Of eigenlijk: een artikel over de stripadaptatie van die film door Denny O’Neil en Jerry Ordway.
WIE IS JOUW FAVORIETE BATMAN?
Tegenwoordig lees ik vooral veel boeken voor mijn werk en natuurlijk de VPRO Gids, vanwege de goede artikelen en filmrecensies die daar in staan. Wat las jij vroeger altijd in de zomer?
Dat zijn bijna altijd stripplaatjes, coverafbeeldingen of foto’s en stills van films. Daar draait mijn leven nu eenmaal om, al heb ik gisteren tijd vrij gemaakt om naar Hoorn te reizen. Mijn moeder werd 65 en dus ben ik bij haar langsgegaan.
Recent heeft ze de tuin opgeknapt en daar was ze erg trots op. Mijn moeder is erg gek op heksen dus hebben Linda en ik een heksenbeeldje voor haar gekocht. Op haar eigen manier is mijn moeder dus eigenlijk ook een geek, al zal ze het zelf nooit zo noemen. Ze hanteert een ouderwets idee van heksen: oudere vrouwen met een kromme neus, type Eucalypta. In de kamer staan en hangen allerlei heksen van dat type. Ons beeldje past daar goed bij. Ook bracht ik nog een bos rode rozen mee. Dat is mijn favoriete bloem.
In de tuin trof ik mijn moeders nicht Trudy en haar man Minne aan. En Angelo, de ex van mijn moeder. Het is altijd leuk om hen weer te zien. Truud en Minne wonen twee huizen verder op in de straat, en vroeger kwamen ze dus al veel bij ons over de vloer. Grappig genoeg komt Trudy heel kort in mijn boek Mijn vriend Spider-Man voor, en dat wist ze nog niet. Het is de scène waarin ik probeer foto’s te maken van de Spider-Man-pilot uit 1977 en voor het eerst foto’s maak van de televisie. Ik moet opschieten van mijn moeder, omdat Truud zo op visite komt en de gordijnen dan weer open moeten.
Grappig hoe sommige herinneringen aan je jeugd blijven hangen, terwijl andere herinneringen allang vergeten zijn. Toen ik met mijn boek bezig was, heb ik oude dagboeken doorgenomen, en langzaamaan kwam er ook van alles terug wat niet op de pagina’s stond geschreven.
Na mijn bezoek aan mijn moeder ben ik de stad nog even in gegaan en heb ik op een bankje bij het IJsselmeer gezeten. Het is moeilijk niet nostalgisch te worden als ik in Hoorn ben, het is immers het decor van mijn jeugd. Sterker nog: ik ben pas tien jaar geleden verhuisd naar Amsterdam, dus de eerste helft van mijn leven speelde zich daar af. Op dat ene jaar na dat ik in Amerika woonde in ieder geval.
Het was ook in de bioscoop in Hoorn dat ik Tim Burtons Batman voor het eerst zag. 14 oktober 1989. De hele week moet ik al aan deze film denken, omdat het woensdag 30 jaar geleden was dat hij uitkwam in de Verenigde Staten. De première was op 19 juni dat jaar in Westwood, Los Angeles. De landelijke release was op de 23ste, vandaag dus.
Al dertig jaar maakt Batman deel uit van mijn leven. Ik heb er in het verleden al veel over geschreven, de film in mijn scriptie behandeld en in mijn Spidey-boek. Toch kom ik er telkens weer op terug. Volgende week pen ik er een stuk over voor Eppo stripblad. Daar heb ik nu al zin in.
In deze vlog laat ik jullie daar meer van zien. Vooral De Vergelders (The Avengers in het Engels) is de moeite van het lezen waard. Een verhaal van Roger Stern en Bob Hall, waarin Vision probeert de de mensheid tegen zichzelf te beschermen door alle computers in de wereld over te nemen. Van Juniorpress natuurlijk.
