Vandaag is het 1 december. Nog een maand en dan kunnen we 2011 weer voorgoed achter ons laten. Ik wil deze maand doorkomen door zoveel mogelijk herhaling te vermijden.
Herhalingen, ik ben er niet dol op. Natuurlijk, ook ik lees wel eens iets voor de tweede keer. Nog eens een strip lezen kan zeer plezierig zijn. Je ziet vaak de tweede keer meer, dus lees je een beetje anders verhaal dan eerst. Sommige films zijn een tweede kijkbeurt ook meer dan waard. Maar verder, liever zo min mogelijk. Laat december nu bij uitstek de maand van de clichés en herhaling zijn.
December, het is de maand van terugblikken: het oneindig herhalen van beelden en momenten die al eerder voorbijkwamen. Willen we echt al die mediahypes van het afgelopen jaar nog eens zien? Nee toch zeker! December is de maand van de lijstjes en top-zoveels. Het is de maand van de bekende feestdagen: Sint, Kerstman en Oud & Nieuw.
Sommige herhalingen zijn goed te vermijden: geen DWDD kijken waar altijd diezelfde koppen dezelfde meningen verkondigen. (Dat geldt overigens niet alleen voor deze maand.) Geen Top 2000 kijken, want hoe leuk ik die weetjes van Leo Blokhuis ook vind, de formule van het programma is zo sleets als het verplichte knalwerk op de feitelijke eerste nacht van het nieuwe jaar.
Echt, het leven is te kort om al die platgelopen paden te bewandelen. Nieuwe wegen in slaan, op onbekende plekken komen. Dáár heb ik zin in.
Toch kan ik wel genieten van dingen die bekend zijn. Ik kijk uit naar mijn kerstvakantie. Twee weken lang geen VARA aan mijn hoofd. Tijd om orde op zaken te stellen, mijn brein te resetten. Ik kijk uit naar die dagen op de bank met mijn stapel strips. Dat heb ik vaker meegemaakt, maar toch: het zijn nieuwe strips.
En net als voorgaande jaren geen familieverplichtingen, geen kerstliedjes, geen vuurwerk en ander geneuzel in december.
En geen terugblikken.
Nou ja, alleen de oudejaarsconference van Youp dan. Die sprak ik vorige week voor HumorTV over zijn show, dus ik ben wel benieuwd hoe hij 2011 gaat duiden. En oké: tussen al die blogs die ik lees zullen er ook wel weer genoeg terugblikken zitten, maar negeren kan ook.
Nou goed, cliché of niet: oliebollen horen bij december. Welja. Dikker worden we toch wel.
Nu ik erover nadenk: het zou best wel eens kunnen dat ik in voorgaande jaren een soortgelijke blogpost heb geschreven. Herhaling is lang niet altijd te vermijden.
5 reacties op “Het einde is in zicht”
Terugblikken hoort er wel een beetje bij vind ik. Om iets nieuws te starten helpt het om afscheid te nemen van het oude. Bijvoorbeeld door te reflecteren op wat het allemaal gebracht heeft. Meestal doe ik dat door in december mijn wensenlijst te pakken die ik een jaar geleden schreef, de lijst met wensen voor 2011 en dan mezelf laten verrassen door wat er allemaal van uitgekomen is en wat niet. En daarna het lijstje voor 2012 maken.
Ik ben ook niet tegen terugblikken als het om persoonlijke zaken gaat. Waar ik een beetje moe van word zijn die media-terugblikken, zoals het nieuwsoverzicht van het journaal, dat DWDD nog eens de belegen video’s van het afgelopen jaar nog eens achter elkaar zet. Dat soort dingen.
Ik hoef al die blunders van het Kabinet Rutte en premier Wilders en zijn posse niet nog eens voorbij zien komen of de hypes van het afgelopen jaar nog eens door te nemen.
Ik denk net als jij dat het op persoonlijk vlak heel nuttig kan zijn om zo’n moment van contemplate in te lassen om te kijken wat je bereikt hebt en waar je naartoe wilt.
Nee, precies. Dat soort eindejaarsopvulling hoeft van mij ook niet. Misschien is het voor de media een goedkope en gemakkelijke manier om kranten, radio en tv te vullen.
Dat vermoed ik wel. Lekker makkelijk zendtijd vullen met spullen die je toch al hebt. Zal wat moois zijn als we aan het einde van het jaar zo zouden bloggen…
Goed idee: eindejaarsbloggen 🙂 #lekkermakkelijk