Categorieën
Strips Video Vlog

Vlog: Deze stripmakers interview ik op de Stripdagen Haarlem

Zaterdag 26 mei host ik de Strip Talkshow op de Stripdagen Haarlem in de Philmarmonie. In deze vlog vertel ik iets over de stripmakers die ik daar ga spreken.

1. Gerben Valkema & Eric Hercules 13.00-13.20
De geestelijk vaders van Elsje.

2. Jeroen Steehouwer 13.20-13.40
Steehouwer zit meer dan dertig jaar in het vak en heeft zelf een boeiend overzichtswerk uitgegeven.

3. Aimée de Jongh 13.40-14.00 Een van de beste tekenaars van Nederland heeft zojuist een project afgerond met de Belgische scenarist Zidrou.

Het tweede uur is voor Guy Delisle, een van de hoofdgasten van het festival, van ongeveer 14.00 tot 14.50.

Hier kun je de video zien van Gerben Valkema in actie.

Categorieën
Strips

Ik signeer op de Stripdagen Haarlem

Aankomend weekend vindt de stripbeurs plaats van de Stripdagen Haarlem. Ik signeer op beide dagen. Zaterdag 26 mei host ik een talkshow met stripmakers en spreek ik onder andere Guy Delisle en Aimée de Jongh.

Minneboo signeert. Foto: Menno Kooistra.

Zaterdag 26 mei signeer ik Mijn vriend Spider-Man op de stand van SubQ, Nijgh & Van Ditmar en Soul Food Comics in de Philharmonie van 15.30 tot 17 uur.
Zondag zit ik daar ook maar dan van 11.00 tot 12.30. Ook auteurs als Willem Ritstier, Jasper Rietman en Maaike Hartjes zullen hier signeren. Officieel is het stand #9.

Strip Talkshow
Net als bij de vorige editie host ik op zaterdag de Strip Talkshow in de Blauwe zaal van de Philharmonie (dat is dus het café op de begane grond). In twee uur tijd schuiven verschillende stripmakers aan om te praten over hun werk, nieuwe plannen en andere zaken. Dit is het schema:

Het dynamische duo poseert.

1. Gerben Valkema & Eric Hercules 13.00-13.20
De geestelijk vaders van Elsje.

2. Jeroen Steehouwer 13.20-13.40
Steehouwer zit meer dan dertig jaar in het vak en heeft zelf een boeiend overzichtswerk uitgegeven.

3. Aimée de Jongh 13.40-14.00
Een van de beste tekenaars van Nederland heeft zojuist een project afgerond met de Belgische scenarist Zidrou.

Guy Delisle. Foto: Selbymay/ Wikipedia/
CC BY-SA 4.0

Het tweede uur is voor Guy Delisle, een van de hoofdgasten van het festival, van ongeveer 14.00 tot 14.50.
Delisle maakt heel boeiende strips met een journalistieke insteek die toch heel persoonlijk zijn. Vaak verblijft hij een tijd op een bijzondere plek zoals Jeruzalem, Shenzhen en Noord-Korea en dan maakt hij een strip over hoe het leven daar is. Vorig jaar kwam ook Gegijzeld van hem uit: een striproman over de gijzeling van Christophe André die tijdens een humanitaire missie in de Kaukasus werd ontvoerd. Delisle geeft heel goed weer hoe het is om voor onbepaalde tijd gevangen te zitten. Heel indrukwekkend.

De talkshow in 2016. In gesprek met Mézières. Foto: Cok Jouvenaar.

Verder praat schrijver/stripscenarist Ger Apeldoorn op zaterdag naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek De jaren Eppo met (oud-)redactieleden en auteurs over dit legendarische stripblad. Op zondag praat letteraar/columnist Frits Jonker in zijn talkshow met mensen uit de randgebieden van de strip, zoals letteraars, inkleurders, vormgevers en uitgevers. Ook Natasja van Loon zal zondag nog interviews doen. Maar hoe laat dat allemaal precies is, staat nog niet op de site van de Stripdagen.

De Philharmonie (Lange Begijnestraat 11), 26 & 27 mei.

Zie ik je in Haarlem?

Categorieën
Boeken Striprecensie Strips

Recensie: Pelgrim of niet?

Judith Vanistendael maakte de voetreis naar Santiago de Compostela die ieder jaar wordt afgelegd door duizenden pelgrims, gelukzoekers en wandelaars. Haar dagboekaantekeningen zijn nu door Oog & Blik/De Bezige Bij uitgebracht.

