Marvel Secret Wars is an instagram page dedicated to the classic Marvel run. Putting an emphasis on the characters, story, merchandise and various iterations over the years.
Check it out.
Tag: Jim Shooter
In Marvel Superheroes Secret Wars, writer Jim Shooter gives the readers what they want: big battles between good and evil, but also moments of quiet contemplation which show superheroes are people made of flesh and blood. Like everyone else they have their doubts and fears. I find comfort in that in these trying times.
MARVEL COMICS OF THE 1980s by Jason Shayer used to be one of my favorite blogs. Although Shayer stopped posting in 2017, all the posts are still online.
Wil je het echte verhaal achter Spider-Mans zwarte kostuum weten? Dan moet je Sensational Spider-Man 1 van dit jaar lezen. Of gewoon deze vlog bekijken. 🙂
In 1986 bestond Marvel Comics 25 jaar en dat werd onder andere gevierd met een speciale covers: portretten van de striphelden, met daaromheen een speciale illustratie met zoveel mogelijk Marvel-helden. Alle series die maandelijks uitkwamen, kregen voor het november-nummer zo’n speciale cover, dus ook Fantastic Four 296.
Hierin wordt tevens teruggeblikt op de ontstaansgeschiedenis van dit wonderbaarlijke viertal en reflecteren ze indirect op 25 jaar Marvel Comics. Ik heb een Nederlandse editie van deze comic en daar kijken we naar in deze vlog.
Enkele Marvel Comics uit de jaren tachtig hebben geen illustratie maar een foto op de cover staan. Deze van Amazing Spider-Man #262 (maart 1984) is voor zover ik weet de enige fotocover van deze reeks.
Op de foto zien we acteur/stuntman Scott Leva die poseert als Peter Parker die betrapt wordt door een fotograaf als hij zich aan het omkleden is. Het is een van mijn favoriete Spider-Man-covers. In de vlog vertel ik waarom.
Een RETCON staat voor Retroactive Continuity. Deze term wordt gebruikt voor het verschijnsel dat in een fictiereeks bepaalde feiten en gebeurtenissen die ooit zijn vermeld in een eerder deel bewust worden verdraaid of genegeerd in latere delen.
Spider-Mans huwelijk met Mary Jane Watson is in 2007 geretconned. Retcons zijn gek, want je kunt de strip waarin de oorspronkelijke geschiedenis in staat gewoon uit de kast pakken en lezen, terwijl Marvel zegt dat dit verhaal dus niet heeft plaatsgevonden.
Categorieën
Het goede voorbeeld
In Mijn vriend Spider-Man vertel ik onder andere dat ik me goed met Peter Parker kon identificeren toen ik een jonge lezer was. Ook is zijn gedrag vaak het goede voorbeeld voor hoe ik me wil gedragen.
Dat laatste was hij voor editor in chief Jim Shooter ook, blijkt uit zijn column in Marvels Bullpen Bulletins van maart 1987:
Categorieën
Op jacht naar Geheime Oorlogen
Recent heb ik een stapeltje oude dagboeken uit mijn middelbareschoolperiode doorgenomen. Daarin kwam ik ook mijn zoektocht tegen naar de serie Geheime Oorlogen.
De Nederlandse uitgaven van Marvels Secret Wars. In de jaren negentig waren er nog geen online shops en was het lastiger om aan oude comics te komen dan nu. Soms had de stripspeciaalzaak wat je zocht, soms de uitgeverij zelf ook, maar ook kon je terecht bij de heren Bart en René Visser die comics via de post verkochten. Hoewel de zoektocht nog relatief simpel verliep, besef ik bij het teruglezen weer hoe leuk het eigenlijk is om bepaalde strips te verzamelen en te jagen op specifieke deeltjes. En om die dan voor een aardige prijs aan te kunnen schaffen. Net als Peter Parker, de Spektakulaire Spider-Man, zat ik als tiener altijd krap bij kas.
Fragmenten uit mijn dagboekje:
zaterdag 14 augustus 1993: Nadat ik bij oma geweest was ben ik bij Het Gele Teken geweest en heb ik drie strips gekocht: een dikke special van de Vergelders, Geheime oorlogen #8 en een oud album van Spider-Man. Ik denk er hard over na om de Vergelders-serie vanaf dat nummer te gaan volgen.
