Categorieën
Film Mike's notities

Column: Grote verwachtingen

Ik sta te twijfelen tussen twee Bob Dylans: Blonde on Blonde is een klassieker, wordt mij altijd verteld, maar Time Out of Mind bevat ‘Not Dark Yet’, de track uit de film Wonder Boys die ik zo goed vind. Ik besluit ze allebei te kopen, zonder maar een nummer voor te luisteren – daarvoor is het op zaterdag veel te druk.Thuis zet ik vol verwachting de klassieker op en snap bij ieder nummer waarom dit hét definiërende album van Dylan wordt genoemd. Maar Time Out of Mind klinkt verschrikkelijk. Een grote miskoop, denk ik. De volgende ochtend is het echter de eerste cd die ik opzet. Opeens klinkt de vreemde sound van dit album al interessanter, spannend bijna. Niet alleen dat, de songteksten komen door de wat kale arrangementen goed tot hun recht. Na drie keer draaien is dit een van mijn favoriete cd’s van het moment.Onbevangen een product aanschaffen kan tot grote verrassingen leiden. Je hebt geen idee wat je kunt verwachten en dat levert meestal ongekende schoonheid op. Te veel voorkennis kan soms funest zijn. De hoge verwachtingen van de laatste Sam Raimi-film bijvoorbeeld – het derde deel in de Spider-Man-serie inmiddels – maakte de film niet waar. Daarentegen bleek Donnie Darko ooit een openbaring toen ik op een verloren dinsdagavond een willekeurige film uitkoos om de tijd te doden. Soms moeten dingen groeien: muziek die je eerst vreemd in de oren klonk, wordt bij iedere luistersessie beter en beter. Nu heb ik net een graphic novel van Alan Moore aangeschaft die al jaren de lieveling is van vele stripkenners. Ik heb er veel over gehoord en gelezen. Durf er eigenlijk niet aan te beginnen: stel je voor dat ie tegenvalt.

Een versie van deze tekst is gepubliceerd in de rubriek ‘Van die dingen’ in Intermediair #21.

Zie ook: Spider-Man 3 stelt teleur en de recensie van Wonder Boys.
Next: Terug naar Twin Peaks.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

5 reacties op “Column: Grote verwachtingen”

Soms kan je voor een prettige verassing komen te staan. Maar miskopen heb je vaak eerder als je zomaar iets koopt. Tenminste dat is mijn ervaring.
Overigens is Donnie Darko een hele vette film! Net als Memento en The Butterfly Effect. Altijd leuk als ze de tijd in zo’n film een beetje door elkaar gooien.

@Henk: Inderdaad goede films. Zag laatst Butterfly effect 2 en die viel – wat ik al verwachtte – een beetje tegen. Kleine film gemaakt met een klein budget en heeft eigenlijk niets te maken met het origineel.

Klopt. Daar kon ik ook weinig van maken. Al zijn kleine films met een klein budget niet altijd verkeerd. Zo heb je bijvoorbeeld de klassieker Bad Taste. De eerste film van onze vriend Peter Jackson (die gast die ook LOTR heeft geregiseerd). Geweldige film is dat.
Het verhaal: Aliens komen naar de aarde om hamburgers van mensen te maken.
Dat snap ik zelfs!

@HENK: Ja, Bad taste is inderdaad een coole film. Heerlijke foute humor. Vind sowieso het oude werk van Jackson leuker en beter dan de mega-producties van tegenwoordig. Ben bij LOTR afgehaakt. Vond King Kong ook veel te lang. Maar Bad Taste, Heavenly Creatures en The Frighteners zijn goede flicks.

Vergeet Braindead niet!
Low budget dwingt je om het beste uit je film te halen (verhaal/humor) niet het beste er in te stoppen (special effects).

Het (12 uur durende) verhaal van LORT = Jongen gooit ring in put. De rest is special effects en zooi die er omheen gebouwd is (qua verhaallijn). Mij net iets te mager.

Reacties zijn gesloten.