Categorieën
Film Filmrecensie

Filmrecensie: The Box

The Box van Richard Kelly bevat een vergezocht plot maar een prachtig tijdsbeeld. Een mysterieuze houten doos met daarin enkel een rode knop wordt bezorgd door de raadselachtige Arlington Steward in het huis van het gezin Lewis (Cameron Diaz & James Marsden). De deal die hij aan hen voorlegt liegt er niet om: als ze op de rode knop drukken krijgen ze 1 miljoen dollar, maar dan zal er ook iemand die ze niet kennen sterven. Het is een simpel maar fascinerend gegeven. Wat zal het stel doen en wat voor consequenties heeft de keuze die ze maken? Wie overtuigt de ander om de knop in te drukken? En vooral: kunnen ze leven met de uiteindelijke beslissing?
Als dramatisch gegeven is dit goud in de juiste handen. Maar regisseur Richard Kelly levert op zijn best slechts chroom af met The Box. In plaats van dat hij dit gegeven maximaal uitbuit en een psychologisch verhaal vertelt, gooit Kelly het over een andere boeg. Hij giet het verhaal in het stramien van een kat-en-muispel en concentreert zich op het onthullen van wie Mr. Steward is, voor wie hij werkt en wat het doel van het experiment is. In tegenstelling tot in Donnie Darko, het spetterende debuut uit 2001 waarmee Kelly naam maakte, kiest hij ervoor het mysterie te onthullen. Vanaf dat moment vervliegt de geloofwaardigheid van het filmverhaal als lucht uit een lekke ballon. Het resultaat is een slappe, ongeloofwaardige scifi thriller. Kelly baseerde zijn script op het korte verhaal ‘Button, button’ van Richard Matheson. Dit verhaal vormde eerder de basis van een aflevering van de tv-serie The Twilight Zone. Kelly liet in een interview weten dat hij met dit relaas de gemakzuchtige maatschappij van nu wil becommentariëren:

‘What fascinates me is the complexity of the instant-gratification, push-button society we live in today, with our handheld devices, TV remotes, computers, and all the ways in which we effortlessly solve our problems or meet our needs, large and small. We toss off messages without much thought to the consequences or ramifications. It was a little different 30 years ago, when the story is set, and that’s one of the reasons why I wanted to keep it in the 1970s, when the story was first published. Pushing a
button was a more deliberate act back then. For Norma and Arthur, it could
be the most deliberate act of their lives.’

That 70s show
Een andere reden om de film in 1976 te situeren is om de plot te verbinden met het Viking project, waarmee de NASA voor het eerst apparatuur op Mars liet landen om metingen te verrichten. Net als in de film Donnie Darko die speelde in midden jaren tachtig, is Kelly erin geslaagd om een overtuigend tijdsbeeld te creëren. The Box werd deels op locatie op de Langley NASA-basis in Richmond, Virginia opgenomen. Die omgeving ziet er grotendeels nog hetzelfde uit. Kelly huurde meerdere adviseurs in, waaronder een oud-lid van het Viking-team om een zo’n kloppend mogelijk beeld te schetsen. De art-direction doet dan ook authentiek aan, inclusief het afzichtelijke behang vol drukke patronen dat men in die tijd aan de muur durfde te plakken. De filmbeelden werden digitaal bewerkt om de look te krijgen van hoe films in de jaren zeventig werden gedraaid. Er werd toen met bepaalde filters en diffuus licht gedraaid, wat een beeld oplevert vol zachte tinten. Visueel is The Box daardoor een feest van herkenning voor een ieder die is opgegroeid met Amerikaanse televisieseries uit die tijd.Een andere reden om de film te gaan zien is het verfijnde acteerwerk van Frank Langella die een levensechte Arlington Steward neerzet. Een groot contrast met Cameron Diaz die denkt serieus te acteren door vooral een zorgelijk gezicht te trekken.De belofte van de jonge geniale regisseur die Kelly leek te zijn door Donnie Darko heeft de regisseur wat mij betreft niet ingelost. Het rommelige Southland Tales, dat ook een pamflet moest zijn tegen de maatschappelijke koers die Amerika vaart (overconsumptie, oorlogvoering, de regering die het volk nauwlettend in de gaten houdt, het onderdrukken van vrije wil en seksuele exploratie en de koortsachtige zoektocht naar alternatieve energiebronnen) viel ook erg tegen. In narratief opzicht kent The Box al meer coherentie, maar is in vergelijking tot Kelly’s eerste film allesbehalve een meesterwerk. Is Kelly dan toch een one-hit wonder?The Box draait vanaf 4 februari in de bioscoop.Lees ook: Van Donnie Darko, naar Southland Tales tot the Box.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

