Categorieën
Mike's notities

Stemloos

Nee, het gaat allang niet meer om de waarheid. Daar ging het nooit om. Inmiddels is de modder om elkaar te bekogelen op en gaat men met zwaarder geschut gooien. Dát is campagne voeren.

Op wie ga jij stemmen beste kiezer? Maakt het eigenlijk uit op wie we gaan stemmen? Ja, want we leven in een democratie. Nee, want sinds wanneer doet de overheid wat we willen? Je stemt op een partij met het verkiezingsprogramma dat het beste bij je past. Maar wat als je je door geen van de partijen voelt aangesproken? Dan maar de minst kwade optie kiezen.

Hoe dan? Door alle verwijten over en weer in de verschillende debatten, is het niet te achterhalen wie de waarheid spreekt, of nog erger: wat er waar is. En niet alleen politici onderling gaan de strijd aan. Had Netwerk Rutte zo voor schut mogen zetten van de week? Natuurlijk niet. Een hysterisch jankend wijf neerzetten, dat is geen journalistiek, dat is stemmingmakerij door de EO. Een christelijke omroep die de VVD aanvalt, op het moment in de campagne dat Rutte de kans voor nog een premierschap van Balkenende steeds kleiner doet worden. Je zou er bijna paranoïde van worden en een complot vermoeden.

Sommige politici spelen hun rol voortreffelijk. Vaklui zijn het. Dat maakt niet meteen dat ik op ze wil stemmen. Ik zie dat Rutte het als politicus goed doet, maar hij is niet van mijn partij. Pechtold is er ook zo een, hij weet goed te debatteren en zijn partij onder de aandacht te brengen. Al weet ik nog steeds niet waar D66 nu precies voor staat.

Poltiek gaat niet over de poppetjes, probeer ik mezelf voor te houden als ik zie hoe het stel kemphanen haantje de voorste proberen te zijn tijdens debatten en de tv-momenten daarbuiten. En het nieuwe jongetje van de klas, die het allemaal niet zo goed schijnt te weten hoe hij zich in het kippenhok moet gedragen, wordt door de rest gepest.

Ja, Cohen stuntelt soms. Hij heeft zelfs niet alle cijfers paraat zoals de rest van de calculators die berekenend hun speer- en breekpunten uitbraken. Verdomd, hij wacht keurig op zijn beurt voordat hij mag spreken. Hij laat mensen uitpraten en valt ze niet halverwege hun antwoord in de rede. Dat siert de beste man in mijn ogen. Misschien is Cohen een nieuw geluid in de politiek, een nieuwe methode van aanpakken.

Ik weet het niet hoor, ik schrijf alleen maar op wat ik denk. Ik heb geen politicologie gestudeerd, dus ben net als ieder ander die binnenkort zijn stem moet uitbrengen. Maar waarop weet ik nog niet. Het zal wel weer een stemwijzer worden, of stomwijzer, want die lijkt beter dit politieke klimaat te horen. Het feit dat ik een applicatie op een website nodig heb om eruit te komen, stoort me mateloos. Ergens in mijn achterhoofd knaagt het idee dat democratie zo niet in elkaar moet zitten.

Ik kan natuurlijk ook een vrije dag vullen met het lezen van alle partijprogramma’s en die naast elkaar leggen om tot een keuze te komen. Maar dan moet er na de verkiezingen een coalitie gevormd worden, met breekpunten, keerpunten en voor mijn part taartpunten. En dan zakken alle plannen, berekeningen en voornemens weg in een moeras van compromissen en beloftes aan vriendelijke naties. En voordat je het weet beginnen we weer ergens een oorlog waar we niet horen te zijn, kopen we dure gevechtsvliegtuigen terwijl we eigenlijk geld in onderwijs en zorg moeten pompen en gaat het internet op slot omdat belangen van copyrightuitbaters zwaarder wegen dan persoonlijke, creatieve uitingen.

