Categorieën
Film

Film A-Z: E

Dit wordt alweer de vijfde bijdrage in de rubriek Film A-Z, waarin ik aan de hand van het alfabet mijn favoriete films opnoem en vertel waarom ik ze zo goed vind. Ik ben nog steeds erg verheugd met de reacties die de vorige afleveringen kregen. Dit keer maar drie films in de lijst, maar ongetwijfeld komen jullie nog met andere titels op de proppen.

Ed Wood (Tim Burton, 1994)


Ed Wood mag te boek staan een van de slechtste filmmakers ooit te zijn, het enthousiasme van deze ode aan Wood werkt aanstekelijk. Prachtige film over een filmmaker die geen talent heeft, met prima vertolkingen van Johnny Depp en in het bijzonder Martin Landau die een van zijn mooiste rollen speelt als Bela Lugosi.(Mocht je het je afvragen: de in 1928 geboren acteur werkt nog steeds!)

Tim Burton schetst een beeld van zijn held dat optimistischer is dan de hoe de zaken werkelijk zijn verlopen. Wood stierf als alcoholverslaafde in armoede in 1978, maar dat laat Burton niet zien. Zijn Ed Wood eindigt in 1959, op het moment dat de C-filmmaker Plan 9 From Outer Space heeft gemaakt: het relatieve ‘hoogtepunt’ uit zijn carrière. Belangrijker dan feitelijke onjuistheden en verfraaiingen is het feit dat Burton Woods onvermoeidbare enthousiasme voor het maken van films en het geloof in de eigen expressie weet over te brengen. Je krijgt er zelf ook zin van om films of video’s te gaan maken!

‘I was fascinated by his bizarrely perverted optimism,’ vertelde Burton ooit in een interview, ‘because that was something I had also started out with and which then somehow wore off. Ed Wood had revitalised me.’

Tegenwoordig zit YouTube vol met hedendaagse Ed Woods en wat een kijkplezier, afgrijzen en verwondering heeft dat al opgeleverd. Tim Burtons Ed Wood is een eerbetoon aan alle hoopvolle maar talentloze creatievelingen die ondanks grote tegenslagen maar blijven doorgaan met waar ze niet goed in zijn.

Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Michel Gondry, 2004)


Wie zijn hart heeft gebroken, wil nooit meer herinnerd worden aan de degene die het brak. Hoe mooi zou het zijn als we ons geheugen gedeeltelijk konden laten wissen om weer vrolijk verder te leven? Natuurlijk pakt een dergelijke handeling niet zo makkelijk uit als dat we zouden hopen en dat toont Eternal Sunshine of the Spotless Mind dus ook. De gebeurtenissen die we hebben meegemaakt, goed of slecht en opgeslagen in ons brein, maken ons tot wie we tot op heden zijn. Wis een herinnering en raak een deel van jezelf kwijt.

Toch is dat precies wat Joel Barish, een prachtige vertolking van Jim Carrey, wil als hij is gedumpt door zijn vriendin. Maar zoals het script van Charlie Kaufman, verantwoordelijk voor meer mindwarp-films zoals Adaptation en Being John Malkovich, laat zien verdwijnen ook de herinneringen aan mooie dingen, die intrinsiek verbonden zijn aan de pijn.
Oh ja: Kate Winslet, als het vriendinnetje, doet het ook niet onaardig in deze flick.

The Exorcist (William Friedkin, 1973)

exorcist_01
Toen ik van deze film de director’s cut zag in wat ik vermoed 2001 was, viel het mij op dat deze horrorfilm uit 1973 nog niets aan kracht had ingeboet.

Als je droog naar de premisse kijkt dan moet je haast wel in de lach schieten: een jong meisje is bezeten door de duivel en een priester moet hem uitdrijven. Het idee dat een demonische entiteit zich laat verdrijven omdat een priester met een kruis zwaait en roept dat de kracht van Christus hem zal aanpakken, is voor een rasechte atheïst als ik te belachelijk voor woorden. Des te knapper dus dat ik in de film werd gezogen als een stofje in een stofzuiger en ik, ondanks het feit dat het hartje zomer was, de koude rillingen over mijn lijf voelde.

Goed, de plots van de meeste horrorfilms slaan nergens op. Da’s waar. En het merendeel van de horrorflicks van de afgelopen jaren prikkelen eerder de lachspieren dan dat je er ’s nachts wakker van ligt. Sterker nog: het merendeel van wat er uitkomt is slaapverwerkkend voorspelbaar, dus wakker liggen is er sowieso niet bij.