9 reacties op “Filmrecensie: The Box”

Ik vind het verbluffend dat er rondom zo'n 'dodemansknop' een hele film kan worden gemaakt. Ik bedoel: daar druk je toch gewoon niet op? Punt uit! En tegelijkertijd voel ik me wel nieuwsgierig te ervaren of de film me kan boeien. Lijkt me leuk voor op een zaterdagavond in mijn eigen 'thuisbios'.

@Peter de Kock: Je hebt helemaal gelijk natuurlijk. Dat mensen daar nog over na moeten denken. Het opvallende aan de film is, en dat wilde ik niet in de recensie zetten omdat ik naar mijn gevoel te veel weggeef, is dat het betreffende gezin het niet zo heel slecht heeft. Ze hebben wel wat financiële problemen, maar lang niet zo erg als bijvoorbeeld in de aflevering van The Twilight Zone.

Ik ben benieuwd hoe jij de film vindt en of je wel geboeid tot het einde blijft kijken.

mmm… klinkt op zich wel interessant maar ik zou denk ik de hele tijd denken: doorhakken die knoop! ben zelf nogal van het knopen doorhakken, keuzes maken en weer door… dus gewoon retour afzender die knop. maar psychologisch gezien wel een interessante 'wat als…'

Sjee, ik vond het een verbazingwekkend intrigerende, prachtig uitgeverde en uiterst intelligent inelkaar gezet meesterwerkje. Grappig hoe smaken kunnen verschillen he. Ik schreef er een uitgebreide analyse over op Eeuwig Weekend. Kon je je daar in vinden, Mike?

Als ik de schrijver van het verhaal was zou ik er een wending aan geven dat er een spannend avontuur ontstaat op zoek naar de mogelijkheid toch die miljoen te krijgen zonder dat er een dode valt. Die knop 'hacken' als het ware 🙂

@Mennomail: Ik heb je uitgebreide analyse pas gelezen na het schrijven van mijn recensie. Ik lees bijna nooit recensies voordat ik mijn stuk heb geschreven, om mijn visie op de film eigen te houden. Overigens boeiende analyse die je daar geeft. Al denk ik dat we het vooral allebei eens zijn over het production design van deze film, wat ik inderdaad prachtig vond. Alle verwijzingen ten spijt die Kelly in zijn film stopt, is er voor mij weinig twijfel over wie en wat er achter het experiment zitten. Als maatschappij-kritisch pamflet vind ik de film dan ook niet geslaagd.

Je conclusie dat we Kelly in hetzelfde rijtje als filmgrootmeesters als Hitchcock, Kubrick en Lynch mogen zetten, onderschrijf ik dan ook niet, hoe goed ik Donnie Darko ook vond. Ik ben niet meer benieuwd naar het volgende project van meneer Kelly.

@Peter de Kock: Dat zou een interessant scenario kunnen opleveren inderdaad. Ik vond dat de personages zich uiteindelijk te makkelijk neerleggen bij hun lot. Meer weerstand bij de hoofdrolspelers (of meer common sense in ieder geval) had een, wat mij betreft, interessanter beeld van de mens getoond.

@Elsbeth: Als Norma de doos retour afzender had gestuurd, was het wel korte film geweest :). Al lijkt me in de praktijk dat de meest logische handeling. Hollywoodfictie in handen van Richard Kelly steekt echter wat anders in elkaar 🙂

in de film zegt arlington steward dat als je op de knop drukt dat er iemand dood gaat. maar hij zegt ook dat het iemand is die je niet kent. maar toen james lewis op de knop drukte ging er een collega dood die ook bij nasa werkte

Reacties zijn gesloten.