Tag: X-Files

Categorieën
Strips

Spider-Man en X-Files

Een romantische cover met Spider-Man en Mary Jane, getekend door Mike Weiringo en ingekleurd door Jeff Dillon.

Het is de cover van Overstreet’s Fan: een commercieel fanmagazine dat in 1995 en 1997 uitkwam. Een van de gimicks van dit blad was dat de nummers met twee covers verschenen. Behalve deze Spidey-cover zijn er dus ook nummers 22 (april 1997) met een cover van Lois & Clark, van de gelijknamige tv-serie. Nummer 22 staat in het teken van Valentijnsdag, vandaar dat Spidey een bloemetje en bonbondoos voor zijn vrouw mee heeft.

Twee nummers later was het trouwens weer gedaan met het magazine. Een eerdere cover werd getekend door John Romita Jr.:

Tijdcapsule
Ik vind het altijd leuk om door dit soort oude magazines te bladeren. Het zijn tijdcapsules. De artikelen promoten vooral producten en zijn dus niet heel inhoudelijk, maar zo’n magazine geeft een aardig beeld van wat er toen uitkwam. Er staat een artikel in over de toenmalige stand van zaken in Spidey-land, maar ook een cd-recensie van Emancipation van Prince.

En Lois & Clark dus. Niet de beste of leukste tv-serie rondom Superman, maar je moest het er maar mee doen. Wat dat betreft zijn er nu veel meer en betere tv-series rondom superhelden.

Ook leuk: er zat een promokaart in voor een tradingcard serie van the X-Files. Hier de voor en achterkant van die kaart:

De kwaliteit van de foto’s op de kaart is opmerkelijk genoeg erg laag. Het is wel leuk om te zien hoe jong Gillian Anderson en David Duchovny toen nog waren.

Ik kwam aan dit verdwaalde exemplaar van Overstreet’s Fan dankzij stripwinkel Henk waar ik dinsdag even was om The Wicked + The Divine #1 te kopen. Bij iedere aanschaf mag je daar uit een doos met gratis uitgaven iets uitzoeken. De cover van Mike Weiringo viel me meteen op. Hij tekende Spider-Man altijd wat te veel als een cartoon vond ik, maar toch vind ik het geen slechte tekenaar. En deze illustratie vind ik gewoon tof.

Categorieën
Film Frames

The X-Files: Het houdt ook nooit op!

Laatst schreef ik al dat ik het tiende seizoen van The X-Files eigenlijk een overbodige reünie vind. Toch heb ik de laatste aflevering gekeken. Had ik natuurlijk niet moeten doen.

[SPOILERS!]

‘This is the end’ staat er aan het einde van de opening credits/intro:

x files the endGespannen begin ik aan de aflevering: zal er dan eindelijk een einde aan gebreid worden? Komen we na al die jaren te weten hoe de samenzwering precies in elkaar zit? (Hint: het is niet voor niets dat alle acteurs in deze stills moeilijk kijken.)

x files afl 6 x files mulder x files spaceship x files scullyWelnee, de titel slaat op het mogelijke einde van de wereld en de laatste aflevering loopt af met een cliffhanger. Een cliffhanger! En dat terwijl nog niet zeker is of er überhaupt nog een seizoen komt. Al zit dat er wel dik in natuurlijk.

Chris Carter zei hierover in een interview met TVLine.com:

‘I can tell you this: Fox owns this show. I can’t imagine, with the ratings that we’ve got and the way we ended this season, that there won’t be more X-Files. They will find a way to get that done. Because I spoke about it briefly with [Fox CEO] Dana Walden today, so there’s an appetite there and… a chance certainly to find how we’re gonna get ourselves off this precipice.’

Goed. Ik ben ook niet gisteren geboren. Ik weet dat zolang als er adverteerders bereid zijn om reclametijd in te kopen en de kijkcijfers goed genoeg zijn, men oneindig lang door wil gaan met series. Vaak gaan ze ver voorbij de houdbaarheidsdatum van een verhaal door vanwege commerciële belangen. TV is er immers om geld te verdienen. Een trend die we in Hollywood ook terugzien waarbij iedere film niet meer is dan een aflevering in een franchise.

De laatste tijd heb ik echter geen geduld meer voor never-ending stories. Series die maar doorgaan en doorgaan. Het treurbuisleven verworden tot een reeks van cliffhangers. Laat mij maar in het ravijn storten. Ik heb er geen zin meer in.

Ik heb zin in een boeiend, meeslepend en gelaagd verhaal. En dat verhaal mag één seizoen duren. Of de duur van één film hebben. Net als romans. Net als graphic novels. Goed, misschien een seizoen meer als het verhaal boeiend blijft en men nog iets waardevols heeft toe te voegen. Anders is het een waste of time.

[hr]

Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films (en soms tv-series) die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren.

Categorieën
Film Frames

The X-Files: Overbodige reünie

Toen ik vernam dat er een nieuw seizoen van the X-Files zou komen, haalde ik mijn schouders op. Zat ik niet op te wachten, nog een seizoen. Natuurlijk ben ik toch gaan kijken.

x files 01 x files 02Erg nostalgisch ben ik niet wat de jaren negentig van de vorige eeuw betreft. Als ik uit die periode een serie zou willen terugzien is het Quantum Leap. Ik heb de oorspronkelijke serie X-Files nooit afgekeken. Ergens halverwege het zesde seizoen begon mijn interesse af te nemen en toen Duchovny er zelf ook geen zin meer in had, was ik ook wel klaar met het zoeken naar de waarheid. Dat de grote conspiracy die als rode draad door de serie loopt, eigenlijk niet meer is dan een McGuffin en er achter het gordijn niet meer dan een rookgordijn schuilgaat, maakte dat ik al helemaal geen zin meer had om tijd in het universum van Chris Carter te investeren.

De tweede X-Files-film heb ik overigens wel bekeken. Dat ik me daar verder niets meer van kan herinneren, zegt volgens mij genoeg.

En nu is er dus seizoen 10.

Fox Mulder en Dana Scully weer samen zien deed me meer dan ik had verwacht. Ik vind acteur David Duchovny sympathiek. Toen ik hem weer als Mulder zag, had ik wel even de neiging om ‘Hank Moody!’ naar het scherm te roepen. Gillian Anderson is een van mooiste actrices die ik ken, dus haar in actie zien is geen straf. Bovendien hebben Duchovny en Anderson een goeie chemie samen.

x files 03 x files 04 x files 05Ik had verwacht dat de zes afleveringen te samen een verhaal zouden vormen. Zo worden de meeste series tegenwoordig immers gemaakt. Afleveringen staan doorgaans niet meer op zichzelf. The X-Files is echter ouderwets van opzet. Het is vooral business as usual, behalve dan dat ik sterk het idee heb dat Fox Mulder zich eigenlijk ook afvraagt wat hij eigenlijk met zijn leven aan het doen is. Erg serieus neemt hij het allemaal niet.

Na vijf afleveringen haal ik dan ook maar weer mijn schouders op. Voegen deze nieuwe afleveringen nu echt iets toe aan wat we eerder zagen? Ik heb niet het idee dat deze verhalen zijn geschreven uit een innerlijke noodzaak van de scenaristen. Zullen we die X-Files dus nu eindelijk eens laten rusten?