Het is zondag, de dag nadat we terugkwamen uit Stockholm. Het was voor mij de eerste keer in Zweden en die vijf dagen bevielen goed.
Ik heb heel aardige mensen ontmoet die allemaal perfect Engels spraken. De straten waren schoon in het centrum, en de eilanden met typische Zweedse architectuur waren prachtig. Het is niet moeilijk verliefd te worden op het landschap daar. Zoveel natuur en open water.
Stockholm is gebouwd op meerdere eilanden, en dat geeft de stad een uniek uiterlijk en karakter. Het meest was ik gecharmeerd van de kleine Zweedse huizen, maar er stonden ook enorme panden.
Kunst in het metrostation.
Mama Mia
Het bezoek aan het Abbamuseum was leuker dan ik had gedacht. Ik wist niet zo veel over deze band, maar de liedjes zitten al jaren in mijn hoofd. Ze zijn immers heel goed geconstrueerd en je hoort ze nog vaak. Eigenlijk is Abba altijd wel in mijn leven aanwezig geweest. Mijn moeder luisterde het vaak vroeger, en ieder nieuwjaar begint met ‘Happy New Year’ van de band.
ABBA in was.
Het Abbamuseum is een prijzige attractie, maar is zeker een bezoek waard. Er is veel interactie in het museum: je kunt van bepaalde liedjes zelf de audiomix maken, wat het werk van een producer en een engineer een beetje duidelijker maakt. Ook ik deed de karaoke, en zong mee met Waterloo. Dat nummer had ik nog nooit gezongen, dus de tekst ging er niet helemaal vlot uit. Maar is dat ook niet de bedoeling van karaoke?
Ook hebben ze de studio waar veel albums zijn opgenomen nagebouwd. En de audiotoer is heel volledig.
Optredens van dode pophelden.
Een winkel om in te wonen.
Gisteravond na terugkomst meteen een vlog gemonteerd over mijn favoriete winkel in Stockholm. Een sciencefictionboekwinkel vol met geeky dingen. Man, wat een heerlijke plek. Als ik nu naar Stockholm zou kunnen verhuizen, dan wil ik daar werken. De hele dag over strips, sciencefiction en horror praten met klanten, hoe cool zou dat zijn? Dan moet ik natuurlijk wel Zweeds leren. Dat lijkt me nog niet zo heel makkelijk. Woorden klinken heel anders dan dat ze geschreven staan bijvoorbeeld. Toch kun je redelijk makkelijk menukaarten en verkeersborden lezen.
Fotografie
Mooie kunst gezien in het fotomuseum. Vooral het werk van Lars Tunbjörk kon mij bekoren. Deze fotograaf legde met veel humor het leven in Zweden vast. Veel foto’s maakte hij met een flits, wat soms een hyperrealistisch effect geeft.
De expositie gaf een mooi beeld van het alledaagse leven in dit land, wat ook na een paar dagen bezoek natuurlijk nog een mysterie is. Al is het wel een mysterie dat ik in de toekomst wil proberen te ontrafelen.
Foto: Lars Tunbjörk.
