Categorieën
Film Filmrecensie

The Ghost Writer

Recent verscheen de autobiografie van de voormalige Engelse premier Tony Blair. Ik betwijfel of zijn verhaal zo spannend is als dat van zijn fictieve tegenhanger Adam Lang in de film The Ghost Writer. Maar goed, daarin staat dan ook een verborgen boodschap waar de CIA erg onrustig van wordt.


Een ghostwriter (Ewan McGregor) krijgt de opdracht om het manuscript van voormalig premier Lang (Pierce Brosnan) te herschrijven tot een leesbaar boek. Zoals hij zelf bijdehand opmerkt nadat hij het dikke manuscript, dat overigens streng bewaakt wordt, voor het eerste heeft gelezen: ‘All the words are there, they are just in the wrong order.’ In dat opzicht is het boek exemplarisch voor het leven van Lang dat ook behoorlijk overhoop ligt. Lang wordt ervan beschuldigd terreurverdachten illegaal te hebben uitgeleverd aan de CIA. Er dreigt een rechtzaak voor deze oorlogsmisdaad. Daarnaast is de eerste Ghostwriter die aan het project verbonden was, op mysterieuze wijze om het leven gekomen. Genoeg reden dus voor de nieuwe ghostwriter om aan de woorden van Lang te twijfelen en op onderzoek te gaan.

Blair & co.
Het script van The Ghost Writer werd gepend door Robert Harris en Roman Polanski. Ze baseerden zich op het boek The Ghost van Harris, de schrijver en journalist die zich liet inspireren door Tony Blair en zijn bondgenootschap met Bush Jr. Al zal de grote onthulling in het boek, niet iedereen als logisch of waarheidsgetrouw overkomen.

Regisseur Polanski houdt de spanning goed vast in deze vrijwel geweldloze thriller. De locatie aan de kust, het duinlandschap en de woest kolkende zee, en het prachtige moderne huis waarin Lang en zijn staf verblijven, verhogen de claustrofobische sfeer en onderstrepen de geïsoleerde positie van de oud-premier. Enkele goed getimede sarcastische oneliners bieden lucht in de adembenemende zoektocht naar de waarheid. Een van de vorige schrijfklussen van de ghostwriter was de autobiografie van een goochelaar getiteld: I came, I sawed and conquered. Van dat niveau dus. Niet alleen the Ghost maakt bijdehante opmerkingen, eigenlijk weet ieder personage zijn mondje goed te roeren.

De photoshopper in het art department verdient wel een tik op de vingers: de foto’s waarin personages bij elkaar geplakt zijn om een gezamenlijk verleden te suggereren zien er erg nep uit.
Saillant detail: we horen nooit wat de echte naam van The Ghost is. De schrijver blijft in dat opzicht anoniem, zoals het hoort bij ghostwriters.

The Ghost Writer, Frankrijk, Duitsland, UK
Regie: Roman Polanski
Met: Ewan McGregor, Pierce Brosnan, Olivia Williams, Kim Cattrall, James Belushi, Timothy Hutton
Nu op DVD: DFW.

Deze recensie is ook op het filmblog van Zone 5300 gepubliceerd.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

9 reacties op “The Ghost Writer”

Als ik Ewan McGregor zie, denk ik altijd terug aan zijn ‘Trainspotting’. De enige film die ik meerdere keren in de bioscoop heb gezien, waarvan ik het boek heb gelezen en waarvan ik de sountrack op CD heb. Ik zie ineens ook weer de ontbijtkamer scene voor me van Spud, een vriend van Mark Renton. Hilarisch. Goede filmmuziek ook. En dat allemaal naar aanleiding van jouw blogpost over een hele andere film 🙂

Daar hou ik wel van, associatief denken. Ik heb Trainspotting ooit een keer gezien, maar het boek niet gelezen. Een vriend van me is er wel net zo dol op als jij. Overigens prima acteur die McGregor. Ook in deze film. Sowieso over de cast van The Ghost Writer niets dan goeds.

Gewoon een ouderwets degelijk verhaal met Hitchcockiaanse allure als je het mij vraagt. Misschien hou ik tegenwoordig minder goed bij wat er zoal uitkomt, maar dit soort films worden voor mijn gevoel weinig meer gemaakt. De mise en scene was inderdaad erg ondersteunend voor het unheimische gevoel dat de film oproept. En inderdaad de foto’s waren bedroevend slecht gephotoshopt.

Ja, fijne film inderdaad. Keek lekker weg ondanks dat het (een citaat van Cinema.nl) Polanski-light was.
En wat betreft McGregor betreft: ik vind hem toch nét iets teveel een babyface hebben voor veel rollen. Ook in deze film. Leonardo DiCaprio had dat ook een tijd, maar die is inmiddels wel ouder en vadsiger gegroeid. Nu McGregor nog 😉

Vond hem wel goed gecast in deze film, al ziet hij er inderdaad jonger uit dan ‘in de veertig’, wat het personage is. Ik zie McGregor trouwens wel liever spelen dan DiCaprio. Mijns inziens is hij een betere acteur dan Leo.

Klinkt als een spannende film, gaan we checken! Overigens ben ik wel benieuwd of ik Pierce Brosnan in m’n gedachten los kan koppelen van Bond…

Reacties zijn gesloten.