Wie zijn vakantie thuis viert, kan altijd reisboeken gaan lezen om in de voetsporen van andere reizigers weg te dromen. Zelf ben ik nogal gecharmeerd van Carnet de voyage, het reisdagboek van Craig Thompson dat hij in 2004 bijhield toen hij drie maanden lang door Frankrijk, Barcelona, de Alpen en Marokko reisde. Er staan prachtige tekeningen in en een persoonlijk verslag van zijn reis dat het particuliere overstijgt en dus ook voor de lezer interessant is. Ik heb het reisverslag van Maaike Hartjes en Mark Hendriks over Hong Kong ook met veel plezier gelezen, evenals de boeken van Guy Delisle, die geregeld in andere oorden in de wereld verblijft. Door die boeken leer je andere culturen beter kennen en leer je iets over vreemde landen. Dat is bij Pelgrim of niet? Een voettocht naar Santiago niet het geval.

Judith Vaninstendael is een getalenteerd stripmaker. Ik vond haar De maagd en de neger goed, en Toen David zijn stem verloor vind ik een prachtige strip over wat het effect is als een naaste doodziek wordt. Ze vertelt hoe ieder op zijn eigen wijze omgaat met de naderende dood. Toen ik haar over dit boek interviewde vertelde Judith: ‘Ik ben niet zo van “De Grote Waarheid”. Wat ik boeiend vind aan fictie is dat je verschillende waarheden kunt weergeven, verschillende realiteiten en visies. Ik denk dat het me daarom zo aanspreekt. Maar in het volgende boek doe ik dat niet meer, want het is heel veel werk.’

Je zou kunnen zeggen dat Pelgrim of niet? Een voettocht naar Santiago een kleine waarheid is, Judiths waarheid. Het is een verzameling van indrukken en introspecties van Vaninstendael, die zich op haar reis voornam iedere dag een illustratie te maken.

Soms leidt dat tot een belangrijk inzicht:

pelgrim-1Ik had soms wel moeite om Vanistendaels schoolschrift te lezen. Vooral de aantekeningen in de illustraties.

Pelgrim of niet? Een voettocht naar Santiago geeft een aardige indruk van wat je meemaakt als je een wandeling van 900 kilometer onderneemt. Sommige illustraties vind ik mooi, anderen vooral functioneel: ze zijn er om een detail van de reis weer te geven, maar springen er qua compositie of uitvoering niet uit.

Deze illustratie bekoort mij in het bijzonder omdat het enerzijds zo alledaags tafereel is, maar door de bergen op de achtergrond iets romantisch of dromerigs krijgt:

pelgrim-waslijnDat gezegd hebbende en zonder Vanistendaels ervaring te willen bagatelliseren, vind ik het resultaat voor mij als lezer enigszins mager. De vertelling blijft mijns inziens te veel in het particuliere hangen en heeft voor deze lezer daarom weinig zeggingskracht. Het is vooral een leuk boekje voor bekenden van Vanistendael en mensen die zelf deze tocht hebben ondernomen. Ik hoop daarom ook dat Vaninstendael binnenkort weer met een goed stripverhaal komt.

Categorieën
English Striprecensie Strips

Review: Even More Bad Parenting Advice by Guy Delisle

I am a fan of the work of Canadian comic book artist/animator Guy Delisle (Québec, 1966). He has made a couple of very interesting travelogues about life in faraway countries, such as Burma Chronicles, Jerusalem: Chronicles from the Holy City, Pyongyang: A Journey in North Korea, and Shenzhen. The great thing about these comics is that we experience the cities and local culture through Delisle’s eyes, much like we would experience them ourselves.

Even_More-Delisle_coverSo even though Delisle shares his personal experiences with a nice dose of humor, the things he experiences and his observations are quite universal. This not only makes these travelogues very good reads, but quite educational, too. Thanks to Delisle, we are able to experience every day life, panel by panel, which is more telling than just watching the news and getting the highlights of whatever disaster has taken place in those foreign countries lately. Also, Delisle’s style is quite straightforward and therefore very accessible.

