Categorieën
Mike's notities

Tijdelijke zwarte gaten

Zondagmiddag stond ik te struinen door de aanbiedingenkast van The American Book Center. Er hing een ontspannen sfeer in de winkel, mensen schuifelden nieuwsgierig langs de boekenkasten, over de speakers was de evergreen ‘American Pie‘ te horen. Tot mijn vreugde vond ik al snel een paar titels die ik niet kon laten liggen zonder een dief te zijn van mijn eigen culturele verrijking.
Een thematische bloemlezing van Robert Crumb-strips, My troubles with women geheten, twee Hellboys van Mike Mignola die prima dienden als researchmateriaal voor mijn aanstaande interview met de stripmaker en een analyse over Visual Storytelling dat altijd van pas kon komen bij het schrijven over beeldcultuur.
Met vreugde in mijn hoofd liep ik naar de kassa alwaar ik de pinpas van mijn zakelijke rekening uit mijn portemonnee trok. (Het voordeel van een stripjournalist zijn.) Terwijl ik mijn pincode intikte, bedacht ik me dat er iets mis was. Inderdaad: het was de verkeerde pincode. Wel een geldende, maar behorende tot een van de andere twee rekeningen die ik tegenwoordig in bezit had. Verdomd, wat was de pincode van deze pas ook alweer? En wat waren de pincodes van de andere rekeningen?
Ik kon er even niet opkomen. Het was alsof het laatje in mijn hoofd waarin ik de pincodes en tientallen wachtwoorden bewaar, geheel leeg was. Er dwarrelde bij het opendoen alleen wat stof uit.
Ik verontschuldigde me bij de caissière die vol begrip zei dat ze dat ook wel eens had. ‘Het kan iedereen gebeuren,’ zei ze troostend. Ik had dit anders nooit en voelde mij een impotente consument, niet in staat om betaalkrachtig op te treden. Ik vroeg haar de boeken even voor me apart te leggen terwijl ik probeerde weer de gegevens uit mijn verwarde brein op te halen.
Zittend op een krukje in de winkel spookten allerlei cijfers door mijn hoofd. Sommige kwamen me bekend voor, maar geen van de nummers leek uit de juiste combinatie te bestaan. Moest ik me gewonnen geven en de kleinoden maar laten liggen?
Terwijl ik verstard om me heen keek, bleek de gemoedelijke sfeer in de winkel niet veel veranderd: niemand stoorde zich aan de man die aan de afgrond van dementie leek te staan en op een krukje in het hoekje zijn grijze cellen overuren deed draaien.
Opeens kwam uit de schaduw van mijn geheugen een cijfercombinatie naar voren die me enigszins bekend voorkwam. Één cijfer, daar was ik nog niet zeker van. Ik besloot het erop te wagen, ondanks het gevaar dat bij drie foute pogingen de pas geblokkeerd zou worden en ik minstens een week zou moeten wachten voordat ik een nieuwe pincode kreeg.
Weer bij de kassa gekomen, zei ik de caissière dat ik het nog eens wilde proberen. Eerst werd mijn pas volledig geweigerd. Ik haalde hem er nog eens doorheen totdat het meisje zei dat hij andersom langs de magneetstrip moest.
Het apparaat vroeg om mijn pincode. Met knikkende knieën toetste ik de cijfercombinatie zo snel mogelijk in de pinautomaat. Stel je voor dat de pincode mij weer zou ontschieten. Ik staarde naar het scherm.
Het apparaat leek te wikken en te wegen, en ieder cijfer tegen het licht te houden om deze op echtheid te controleren. Tot mijn opluchting gaf het apparaat uiteindelijk groen licht.
Monter nam ik mijn boeken in ontvangst en liep ik de winkel uit. Thuis schreef ik voor de zekerheid mijn pincode maar weer eens op een papiertje en stopte deze op een veilige plek. Je weet maar nooit wanneer het volgende tijdelijke zwarte gat de kennis in mijn hoofd opslokt.
Dat risico loop je kennelijk boven de dertig.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

14 reacties op “Tijdelijke zwarte gaten”

Hehe, herkenbaar hoor. Heb zelf drie pinpassen en ben om de zoveel tijd een van de drie gewoon weer kwijt. Duurt een paar dagen en dan heb ik ze weer. No worries, je wordt niet kwijlend dement.

Net zo spannend geschreven als in die films waar 'de good guys' onder tijdsdruk een pincode moeten invoeren om een bom onschadelijk te maken. In beeld tikt de teller af richting nul en de muziek klinkt onheilspellend. Buiten wacht de menigte af. Gaat het lukken? YES, gelukt, en Michael heeft z'n boeken.

@Peter de Kock: Merci. Je moet het leven soms avontuurlijk voorstellen. Daardoor lijkt het dagelijks leven vanzelf, nou ja, spannender. 🙂

@Karin r.: Je word er gewoon gek van, van al die aparte rekeningen. Om over alle wachtwoorden van de verschillende applicaties nog maar te zwijgen. (Het leven is te kort voor zoveel administratie.)

Dat doet me eraan herinneren dat ik voor de zoveelste keer mijn digiID maar weer eens moet aanvragen. Ook zo'n vervelend iets.

In een duister en grijs verleden werkte ik bij Appie op de vleeswarenafdeling. Eén van de meest verkochte artikelen, leverkaas, had een kassacode die uit exact dezelfde cijfers bestond als mijn PIN. Alleen dan in een andere volgorde. Je wilt niet weten hoe vaak ik heb geprobeerd om leverkaas uit een geldautomaat te krijgen…

Een andere manier om je pincode te onthouden is de plekken op het nummerbord van de pinautomaat te onthouden en de beweging die je moet maken om de pincode te onthouden.

Of gewoon de nummers in een sms/schuilnaam in je contacten van je telefoon bewaren. Niemand die weet dat ze bij je pincode horen 🙂

Ha zo herkenbaar, heb een keer een nieuwe Puk code aan moeten vragen omdat ik gewoon de laatse 2 nummers van de pincode van mn telefoon! niet meer wist!

@Mennomail: Mijn DigiId is verlopen omdat ik er al een tijdje niets meer mee had gedaan. (Ruim een jaar niet) De oorspronkelijke aanvraag ging maar liefst vijf keer mis voordat ik eindelijk weer eens bij mijn gegevens van IB-groep kon. Ik HAAT Digi ID. Ik verheug me nu al op de bureaucratische BS waar ik nu weer mee te maken zal krijgen.

@Jasper van Vugt: Bedankt voor de tip. Geen slecht idee om het in mijn telefoon op te slaan. Bij de eerste optie moet je nog steeds onthouden welke code bij welk pasje hoort. Blijft voor mij gedoe.

Reacties zijn gesloten.