In ieder geval wil ik de comicserie Geheime Oorlogen compleet maken. Hoewel Harrie [van het Gele Teken] ze ook verkoopt, waarschijnlijk voor een te hoge prijs, ga ik maandag eerst Juniorpress zelf bellen om te vragen of ik ze nog bij hen kan bijbestellen.
vrijdag 20 augustus: Maandag heb ik Juniorpress gebeld om de Geheime Oorlogen comics te bestellen. Helaas waren nummer 1 +2 uitverkocht, maar ik kon nummer 3+7 wel bijbestellen. Dinsdag was ik al vroeg in de stad. Ik ging meteen naar Het Gele Teken om te kijken of ik daar Geheime Oorlogen nr 1+2 kon krijgen. Alleen nr. 1 was aanwezig, tweedehands en die kostte wel 7,50, terwijl ik die ochtend de acceptgiro van JP binnenkreeg met de prijs van 5,65 gulden voor twee nieuwe comics! Heb meteen het geld overgemaakt via mijn spaarrekening.
Ook heb ik Spektakulaire Spider-Man Special 3 en Superhelden 6 en Batman 1 gekocht. Aan die Spider-Man comic heb ik een speciale herinnering omdat dit een van de comics was die ik eens van klasgenoot Peter Tesselaar gelezen heb. Het is een van die beruchte eerste comics die me fan maakten.
Dinsdag 24 augustus 1993: Vandaag ontving ik de twee comics van Geheime Oorlogen die ik had bijgesteld bij Juniorpress. Nu moest ik alleen nummer 2 nog. Deze heb ik bij Bart en René Visser bijbesteld voor 5 gulden. (+3 piek verzendkosten). Ik heb daarna een brief aan René Stoops en Steven de Rie geschreven.
Vrijdag 27 augustus 1993: Woensdag was ik al vroeg in de stad. Ik moest naar de bank om geld over te maken naar de bankrekening van René Visser. Ik had de dag ervoor telefonisch Geheime Oorlogen nr. 2 besteld. Dit was het laatste nummer dat ik nog moest hebben in deze serie die bestaat uit 9 delen. De serie werd oorspronkelijk uitgebracht in ’84-’85. De serie is een van de eerste comics die ik ooit las en heeft daarom een bepaalde waarde voor me. Niet alleen voor mij, de serie is erg gewild en daarom is er wat moeilijk aan te komen. Vooral nr. 1+2.
Vanochtend was ik vroeg op en toen ik om 11 uur naar beneden kwam om bij mijn moeder langs te gaan, vond ik een postpakketje. Daarin zat Geheime Oorlogen nr.2. Nu heb ik de serie compleet. Vrijdagavond heb ik natuurlijk de serie Geheime Oorlogen gelezen.
2015: Met veel plezier denk ik terug aan de serie Geheime Oorlogen. Het was voor het eerst dat we een grote groep superhelden het op zagen nemen tegen superschurken. En ook nog eens op een verre planeet. De meeste helden kwamen niet onveranderd terug uit de strijd. Spider-Man had opeens een prachtig maar eigenaardig zwart kostuum. Thing bleef achter op de planeet Battle Planet en de She-Hulk was nu lid van The Fantastic Four. Over het hoe en waarom van de serie, schreef Jim Shooter op zijn blog een interessant verhaal.
Recent vertelde ik over hoe Spider-Man zijn prachtige zwarte pak kreeg en hoe dit kostuum uiteindelijk een buitenaards wezen bleek te zijn dat van hem een levende marionet probeerde te maken. Er valt echter nog veel meer boeiends te vertellen over dat zwarte kostuum, bijvoorbeeld hoe dit verhaal achter de schermen bij Marvel tot stand is gekomen.
Dit achtergrondverhaal is uitgebreid uit de doeken gedaan in het prachtige boek American Comic Book Chronicles: The 1980s van TwoMorrows Publishing. Het is overigens ook in verschillende andere publicaties behandeld.