Besides these wonderful travelogues Delisle also produces comics about parenting. Drawn & Quarterly recently published Even More Bad Parenting Advice. This is a sequel to A User’s Guide to Neglectful Parenting. The books are best described as short comical scenes of Delisle parenting his daughter and son, or better said: trying to be a good parent for these kids. As you can imagine, the comic book artist isn’t your typical middle-of-the-road dad, but more like a big kid himself. Actually, this dad is quite lazy and selfish, though despite these characteristics, he really tries to be a good parent.

It seems that all incidents in the book reflect real life, whether it is the father trying to introduce his son to a videogame he once loved and then telling his son exactly what to do without letting the kid discover it for himself, or the father trying to escape from a boring party by convincing his daughter she is tired so they have a reason to leave without insulting their hosts.

When Delisle is easily found by his daughter during a game of hide and seek, he shows his childishness. When she comments he’s a bad hider, he takes offence and tells her in detail why she is also very bad a playing the game. ‘I don’t need a six year-old telling me how to play hide and seek. I’ve been hiding for 47 years! 47!’ he yells, but is put in his place when his daughter replies: ‘Hee-hee! You’re being a bad loser, daddy!’

Even_More-Delisle_02

The comic book reads like a sitcom with great dialogue and well-timed jokes. I only have one beef with Even More Bad Parenting Advice and that’s the scene’s visualizations. You see, Delisle tends to recycle his images. A lot. Whenever he thinks it’s appropriate, he uses the same image as the one that came before. This not only points to lazy draftsmanship, to me this also wastes an opportunity to make the storytelling more nuanced and more alive, because we miss a lot of the character’s little expressions. Another effect of this visual recycling is that as a reader you give the dialogue far more attention than the pictures. Then again, maybe Delisle tries to emulate the static style of sitcom television through this method, in which case, he’s spot on.

Even More Bad Parenting Advice was originally published in French. The English translation is by Helge Dascher and Rob Aspinall.

Written for and published on the wonderful blog of The American Book Center.

Categorieën
Strips

Masterclass stripjournalistiek van Josh Neufeld

Stripjournalistiek is een opkomend genre in de journalistiek. Ik heb het dan over stripmakers die journalistieke verhalen maken, niet het werk wat ik doe, namelijk als journalist over strips schrijven.

Scène uit A.D.: New Orleans After the Deluge.
Scène uit A.D.: New Orleans After the Deluge.
Josh Neufeld.
Josh Neufeld.

Joe Sacco kan gezien worden als de grondleggers van het genre. Hij verbleef in brandhaarden als de Gazastrook, Bosnië, Irak en won prijzen met de strips die hij daarover maakte. Ook Josh Neufeld is een bekende naam in de stripjournalistiek. Hij maakte onder andere A.D.: New Orleans After the Deluge, over de vernietigingen van New Orleans door orkaan Katrina. Ook tekende hij een verhaal over de grens tussen Canada en de VS. Neufeld geeft vrijdag 17 april een masterclass tijdens de conferentie Verhalende Journalistiek.

Hoe vertel je het best mogelijke verhaal in strip? In deze praktische workshop legt Neufeld stap voor stap uit hoe hij te werk gaat. Op basis van concrete nieuwsgebeurtenissen helpt hij je tot een krachtig stripverhaal te komen. De workshop staat open voor schrijvende, video en radiojournalisten die de basics van stripjournalistiek onder de knie willen krijgen maar al wel enige bekendheid met het genre hebben. Deelnemers worden uitgenodigd om zelf te komen met ideeën voor verhalen. Het kan gaan om een geschiedenisverhaal, memoires, een biografie of iets anders dat valt binnen de criteria van non-fictie striptekenen.

Kaartjes voor de masterclass kosten 80 euro tot 8 April. Daarna kost ze € 90 per stuk.

Wanneer: vrijdag 17 april,van 10:30 tot 16:00

Locatie: UvA Roeterseiland
Roetersstraat 11, 1018 WB Amsterdam

Meer informatie vind je hier.

Check hier het blog van Neufeld.

Illustratie: Joe Sacco.
Illustratie: Joe Sacco.

Het lijkt mij een interessante dag waar ik zeker een kijkje ga nemen. Stripjournalistiek is hot en een mooie aanvulling in de kranten- en tijdschriften media. Het biedt de lezer ruimte en rust om zich eens in een bepaald onderwerp te verdiepen. De stripmakers laten juist goed zien hoe bepaalde gebeurtenissen normale burgers raken. Hoe het is om in een rampen- of conflictgebied te leven. Dingen die je zelden goed uitgelicht ziet in het nieuws. Ook worden situaties vaak duidelijk uitgelegd zodat je weet hoe dingen zijn ontstaan. Daarom vind ik de boeken van mensen als Neufeld, Sacco en Guy Delisle, die interessante strips maakte over zijn verblijf in Jerusalem en Shenzhen, een goede aanvulling op het nieuws van alledag.

