Posts Tagged ‘Johnny Depp’
Drugshoofd Johnny Depp door Thé Tjong-Khing | Vlog 58
Monday, October 15th, 2018Op de set van Sleepy Hollow
Tuesday, January 3rd, 2017Toen ik nog filmwetenschap studeerde zag ik in een documentaire een opname langskomen van de filmset van Batman. Fascinerend vond ik het om Tim Burton aan het werk te zien.
Ik nam mezelf voor om al dat soort boeiende fragmenten te verzamelen op een videoband – ja zolang is dit al geleden, het was het einde van het VHS-tijdperk. Dat project is er nooit gekomen, deels omdat er vaak mooi making of -materiaal te zien was op de extra’s van Dvd’s.
Foto’s van filmsets blijven mij echter boeien, zeker als het om Burton-films gaat. Hieronder daarom een setje foto’s van de filmset van Sleepy Hollow, een van mijn favoriete horror/halloween-films.
Bron afbeeldingen: pickledelephant.tumblr.com
Kaartje van Jim Jarmusch
Friday, July 8th, 2016Onderstaand kaartje stuurde filmregisseur Jim Jarmusch naar director of photography Robby Müller.
Over het werk van Müller is nu een boeiende expositie in Eye. Kenmerkend aan het werk van deze cameraman/ director of photography is dat hij vaak gebruik maakt van natuurlijk licht en het experiment niet schuwt. De eigenzinnige Müller houdt van kleine crews en is wars van Hollywood. In Hollywood mag je bijvoorbeeld als DOP niet zelf de camera hanteren, maar dat is juist wat Müller wel zelf wil doen. Hij werkt veel samen met Jarmusch, Wim Wenders, Lars von Trier, en Steve McQueen.
Fragmenten van Dead Man.
De film Dead Man zag ik jaren geleden eens in de cinema van De Melkweg. Eerder had ik de film al eens op video gezien. Ik was er in het bijzonder nieuwsgierig naar geworden nadat ik een stageverslag van een student aan de HKU had gelezen die op die filmset had gewerkt. Een mooi stageverslag met veel foto’s kan ik me nog herinneren.
Filmrecensie: Tusk
Friday, March 27th, 2015Al jaren ben ik fan van het werk van Kevin Smith dus als de man weer eens een film uitbrengt, dan ga ik die kijken. Toch was ik huiverig om Tusk aan te zetten en die angst bleek niet onterecht.
Overigens: Spoiler-alert.
De film The Human Centipede, waarin een stel mensen met hun hoofd aan de anus van een ander worden vastgenaaid, heb ik nooit gekeken. Het thema van de film vind ik te onsmakelijk. In Tusk wordt een arrogante podcaster (Justin Long) gevangen gehouden door een seriemoordenaar (Michael Parks) die ledematen afzet en met huid, naald en draad een walrus van zijn slachtoffer probeert te maken. Een vreemd uitgangspunt? Smith kwam op het idee tijdens een smodcast nadat hij een advertentie las waarin iemand een kamer voor niets aanbood zo lang als de huisgenoot maar een walruspak wilde dragen.
Het uitgangspunt van Tusk is nogal extreem en het helpt niet dat Smith naargeestige bodyhorror afwisselt met flauwe grappen over Canadezen. De film schippert dus tussen een redelijk verteerbare comedy en zware horror. Johnny Depp speelt, niet onherkenbaar genoeg, een personage dat het beste een Canadese versie van Inspector Clouseau genoemd kan worden. De grappig bedoelde dialoog met Michael Parks is tenenkrommend lang. Tusk is een film met een sterke WTF-factor.
Michael Parks speelt overigens met verve: hij schakelt razendsnel over van gezellige verhalenverteller naar angstaanjagende psychopaat. Ook de supporting cast – met Haley Joel Osment doet het goed. Ook het camerawerk van James Laxton is uitmuntend: de film ziet er prachtig uit. Ook de make-up-effecten zijn goed gedaan, dus de ogen hebben niet te klagen bij Tusk.
Kortom, Tusk is onevenwichtig en zal zeker niet ieders kopje thee zijn. Uiteindelijk ben ik blij dat ik de film heb gezien, maar kijk ik meer uit naar Smiths Clerks 3 en Mallrats 2. Goo goo goo joob!
Dark Shadows
Monday, December 17th, 2012
Dark Shadows van Tim Burton stond nog op mijn lijstje om te gaan kijken in 2012. Ben wel teleurgesteld moet ik zeggen. De art-direction vond ik wederom fantastisch en de retro soundtrack (de film speelt in de vroege jaren zeventig) kon mij zeer bekoren. Maar voor de rest was het maar een vlakke bedoening. Vlakke personages die eigenlijk geen empathie oproepen, en dan alles in zo’n camp-stijl geacteerd waardoor het nergens spannend of opwindend wordt.