In 1982 nam comicfan Randy Schueller contact op met Jim Shooter, de hoofdredacteur van Marvel. Schueller had een verhaalidee waarin Spider-Man een zwart kostuum kreeg dat de held in staat stelde om ’s nachts minder snel op te vallen en nog beter aan muren te kunnen kleven. Shooter kocht dit idee voor 220 dollar en gaf Tom DeFalco de opdracht om samen met Schueller te werken om dit idee tot een echt script uit te werken. Hoewel DeFalco zijn best deed, zat er in Schueller weinig schrijftalent en uiteindelijk verdween het idee van Spider-Mans zwarte pak op de plank.
Verschillende ontwerpen
Totdat Shooter het een paar jaar later een goed idee vond voor Secret Wars. Er werden meerdere ontwerpers opgezet en uiteindelijk was het Mike Zeck, die Secret Wars tekende, die met het juiste concept voor het nieuwe kostuum op de proppen kwam.
Zoals je kunt zien aan deze ontwerpschetsen van Zeck, zou de spin op Spidey’s borst eerst rood zijn in plaats van wit. Dat rode zou door het drukken echter te veel lekken in het zwarte gebied en daarmee het effect van een spin ietwat teniet doen, daarom is er uiteindelijk voor wit gekozen.
Ron Frenz, de tekenaar van Spider-Man indertijd vond het zwarte kostuum maar niks. Rick Leonardi viel twee nummers in en voegde zelf wat details aan het kostuum toe. De witte spin op Spider-Mans borst kreeg aan de onderkant twee puntjes in plaats van dat deze een soort van ovale vorm heeft. Ook zette hij de spinnenpoten wat verder uit elkaar, waardoor de spin nog dramatischer wordt. Frenz kon zich goed vinden in deze aanpassingen en nam ze over.
Aan het einde van Amazing Spider-Man #251 verdwijnt Spider-Man in een groot ruimteschip dat in Central Park is geland, en waar andere superhelden ook naar toe gelokt zijn, om het avontuur op Battle World te beleven. In het volgende deel komt Spidey weer terug van Secret Wars en kunnen de lezers zien dat hij van uiterlijk is veranderd. Wat er in de tussentijd gebeurd was, konden de fans in de maandelijkse comic Secret Wars lezen waarvan 12 delen uitkwamen. Hetzelfde gold voor de veranderingen bij de andere helden van Marvel. Uiteraard waren lezers benieuwd hoe die veranderingen hadden plaatsgevonden, dus zouden ze zeker Secret Wars gaan kopen.
Boze fans
De eerste reacties van de fans waren weinig positief op het nieuws dat Spidey een nieuw kostuum zou krijgen. (Wat dat betreft is dat nooit anders geweest. Ook nu nog is de eerste reactie van de meeste fans op een verandering: “Wat maak je me nou?!”) Nog voordat Amazing Spider-Man #252 in de winkels lag en de lezer ook daadwerkelijk kennis zou maken met het kostuum, kwamen er al postzakken vol brieven binnen bij Marvel waarin de schrijvers eisten dat Marvel Spidey zijn vertrouwde rood-blauwe kostuum weer zou laten aantrekken. Ook de licentieafdeling van Marvel was bang dat de klanten met twee Spider-kostuums in de war zouden raken. Vergeet niet dat het indertijd een big deal was dat Spider-Man na meer dan twintig jaar zijn rood-blauwe kostuum zou verruilen voor iets nieuws. Tegenwoordig komt het veel vaker voor dat hij tijdelijk een ander pak aan heeft. Ook dachten mensen dat dit nieuwe kostuum permanent zou zijn.
Daar alle negatieve reacties besloot Shooter dat ze zo snel mogelijk van het kostuum af moesten. Tegen Tom DeFalco, de schrijver van Amazing Spider-Man, zei hij: ‘Introduceer het kostuum in 252 en zorg dat je er in 253 weer vanaf komt.’ Omdat Spider-Man echter pas in het achtste nummer van Secret Wars daadwerkelijk het zwarte kostuum zou krijgen, een deel dat pas over een paar maanden zou uitkomen, stelde DeFalco voor dat ze in ieder geval tot dat moment zouden wachten om er in Amazing Spider-Man weer vanaf te komen. Anders zou de impact van het nieuwe kostuum in Secret Wars nihil zijn. Ook vond de schrijver dat ze een goede reden moesten bedenken waarom het Webhoofd zich van het pak zou ontdoen. Shooter zegde schoorvoetend toe.