ROODHAAR #5: De reuzen van het Gebroken Rif
SANGRE #2: Fesolggio, de onverbiddelijke
BADLANDS #1: Het uilenkind
YTHAQ #15: Imperator Express
Inmiddels heb ik weer een paar albums meer gelezen en vertel ik je in deze update over het bijzondere album ALLEMAAL MONSTERS, waar veel van Tardi’s collega’s aan hebben meegewerkt.
Soms willen vrienden van me namelijk wel eens wat comics en albums kwijt en vragen dan of ik er nog iets aan heb. Ik ben dan altijd nieuwsgierig waar ze mee komen, dus zeg ik zelden nee tegen dit aanbod. Recent kreeg ik van mijn maatje Paul twee shortboxen met zijn oude comics. Veel JUNIORPRESS en MARVEL COMICS. Ook al is de kans dan groot dat ik veel van die Juniorpress-comics al heb, toch wil ik ze dan graag hebben. Het kunnen betere versies zijn dan de exemplaren die ik in de kast heb staan, of ontbrekende nummers zijn die een reeks compleet maken. Om het geluk te delen heb ik van de eerste short box een vlog opgenomen. Samen gaan we nu even door de verzameling heen.
En ander is een foto van mijn leestafel uit datzelfde jaar, waarschijnlijk uit maart. Die foto schiet geregeld door mijn hoofd, want die staat symbool voor de vele zondagen die ik toen lezend doorbracht. Soms blogde ik dat soort foto’s ook, maar niet vaak.
De laatste tijd registreer ik de strips die ik lees vaker, al zijn dit meestal foto’s die ik naar mijn maatje Paul app om te laten zien wat ik aan het lezen ben. Hij stuurt me ook weleens foto’s op van wat hij aan het lezen is. Zo houden we elkaar op de hoogte. Vroeger kwam ik minstens eens per week bij hem over de vloer, maar tegenwoordig wonen we niet meer in dezelfde stad bij elkaar om de hoek.
Dit soort foto’s helpen mij ook om bij te houden wat ik allemaal lees. Al hou ik het niet allemaal bij, en dat maakt de collectie onvolledig. Heeft het ook zin om alles bij te houden wat je leest? En als je de foto’s online zet, who cares?
Aangezien veel mensen zogenoemde haul-video’s plaatsen op YouTube, is het antwoord op die laatste vraag: best veel mensen, want die vlogs worden vaak goed bekeken. Ook leveren dat soort foto’s vaak likes op Instagram op.
Zelf kijk ik altijd de haulvideo’s van Sawyer Family Reviews. Elke week koopt James comics voor zijn kinderen en zichzelf en die neemt hij dan in een video door. Ik vind het leuk om te zien waar zijn oog op is gevallen. Ook kan ik dan meteen kijken of er iets voor mij tussen zit. Door die video’s ben ik bijvoorbeeld achter het bestaan van Marvels True Believers gekomen: herdrukken van klassieke Marvel-comics van slechts een dollar.
Toch twijfel ik eraan of ik vanaf nu het registreren misschien serieuzer moet aan gaan pakken. Om echt van alle strips en boeken die ik koop foto’s te maken en die eventueel online te publiceren. Het is een vorm van dagboeken, en een leuke manier om bij te houden wat ik lees. Natuurlijk is het ook een vorm van bezigheidstherapie, maar dat geldt eigenlijk voor het hele leven.
Daarom ben ik blij dat ik we elkaar spraken over haar nieuwe boek TAXI: VERHALEN VANAF DE ACHTERBANK en haar samenwerking met de Belgische scenarist Zidrou, waar ze BLOESEMS IN DE HERFST mee maakte.
In deze vlog vertel ik waarom.
Dat interview ben ik nu nog aan het monteren, maar ik wilde jullie alvast deze snelle signeersessie van Aimée laten zien. Hoe vaak kun je immers een striptekenaar in actie zien?