Je kunt natuurlijk niet stemmen, maar daar verander je het systeem niet mee. ‘Het systeem’ schrijf ik, alsof ik buiten de maatschappij sta. Dat sta ik niet, maar staat politiek Den Haag in de maatschappij? Hebben die twee dingen nog wel met elkaar te maken?

Tot slot, in willekeurige volgorde, enkele boeiende blogposts die ik van de week las over de verkiezingen, omdat ik liever interessante meningen hoor of lees dan welke verkoper van politiek dan ook.

Ik werd op het bestaan van de stomwijzer gewezen door Elsbeth Witt van Elsbeth schrijft.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

20 reacties op “Stemloos”

Sterk hardop denken van Michael. Je hebt/ we hebben nog even om een keuze te maken. Er zit wel degelijk ontwikkeling in het debat. Sommige debaters zakken door het ijs, anderen schuiven alsnog naar voren terwijl ze geslagen leken.
Laten we in ieder geval stemmen tegen dat wat we niet willen. Er vallen dan behoorlijk wat partijen af. Stem je links, voor het midden of juist rechts? Er valt iets te kiezen, we kunnen stemmen. Belangrijk(er) is of er met een uitverkiezing ook daadwerkelijk iets gedaan wordt. Dat de coalitie straks geen excuus wordt om jezelf te verloochenen (zoals PvdA heeft gedaan)

Is de campagne echt zo anders dan in het verleden? En de rol van de politici en media daarin?
Ging de Telegraaf in een ver verleden ook niet voluit tegen Den Uyl in aanloop naar de verkiezingen? Of Wiegel die live op tv in tranen uitbarstte toen hem een vraag over weduwnaars werd gesteld, nadat hij net zijn vrouw verloren had. En alle complotten die daarover na afloop bedacht werden. En recenter, Melkert die werd afgefikt door Fortuyn. Is er echt zoveel veranderd?

Misschien wordt nu die indruk gewekt, doordat anno nu half Nederland zich de hele dag een ongeluk twittert. Met veel kreten, weinig feiten, en vooral veel meninkjes. Waardoor alles oneindig uitvergroot wordt.

Ik zal (wederom) stemmen op de SP. Wonend in een Haagse “prachtwijk” die steeds meer op een derdewereldland ghetto gaat lijken, zie ik hoe grote aantallen mensen (van alle culturen) moeite hebben zich hierin dagelijks staande te houden. En de SP is de enige partij die zich hier nog enigszins om bekommert.

Zal mijn stem echt iets uithalen? Een systeem veranderen? Absoluut niet. Maar het gevoel een voorkeurstem op een integer persoon te hebben uitgebracht, geeft me het gevoel dat ik in ieder geval het minimale wat ik kán doen, gedaan heb.

Ik durf niet te beweren dat politici integere personen zijn. Niet bij SP, niet bij GroenLinks, zeker niet bij CDA. Ik vermoed bij iedere politicus een act. Dat neemt niet weg dat ik sommigen sympathiek vind, maar echt vertrouwen, ik weet het niet, Robert. Ik twijfel.

Michael, niet helemaal duidelijk in mijn eerste reactie, maar het betreft een SP-kamerlid dat ik persoonlijk ken en hierdoor wel vertrouwen in haar. Vandaar mijn voorkeurstem.

Maar ik realiseer mij dat niet iedere Nederlandse kiezer de luxe heeft de integriteit van een kamerlid in de persoonlijke sfeer te “testen”.

