Halloween 2016

Het is weer de leukste dag van het jaar: Halloween! Het zijn soms de kleine dingen die je in de juiste sfeer brengen.

31 oktober. Dat betekent dat mijn tijdlijn op Tumblr vandaag vol staat met allerlei toffe Halloweenafbeeldingen. Uiteraard zoek ik de Halloweensfeer ook buiten de monitor, maar in de praktijk valt dat niet altijd even mee. Dat komt deels omdat ik geen feestganger ben en dus de gebruikelijke feestjes dit weekend niet heb bezocht.

Zaterdagavond liepen Linda en ik wel over het terrein van de Westergasfabriek om verkleedde partygangers te spotten. Dit jaar was er echter geen officiële parade omdat de organisatie daar geen sponsor voor kon vinden. We hadden dus gehoopt op een kleurrijke stoet superhelden, want dat was het thema dit jaar, maar zagen nu alleen hier en daar een verloren zombie met een cape rondlopen.

Een paar jaar geleden kon ik de stoet nog wel op video vastleggen…

Zondag bezochten we een najaarsmarkt in Amsterdam Oost die Halloween als thema had, maar in de praktijk hadden ze daar niet veel mee gedaan. Er hingen wat spooklampionnen en er stonden wat pompoenen, maar echte leuk Halloweenspulletjes ontbraken.

In het park kwam ik wel dit mysterieuze briefje op een boom tegen.

Kennelijk was er een speurtocht of iets dergelijks. Dat men de moeite neemt om dit soort dingen te organiseren stemt mij vrolijk.

Dat geldt ook voor de etalage van een feestwinkel die uitgedost is met mooie maskers:

Verder was er buiten niet zo heel veel noemenswaardig Halloween. Gelukkig bood Netflix de afgelopen week uitkomst en zag ik meerdere horrorfilms. Toevallig hadden de meeste een weerwolfthema: The Wolfman, Underworld: Evolution en Red Riding Hood. Ik vond de eerste prachtig gedraaid en zeer sfeervol, de tweede kon me echt niet boeien.

Red Riding Hood, wat een moderne versie van Roodkapje is, kwam na een trage start lekker op gang en daardoor wist het verhaal je aardig mee te slepen. Het decor was naar mijn smaak wel iets te gelikt en leek net zo plastic als het acteerwerk. Daarbij leken de ken en barbie-acteurs zo uit een tienersoap gesprongen te zijn. Maar zoals gezegd: toen de actie losbarstte werd Red Riding Hood toch leuk kijkvoer.

Zondagavond zag ik Grave Halloween. Echt niet de allerbeste horrorfilm ooit, maar deze speelt zich af in een bos in Japan waar veel zelfmoorden plaatsvinden. De setting was dus wel heel boeiend. Het verhaaltje van een paar studenten die een documentaire maken over Maiko, die de geest van haar biologische moeder die zelfmoord heeft gepleegd rust wil geven, was een stuk minder meeslepend dan het decor. Een goed concept matig uitgevoerd.

Soms moet je het bij films van kleine dingen hebben. Als het verhaal wat tegenzit, kun je soms altijd nog van het decor en goed camerawerk genieten.

Vanmorgen stond ik vroeg op. Ik nam de lange weg naar de supermarkt en kwam in het park deze prachtige boom tegen.

Nee, er staat geen pompoen naast, maar toch is het een fijne Halloweenboom. Al wint Tim Burton het op dat vlak natuurlijk altijd:

Het zijn soms de kleine dingen…