Een redacteur van Editie NL, een programma van RTL-4, stuurde me een mailtje met het verzoek naar de studio te komen om over het laatste seizoen van Dexter te praten. Samen met een paar andere fans zou ik de trailer kijken en speculeren over de afloop van de serie. Ik bedankte voor de uitnodiging, want kon wegens een volle agenda niet. Daarbij kom ik liever in een uitzending als het onderwerp strips is, want dat is mijn specialisme, en niet als een Dexter-groupie.
Maar een fan van de serie ben ik natuurlijk wel en daarom was ik blij toen maandag de eerste aflevering voor download beschikbaar was. Het belooft een interessant seizoen te worden.
Zonder te veel te spoileren, maar ik ga ervan uit dat je tot en met seizoen zeven gezien hebt, kan ik je zeggen dat onze Debra, Dexters zus, behoorlijk van het pad is aan het begin van dit seizoen. Dat ze een moord heeft moeten plegen om broerlief te redden, gaat haar niet in haar koude kleren zitten. Arme Deb. Maar Dex heeft het er ook moeilijk mee, vooral omdat de afdeling moordzaken hulp krijgt van een specialist op het gebied van psychopaten. Dat ze in Miami opduikt en juist bij Dexters afdeling aan de slag gaat, lijkt geen toeval te zijn.
Hoe het is met Hannah McKay is nog niet bekend. Maar dat deze dodelijke schoonheid terug zal keren dit seizoen is wel zeker.
De eerste aflevering was smullen en biedt een aardige cliffhanger naar de volgende. Helaas hebben de Amerikanen de neiging om tijdens de aftiteling een preview te geven van wat komen gaat, waardoor ze al veel prijsgeven over het verloop van de rest van de serie. Balen, want daarmee deden ze hun eigenlijk cliffhanger van aflevering eigenlijk teniet.
Het was wel gek om na een paar maanden absentie in weer in de wereld van Dexter te duiken. Wat dat betreft ben ik niet geschikt voor televisieseizoenen: het liefste kijk ik in een keer door totdat ik weet hoe het verhaaltje afloopt. Tijdens het kijken kan ik behoorlijk meegaan met de fictieve werelden in de series. Zo heb ik de afgelopen twee maanden bijna dagelijks Fringe gekeken. Toen ik daar de laatste aflevering van had gezien was ik twee dagen in de rouw: ik zou de personages, die toch een soort vrienden geworden zijn, gaan missen. Maar nu een paar weken later is de wereld van Fringe alweer een vage herinnering. Zo gaan die dingen. Als de slotscène van Dexter over een paar maanden is uitgezonden, zal ik mijn favoriete seriemoordenaar ook even missen. Daarna is het weer gewoon de orde van de dag.
De afgelopen jaren is menig tv-serie beter dan de b-garnituur die in Hollywood wordt gemaakt en die je alleen nog maar kunt zien door zo’n vervelend 3D-brilletje te dragen, televisie blijft toch een vluchtig medium, waarbij we bij het eindigen van de ene serie soepel naar de andere overstappen.