Ik word zelf erg jeukig van stemwijzers/stomwijzers/stepwijzers. (jawel, http://www.stepwijzer.nl/ bestaat echt.) Lees bijvoorbeeld de items op Verdraaide Feiten (http://weblogs.nrc.nl/verdraaidefeiten/) over stemwijzers er maar eens op na. Ik kan erg slecht tegen het complete gebrek aan nuancering/duiding/context in stemwijzers. Zonder uitleg weet ik niet wat er met een bepaalde stelling bedoeld wordt. Echter, veel mensen hebben daar blijkbaar meer moeite mee en geloven ook oprecht in de goede intentie van stemwijzers. Maar het zijn de partijen zelf die achter de invulling van hun deel van de stemwijzer-content zitten, dus natuurlijk draaien zij hun standpunten op een dusdanige manier dat het er altijd zo sjeuiig mogelijk uitziet op 1 regel. Als je dan vervolgens verder leest wat ze nou werkelijk bedoelen dan komt er vaak met de context een heel andere (negatievere) betekenis aan die eenregelige stelling mee.

En wat de ‘wat moeten we ermee’ betreft: ik ben op het moment voor mijn studie onderzoek aan het doen naar de perceptie van “de kloof tussen politiek en burger”, maar als het je enigszins gerust stelt: dergelijk gevoelens van onvrede over de gang van zaken binnen de democratie zijn zo oud als de democratie zelf. Even heel kort door de bocht: het ontstaan van bewegingen als NSB/Boerenpartij/D66/Pim Fortuyn enz. zijn allemaal oprispingen die op enig moment uit onvrede naar boven komen. Allemaal met de intentie om de mankementen van de democratie op te lossen. Dat is echt van alle tijden.

Zelf vind ik het vooral interessant dat Nederlanders hun eigen leven doorgaans met een dikke 8 waarderen in onderzoeken naar de kwaliteit van hun dagelijks leven, maar “het leven in Nederland” slechts een kleine voldoende geven. Die gigantische discrepantie, dat negatieve zelfbeeld, het gedoe over hoe slecht het wel niet gaat met de democratie/politiek etc. is ook zeker een deel van de ellende. Het valt allemaal harstikke mee, we wonen niet in donker Congo. Politici zijn niet minder briljant dan vroeger. Negeer die debatten, da’s beter voor je hart en kijk eens naar andere elementen uit het verkiezingscircus.

Neem nou iemand als Boris van der Ham bijvoorbeeld. Als je zijn site (http://www.borisvanderham.nl/) een beetje bijhoudt zo af en toe, komt er zoveel interessants voorbij. Ik heb zoveel respect voor die man. Die tomeloze energie, zijn 80-urige werkweek, de oprechte passie voor zijn werk. Zijn optimisme, zijn visie op vrijzinnigheid, de dingen waar hij zich hard voor maakt. Dat is er ook gewoon.

Hey Annemarie, dank je voor het uitvoerig delen van je mening over dit onderwerp. Ik kan me je jeuk jegens stemwijzers goed voorstellen. Ik vertrouw ze ook niet echt. Toch maak ik er wel vaak gebruik van en dan lees ik bij punten die ik echt belangrijk vind de uitgebreidere toelichting. Al is dat nog beperkt natuurlijk.

Boris ken ik, een paar keer met hem gesproken sinds het video-interview dat ik vorig jaar met hem voerde.

Wat het ongenoegen betreft: ook een partij als D66 is tegenwoordig gewoon establishment. Je kunt met goede bedoelingen in de politiek beginnen en denken dat je het systeem zult veranderen, maar hoe hoger je in de voedselketen van de macht terechtkomt, hoe gecorrumpeerder je raakt. Ik geloof dus niet dat je het systeem van binnenuit kunt veranderen, tenzij je er een bom laat ontploffen. Figuurlijk dan.

