Categorieën
Strips

Spider-Island: Wat zou jij doen met Spider-Mans krachten?

Het leuke van in stripwinkels je comics kopen ten opzichte van webwinkels, is dat je grappige krantjes bij je aankoop krijgt. Deze staan vol met ‘stripnieuws’ en promotieteksten van wat komen gaat. Recent kreeg ik een Daily Bugle mee bij een Hulk-comic. Deze speciale uitgave van de fictieve New Yorkse krant gaat over Spider-Island. Het grote megaverhaal dat deze zomer dat door verschillende Marvel comics loopt en waarvan het kernverhaal in Amazing Spider-Man staat.

Het is het tweede blockbuster event van Marvel dit jaar, het echte grote evenement heet Fear itself.

In de verhaallijn Spider-Island krijgen veel bewoners in New York opeens dezelfde krachten als Spider-Man. Gewone burgers, superhelden en schurken. Hoe en waarom wordt natuurlijk niet vertelt in deze promotie Bugle, maar wel dat de mensen eigenlijk de stad niet mogen verlaten, want anders zouden ze misschien de rest van de natie aansteken. Een Amerika vol Spider-Mannen en Vrouwen, zie je het al voor je?

Dan Slott, de vaste schrijver van Amazing Spider-Man die twee afleveringen per maand pent, zei daar het volgende over: ‘To me, even though the heroes look like the shiniest toys in the toy box – the REAL stars of Spider-Island are the supporting cast members that we all know and love. What happens when THEY start to “get their spider on”? Spider-Island is less about “What if heroes got spider-powers too?” (though that DOES happen) and more about “What if New Yorkers got spider-powers? What would YOU do with spider-powers?’

Een interessante vraag die ik graag ook aan jou stel. Wat zou jij doen als je Spider-Mans krachten had? Peter Parker heeft op de harde manier geleerd dat hij zijn krachten voor het goede moet inzetten, maar stel dat je zelf niet een traumatische ervaring hebt ondergaan waarbij de dood van een naaste indirect jouw schuld is? Dan zou je misschien die krachten gebruiken voor eigen gewin. Je zou een topsporten kunnen zijn of een topcrimineel.

Ik ben inmiddels zo gebrainwasht door alle Stan Lee verhalen die ik heb gelezen, dat ik waarschijnlijk niets originelers kan bedenken dan de Nederlandse Spider-Man worden.

Al zie ik voor mezelf ook een paar directe voordelen: nooit meer met het openbaar vervoer naar mijn werk, want daar webslinger ik wel naartoe. Anders lift ik makkelijk mee door op het dak van een vrachtwagen of ander voertuig te gaan zitten. Een instinct dat me waarschuwt voor gevaar en misstappen is ook geen overbodige luxe in een overvolle stad. Nooit meer de kans om door een wegpiraattaxichauffeur aangereden te worden. En als het wat te druk wordt in de ruimte waar ik me bevind, loop ik gewoon via de muur of het plafond verder. En wie weet wat voor voordeel de krachten en het extra uithoudingsvermogen in de slaapkamer bieden…

En jij, wat zou jij doen als je de evenredige kracht en eigenschappen had van een spin?

Spider-Island begon in Amazing Spider-Man #666 en loopt tot en met nummer 673. Maar ook series als Black Panther, Cloak & Dagger, Venom, Spider-Girl en Deadly Hands of Kung Fu krijgen ermee te maken. Plus een serie one shot verhalen zal over Spider-Island gaan.  Saillant detail: de Nederlandse stripmaker Minck Oosterveer tekende ook een verhaal, namelijk Deadly Foes #1.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

7 reacties op “Spider-Island: Wat zou jij doen met Spider-Mans krachten?”