DeFalco bedacht toen dat het kostuum een buitenaards symbiont was dat zich aan Spider-Mans lijf wilde vasthechten. Dankzij de hulp van Mr. Fantastic lukt het Spider-Man om van zijn ongewenste huisgenoot af te komen.
Bestseller
Maar toen gebeurde er iets onverwachts. Toen Spider-Man eenmaal door New York slingerde in zijn strakke zwarte pak, vonden de fans het fantastisch. Ook het deeltje waarin Spidey terugkomt van Secret Wars en voor het eerst in het zwart te zien is, verkocht gigantisch goed. En er was ook veel media-aandacht voor Spider-Mans nieuwe uiterlijk.
Tegen de tijd dat Marvel doorhad wat een succes dit nieuwe kostuum was, was DeFalco’s verhaallijn van de boosaardige kant van het zwarte pak al in werking gesteld. Maar om de fans tevreden te houden, kreeg Spider-Man al snel een door Black Cat gemaakte stoffen variant van het symbiont, zodat Spider-Man nog steeds stijlvol door het leven kon gaan, zonder marionet te worden van een buitenaards wezen.
En van dat symbiont was Peter Parker ook nog niet af. Gevangen gehouden in het Baxter gebouw van the Fantastic Four, zon het wezen op wraak.
In wezen zorgde Tom DeFalco er door zijn inventiviteit voor dat het verhaal van het zwarte kostuum perfect paste in de Spider-Man traditie: Peter Parker krijgt een fantastisch nieuw kostuum met bijzondere eigenschappen om er uiteindelijk achter te komen dat dit kostuum een wezen is dat psychisch en lichamelijk met hem verbonden is en zijn leven en lichaam probeert over te nemen.
Andere schrijvers zouden hierna nog een stapje verdergaan, maar dat vertel ik een volgende keer in Spidey’s web.
Een speelgoedpoppetje van Spider-Man in zijn zwarte pak, een nieuwe replica van hoe het kleinood in 1984 door Mattel op de markt werd gebracht. Het is een prachtig vintageproduct van Gentle Giant Ltd, waar mijn jongenshartje sneller van ging kloppen, totdat ik zag dat hij 90 dollar kost.
90 dollar van een stukje speelgoed gaat mij wat te ver, al geef ik toe dat ze er wel werk van gemaakt:
Gentle Giant digitally scanned the original figures and reproduced them in 12” scale, with no detail being overlooked. Roto and injection molded and made of durable plastics, this fully-articulated jumbo figure includes a faithfully re-produced lenticular shield. To further capture the vintage feel, Gentle Giant has packaged this figure with a Secret Wars-inspired backer card featuring original photos and artwork.
Helaas is het action figure ook alleen maar te koop in Amerika, Canada, Guam en Puerto Rico. Hetzelfde geldt voor de andere figures die uit de reeks Marvel Super Heroes Secret Wars zijn uitgebracht. Marvel brengt deze dertig jaar oude serie weer onder de aandacht, omdat ze volgend jaar mei met een groot event komen dat hier op voortborduurt, geschreven door Jonathan Hickman. Met veel plezier kijk ik terug op dit grote eventverhaal dat Marvel in twaalf delen uitbracht van mei 1984 tot april 1985. In Secret Wars wordt een goddelijk wezen genaamd Beyonder geintroduceerd. The Beyonder stelt een planeet samen uit delen van andere planeten om daar superhelden te laten vechten tegen superschurken. The Beyonder is namelijk gefascineerd door wat begeerte betekent en wil dat op deze wijze uitpluizen. ‘I am from beyond! Slay your enemies and all that you desire shall be yours! Nothing you dream of is impossible for me to accomplish!’ zegt hij als hij zichzelf aan de helden en schurken voorstelt.