Categorieën
Minneboo leest Strips

Minneboo leest: Jeruzalem van Guy Delisle

Ik denk niet dat ik ooit een voet zal zetten in Jeruzalem of de Gazastrook. Ik geloof niet in heilige grond, dus als niet-gelovige hecht ik weinig waarde aan alle religieuze episodes die in dat gebied zouden hebben plaatsgevonden, maar bovenal hou ik niet van brandhaarden als vakantiebestemming. En hoewel ik allang niet meer snap hoe het allemaal zo ver is gekomen in die regio – jij wel? – snap ik wel dat de rapen daar al een tijdje heel erg gaar zijn. Dankzij de Canadese stripmaker/animator Guy Delisle (Québec, 1966) weet ik wel een beetje hoe het dagelijks leven er daar aan toe gaat.

jeruzalem2
Delisle verbleef een jaar in Jeruzalem met zijn gezin. Zijn vrouw werkt voor Artsen Zonder Grenzen. In Jeruzalem, een vuistdikke striproman, doet Delisle in dagboekvorm verslag van zijn verblijf. Hij maakte op deze manier al eerder prachtige strips over Birma en Shenzhen. We kijken door de ogen van de buitenstaander, want dat is Delisle net zo goed als de lezer, naar een stad die verdeeld is en bevolkt wordt door verschillende groepen mensen die elkaar het daglicht niet in de ogen gunnen. Is religie niet iets prachtigs?

Hebron
De Westelijke Jordaanoever is een gekkenhuis bestaande uit verschillende steden en wijken. Zoals de stad Hebron die Delisle bezoekt op verzoek van Artsen Zonder Grenzen om in een stripreportage te laten zien wat ze daar allemaal doen. Hebron ligt op de westoever, een grote stad van 130.000 inwoners. Te midden van de Palestijnen wonen zo’n vierhonderd joodse kolonisten die door een groot aantal soldaten worden beschermd. In bepaalde straten mogen alleen de kolonisten wonen. In de oude stad wonen aan de ene kant van de straat de Palestijnen en aan de andere kant de kolonisten. Boven de straat hangt een groot net omdat de kolonisten vroeger projectielen naar de Palestijnen beneden op straat gooien. Delisle toont ons het net dat met allerlei viezigheden vol ligt.

Delisle wandelt door de stad, verbaast zich net als ik over allerlei zaken. Soms ziet hij zo veel overeenkomsten in gewoonten dat je makkelijk kunt concluderen dat de volken die elkaar na het leven staan, eigenlijk niet zo veel van elkaar verschillen.

jeruzalem1

Gedurende het album zien we Guy op verschillende plekken schetsen maken. Helaas zijn geen van die tekeningen in het album opgenomen. Voor Jeruzalem won de stripmaker vorig jaar in Angoulême de prijs voor het beste album.
Zie hier een preview van zes pagina’s.

Guy Delisle. Jeruzalem.
Oog & Blik/De Bezige Bij. € 24,90
ISBN978-90-549-2343-5

Daarom Minneboo leest:
Maandelijks krijg ik van veel uitgeverijen stapels strips toegestuurd. Daar zit veel moois tussen, maar niet alles is geschikt voor de bladen en opdrachtgevers waar ik voor schrijf. Toch wil ik deze uitgaven onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen. Verwacht vooral veel recent verschenen strips, met zo nu en dan een album dat ik op dit moment lees en waar ik iets over kwijt wil.

Categorieën
Striprecensie Strips

Recensie Carnet de voyage: Het reisverslag van Craig Thompson

De klok is weer een uur naar achteren gedraaid. Wintertijd dient zich aan. Ben benieuwd hoe koud het gaat worden dit jaar en of we dit keer genoeg zout hebben om de gladheid op de wegen te bestrijden. Weet je nog, hoe Nederland vorig jaar in rep en roer was omdat het strooizout op was? Gekkenhuis. Gelukkig hoef je met een mooi getekend reisverslag niet de deur uit om toch op reis te gaan.

