Categorieën
Film Strips

Jessica Jones

Het tweede seizoen voor de serie Jessica Jones staat op Netflix. Ik ben hier erg benieuwd naar.

Van alle Marvel-series vind ik die over Jessica Jones en Daredevil het beste. Defenders kon mij maar matig boeien, en Iron Fist vond ik gewoon erg saai. Punisher was erg gewelddadig, maar zeker de moeite waard. En ook Luke Cage raad ik de stripliefhebber aan.

Binnenkort wijden we een aflevering van Geeky Dingen aan Jessica Jones, daarom besloot ik deze week te beginnen met het herkijken van de eerste dertien afleveringen van de serie. Die zag ik in 2015 en dat is alweer drie jaar terug. Misschien is het daarom niet zo gek dat ik veel vergeten was. Belangrijke plotpunten uit de eerste aflevering alleen al, herinnerde ik me niet.

Krysten Ritter.

Ik weet dat Jessica Jones erg goed vond en met veel plezier heb gekeken. Ik heb ik een algemene indruk van de serie in mijn hoofd. Ook kan ik me wel enkele scènes en momenten herinneren. Maar niet heel erg goed dus. Eigenlijk geldt dat wel voor meer dingen die ik kijk. Daarom kan ik denk ik ook makkelijk films een paar keer zien. Mits ze het opnieuw kijken waard zijn, wat natuurlijk lang niet altijd zo is.

Vorige week zag ik bijvoorbeeld de remake van The Day the Earth Stood Still, en daar viel ik toen al bijna bij in slaap. Die hoef ik nooit meer opnieuw te bekijken, want niet de moeite waard.

Jessica Jones is dat wel. De serie gaat over belangrijk thema’s, namelijk psychologische mishandeling en posttraumatische stress-stoornis. Behalve dat het verhaal erg goed geschreven is, vind ik de cast voortreffelijk. Krysten Ritter kende ik niet voor Jessica Jones, maar vanaf de eerste scènes ben ik onder de indruk van haar cynische, onderkoelde performance. En ze ziet er ook nog eens aantrekkelijk uit met haar wipneus en sprekende ogen. Dat geldt ook voor Rachael Taylor als Patricia ‘Trish’ Walker, die overigens ook heel goed acteert.

Rachael Taylor.

Natuurlijk werken er in Hollywood eigenlijk alleen maar aantrekkelijke mensen voor de camera, maar sommige acteurs springer er op dat vlak nog eens extra uit. Veel vriendinnen van me vallen in katzwijm als ze het over David Tennant hebben bijvoorbeeld. Het is even wennen om Tennant als schurk te zien, want ik ken hem vooral als een zekere tijdreizende Doctor.

Voor het tweede seizoen hebben Marvel en Netflix voor iedere aflevering een pulpachtige cover laten tekenen. Je kunt ze hier alle dertien zien. Dit vond ik de mooiste:

Vrouwenwereld
Alle covers zijn getekend door vrouwen. Naar ik heb begrepen zijn alle afleveringen van het tweede seizoen van Jessica Jones geschreven en geregisseerd door vrouwen (op een aflevering na). Er zijn mensen die dat heel belangrijk vinden, en dat snap ik wel. Er moeten meer vrouwen aan de bak in Hollywood, vooral achter de schermen en op de set. Maar een boeiend vrouwenpersonage hoeft niet per se door een vrouw geschreven te worden. Jessica Jones is immers een creatie van Brian Michael Bendis, de stripschrijver die tegenwoordig voor DC Comics werkt.

Uiteindelijk gaat het mij erom of wat er gemaakt is boeit en of het goed gemaakt is. Of de regisseur een man, vrouw, transgender of alien is, maakt mij dan weer geen bal uit.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

6 reacties op “Jessica Jones”

Vond het eerste seizoen ook erg boeiend, blij ook dat een ‘gewone’ vrouw en niet een super model dit keer de superheld is, geen onmogelijke pakjes. Ook het wroeten in de geest van de karakters vind ik erg prettig, de zoektocht naar het waarom, geen oppervlakkige verhaallijn.
Kijk ook wel uit naar de volgend Legion, de trailer zag er veelbelovend uit..

Wat me zo als eerste te binnen schiet is de manier waarop alles in beeld gebracht wordt, als een surrealistisch schilderij, de schakeling tussen de verschillende psychishe staten, beetje trippy. De heel look en feel komt over als goed geproduceerd en experimenteel zonder teveel concessies. De personages al dan niet gehallicuneerd, hoe daar mee gespeeld wordt en ook hoe ze gespeeld worden door de acteurs, het hele plaatje klopt..
Ook de meer donkere kant van het hebben van superkrachten komt hier meer naar boven dan bij andere series en films..

@Daan: Klinkt interessant. Staat niet op Netflix volgens mij. Helaas. Dat is op dit moment de enige streaming service waar ik een abonnement op heb.

Misschien had ik beter ook het eerste seizoen nog eens kunnen herkijken maar kon toch niet laten om aan het tweede seizoen van Jessica Jones te beginnen. En nu na twee afleveringen ben ik nog steeds niet teleurgesteld. Ook voor mij is dit een van de beste Marvel-series als televisieserie.
Dat er door mensen nadruk wordt gelegd op dat iets door mannen of door vrouwen is gemaakt, komt op mij ouderwets over. Waarom niet je richten op wat er is gemaakt in plaats van door die?
En dan nu snel door naar aflevering drie.

@Niek: Grappig dat jij dat als ouderwets ervaart. Daar heb je wellicht gelijk in, hoewel ik dat soort labelen juist weer erg associeer met onze huidige tijden. Dat zie je bijvoorbeeld aan Black Panther, waarbij er heel veel nadruk in de campagne is gelegd op het feit dat cast en crew voornamelijk uit zwarte mensen bestaat. Dat soort dingen lijkt tegenwoordig wel belangrijker te zijn, dan of het verhaal nu echt zo goed is. Maar misschien valt mij dat op omdat ik met veel mensen omga die dit soort dingen juist benadrukken. En ligt de rest daar dus helemaal niet wakker van. Een soort van informatiebubbel.

Reacties zijn gesloten.