Het verhaal van Secret Wars gaat op psychologisch vlak niet heel diep, maar als kind vond ik het fantastisch om de strijd tussen goed en kwaad te volgen. Je moet ook niet vergeten dat het hele verhaal bedacht was om het speelgoed van Mattel aan de man te brengen. Jim Shooter, toenmalig editor-in-chief van Marvel, vertelt op zijn blog precies hoe het project tot stand is gekomen:
We went through a number of ideas for names for the toy line and series. Mattel’s focus group tests indicated that kids reacted positively to the words “wars” and “secret.” Okay.
Mattel had a number of other requirements. Doctor Doom, they said, looked too medieval. His armor would have to be made more high-tech. So would Iron Man’s, because their focus groups indicated that kids reacted positively…etc. Okay.
They also said there had to be new fortresses, vehicles and weapons because they wanted playsets, higher price point merchandise and additional play value. Okay.
When time came to actually do it, I realized that only I could write it.
Voor nu is vooral de metamorfose van Spider-Mans kostuum belangrijk. Op Battleworld is namelijk heel veel uitzonderlijk geavanceerde technologie en wapens aanwezig. Een van de machines is in staat om beschadigde kleding en voorwerpen weer te repareren. Het ding kan zelfs Captain America’s schild, dat tot dan toe onbreekbaar geacht werd, weer tot een geheel maken. Als Spider-Mans kostuum na een gevecht met Titania behoorlijk gehavend is, besluit ons webhoofd de machine uit te proberen (uit Secret Wars #8, tekeningen Mike Zeck):
Nooit meer shoppen
Grappig dat het ontwerp van het kostuum hetzelfde is als het pak van Spider-Woman indertijd. Het kostuum blijkt enkele bijzondere eigenschappen te bezitten en reageert op Peters gedachten. Niet alleen produceert het zelf webdraden, ook kan het ieder uiterlijk aannemen dat Peter bedenkt. Hij hoeft vanaf dat moment dus geen Spider-Man-kostuum te dragen onder zijn gewone kleding, het pak neemt simpelweg het uiterlijk aan van Peters doordeweekse kloffie. Uitkleden is nu ook supergemakkelijk: Peter hoeft alleen maar een mentaal signaal te geven en het kostuum glijdt van zijn lijf, kruipt over de vloer om zich vervolgens op een stoel neer te vlijen.
Zo’n ding zou perfect voor alle mannen zijn, want je hoeft nooit meer die verschrikkelijke pashokjes in om kleding uit te proberen! Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb een gruwelijke hekel aan kleding kopen: schoenen, broeken, truien uitzoeken, passen en aanschaffen… het is voor mij de hel op aarde. Zo’n pak als Spider-Man heeft zou de perfecte oplossing zijn.
Helaas is het allemaal niet zo mooi als dat het klinkt, want, eenmaal weer terug op aarde na Secret Wars, blijkt al snel dat het kostuum een symbiotische relatie met de drager probeert aan te gaan. Al weken voelt Peter zich oververmoeid, maar hij weet niet hoe dit komt. Hij slaapt immers lange nachten. Wat hij niet weet is dat als hij ’s nachts in bed ligt, zijn kostuum van de stoel afglijdt, en over de vloer naar zijn eigenaar kruipt. Het kostuum omhult Peters hele lichaam. Vervolgens laat het Spider-Man door New York springen en slingeren zonder dat Peter Parker dit doorheeft. Hij slaapt gewoon door tijdens deze nachtelijke uitjes, maar de volgende ochtend wordt hij doodmoe wakker. De hele nacht heeft zijn lichaam immers niet kunnen rusten.
Wanneer Peter zijn kostuum laat onderzoeken door Mister Fantastic, de briljante leider van het superheldenteam the Fantastic Four, blijkt het kostuum een levend wezen te zijn dat zich permanent aan het lichaam van Peter wil vasthechten. In wezen wil deze symbiont Spider-Man tot levende marionet maken. Ach, eerlijk gezegd lijkt me dat maar een kleine prijs om te betalen als het betekent dat ik nooit meer een pashokje hoeft te bezoeken.
