Suskewiet, het 329ste album van Suske en Wiske, is zeer vermakelijk en bovendien erg fijn getekend.
Als een avontuur van Suske & Wiske Suskewiet heet, wil ik die als inwoner van Amsterdam natuurlijk lezen. Het verhaal heeft niet zo veel te doen met softdrugs, dus de lezer hoeft zich niet ongerust te maken dat brave Suske opeens een wietverbouwer is, al blijkt de sympathieke Belgische stripheld wel groene vingers te hebben.
Daarom vraagt professor Barabas hem een eeuwenoud plantenzaadje te laten ontkiemen. Daar komt een prachtige bloem uit die ook nog eens blijkt te kunnen spreken. Wiske is jaloers op de aandacht die Suske aan zijn nieuwe hobby schenkt en daar maakt de bloem handig gebruik van. Die belooft Wiske dat Suske onvoorwaardelijk van haar zal houden als zij ervoor zorgt dat Suske een vrucht van de bloem eet. Maar wanneer de nietsvermoedende Suske een hap neemt van de vrucht ondergaat hij een bijzondere transformatie en moeten onze vrienden in actie komen om de jongen op tijd terug te laten veranderen voordat het te laat is.
Mocht je de laatste jaren geen Suske en Wiske-album hebben opengeslagen, dan raad ik je dat van harte aan, want het team Peter van Gucht (scenario) en Luc Morjaeu (tekeningen) is goed op dreef door leuke en spannende avonturen te vertellen. Ook Suskewiet zit weer vol met goede grappen, slapstick en actiescènes die geïnspireerd lijken op Hollywood-films. Maar bovenal is deze aflevering erg fijn getekend door Morjaeu.
Hieronder enkele van mijn favoriete plaatjes en momenten uit het album zodat we eens goed naar die tekeningen kunnen kijken.
Het is voor Wiske natuurlijk even schrikken als de bloem opeens begint te spreken. Ik vind de lichaamstaal van beide personages hier erg goed getroffen: de soepele bewegingen van de bloem en de stijve, geschrokken houding van Wiske contrasteren mooi met elkaar.
Een mooie groepsillustratie. Ik ben benieuwd wat er in het hoofd van Sidonia omgaat, zij lijkt een beetje afwezig (en doet me in dit plaatje gek genoeg denken aan Beaker van de Muppets):
Wiske komt in actie en doet even alsof ze de dochter van Bruce Willis is:
Dit is een van mijn favoriete scènes uit het album. De gezichtsexpressies van Barabas en de van de apen is erg goed getroffen en versterken de grap precies goed. Wederom laat Morjaeu zijn personages goed acteren:
Tot slot vind ik dit een prachtige plaat met een mooi gedetailleerd decor. Een hoop werk zo’n plaatje, maar je verhaal wordt er wel meteen een stuk overtuigender door:
De albums worden niet door de tekenaar geïnkt, maar door Eric De Rop. Verder was ik benieuwd of Morjaeu assistentie krijgt bij het tekenen. Dus dat heb ik hem even gevraagd: ‘Ik heb inderdaad hulp bij het maken van de albums, het is nog altijd Studio Vandersteen. De achtergronden worden uitgewerkt door Christian Verhaeghe, en hij doet dat schitterend,’ aldus de Morjaeu. Vier albums per jaar afleveren is ook een hoop werk. In ieder geval heeft het team met Suskewiet een mooie aflevering afgeleverd.
Daarom Minneboo leest:
Als stripjournalist wil ik zoveel mogelijk strips onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen.