Categorieën
Fotoblog

Je zit er de rest van je leven aan vast

Je naam. Je zit er de rest van je leven aan vast. Ik ben wel blij met Michael en het feit dat de gemeente indertijd mijn ouders nog niet toestonden dat ze Maikel mochten spellen. De Engelse spelling is me in het buitenland al vaak goed van pas gekomen. De tijd dat ik in Amerika woonde in het bijzonder. Eigenlijk is dit het enige voorbeeld in mijn leven dat ik blij ben met overheidsbemoeienis. Bovenstaande top tien kindernamen van het afgelopen jaar stond in NRC Handelsblad. Bij de meisjesnamen opvallend veel oer-Hollandse namen. Trouwens, bij de jongens ook. Op Sem na maar dat is natuurlijk ook geen naam.

Ach, maakt hij het uit. Aangezien ik al jaren een niet-kinderwens koester hoef ik er nooit over na te denken hoe ik mijn kinderen zal gaan noemen. Jij wel? En durf je het al te zeggen?

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

5 reacties op “Je zit er de rest van je leven aan vast”

Voordat ik de tweede alinea las, wilde ik reageren met: wanneer komt de kleine? 😉

Ik ben blij met mijn naam (ook erg populair in mijn jeugd, maar inmiddels uit de mode), maar zou zelf voor een internationale naam opteren. Stel je immers voor dat mijn zoon of dochter (God behoede, maar toch) besluit om naar Amerika te emigreren. Bovendien heb ik ook een internationaal bruikbare achternaam, dus dat combineert goed. Heet je Naaktgeboren, dan kun je je kind inderdaad maar beter gewoon Ben noemen. 😉

Japanse vrienden hebben hun kind bewust een on-Japanse naam gegeven die makkelijk uit te spreken is in verschillende talen. Ik wou dat mijn ouders ook zo slim waren geweest, dan zou ik niet consequent Michael of Mike genoemd worden in het buitenland…

In Vietnam was het gebruikelijk om steden naar personen te vernoemen. Mijn vader wilde daarom vroeger mij ‘Leidschendam’ als voornaam geven, omdat hij de gemeente erg dankbaar was voor de warme en gastvrije ontvangst.
Achteraf ben ik mijn ouders erg dankbaar dat ze uiteindelijk voor een Vietnamese naam hebben gekozen: Thanh-Tâm (betekent zacht,lief en mooi karakter)

En op je vraag in te gaan: nee, ik durf nog niks te zeggen over kindernamen. Mijn vriend en ik hebben verschillende afkomsten (Chinees/Indonesisch/Vietnamees), dus dat blijft nog een spannende verrassing.:-)

@Thanh-Tâm: Oeh, dat is zeker mazzel dat je niet Leischendam heet! Ik weet overigens niet of dat soort namen toegestaan zijn. In Nederland hebben we immers overal regels voor, ook hoe je je kind wel en niet mag noemen. Hoewel: in dat artikel in NRC stond dat iemand zijn kind "N" had genoemd… misschien is toch alles mogelijk.

Reacties zijn gesloten.