Na het zien van het overbodige Poltergeist II had ik beter moeten weten, maar ik was benieuwd welke draai ze aan het verhaal zouden geven om een derde deel rendabel te maken, dus heb ik toch Poltergeist III (1988) gekeken.
Eigenlijk is die draai minimaal: Carol Anne wordt wederom belaagd door Kane, maar in plaats van een losstaand huis in de suburbs woont ze in een wolkenkrabber in het centrum van Chicago. Carol Anne logert tijdelijk bij haar oom (Tom Skerritt), tante (Nancy Allen) en nichtje. Het gebouw waarin ze wonen is wel geavanceerd en van allerlei technische snufjes voorzien. Deze wolkenkrabber is een stad op zichzelf: je kunt er wonen, shoppen, zwemmen en een uitgaan. Een soort Die Hard-gebouw maar dan met klopgeesten.
Verder vond ik het vooral leuk om actrice Lara Flynn Boyle in actie te zien. Grappig dat ze hier de nicht van Carol Anne speelt en Donna heet, net zoals het personage in Twin Peaks waar ze bekend mee werd. Ook vind ik Tom Skerritt een sympathieke acteur: nooit echt doorgebroken tot thee big leagues volgens mij, maar hij speelt wel altijd een degelijke every man.
Heather O’Rourke overleed op twaalfjarige leeftijd toen de film in post-productie was. Er werd een stand-in voor haar gebruikt toen de regisseur besloot het einde opnieuw op te nemen. Misschien kreeg Kane haar uiteindelijk toch te pakken.
Het is interessant dat men ervoor koos om de meeste visuele effecten in de camera op te nemen. Deze werden dus praktisch uitgevoerd op de set.
Volgend jaar komt de remake van de eerste Poltergeist uit. Ik hoef die niet te zien. Heb mijn buik nu wel vol van deze filmreeks.
Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren. Poltergeist III keek ik in het kader van de weg naar Halloween.