Tag: X-Mannen
Mijn huis noem ik wel eens HET WEESHUIS VOOR STRIPS & COMICS.
Soms willen vrienden van me namelijk wel eens wat comics en albums kwijt en vragen dan of ik er nog iets aan heb. Ik ben dan altijd nieuwsgierig waar ze mee komen, dus zeg ik zelden nee tegen dit aanbod. Recent kreeg ik van mijn maatje Paul twee shortboxen met zijn oude comics. Veel JUNIORPRESS en MARVEL COMICS. Ook al is de kans dan groot dat ik veel van die Juniorpress-comics al heb, toch wil ik ze dan graag hebben. Het kunnen betere versies zijn dan de exemplaren die ik in de kast heb staan, of ontbrekende nummers zijn die een reeks compleet maken. Om het geluk te delen heb ik van de eerste short box een vlog opgenomen. Samen gaan we nu even door de verzameling heen.
Categorieën
Vlog: De jaren Eppo
Ger Apeldoorn did it again! Na een uitgebreid boek over De jaren Pep, een boek over Mad imitaties, schreef hij nu De jaren Eppo.
Dit boek vertelt het verhaal van het stripblad Eppo en (bijna alle) mensen die het blad maakten.
Categorieën
Elke maand bij JuniorPress
Deze verzameling prachtige logo’s van Juniorpress-comics stond in de laatste De Verdedigers die ik deze week las. Volgens mij zijn al deze logo’s handwerk, en dat zie je als je heel goed kijkt naar bijvoorbeeld de onderste ‘De spektakulaire Spiderman’: de ‘e’ van ‘spektakulaire’ staat een beetje scheef ten opzichte van de rest.
Sowieso hoort hierboven eigenlijk ‘Peter Parker’ te staan, maar de opmaker heeft ervoor gekozen om dit logo dus in tweeën te hakken.
Het zijn allemaal logo’s waarmee ik opgroeide en die een warm nostalgisch gevoel teweegbrengen.
Categorieën
X-Mannen
Afgelopen zomer kreeg ik een hele berg oude Juniorpress comics. Ben nu X-Men uit de jaren negentig aan het lezen.
Rond deze special had Peter de Bruin het stokje overgenomen van Ger Apeldoorn, die toen zo’n veertien jaar vertaler was van X-Men. Of: De X-Mannen zoals de serie in het Nederlands heet.
Ik ben altijd erg blij geweest met het feit dat een Nederlandse uitgeverij de moeite nam om Marvel Comics in het Nederlands uit te brengen. De comics van Juniopress waren mijn introductie tot de wereld van Marvel. En een klein beetje tot het universum van DC Comics.
In mijn locale stripwinkel waren namelijk niet zo heel veel Amerikaanse comics te koop. Bovendien is het onder de tien jaar fijn als je superheldenstrips in je eigen taal kunt lezen. Als tiener begin je echter al snel nieuwsgierig te worden naar de oorspronkelijke uitgaven. Tenminste, zo verging het mij wel. Tegen de tijd dat De X-Mannen Special #22 uitkwam, in 1997, was ik de interesse in X-Men al kwijt. Toch heb ik nog steeds warme, nostalgische gevoelens bij de Juniorpress-uitgaven. Niet in de laatste plaats door de redactionele teksten waar de strips mee begonnen. En de brievenpagina natuurlijk.