending die maar weinig mensen toen hadden zien aankomen. Ik zeker niet in ieder geval. En het terugbrengen van een schurk van zijn formaat, biedt allerlei nieuwe verhaalmogelijkheden. Slim dus.
Ik vind Tom DeFalco’s terugblik op de Clone Saga dan ook een slimme. Deze staat opgetekend in The Complete Ben Reilly Epic Book 6, in een nawoord waarin de vier belangrijkste schrijvers van de Clone Saga hun zegje doen. Het is jammer dat Terry Kavanaugh ontbreekt, want hij was oorspronkelijk de schrijver die het hele idee opperde.
‘What does it all mean? You tell me!’
Of je het nu een goed verhaal of niet vond, het gaf reuring in de tent. Lezers raakten weer geïnteresseerd in Spider-Man en zijn leven, de comics werden gekocht en gelezen. En dat is uiteindelijk wat je als uitgeverij wilt.
Het interview met Tom DeFalco van Comic Book Historians kun je hier terugluisteren.
De Amerikaanse stripmaker Ron Frenz is een van mijn favoriete Spider-Man-tekenaars. In deze vlog kijken we naar twee afleveringen van Amazing Spider-Man die hij tekende. Hierin neemt Spider-Man het op tegen Hobgoblin. Geschreven door Tom DeFalco, met een prachtige cover van Charles Vess.
Wil je het echte verhaal achter Spider-Mans zwarte kostuum weten? Dan moet je Sensational Spider-Man 1 van dit jaar lezen. Of gewoon deze vlog bekijken. 🙂
Het is alweer een tijd geleden dat ik een BESTE BOEKEN-vlog maakte. Hierin vertel ik iets over mijn favoriete boeken die bij mij in de boekenkast staan en die mijn leven positief verrijkt hebben. Deze aflevering heb ik het over Comics Creators On Spider-Man van Tom DeFalco. In de vlog vertel ik je waarom dit een van mijn favoriete boeken is.
In What If #105 (feb 1998) Tom DeFalco and Ron Frenz explore a possible future in which Peter Parker and Mary Jane have a daughter named May. What if she has special powers, just l like her father Spider-Man? This is the origin of Spider-Girl!
Categorieën
Leefplezier
Vandaag is mijn 42ste levensjaar begonnen en ben ik 41 jaar oud geworden.
Ik vier mijn verjaardag eigenlijk weinig en als ik er wel iets aan doe, is dat een behoorlijk bescheiden aangelegenheid. Vanavond ga ik met Linda en Paul gezellig eten in een restaurant om de hoek waar ze goede hamburgers serveren.
Vorig jaar was 30 april de laatste dag dat ik nog aan mijn boek kon werken voordat het manuscript naar de opmaak moest de volgende dag. Er was een duidelijke en strakke deadline omdat het boek voor een bepaalde datum naar de drukker moest om de boekpresentatie te kunnen halen.
Overwerk
Linda en ik hebben op mijn verjaardag achter mijn computer gezeten en de laatste hand aan de tekst gewerkt. Omdat ik van de redacteur dat weekend nog haar aantekeningen had gekregen voor de twee bijlagen in het boek, moesten die ook nog doorgenomen en gecorrigeerd worden. Het was dus een behoorlijk hectische werkdag van zo’n 12 uur. Aan het einde ervan was ik kapot, maar erg blij dat we de deadline hadden gehaald.
Toch was Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur het beste verjaardagscadeau dat ik mezelf had kunnen geven. Nog steeds ben ik erg gelukkig met het feit dat het lukte dit boek te schrijven en er een uitgever voor te vinden. Mijn vriend Spider-Man maken is een van de belangrijkste dingen die ik in mijn leven heb gedaan.
Nieuw boek
Deze week begin ik met een project dat uiteindelijk mijn volgende boek zal worden. Dat hoop ik tenminste. Er zitten enkele ijzers in het vuur, maar het is nog even de vraag welke van mijn voorstellen als eerste groen licht krijgt. Net als bij Spider-Man wacht ik daar niet op, maar begin alvast met schrijven. Ik kan niet alles van tevoren plannen en dingen worden voor mij concreter door er simpelweg mee aan de slag te gaan.
Leefplezier
Een belangrijk voornemen voor de komende 365 dagen is samen te vatten met het woord leefplezier. Of levenslust. Concreet betekent dat voor mij dat de focus moet liggen op het beleven van plezier in het leven en positieve zaken. Ik wil mezelf bezighouden met projecten en dingen die me geluk brengen, in plaats van alleen maar energie kosten en mij somber stemmen.
Een stripplaatje dat dit goed voor mij representeert is deze van Spider-Man. De held neemt een ruziemakend stel mee naar een hoog uitzicht in New York om ze te laten zien in wat voor bijzondere stad ze wonen.
