Categorieën
Media Video

Krezips Plug it in

Overwegend onoprechte kitsch‘Plug it in, and turn me on’ , zingt Jacqueline Govaert onder een vrolijk deuntje. Je zou misschien denken dat ze een oneerbaar voorstel doet (waar menig man oor naar zal hebben overigens), maar wanneer ze daarna zingt dat ze ‘stereo fun’ wil, zal de slimme luisteraar snappen dat het hier niet gaat om een triootje tussen de lakens, maar dat ze haar liefde voor muziek bezingt. De bijbehorende clip doet kunstmatig speels aan en heeft dankzij aankleding van de bandleden, suffe ingestudeerde danspasjes en de fantasieloze montage veel weg van een reclamespotje voor H&M: polderseksualiteit. Ter vergelijking: de clip van ‘Out of my bed’ verbeeldde op een ondeugende wijze de tekst van het betreffende nummer en vormde daarmee een aardige symbiose met het liedje. ‘Plug it in & Turn me on’ klinkt opgewekt, maar heeft weinig om het lijf. Dat geldt voor meer nummers op het album.Docusoap
Toen twee jaar geleden de docusoap On Krezip op MTV werd uitgezonden, raakte ik voor het eerst geïnteresseerd in deze Tilburgse formatie. Een sympathieke groep muzikanten die een eigen geluid lieten horen. De cd die de band toen uitbracht, What are you waiting for, zat een jaar lang een paar keer per week in mijn cd-speler. Een mooi album met veelal introverte songs, met veel pathos gezongen door de getalenteerde Jacqueline. Haar warme stem deed me ieder woordje tot in mijn botten voelen. Het is inmiddels een cliché, maar de cd was on-Hollands goed geproduceerd. Stiekem had ik daarom met het nieuwe album op meer van hetzelfde gehoopt. Die verwachting is niet geheel waargemaakt. Andere recensenten hebben al gewezen op de jaren tachtig-sound van het album. Persoonlijk ben ik geen fan van de jaren tachtig sound. Er waren enkele goede popartiesten in dat decennium, maar het gros van de muzikanten van toen kan ik nu niet meer aanhoren. Kortom: ik zit niet te wachten op de synth-sound van de jaren tachtig. Deze is het meest aanwezig in nummers als en ‘Play this game with me’ en ‘Can’t you be mine’. Er is hier geen sprake van pastiche, maar van pure kitsch. Hierdoor voelen deze nummers als niet oprecht aan. Introspectie
Het merendeel van Plug it in bestaat uit opgewekte pop en straalt een niets-aan-de-hand gevoel uit. Wat mij betreft zijn het de liedjes die van introspectie getuigen die de moeite waard zijn. In ‘Not tonight‘ zweeft de zang van Jacqueline boven het spaarzame instrumentarium dat aanvankelijk uit alleen een softe synthesizer melodie bestaat. Langzaam worden hier instrumenten aan toegevoegd die de woorden kracht bij zetten:

Maybe I’ll try to let you go
Maybe I’ll try to let you go
Not tonight I need you so
I need you so – It’s not fair

Een doeltreffend simpele tekst die de juiste gevoelige snaren bespeelt. Hetzelfde geldt voor ‘Hey there love’, wat door zijn akoestische geluid contrasteert met de rest van de songs. Het lijkt ook het meest op What are you waiting for.Gevoelige, introverte nummers – zo hoor ik Krezip toch het liefst.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

10 reacties op “Krezips Plug it in”

Vond Krezip altijd een sypathiek bandje (nog steeds hoor, qua personen), maar de nieuwe weg die ze nu zijn ingeslagen raakt kant nog wal. Lollipop-bubblegum muziek die niet meer rock ’n roll is. 3 Voor 12 recenseerde het optreden van de Tilburgers op Pinkpop leuk (http://3voor12.vpro.nl/3voor12/festivals/news/full.jsp?portal=2534202&event=34355979&news=34849941&type=1) en concludeerde: “Maar met het nieuwe materiaal mogen Jacqueline Govaert en haar vrinden de handjes dichtknijpen als ze nog in het voorprogramma van de Dolly Dots mogen spelen”. Mee eens.

@Menno: Dat stuk op 3 voor 12 had ik nog niet gelezen. Inderdaad goede stevige kritiek. En ik ben het voor het merendeel met de recensent eens.

Vond deze zin erg mooi opgeschreven: “Net als Marilyn Manson gisteren speelt Krezip Sweet Dreams van The Eurythmics. Bij Manson klonk het nummer alsof hij eerst Annie Lennox had opgegeten. Bij Krezip klinkt het alsof Jacqueline net haar kat eten heeft gegeven.”

Kortom: Krezip is niet meer wat ze geweest is. Misschien een tijdelijk popdipje?

Vergelijk het met Twarres.
Wie?? Juist ja… Twarres. Onze friese vriendjes die ook leuk even populair waren.

@Henk: Ik vind Krezip wel iets beter dan Twarres.. Krezip kun je in ieder geval nog verstaan 🙂 In ieder geval heeft Krezip een langere adem dan het Friese duo

Ze draaien idd al langer mee. En het gaat ze wat beter af. Maar ook Krezip lijkt het weer eens niet te halen. Om de een of andere reden lijkt het schier onmogelijk voor nederlandse bands om iets te bereiken in het buitenland. En daar bijten veel bands zich op stuk.

”Vond deze zin erg mooi opgeschreven: “Net als Marilyn Manson gisteren speelt Krezip Sweet Dreams van The Eurythmics. Bij Manson klonk het nummer alsof hij eerst Annie Lennox had opgegeten. Bij Krezip klinkt het alsof Jacqueline net haar kat eten heeft gegeven.”

Kortom: Krezip is niet meer wat ze geweest is. Misschien een tijdelijk popdipje?”

Waar slaat dit nou op? Krezip is live altijd erg goed. Oke, Jacqueline haalde niet altijd alle hoge noten (zoals bij ”All My Life”) maar dat loste ze op door ’t iets lager te zingen… Daarnaast: ze was laat naar bed geweest, had al opgetreden in Hilvarenbeek (eerder dan eigenlijk het geval zou zijn) en stond binnen twee uur al op het podium van Pinkpop, waar ze enthousiast danste en springde (wat al helemaal veel energie kost en dus niet goed samen gaat met supergoed zingen)

@Anoniem: Dat citaat heb ik aangehaald omdat de formulering mij erg aansprak. De auteur gebruikt een mooie beeldspraak om het optreden te beschrijven. Daar ‘slaat’ het dus op.

Daarbij laat ik mij lovend uit over de zangkwaliteiten van Jacqueline op de nieuwe cd in mijn stuk, al kan ik mij niet vinden in de muzikale koers die de band is ingeslagen met het nieuwe album.

Maar los daarvan, waarom zou je als fan van de band (of als muziekliefhebber) niet kritisch naar een performance mogen kijken als deze – om wat voor reden dan ook – tegenvalt?

Ik vind het juist goede muziek en ben zowel fan van de oude als nieuwere nummers! En vooral live zijn ze super!

Reacties zijn gesloten.