Toch bewijzen films als The Exorcist dat dit genre zeker effectief kan zijn. Dat maakt The Exorcist misschien wel tot de beste horrorfilm ooit.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

10 reacties op “Film A-Z: E”

Easy rider. Werkelijk een tijdloze klassieker, of je nou van motorrijden houdt of niet. Hier een prachtig stukje dialoog:

Billy: Hey, man. All we represent to them, man, is somebody who needs a haircut.

George Hanson: Oh, no. What you represent to them is freedom.

Billy: What the hell is wrong with freedom? That’s what it’s all about.

George Hanson: Oh, yeah, that’s right. That’s what’s it’s all about, all right. But talkin’ about it and bein’ it, that’s two different things. I mean, it’s real hard to be free when you are bought and sold in the marketplace. Of course, don’t ever tell anybody that they’re not free, ’cause then they’re gonna get real busy killin’ and maimin’ to prove to you that they are. Oh, yeah, they’re gonna talk to you, and talk to you, and talk to you about individual freedom. But they see a free individual, it’s gonna scare ‘em.

Billy: Well, it don’t make ‘em runnin’ scared.

George Hanson: No, it makes ‘em dangerous. Buh, neh! Neh! Neh! Neh! Swamp!

Vrijheid, daar gaat het om. En nu ik dat stukje lees, ontdek ik weer opnieuw waarom geld en vrijheid twee totaal verschillende dingen zijn. Vrij zijn is een state of mind en is onbetaalbaar.

Verdomd, Easy Rider – helemaal vergeten. Die had er eigenlijk wel bij gemoeten in mijn ABC. Gelukkig heb jij hem als nog toegevoegd. Goede film inderdaad, een bijzonder statement op celluloid.

Kan het ook niet anders dan eens zijn met de aangehaalde dialoog. Haakt mooi in op wat we gisteren bespraken.

Ik heb geen favorieten bij de E, maar vond natuurlijk Eternal Sunshine of the Spotless Mind wel een hele fijne film. Hij staat alleen niet bij mijn topfavorieten.

Edward Scissorhands. Ik was echt beetje idolaat van Winona volgens mij want heel veel van mijn favoriete 90s films daar zit zij in. Ik vond haar gewoon heel cool. Vooral omdat ze met johnny depp had en dat johnny ‘winona forever’ had getatoeëerd (na de breuk heeft hij ‘na’ laten weghalen waardoor er nu ‘wino forever’ staat haha) en de film is natuurlijk tim burton dus sprookjesachtig mooi en bizar en tragisch. en volgens mij ook de eerste film met johnny depp die burton maakte dus om die reden ook wel beetje bijzonder. Ik was er toen iig enorm van onder de indruk. heb m al lang niet meer gezien maar denk wel dat ik m nog steeds mooi vind. Eternal sunshine vind ik ook echt heel cool.

Edward Scissorhands – mooie film inderdaad. Bijzondere performance van Depp die toen hard probeerde los te komen van zijn 21 Jump Street-imago. Wat hem natuurlijk prima gelukt is. Ik ben Winona een beetje uit het oog verloren de laatste jaren. Eigenlijk sinds die winkeldiefstalaffaire.

Scissorhands is een typische Burton, maar tussen deze en Ed Wood, gaat mijn hart toch meer uit naar Ed Wood vanwege eerder beschreven redenen.

Overigens snap ik dat nooit zo goed: mensen die de naam van hun geliefde op hun lijf tatoeëren. Volgens mij is dat vragen om problemen. De namen van je kinderen, daar kan ik me nog iets bij voorstellen. Iets, want ik vind het eigenlijk verschrikkelijk sentimenteel. Maar goed, ieder zijn lijf en ieder zijn ding.

Tering Jantje, The Exorcist ja. En inderdaad de 2000 versie met de beruchte spiderwalk scene. Pf, doodeng. En daardoor briljant.
Ben het overigens niet met je eens wat betreft de horrorfilms. Er zijn de laatste jaren erg veel goeie titels uitgekomen. Ik geef toe: het merendeel is meuk, maar ik heb wel het idee dat het steeds beter gaat met het genre.

Ik hoop het, Menno. Ik zag gisteren wel Exam, de openingsfilm van Imagine dit jaar. Die vond ik wel weer erg goed. al valt hij meer in de psychologische horrorfilm. We gaan het zien op het festival dit jaar. Ik neem aan dat jij ook wel een paar dagen in het donker komt kijken?

Reacties zijn gesloten.