Categorieën
Media Mike's notities

Meer algoritmevrij leven

Langzaamaan probeer ik zoveel mogelijk negativiteit uit mijn leven te bannen. Eerst stopte ik al met het kijken van het journaal en nam ik de kranten nog maar heel selectief door.

Eerst ontvriende ik enkele kennissen van Fakebook die altijd zaten te zeuren, daarna gooide ik Fakebook er helemaal uit. Dat was een enorme opluchting. Maar algoritme-vrij leven is moeilijk voor elkaar te krijgen en vrijwel onmogelijk zodra je je online begeeft en gebruikt maakt van sociale media.

Waarom ik dat wil? Algoritmes geven vaak voorrang aan negatieve prikkels, want daar reageren we doorgaans het meeste op. Negativiteit is een verdienmodel, zoals computerfilosoof Jaron Lanier in bovenstaande video haarfijn uitlegt. Zoals je weet zijn de algoritmes er niet voor de gebruiker, maar zijn ze voor het bedrijf erachter. Ze moeten ervoor zorgen dat we zo lang mogelijk op het betreffende platform blijven hangen. Zo voert YouTube mij systematisch negatief geladen video’s, en in de praktijk is het daar lastig uit te ontsnappen. Ik probeer nu heel bewust video’s met een positieve boodschap te liken om het algoritme op te voeden. Ik hoop dat dit uiteindelijk leidt tot een leuker aanbod.

Weg ermee
De volgende stap waar ik nu bewust mee bezig ben, is mensen waar ik niet blij van word, uit mijn leven te bannen. Ik ken aardig wat mensen, en een deel van hem levert mij alleen maar stress op en sombere gevoelens. Soms omdat ze dat bewust doen – doordat ze bijvoorbeeld telkens ongevraagd kritiek op je werk hebben –  maar vaak genoeg komt dat voort uit onbewust gedrag.

Die mensen kan ik niet bijsturen of opvoeden, zoals ik misschien wel met een algoritme kan doen, dus die mensen uit mijn leven laten, is dus voor mij de beste oplossing. Dat betekent dat ik niet meer met ze af zal spreken om koffie te drinken en niet meer met ze samenwerk aan projecten – if I can help it.

Morele Gestapo
Ook ga ik een hele berg mensen ontvolgen op Twitter. Op Twitter manifesteert vaak heel naar gedrag, namelijk het retweeten van mensen waar je het niet eens mee bent, en die dan belachelijk maken. Dat levert bij de twitteraar in kwestie vast een gevoel van superioriteit op. Lekker toch, anderen afstraffen omdat ze er anders over denken dan jij? Nou, daar heb ik dus geen zin meer in. Dat vingerwijzen van wezens die zichzelf superior ten opzichte van anderen voelen, vind ik heel naar.

Ik kots op de morele Gestapo, net als Laser 3.14 kennelijk. Politieke correctheid is een ziekte die we serieus moeten bestrijden. Hoe weet ik niet precies. Daarom negeer ik de zieken voorlopig maar tot ik een betere oplossing weet.

Natuurlijk voel ik me zelf ook wel eens superieur aan anderen, maar ik zit niet op sociale media om dat dan te laten blijken. Leven en laten leven. Als je dat niet kan, is het jouw probleem maar niet (langer) het mijne.

Categorieën
Fotoblog

Pakkend gelaser

Zelf ben ik niet zo’n fan van graffitikunstenaar Laser 3.14. Hij schijnt een aardige following te hebben, ook van mensen die zijn werk online publiceren, maar over het algemeen vind ik zijn slogans aanmatigend en belerend.

De ‘pakkend’ maakt deze echter grappig. Ik kwam ze tegen op de Brouwersgracht deze week.