Zieke televisie

Wie ziek is kan twee dingen doen: slapen of voor de tv hangen. Nou ja, er zijn vast meer dingen mogelijk, maar daar komt het bij mij meestal op neer. Gisteravond dus een avond voor de buis. Ik zag de meest wonderlijke dingen voorbijkomen.

De avond begon vroeg met een sitcom die al eindeloos wordt herhaald: Will & Grace. Geen slechte serie, maar wel eentje die het basisgegeven erg uitmelkt. Tot mijn verbazing speelde Gene Wilder mee als baas van ‘Gay Will’, zoals hij hem schijnbaar altijd noemt. Toen ik bij de tweede aflevering Debra Messing aantrekkelijk begon te vinden, wist ik zeker dat ik koorts had.

Gelukkig was niet veel later Bram Moszkowicz in DWDD om ons precies uit te leggen hoe je een rechtbank wraakt. Mooie zet van deze intrigerende advocaat. En prima afsluiter van een rechtzaak die nooit gevoerd had mogen worden wat mij betreft. Vrijheid van meningsuiting en dat soort dingen.

Dat betekent overigens ook dat we zo’n zeurpiet als Johan Nijenhuis voor lief moeten nemen die voor de tweede maal in DWDD mocht vertellen waarom het affiche van de film Sint ervoor gaat zorgen dat de kinderen van nu allemaal getraumatiseerde criminelen gaan worden. Over Costa! en Volle Maan zijn we toch ook allemaal heen gegroeid, Johan? Komt dus wel goed met die kids volgens mij.

Het lijkt me in dat opzicht veel traumatischer dat je grote tovenaarsheld een dubbelganger heeft die acht jaar lang het land knullig heeft bestuurd en fungeerde als schoothondje van oorlogsmisdadiger Bush jr.

Maar Nijenhuis mag het vinden en zich opwinden. Want vrijheid van meningsuiting en dat soort dingen. Ondertussen knijpt regisseur Dick Maas zijn handjes dicht met zoveel gratis publiciteit. Zelfs Michiel Romeyn mocht deze week opdraven als de Sint om zijn verhaal te doen. Wat dat betreft zie ik toch liever Bram van der Vlugt als de goed- of slechtheiligman die in de Madiwodovrijdagshow nog een telefonische bijdrage leverde over de gewraakte filmposter.

Moest trouwens erg lachen om Filemon en De Leeuw gisteren. De heren waren goed op dreef. Je merkt echt dat ze langzaam de juiste formule van de Madiwodovrijdagshow beginnen te vinden. Maar misschien vond ik het alleen maar grappig door de koorts.

Minder grappig vond ik de uitreiking van de Televizier Ring. Toen ze met die Haagse tokkies op de proppen kwamen ging de zender op Medium. Liever bovennatuurlijk moord en doodslag dan een dat gemompel van de Haagse New Kids aan te moeten horen. Als iemand kan uitleggen wat daar leuk aan is, dan verneem ik dat graag in onderstaand commentformulier.

Leuk om te zien dat Ellen ten Damme op een boot woont. De inrichting ervan leek mij precies bij haar te passen. Voor zover ik daar zicht op heb. Nu heb ik Ten Damme als performer hoog zitten, jammer dus dat ze door Ivo Niehe werd geïnterviewd in de TV Show. De meest briljante vraag ging over haar rapport op de middelbare school. Beste Ivo, ik hoef helemaal niet te weten wat voor goede cijfers Ellen had. Maar bedankt voor het fragment van een zoenende Ellen met Katja Schuurman. Gelukkig ben je behalve schoolmeester ook nog een beetje een dirty old man.

Over Dirty (Old) Men gesproken: wat ik wel weer goed vond – en dat verbaast mij ook enigszins – is Powned. Ze snijden wel eens interessante onderwerpen aan en rammelen wat aan de gouden kooi van de politiek. Het is vooral entertainment, maar toch weten ze de vinger op de gevoelige plek te leggen en het circus dat Nederland heet te ontmaskeren. De eerste paar weken leek het programma door de technische fouten vooral een slechte rip-off van het soort televisie dat Wim T. Schippers in de jaren zeventig maakte, maar tegenwoordig hebben ze het trucje aardig te pakken bij Powned.

Maar niet zo goed als Pauw & Witteman natuurlijk. Waar de lange tv-avond mee werd afgesloten. En verdomd: daar was Bram weer om uit te leggen hoe je een rechtbank wraakt.