Jack O’Lantern mag dan de show stelen op een Halloweenfeestje, als internationale terrorist is hij wel het sukkeltje van de klas.
Deze cover van Peter Parker the Spectacular Spider-Man #56 (July 1981) is getekend door Frank Miller. Miller was toen nog een relatief nieuw talent en zoals je ziet, goed in staat om mooie, dramatische illustraties af te leveren. De cover markeert de eerste confrontatie tussen Spidey en Jack O’Lantern. Met zijn brandende pompoenenhelm zou deze terrorist niet misstaan op een Halloweenfeestje of in een amusante horrorfilm. Toch is hij, in tegenstelling tot bijvoorbeeld the Green Goblin of Hobgoblin, die ook allebei op zo’n feestje thuishoren, een beetje een sukkel.
Zijn outfit is een soort van harnas dat hem beschermd tegen kogels en dergelijke, dus handig. Maar hij heeft ook een pogo-platform waarop hij zich voortbeweegt. Als een manisch haasje springt Jack O’Lantern met dat ding alle kanten op, de weerkaatsing tegen muren en vloeren gebruikend om verder te komen. Ik kan me een makkelijker voertuig om mee te ontsnappen voorstellen. Ik denk zelfs dat je meer hebt aan een BMX crossfiets die toentertijd zo populair waren.
Maargoed, hij schiet wel laserstralen af met een polsband, en daar moet je natuurlijk wel voor oppassen. En meedogenloos is hij wel. In het verhaal blijkt dat Jack samen met zijn handlangers een hele ambassade gegijzeld hield, maar werd verslagen door Machine Man. In coma geraakt door een eigen explosie wordt Jack naar het ziekenhuis gebracht waar wel meer superschurken worden behandeld.
Maar er is meer aan de hand dan men op het eerste gezicht denkt. Jack heeft namelijk zichzelf in coma gebracht door een drug te nemen die hij in zijn holle kies had verstopt, zodat de politie hem naar het Bellevue hospitaal zou brengen. Jack O’Lantern heeft bedacht dat het makkelijker ontsnappen is uit een ziekenhuis dan uit een gevangenis. Hij ‘ontwaakt’ dan ook zodra zijn handlangers hem komen bevrijden.
Dan besluit de schurk om het ziekenhuis gegijzeld te houden en tien miljoen dollar losgeld te eisen. Dom, want een van de aanwezigen is Nathan Lubensky, de vriend van Tante May. Als May haar neefje opbelt om te vertellen dat haar vriendje wordt gegijzeld en vraagt of Peter bij haar langs wil komen om haar te steunen tot de narigheid voorbij is, duurt het niet lang voordat Spider-Man door het Bellevue ziekenhuis over het plafond kruipt om de terroristen uit te schakelen.
Dat kost hem relatief weinig moeite, en eigenlijk levert Jack O’Lantern ook niet al te veel problemen op. Spider-Man kan zijn laserstralen makkelijk ontwijken.
Als Jack O’Lantern op zijn pogo-platform naar buiten vlucht, raakt Spidey het platform met een webdraad. Als Jack net rond een vlaggenmast springt en Spidey het webdraad hard aantrekt, vliegt de terrorist richting Spider-Mans vuist. Een ferme knal is genoeg om Jack O’Lantern op de grond te krijgen.
Echt lastig wordt het pas voor Spider-Man als hij later zijn tante bezoekt. Die is natuurlijk heftig teleurgesteld in haar neefje Peter Parker omdat hij niet eerder opdaagde om haar te steunen. Typisch Parker: als Spider-Man heeft hij de mensen kunnen redden, maar hierdoor lijkt het alsof Peter een onverantwoordelijke jongen is waar je absoluut niet op kunt bouwen. Kortom, Peter heeft weer eens pech. Toch valt het leed ook wel weer mee als je bedenkt dat Peter niet Jack O’Lantern is.
Saillant detail: dit verhaal werd geschreven door Roger Stern en de breakdowns (potloodschetsen) zijn gemaakt door Jim Shooter, toen ook de editor-in-chief van Marvel. Jim Mooney inkte Shooters tekeningen.