Wintertijd. Dat is met een dik boek lekker bij de haard zitten. Een glas warme chocolademelk of een verse kop koffie naast je, en de wetenschap dat je de rest van de dag niets meer moet. Vakantie. Net zoals voorgaande jaren heb ik de laatste week van dit jaar vrij. De eerste week van het volgende jaar zal ik m’n gezicht ook niet op de werkvloer vertonen. De rest van mijn lijf evenmin overigens.

Ik kijk uit naar die vakantie en hoop op een dikke laag sneeuw die de stad een sprookjesdecor doet lijken.

Zoals gezegd ben ik me op dit moment in het werk van Craig Thompson aan het verdiepen. In het boekje Carnet de voyage kwam ik onderstaande winterprenten van hem tegen. Sfeervolle plaatjes die zo van een ouderwetse ansichtkaart of uit een prentenboek afkomstig kunnen zijn.

Wintertaferelen. Illustratie: Craig Thompson.

Reisverhaal
Een mooi boek trouwens dat Carnet de voyage, het reisdagboek van Thompson dat hij in 2004 bijhield toen hij drie maanden lang door Frankrijk, Barcelona, de Alpen en Marokko reisde. Het boek werd in 2005 uitgegeven door Oog & Blik. Volgens de flaptekst deed hij die gebieden aan om achtergrondmateriaal voor zijn boek Habibi te verzamelen en dat is een van de redenen dat ik het boek wilde lezen. Ik hoopte zo meer achtergrondinformatie over Habibi te krijgen, maar tot mijn spijt rept Thompson hier geen woord over.

Wel maakte hij een heel persoonlijk verslag van zijn ervaringen en de emoties die hij onderweg ervaart. Geregeld overvalt hem een sterk gevoel van eenzaamheid en een verlangen naar zijn ex-vriendin. Erg leuk voor de stripliefhebber zijn Thompsons ontmoetingen met collega stripmakers als Lewis Trondheim, Blutch en de ervaringen die hij opdoet tijdens de promotietour van Blankets. Ook erg interessant vind ik zijn ontmoetingen met de mensen onderweg, in het bijzonder Marokkanen in de medina. Thompson schetst een beeld van bedelaars, oplichters, kinderen soms nog die van iedere toerist geld willen aftroggelen, maar ook zeer gastvrije mensen.

Vrouw als bezit
Opvattingen tussen de reiziger en de locale bewoners botsen geregeld. Als Thompson bij lampenverkoper Driss in huis zit, deelt zijn gastheer de islamitische visie op vrouwen: ‘Vrouwen hebben geen waarde. Ze zijn bezittingen. Net als de voorwerpen in mijn huis. Volgens de islam blijft een vrouw in huis om te koken, schoon te maken, de kinderen te verzorgen en alles te doen wat de man zegt.’ Als Thompson dan vraagt of hij dit echt gelooft, antwoordt Driss: ‘Ja. Het is de WET van de ISLAM.’

De islam en het christendom spelen een belangrijke rol in Thompsons Habibi. Hij verwijst veelvuldig naar verhalen uit de bijbel en de koran, en laat zijn boek afspelen in een islamitische samenleving. In dat opzicht vertelt het reisverslag dus wel het een en ander over zijn onderzoek naar zijn nieuwste werk, al is het allemaal niet expliciet.

De tekeningen van Thompson zijn stuk voor stuk het bestuderen waard. Hij zet zijn observaties natuurgetrouw op papier maar schroomt niet om zo nu en dan cartooneske overdrijving te gebruiken om de werkelijkheid te verrijken en zijn persoonlijke ervaring over te brengen.

Ik hou van getekende reisverslagen. Ik heb die van Maaike Hartjes over Hong Kong met veel plezier gelezen, evenals Shenzhen van Guy Delisle. Hierin vertelt hij over zijn verblijf in de Chinese stad waar hij een tijd gewerkt heeft voor een Frans animatiebedrijf. Dit soort verhalen belichten het alledaagse leven van een andere cultuur, maar ook de persoonlijke observaties en de gebeurtenissen van de reiziger. Juist omdat het vaak zo alledaags is, zou het jou als lezer ook allemaal kunnen overkomen. Je gaat dus als het ware zelf ook een beetje op reis als je die boeken leest. Prima leesvoer voor bij de open haard dus, als thuisblijft in je kerstvakantie bijvoorbeeld.