IK heb al een hele lange tijd geen recente Marvel comics gelezen, realiseer ik me nu. Dit hele Spider-Island ding is volkomen langs me heen gegaan. Maar het is een interessante vraag; wat zou ik doen met spiderkrachten?
Zolang er maar heel weinig mensen zijn met superkrachten, en iedere superheld dus min of meer uniek is, lijkt het antwoord me simpel: als je superkrachten krijgt wordt je superheld. Of superschurk, als je daar voor kiest. Maar ik zou zelf altijd superheld willen zijn, en beslist geen superschurk.
Maar als er heel veel mensen zijn met superkrachten, en superhelden helemaal niet meer uniek zijn, wat zou je er dan mee doen? Ik weet het niet. Daar zou ik dna heel goed over na moeten denken.
Nog spannender is de vraag: stel voor dat er heel erg veel mensen zijn met spiderkrachten, maar ik heb ze niet? Wat dan? Dan ben ik opeens veel zwakker, trager, stijver, dan iedereen om me heen. Dan ben ik dus opeens een soort invalide geworden.
Stel voor dat er huizen gebouwd worden die geen deuren meer hebben, omdat iedereen toch door het raam naar binnen klimt. Er is geen openbaar vervoer meer, omdat iedereen overal heen slingert. En ik als enige heb geen spiderpower?
Een nachtmerrie!

Het was niet zo dat ik op een dag rigoreus stopte met het lezen van recente Marvel comics. Het was eerder zo dat ik er geleidelijk aan genoeg van kreeg.
Het probleem dat ik er mee had, denk ik achteraf, was dat ik er grote moeite mee had dat het Marvel universe steeds weer opnieuw heruitgevonden werd. Het zelfde geldt trouwens voor DC comics. En het is in zekere zin onvermijdelijk. Op een bepaald moment loopt een strip zo lang dat het vrijwel onmogelijk wordt om de continuteit vol te houden. Op een bepaald moment moeten je helden minstens 70 jaar oud zijn. Dat hou je niet meer vol.
Dus dan worden alle ontstaansgeschiedenissen opnieuw bedacht en vormgegeven. En dan zit er opeens iemand anders in dat pak.
En dan vind ik het niet meer leuk. Voor mij is Spiderman alleen Spiderman als Peter Parker in dat pak zit. En hij moet middelbare scholier of student zijn. Als hij opeens een getrouwd man een een gesettled fotojournalist is, dan is de rek er voor mij uit.
Dus lees ik nu alleen nog heruitgaven van Marvel comics uit de jaren 60 en 70. Dat kan ik nog goed volgen.
Ik snap verder wel dat die strips moeten moderniseren, en ik neem het ook niemand kwalijk, maar het is niet iets voor mij.
En er zijn nog zoveel heruitgaven van oude Marvel strips, die ik nog niet gelezen heb dat ik niets te kort kom.

Die aanpassingen zijn inderdaad noodzakelijk kwaad. Nu ben ik zelf meer een Marvel-man dan een DC-man, maar ik denk sowieso dat ik nooit meer stop met Spider-Man lezen. Spider-Man kreeg een paar jaar geleden een behoorlijke make-over, Brand New Day geheten. Hierna werd hij weer teruggebracht naar een situatie voor het huwelijk met Mary Jane. Zie onder andere dit artikel dat ik er over schreef.

Ik ben zelf dol op die heruitgaven. Ik vind het echt fantastisch dat je tegenwoordig die oude Lee/Ditko verhalen in klaar en goed gedrukt kunt teruglezen. En die Lee/Romita verhalen ook.

Intrigerende vraag Michael. Ik weet vrijwel niks van Spiderman maar wat ik er via jou over weet, is dat Spiderman van zijn dagelijks leven nogal een zootje maakt. Ik zou mijn Spidermankrachten aan de wilgen hangen en mijn dagelijks leven op orde brengen, ervoor zorgen dat ik elke ochtend met plezier opsta en elke avond dankbaar in slaap val.

Oh ja, in de zomer zou ik een flink web maken om alle muggen in te vangen zodat ik daar geen last van heb 🙂

Reacties zijn gesloten.