Was het niet onze eigen Domela Nieuwenhuis die ons erop attent maakte dat het woord parlement is samengesteld uit de woorden parler (praten) en mentir (liegen)? En is debatteren dan niet gewoon het trainen van de parler-spieren en mentir-spieren?

ik heb inmiddels ook de stepwijzer gedaan, die is leuk! En het visuele kieskompas, en brandvoting (vvd! het zal aan mijn shampoo en koekjeskeuze liggen… ). de stomwijzer natuurlijk, daar kwam partij voor de dieren uit (omdat ik de koe wil aaien ipv opeten denk ik). Ik heb eerlijk gezegd geen zin/tijd om IEDER programma te lezen. Maar gelukkig weet ik waar ik zo ongeveer sta in het politieke spectrum… dus ik ga maar weer gewoon voor de partij waar ik altijd op stem… en niet voor de beste debater en ik laat me ook niet afleiden door het hele mediaspektakel eromheen. Ik denk dat ik van de week nog even naar de site ga van mijn favo partij om te checken of er geen dingen opstaan waar ik het totaal niet mee eens ben, en dan vind ik het wel weer mooi geweest… ik ben eigenlijk nu al verkiezingsmoe en tis nog niet eens juni….

Hier en daar lees ik wel eens dat we dankbaar moeten zijn voor ons stemrecht en dat daar zo hard voor geknokt is. Akkoord maar dat was vroeger. We zijn nu een paar fasen verder en ik denk dat het helpt als we niet langer genoegen nemen met stemrecht. We willen toch zelf meedoen, inspraak hebben en meebeslissen? De enige persoon die jou kan vertegenwoordigen ben jezelf, niet Balkenende, Rutte, Cohen of wie dan ook.

Interessant wat je daar zegt. We zijn inderdaad al weer wat fasen verder, maar hoe zie je dit in de praktijk gebeuren? We kunnen makkelijk laten weten via interpret wat we van dingen vinden, maar hoe zorg je ervoor dat je woorden meer gewicht in de schaal brengen. Met andere woorden hoe gaan we ervoor zorgen dat er naar ons geluisterd wordt?.

Ik heb het model gezien, maar net als Blom heb ik een beetje moeite met modellen. Ik vind de discussie die onder zijn blogpost is ontstaan dan ook erg interessant. Ik ben wellicht wat sceptisch, want hoewel ik meteen toegeef dat we met het web wat betreft uitingsvormen veel mogelijkheden erbij hebben gekregen, vraag ik me af hoe de instituten die de status quo zo fijn vinden zich zullen gaan aanpassen aan de veranderende wereld. Misschien moeten we daar binnenkort maar weer eens een kopje koffie op drinken. Ik ben benieuwd naar hoe je dit voor je ziet.

en wat betekent internet voor de politiek? ik hoor niemand erover, behalve femke halsema die een twitteravond organiseerde. …

Daar noem je een interessant onderwerp. In debatten komt het vrije web, tot nu toe, niet ter sprake.

Politici gebruiken twitter veel om hun boodschap te verkondigen. In het NOS journaal berichtte ze laatst dat maar weinig politici twitter ook gebruiken om directe vragen te beantwoorden.

ik geloof alleen in mensen met een visie. tegelijkertijd probeer ik naar het partijprogramma te kijken.

Groen Links heeft de meeste feeling met internet zoals ik het ook zie. de rest snapt er werkelijk geen reet van. die laten de hele Digitale Revolutie maar over hun heenkomen. Cohen ook, wat wel jammer is want het is een capabele man maar hij onderschat internet gewoon totaal. en zijn partij, Wouter Bos, bleef maar roep “nee, we krijgen geen crisis, nee da;’s in die andere landen”. snap geen bal van internet, geen enkele bal.

visie. ze missen het allemaal. Digitale Revolutie. werk en geldverdienen gaat totaal op zij kop gezet worden. het in elkaar storten van een muziek industrie is maar een klein begin. heftiger dan de industriële revolutie. op internet heb je weinig geld nodig. de industrie is over.

Dat is precies de reden waarom ik op dit moment nog twijfel. GroenLinks is inderdaad de enige politieke partij die van internet verstand lijkt te hebben. Toch weet ik niet of ik op ze ga stemmen. Daarvoor zitten er namelijk ook weer programmapunten tussen waar ik het niet eens mee ben. Het is niet verstandig om op een partij te stemmen vanwege een puntje.

Reacties zijn gesloten.