Het grappige aan de scène vind ik hoe Ron Frenz hier New York visualiseert. We zien niet een heel glamorous beeld van de stad, maar juist heel alledaagse, staatse dingen. Toch ziet Spider-Man juist daar de schoonheid van in. Waar je ook woont en hoe je ook leeft, maak er het beste van. De scène helpt me eraan te herinneren dat ik mijn zegeningen niet moet vergeten en dat het goed is om geregeld om mij heen te kijken naar mijn omgeving en het leven dat ik leid. En met wie ik dat doe.
Amazing Spider-Man Vol. 1 #252
Script: Tom DeFalco.
Art: Ron Frenz, Brett Breeding.
Lettering: Joe Rosen
Colors: Glynis Wein
Categorieën
Slaapwandelen
De scène waarin de stripmakers onthullen dat Spidey’s nieuwe kostuum niet is wat het lijkt.
Zo zag het eruit als het buitenaardse kostuum, waar ik eerder over vertelde, Peter Parkers lichaam overnam. Dat deed de symbiont in het begin terwijl Peter sliep. Een apart soort slaapwandelen dus. Slaapwebslingeren.
Dit plaatje afkomstig van bovenstaande pagina is wat mij betreft de moeite van het inlijsten waard:
Script: Tom DeFalco
Tekeningen Ron Frenz.
Bron: Amazing Spider-Man #258.
Een van de dingen die Peter Parker en ik met elkaar gemeen hebben is een passie voor comics en superhelden.
Amazing Spider-Man #-1 (coverdatum juli 1997) speelt zich drie jaar af voordat Peter zijn spinnenkrachten krijgt. Samen met Ben en May ruimt hij de zolder op. Peter vindt een doos met oude comics die van Ben zijn: Marvel Mystery, All Winners, Young Allies, Captain America en The Sub-Mariner. Allemaal Marvel Comics uit begin jaren veertig (toen Marvel nog Timely heette).
‘They’re filled with honest to gosh heroes in colorful costumes,’ zegt Ben. ‘True CHAMPIONS OF JUSTICE who also served as role models for HONOR, INTEGRITY and RESPONSIBILITY!’
Stan Lee had het niet beter kunnen zeggen, maar May vindt dat Ben overdrijft. Peter is echter zeer geïnteresseerd in de superhelden van weleer. Als hij de comics op bed ligt te lezen, droomt Peter ervan zelf ook een superheld te zijn. Zijn kostuum lijkt erg op die van Captain America. ‘It must feel great to be ADMIRED by the police and the press. To be IDOLIZED by the public!’ De toekomstige Spider-Man moest eens weten.
Zijn dagdromen worden onderbroken door Ben, die een met Peter wil honkballen. Het is zijn bedoeling dat door sporten Peters zelfvertrouwen een boost krijgt, maar als Ben de bal gooit slaat Peter die letterlijk mis met de honkbalknuppel en valt op zijn kont. Peter heeft geen aanleg voor sport. Ook dat hebben hij en ik helaas met elkaar gemeen.
Webschieters
Als de familie Parker later met oude kleren van zolder richting het Leger des Heils loopt, wordt May omver gereden door een jongen op een skateboard en verstuikt haar enkel. Peter voelt zich hulpeloos. ‘Some super hero I’d make. I just stood there… while that punk ran down my Aunt! If only there were some way to STOP him.. If only I could reach out… and snag him!’ denkt Peter, terwijl in zijn brillenglazen de skateboarder steeds kleiner wordt. Dit voorval en de superheldenverhalen geven Peter het idee voor zijn webschieters. Het basisidee hiervoor ontwerpt hij dus een paar jaar voordat hij Spider-Man wordt. Tenminste, volgens dit verhaal van Tom DeFalco en tekenaar Joe Bennett. Peter tekent de webschieters als Ben opmerkt dat hij zijn comics aan een stel buurtkinderen heeft weggegeven. Met andere woorden: zijn interesse in wetenschap heeft die in strips vervangen.
Oude liefde roest echter niet.
Supergirl
Als Peter met Mary Jane jaren later in Cleveland zijn om zijn boek Webs te promoten, een koffietafelboek waarin de beste van zijn Spider-Man foto’s verzameld zijn, laat een fan zijn stapel vintage comics vallen die hij op een naburige stripbeurs wil verkopen. Een van die strips is Action Comics #285, waar Supergirl en Superman gezamenlijk op de cover staan omdat Superman haar aan de wereld voorstelt. Peter herkent de comic meteen, want die had hij ook als kind. ‘I had a crush on the girl in the mini-skirt’, bekent hij. Als Peter even later achter de signeertafel zit, wordt de betreffende comic onder zijn neus geschoven. Mary Jane heeft dit dure cadeautje voor Peter gekocht: ‘Just wanted to show you I wasn’t jealous of the “other woman” tiger!’ zegt ze terwijl ze Peter omhelst en op zijn wang kust. (Te lezen in Amazing Spider-Man #306)
