Categorieën
Film

Film A-Z: Q

De Q is een lastige letter als het om filmtitels gaat. Er zijn namelijk niet zo heel veel films die met die titel beginnen en er zijn er nog een stuk minder die ik de moeite waard vind om in mijn Film A-Z te vermelden.

Films die het eerste in me opkomen zijn: The Quick and the Dead van Sam Raimi, Quizshow van Robert Redford en Quills van Philip Kaufman uit 2000. Eigenlijk vind ik die laatste het meest bijzonder.

Quills vertelt het verhaal van Markies de Sade, de Franse geilaard met geslepen pen die alle perversiteiten die hij kon bedenken, toevertrouwde aan het papier. Wie zijn erotische fictie nu leest, moet er vooral hartelijk om lachen. Doch men vermoed dat een Knevel of Verhagen er nog steeds rode wangetjes van krijgt. Die twee heren zijn ook typisch van die mannetjes die proberen dit soort boeken verboden te krijgen. Iets wat ook het geval was in De Sade’s tijd.

Quills laat zien hoe hij opgesloten zit in een gekkenhuis, maar toch compulsief zijn verhalen schrijft. Huishoudster Madeleine smokkelt zijn porno naar buiten. De inrichting wordt bestierd door een goedaardige priester (die stiekem een oogje heeft op Madeleine, maar al zijn seksuele lusten zo diep mogelijk in zijn onderbewustzijn wegstopt). Napoleon is echter niet gediend van het schrijfwerk van De Sade en besluit dat hij geneutraliseerd dient te worden. Dokter Royer-Collard wordt ingeschakeld om De Sade te genezen. Deze doet zich voor als vrome heer, maar in hem schuilt een ware sadist. Zo’n eentje die zijn 18-jarige vrouw besteld in het klooster en haar op de huwelijksnacht verkracht om ‘het vrouwtje’ de regels van het huwelijk bij de brengen. Ook over zijn methodes als geneesheer, die toch erg veel op martelen lijken, valt veel aan te merken.

Je begrijpt dat er een titanenstrijd losbarst tussen de Markies en de dokter. Langzaam aan verliest de Markies al zijn privileges. Wanneer zijn ganzenveren en papier worden afgepakt, schrijft hij zijn verhalen op het beddengoed. Als inkt gebruikt hij zijn eigen bloed. Een waar kunstenaar die bloed voor zijn kunst.

Quills kent een prachtige artdirection en een voortreffelijke cast. Geoffrey Rush speelt met de Markies zijn beste rol ooit. Michael Caine doet het prima als de opportunistische dokter en Joaquin Phoenix speelt de priester die uiteindelijk doordraait ook erg goed. De hoofdpersonages komen genoeg aan bod om een impressie te krijgen van de ontwikkeling die ze doormaken. Behalve de Markies dan, daar had ik wel meer over willen weten. Ook de draai aan het einde is wellicht wat vergezocht. Maar verder: een aanrader!

Categorieën
Film Filmrecensie

Filmrecensie: Enigma

In Enigma (Michael Apted, 2001) draait het allemaal om het oplossen van puzzels. Als de Nazi’s de communicatiecodes voor onderzeeërs veranderen, is het aan het team van Tom Jericho om deze te kraken voordat een geallieerd konvooi door de Duitsers ontdekt wordt. Jericho (Dougray Scott) heeft zelf een persoonlijk raadsel op te lossen: alles wijst er op dat zijn voormalige vriendin een spionne is. Samen met Hester Wallace (Kate Winslet) probeert hij de feiten te achterhalen.Michael Apted heeft van Enigma ook een puzzel gemaakt, al is deze niet moeilijk op te lossen. Herinneringen en scènes uit het heden wisselen elkaar vloeiend af en vormen de puzzelstukjes. Apted heeft de film gedraaid volgens het boekje: mooie shots in soft focus, warme kleuren en muzikale cues scheiden het verleden van het heden. Bekende filmische middelen worden uit de kast getrokken om de spanning op te voeren. Toch wil het nergens echt spannend worden: daarvoor bevat de film te veel voorspelbare plotwendingen. Het vuur dat een onderhoudend verhaal van een meeslepende thriller onderscheidt, ontbreekt.Daar staat tegenover dat de acteurs overtuigend hun rol neerzetten. Kate Winslet speelt opnieuw de rol van de geëmancipeerde vrouw die haar tijd ver vooruit is. Jeremy Northam speelt met flair en enige ironie, wat een welkome verlichting is in deze oorlogsthriller.Deze recensie schreef ik indertijd voor het filmtijdschrift Skrien. Aangezien Enigma vanavond te zien is op de Vlaamse zender Eén om 23.55, leek me dat een mooie gelegenheid om de recensie uit het archief te halen en online te zetten.